9 Ιαν 2009

Το Ισραήλ και η τρομοκρατία


Του Γιάννη Γερονικολού


Βόμβες ουρανίου, βόμβες φωσφόρου, βόμβες διασποράς, βόμβες «έξυπνες»... Τόσο έξυπνες που μοιάζουν να κοιμίζουν συνειδήσεις, να βουλώνουν στόματα, να πληρώνουν γραφιάδες, πολιτικούς, διανοούμενους, κράτη ολόκληρα και γείτονες λαούς για να μη μιλούν, να μην ακούν και να μη βλέπουν. Το κράτος – σερίφης της Μέσης Ανατολής, έγινε εύκολα κράτος – τρομοκράτης και όπως κάθε φασιστικό κράτος που σέβεται τον εαυτό του προχωρά σε εθνοκάθαρση αφανίζοντας τους Παλαιστίνιους.

Δεν έφτανε στα λυσσασμένα για φρέσκο αίμα σκυλιά του πολέμου ο περιορισμός των Παλαιστινίων στη μεγαλύτερη φυλακή του πλανήτη, τη Γάζα. Δεν τους έφτανε που κατάφεραν για πολλοστή φορά να τους στρέψουν τον έναν απέναντι στον άλλο, με τη Χαμάς να βγάζει το μάτι της Φατάχ και τούμπαλιν, λες και έχουν κάτι να μοιράσουν, οι ηλίθιοι, πέρα από τα λιγοστά κουρέλια και τα ατέλειωτα μνήματα. Όχι, δεν τους έφτανε! Το Ισραήλ θέλει τον πλήρη αφανισμό τους, την απόλυτη εξολόθρευση, το Ολοκαύτωμα!

Ολοκαύτωμα. Μια λέξη - ταμπού για τη Δύση. Μια λέξη που στοιχειώνει την Ευρώπη. Ένα ιστορικό γεγονός που όλοι θέλουν να ξεχάσουν. Μια πραγματικότητα που τη ζούμε σήμερα σε απ ευθείας συνδέσεις από τα Νταχάου της Παλαιστίνης με θύτες τα παιδιά όσων τότε επέζησαν. Και αν τότε η Δύση έλεγε «δεν ήξερα», σήμερα ποιά είναι η δικαιολογία; Οι στρακαστρούκες της Χαμάς;

Για πολύ λιγότερα από 1000 νεκρούς σε 10 ημέρες, οι Αμερικάνοι, οι Άγγλοι και οι Γερμανοί (άντε, οι Ευρωπαίοι) ισοπέδωσαν τη Σερβία και άλλαξαν το χάρτη των Βαλκανίων. Σήμερα αυτοί οι ίδιοι οι «υπερασπιστές του δικαίου» όχι μόνο δεν ψελλίζουν ούτε λέξη για τις σφαγές, αλλά παίρνουν και το μέρος του Ισραήλ επειδή απειλείται λέει από τους Άραβες τρομοκράτες.

Κάπου εδώ μπερδεύονται οι όροι και ο πολιτισμένος κόσμος καλείται να απαντήσει στο ερώτημα: δεν είναι τρομοκράτης αυτός που βομβαρδίζει εν γνώση των αποτελεσμάτων σχολεία και νοσοκομεία σε καταυλισμούς του ΟΗΕ με τη δικαιολογία οτι κρύβονται εκεί οι... αντίπαλοι τρομοκράτες; Δεν είναι τρομοκράτες όσοι λένε οτι δεν ευθύνονται για τη σφαγή των αμάχων διότι «τα γυναικόπαιδα τα χρησιμοποιεί ως ασπίδα ο εχθρός», άρα τα μακελεύουμε χωρίς τύψεις; Δεν είναι τρομοκράτες όσοι επιτίθενται με ό,τι πιο σύγχρονα μέσα διαθέτει το οπλοστάσιο τους και με «χειρουργικής ακρίβειας» χτυπήματα δολοφονούν μικρά παιδιά και σκοτώνουν την αθωότητα σε όσα επιζήσουν;

«…Η παιδική ηλικία τελειώνει οριστικά, όταν βλέπεις το πρόσωπο της μητέρας σου να παγώνει, τα μάτια της να νεκρώνουν. Όταν τη βλέπεις ηττημένη μπροστά στην απειλή που πλησιάζει. Όταν δεν πιστεύει ότι μπορεί να σε σώσει…», γράφει ο ο Ντέιβ Έγκερς στο βιβλίο του «Τότε που σκοτείνιασε ο ουρανός». Αυτό που δε γράφει – γιατί αναφέρεται σε άλλο πόλεμο – είναι οτι μετά από μερικές δεκαετίες ίδιων εικόνων γεννιούνται παιδιά ζωσμένα με εκρηκτικά. Γεννιούνται αυτοί που η Δύση αποκαλεί τρομοκράτες...

Όταν το Ισραήλ προχωράει ανενόχλητο σε νέα εγκλήματα πολέμου, μας κάνει όλους συνενόχους στη θηριωδία και βάφει όλων μας τα χέρια με αίμα διότι όχι μόνο δεν αντιδρούμε, αλλά και το καλύπτουμε όταν οι κυβερνήσεις μας, οι πολιτικοί μας, ακόμα και η εκκλησία μας, κρατούν ίσες αποστάσεις, ή δέχονται τα ψεύδη και την προπαγάνδα του. Όπως γράφει λοιπόν στον Independent και ο βετεράνος πολεμικός ανταποκριτής Ρόμπερτ Φίσκ «...όταν ένας Άραβας ενεργήσει με ασυγκράτητη οργή και εκτονώσει τον εμπρηστικό, τυφλό θυμό του στη Δύση, εμείς θα ρωτήσουμε: «Γιατί μας μισούν;». Ας μην πούμε, όμως, ότι δεν ξέρουμε την απάντηση.»...