Η Ευρώπη στις πλατείες την Κυριακή

 Και όμως η Ευρώπη κινείται . Παντού ξεφυτρώνουν πρωτοβουλίες για Πανευρωπαϊκή συγκέντρωση κατά της ανεργίας, της λιτότητας, της διάλυσης του κοινωνικού ιστού. Όλες η μέχρι τώρα πρωτοβουλίες κινούνται στο πρότυπο των Ισπανών «Αγανακτισμένων» και της «Πραγματικής Δημοκρατίας» και οργανώνονται μέσα από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης .

Ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο υπό τον τίτλο «EUROPEAN REVOLUTION” , καλεί την Κυριακή 29 Μαρτίου από τις 18.00-21.00 μ.μ όλους τους Ευρωπαίους Πολίτες να κατέβουν στις κεντρικές πλατείες των πόλεων τους , ειρηνικά και χωρίς κομματικές ταμπέλες . Μόνο στην Ελλάδα , μέσω διαδικτύου , μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης είχαν δηλώσει συμμετοχή 22.600 άτομα …
Στην Ιταλία μέσω η «Italian Revolution Demokratie Real Ora» με 20.265 μέχρι τώρα δηλώσεις συμμετοχής
Στη Γαλλία η «Pour Une Revolution Francaise Immediate», me 31.400 δηλώσεις συμμετοχής μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης .
Στη Βρετανία το «UK Revolution .Real Democraty Now» με 608 συμμετοχές μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης
Και ο «χορός» φαίνεται ότι θα συνεχιστεί , αφού οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης σε όλη την Ευρώπη έχουν πάρει φωτιά και οι Πρωτοβουλίες Ανεξάρτητων και Ειρηνικών Πολιτών πολλαπλασιάζονται


Η Πρόσκληση της European Revolution έχει ως εξής :

Heure dimanche 29 mai • 18:00 - 21:00
--------------------------------------------------------------------------------

Lieu ALL CITIES OF EUROPE- CENTRAL SQUARE
--------------------------------------------------------------------------------
WE CALL FOR REAL DEMOCRACY NOW. We are not a commodity lying in the hands of politicians and bankers.
We blame the economic and political forces for our bad situation and demand the necessary change of course.
We call on all citizens, under the motto "Real Democracy NOW. We are not a commodity lying in the hands of politicians and bankers." to take to the street to protest. Join us, no matter what political views you have, to make all the people heard as a single voice.
PEOPLE IN EUROPE WAKE UP,
LETS MAKE A BETTER LIFE
LETS TALK , LETS MEET, LETS CHANGE EVERYTHING

Αγανακτισμένοι

• Αγανακτισμένος είμαι εγώ με τον Γιώργο που δεν τόλμησε
  
• Αγανακτισμένος όμως και ο Φωτόπουλος της ΔΕΗ για να μην τολμήσει
  
• Αγανακτισμένος είναι ο συνταξιούχος των 470 ευρώ που θα δει το ΦΠΑ να ανεβαίνει και στο ψωμί
  
• Αγανακτισμένος όμως και ο ιδιοκτήτης της 3Α που τα μαζεύει και πάει Βουλγαρία γιατί τον φορολογούν
  
• Αγανακτισμένος ο υπάλληλος στο σούπερ μάρκετ που δουλεύει 7 ώρες και πληρώνεται για 4
  
• Αγανακτισμένος όμως και ο δημόσιος υπάλληλος που θα τον βάλουν να «δουλέψει» 8ωρο
  
• Αγανακτισμένος ο «δεν πληρώνω» τύπος με την αύξηση των διοδίων
  
• Αγανακτισμένος και ο συγγενής αυτού που σκοτώθηκε στον κωλόδρομο στα Τεμπη
  
• Αγανακτισμένος ο υπάλληλος των ΕΛΠΕ που θα του μειώσουν τους 18 μισθούς τα σέα του και τα μέα του
  
• Αγανακτισμένος και ο νευροχειρούργος του ΕΣΥ που παίρνει δύο χιλιάρικα για ν ανοίγει κεφάλια δυό μερόνυχτα σερί
  
• Αγανακτισμένος ο κάτοικος του κέντρου που η γειτονιά του έγινε γκέτο αλλοδαπών
  
• Αγανακτισμένος και ο δούλος που εργάζεται χρόνια στην ελλάδα χωρίς χαρτιά, ασφάλιση και δικαιώματα
  
• Αγανακτισμένος ο διαδηλωτής με το σπασμένο κεφάλι
  
• Αγανακτισμένος και ο μπατσάκος που τον βγάζουν ξεβράκωτο στο λιβάδι με τις λαστιχό@τσες
  
• Αγανακτισμένος ο δημοσιογράφος που προστίθεται στις στρατιές των ανέργων
  
• Αγανακτισμένος όμως και ο πρώην αναγνώστης για το προϊόν που είναι μόνο για προσάναμμα στο τζάκι
  
• Αγανακτισμένος ο ένας με τις στρατιές μπρατσομένων μαχαιροβγαλτών του Μιχαλολιάκου που περιπολούν στη Αττικής
  
