21 Απρ 2009

21η Απριλίου


Από το http://aposargentino.blogspot.com/

Στη Wikipedia έχει κάθε μέρα ένα μίνι αλμανάκ γεγονότων. Παρατίθενται τα βασικότερα και μετά ένα link σε στέλνει στα περαιτέρω.
Μπαίνω και χαζεύω τα γεγονότα της 21ης Απριλίου: Βλέπω διάφορα περίεργα και μη, βλέπω και για τα εγκαίνια της Brasilia -της πόλης που φτιάχτηκε από το μηδέν για να γίνει πρωτεύουσα της Βραζιλίας- αλλά πουθενά δεν βλέπω για το πραξικόπημα στην Ελλάδα. Χρειάζεται να πας στα περαιτέρω για να το δεις.
Προσωπικά δεν έζησα τη δικτατορία· στο τέλος της γεννήθηκα. Την έχω συνδυάσει με τις εμετικές γιορτές που κάναμε στο σχολείο. Εννοείται πως στα θρανία δεν μάθαμε τίποτα. Ό,τι έμαθα, το έμαθα από προσωπικό διάβασμα. Ας όψεται και η Αργεντινή, όπου τις χούντες (ισπανική λέξη η ρημάδα) τις έχουμε και πρόχειρες...
Μετά τη δικτατορία την είδα σε ταινίες και βίντεο στο youtube. Όλος ο θίασος επί σκηνής: το πουλί, ο φαντάρος, ο Στελλάρας με το μυστρί, ο Γιώργος με τον ασθενή επί της κλίνης και η Παγώνα Ζωιτάκη να παριστάνει την αντιβασίλισσα…
«Φαντάσου πόσο χάλια ήταν όλοι οι υπόλοιποι για να κυβερνούν αυτοί» σκέφτηκα μια φορά.
Εμάς τώρα μας πειράζει που δεν το έχει η Wikipedia? Έτσι κι αλλιώς ξεχάστηκε η Επέτειος. Τα κόμματα εξουσίας δεν έβγαλαν καν ανακοίνωση. Μόνο η Αριστερά και αυτή από υποχρέωση.
Εξαίρεση η Αλέκα, που βρήκε την ευκαιρία να μας πει ότι τότε -όπως και τώρα- το βασικό σύνθημα ήταν ο αντικομμουνισμός. Μην ανησυχείς καλή μου. Δεν κινδυνεύεις σήμερα να σε στείλουν στη Μακρόνησο. Ποιος θα ασχοληθεί σοβαρά μαζί σου; Χώρια δηλαδή που δεν έχει πλοίο, γιατί το νησί είναι εκτός άγονης, άρα ούτε διαπλεκόμενος εφοπλιστής δεν ασχολείται.
Σχεδόν την ξέχασαν και τα κανάλια. Λογικό το βρίσκω. Τι να σου κάνει και ο Πατακός μπροστά σε κοτζάμ Τελάκη; Τι να πιάσει η Παγώνα μπροστά στην Καγιά που είχε και πρεμιέρα με τον καφέ της… Να είμαστε και σοβαροί.

Κάπως έτσι ξεχάστηκε και το αντιτορπιλικό «Βέλος», το οποίο σαπίζει ελλείψει κονδυλίων. Ενώ αν του είχαν βάλει τέσσερις ρόδες, τώρα θα είχε μειωμένα τέλη ταξινόμησης και θα ήταν πρώτη μούρη παντού...

(Και μετά μας έφταιγε εκείνος ο παπάς που έλεγε «διάβαζα στη Χούντα και δεν είχα ιδέα»).

Μεταξύ μας, την Εθνοσωτήριο καλύτερα να την ξεχάσεις, παρά να τη θυμάσαι από υποχρέωση.
Έτσι κι αλλιώς, αυτοί που έφαγαν ξύλο έζησαν στην ανωνυμία. Ενδεχομένως να παλεύουν ακόμα και σήμερα για τα τελευταία ένσημα.
Οι άλλοι που βγήκαν να εξαργυρώσουν «αγώνες», είναι απλά χυδαίοι. Το ίδιο δικτάτορες με τον κάθε Στελλάρα και την κάθε Παγώνα.
Γιατί ο δικτάτορας ζει μέσα μας. Και τρέφεται από το ναρκισσισμό μας.