• Αγανακτισμένος και ο άλλος με τις ομάδες επικίνδυνος ηλιθίων που παίζουν πολιτικά παιχνιδάκια στις πλάτες των «λαθραίων» μεταναστών
  
• Αγανακτισμένη η Αλέκα που δεν ακολουθούμε όλοι τον παπού Στάλιν
  
• Αγανακτισμένος και ο Τσίπρας που δεν προσκυνάμε τον Τσάβες
  
• Αγανακτισμένος ο πατριωτικότερος Αντωνάκης που δεν πιστεύουμε στο «μείγμα του και τον Φαήλο
  
• Αγανακτισμένος και ο ΓΑΠ που τον επικρίνουμε καθώς διασκέπτεται επ αόριστον και θέλει να διοικεί μέσω του δημιουργικού χάους
  
• Αγανακτισμένος ο συνδικαλιστής της ΔΟΕ όταν θέλουν να τον επιμορφώσουν εκτός διδακτικών ορών
  
• Αγανακτισμένος και ο γονιός που βλέπει τα παιδιά του να μην κάνουν μάθημα το 1/4 της χρονιάς
  
• Αγανακτισμένος ο ανάπηρος με την εχθρότητα της πολιτείας
  
• Αγανακτισμένος και ο κάφρος που βλέπει να του «στερούν» μια θέση πάρκινγκ για να φτιάξουν ράμπα
  
• Αγανακτισμένοι όλοι εμείς που θέλουμε αλλαγή σε όλα
  
• Αγανακτισμένοι και όλοι αυτοί που σφιχταγκαλιάζουν τα «κεκτημένα» τους και γαία πυρί μιχθείτο
  
  
  
  Προφανώς μπορεί να συνεχιστεί το μοτίβο με χιλιάδες παραδείγματα. Αυτό που θέλω να πώ είναι απλά ότι δεν είμαστε όλοι όμοιοι, δεν έχουμε τα ίδια πιστεύω, τα ίδια ιδανικά, τα ίδια οράματα, τα ίδια βιώματα, τις ίδιες απόψεις. Όχι, δε μπορούμε να διαδηλώνουμε όλοι μαζί ως «αγανακτισμένοι», διότι για άλλα αγανακτεί ο καθένας μας.
  Δε μπορώ να είμαι χέρι χέρι, ούτε με τον Καρατζαφέρη, ούτε με τους Ελληναράδες, ούτε με τα γεροντοφρικιά τύπου Αλαβάνου που όμως ονειρεύονται ένα απέραντο κράτος, ούτε με όσους φωνάζουν μόνο για… ελικόπτερα που θα μας γλιτώσουν από τους κακούς κυβερνώντες και για την μοναδική αλήθεια θεωριών τύπου deptocrasy. Δε μπορώ να συμπαραταχθώ με λογικές τύπου Μάνου, ούτε μ΄ αυτές υπουργών οικονομίας που ξεχνούν ότι ο πολιτικός δεν είναι μόνον ένας τεχνοκράτης. Θα υπέγραφα με τα δυό μου χέρια τις θέσεις των Ισπανών του Democracia Real Ya. Αυτοί οι «αγανακτισμένοι» που θα πάνε σήμερα στις συγκεντρώσεις θα το έκαναν;
  

Democracia Real Ya

Το μανιφέστο των Ισπανών διαδηλωτών  
 
Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν κι εσάς: άνθρωποι που κάθε πρωί πηγαίνουν να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Είμαστε άνθρωποι που εργάζονται σκληρά κάθε ημέρα για να ζήσουν και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας.

Κάποιοι από εμάς είναι προοδευτικοί, κάποιοι άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί έχουν «πιστεύω», μερικοί δεν έχουν. Μερικοί έχουν συγκεκριμένη ιδεολογία, και άλλοι είναι απολίτικοι.  Ολοι μας όμως είμαστε ανήσυχοι και θυμωμένοι  από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που βλέπουμε γύρω μας. Από τη διαφθορά των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών... Από το ότι οι απλοί άνθρωποι αισθάνονται αβοήθητοι.

Αυτή η κατάσταση μας πληγώνει όλους καθημερινά.  Ομως αν ενωθούμε μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε το χτίσιμο μιας καλύτερης κοινωνίας.

Πιστεύουμε ότι:

-Προτεραιότητα για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία της συμμετοχής στον πολιτισμό, την οικολογική βιωσιμότητα και την ανάπτυξη, την ευημερία και την ευτυχία των ανθρώπων.

-Υπάρχουν βασικά δικαιώματα που πρέπει να προστατεύονται στην κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, την απασχόληση, τον πολιτισμό, την υγεία, την εκπαίδευση, την πολιτική συμμετοχή, την ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, τα δικαιώματα του καταναλωτή, το δικαίωμα για μια υγειή και ευτυχισμένη ζωή.

-Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα η κυβέρνηση και το οικονομικό μας σύστημα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν αυτές τις προτεραιότητες και αυτό αποτελεί πλέον εμπόδιο για την πρόοδο των ανθρώπων.

-Δημοκρατία σημαίνει κυβέρνηση του λαού (δήμος = λαός, κράτος = κυβέρνηση), και αυτό θα πρέπει να συμβαίνει. Αντίθετα, ξέρουμε όλοι ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν θέλει καν μας ακούσει. Το καθήκον τους θα έπρεπε να είναι να μεταφέρουν τη φωνή μας στα εθνικά και διεθνή θεσμικά όργανα, να διευκολύνουν την συμμετοχή των πολιτών μέσα από κανάλια άμεσης επικοινωνίας, να λειτουργούν προς όφελος της ευρύτερης κοινωνίας και όχι υπέρ των πλουσίων που ευημερούν εις βάρος μας, όχι ακολουθώντας πιστά μονάχα τις προσταγές των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων τα οποία έχουν επιβάλει τη δικτατορία και την κομματοκρατία.

-Η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των λίγων παράγει ανισότητα, προκαλεί εντάσεις, φέρνει αδικία, η οποία οδηγεί στη βία. Κι εμείς την απορρίπτουμε.Το απαρχαιωμένο οικονομικό μοντέλο παγιδεύει την ατμομηχανή της κοινωνίας μέσα σε ένα φαύλο κύκλο όπου οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί βουλιάζουν στη φτώχεια τη μιζέρια. Και έτσι καταρρέουμε. Μοναδικός σκοπός του συστήματος είναι η συσσώρευση κεφαλαίων σε βάρος της αποτελεσματικότητας και της ευημερίας της κοινωνίας.

-Η σπατάλη πόρων οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και οι καταναλωτές πολίτες αποτελούν μέρος του κέντρου βάρους σε ένα μηχάνημα σχεδιασμένο να εμπλουτίσει μια μειοψηφία που δεν ξέρει τις ανάγκες μας.

-Είμαστε ανώνυμοι αλλά χωρίς εμάς τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, καθώς εμείς κινούμε τον κόσμο. Αν σαν κοινωνία μάθουμε να μην εμπιστευόμαστε αφηρημένες οικονομικές αποδόσεις που ποτέ δεν ωφελούν τους πολλούς, μπορούμε να εξαλείψουμε τις καταχρήσεις και τις ελλείψεις από τις οποίες σήμερα όλοι υποφέρουμε. Χρειάζεται μια ηθική επανάσταση... Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα σε μια αγορά…

Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.
Νομίζω ότι μπορώ να το αλλάξουμε.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.
Παρέα με εμάς. Είναι δικαίωμά σας.

Κατάθλιψη

Λούφαξα στη γωνιά μου. Το βούλωσα και ακούω μόνο. Ακούω όλους αυτούς τους «σοφούς» που παίζουν με τη ζωή τη δική μου, των παιδιών μου, της οικογένειάς μου και των φίλων μου. Όλους αυτούς τους «ειδικούς» που μέχρι εχθές δεν είχαν βγάλει άχνα μα τώρα φωνασκούν έχοντας μια λύση για τα πάντα εκτός από τα προβλήματα. Ακούω και διαβάζω σχεδόν τα πάντα και όσο πιο πολύ γεμίζω το μυαλό μου με σκουπίδια, τόσο πιο πολύ τρομάζω. Τρομάζω με το μέγεθος της ηλιθιότητας, με την αστείρευτη δυναμική της βλακείας, με την ασύλληπτη ικανότητα του απόλυτου τίποτα να πείθει το κοινό.

Νιώθω να είμαι πεσμένος στο πάτωμα κελιού φρενοκομείου, αποκαμωμένος και σχεδόν παραδομένος πια μετά από εκατοντάδες δόσεις κοκτέιλ ψυχοφαρμάκων με τη μορφή «ειδήσεων» και δεκάδες συνεδρίες με τους «γιατρούς» να προσπαθούν να με πείσουν ότι είμαι τρελός και να δεχτώ τη θεραπεία για το καλό μου.

Για να το λένε όλοι αυτοί οι «επιστήμονες» κάθε ιδεολογίας κάποιο δίκιο δε θα ΄χουν; Τρελός λοιπόν και για τους μεν και για τους δε. Βάλτε τη βούλα κι αρχίστε τα σκληρά, στην τελική το παράλληλο σύμπαν των ουσιών μπορεί να είναι κάπως τρομακτικό αλλά τουλάχιστον είναι πολύχρωμο…

Πραγματικά, αυτό που θα ήθελα είναι μια γερή δόση χρώματος, κάτι σαν την έκρηξη χρωμάτων στη διαφήμιση των τηλεοράσεων bravia. Λίγη αισιοδοξία, ένα τράβηγμα από τη διαρκή μιζέρια. Μια καλή είδηση που θα με κάνει να χαμογελάσω, ένα ταρακούνημα που θα με βγάλει από την κατάθλιψη.

Ρε πούστη μου, πολύ δεν πάει να τη γλίτωσα από τον Κάπς και να πάω από Σόιμπλε; (πρόταση μόνο για μυημένους)