Χωρίς σύνορα και χωρίς δισταγμό

Η δημοσιογραφία μπορεί να σε οδηγήσει παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις την ώρα που πρέπει και να είσαι όσο γλοιώδης χρειάζεται για να ελίσσεσαι. Αυτό το γνωρίζουν άριστα πολλοί πρώην δημοσιογράφοι που επέλεξαν να περάσουν στην απέναντι όχθη και να μοιραστούν την εξουσία με αυτούς τους οποίους προηγουμένως υποτίθεται ότι έλεγχαν.

Δε λέω, πρέπει να έχεις «πετριά» για να ασχοληθείς με τη δημοσιογραφία. Αν έχεις περάσει από εκεί όμως και δεν έχεις σιχαθεί τους πολιτικούς μηχανισμούς, έχεις μεγαλύτερο πρόβλημα. Πόσο μάλλον, όταν αποφασίσεις να συρθείς στις ίδιες λάσπες με εκείνους που λίγο πριν σε παρακαλούσαν για ένα παραπολιτικό σχόλιο με το όνομά τους.

Δεκάδες πια τα ονόματα πρώην δημοσιογράφων που «κοσμούν» τα ψηφοδέλτια των κομμάτων. Μαζική έξοδος των προβεβλημένων τώρα που η φούσκα των ΜΜΕ έσκασε, τα κασέ χαμήλωσαν και η νέα γενιά είναι multitasking. Διότι μη μου πείτε πως είναι τυχαίο ότι όλοι μαζί οι «αστέρες» ζήλωσαν ξάφνου την… δόξα των εθνοπατέρων και θέλουν να παλέψουν για το λαό από νέα μετερίζια, γιατί θα πάω εθελοντής αφισοκολλητής στον Κύρτσο.

Τη νέα φουρνιά ανθρώπων των media που κατέθεσαν δόρια και ασπίδες στους αρχηγούς των κομμάτων, κάλυψε από τη μία η χειμαρρώδης προβολή του «ποταμιού» του Θεοδωράκη, (κάτι το οποίο είναι τελείως διαφορετικό μιας και κατεβαίνει αυτόνομα) και από την άλλη η συντονισμένη επίθεση όλου του «αριστερού» timeline στη Μαρία Σπυράκη. Επίθεση όχι άδικη αλλά σαφέστατα υποκριτική. Υποκριτική γιατί η βοή της δήθεν ιερής αγανάκτησης για την «προδοσία του ρεπόρτερ», καλύφτηκε από το τρανταχτό χειροκρότημα της ανακοίνωσης του Κούλογλου στο ψηφοδέλτιο του Σύριζα.

Πραγματικά, θα μου ήταν παντελώς αδιάφορες οι επαγγελματικές αναζητήσεις του εν λόγο κυρίου, αν οι σύντροφοι «αριστεροί» δε διέθεταν μνήμη χρυσόψαρου και κρίση αμοιβάδας. Διότι χίλιες φορές ο Μπάμπης του Σκάι και ο Πρετεντέρης του Mega που διαλαλούν τις απόψεις και το ρόλο τους χωρίς να αναζητούν περγαμηνές επαναστάτη, παρά «αντισυστημικοί» τύπου Κούλογλου από την καρέκλα του Δ.Σ. της ΕΡΤ.

Αλλά αν δε ντρέπεται ο άλλος στα 60 του να παίρνει αυτή τη συνέντευξη https://www.youtube.com/watch?v=3vC8bWjRy0Q από αρχηγό κόμματος και μάλιστα από την προστατευμένη από «κακουχίες» θέση της ΝΕΤ, τι να πώ εγώ. Αν όμως έγινε ολόκληρο θέμα στο Σύριζα για το αν θα είναι υποψήφιος ο Κρίτωνας Αρσένης καθώς θεωρείται «παιδί» του ΓΑΠ, ή ο καθηγητής Βαρουφάκης γιατί κάποτε τον συμβούλευε, κανονικά θα έπρεπε να επαναστατήσουν με τον Κούλογλου.

Ας βοηθήσουμε λίγο τη μνήμη των συντρόφων:

Ο Στέλιος Κούλογλου ξεκίνησε από το ΕΚΚΕ (σύντροφος δηλαδή του Τσουκάτου και του Τατούλη),  άρχισε να αρθρογραφεί το 1981 στο περιοδικό Aντί και αργότερα εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης στο Βήμα.

Εκεί, στη ναυαρχίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη έλαμψε το άστρο του για πρώτη φορά, το βρώμικο ’89 με το ρατσιστικό λίβελο κατά του Δημήτρη Τσοβόλα υπό τον τίτλο «Ο Μήτσος της Ρήνης από τους Μελισσουργούς της Αρτας!» και υπότιτλο «Ο γιος του αγωγιάτη!». Το άρθρο καθρέφτιζε τη στάση της ελιτίστικης Αριστεράς απέναντι σε έναν πολιτικό που δεν είχε πίσω του σόι, δεν ήταν από τζάκι και δεν το έπαιζε προοδευτικός διανοούμενος. Η μόνη κριτική που μπορούσε να του ασκήσει η πένα του κ. Κούλογλου ήταν οτι είχε… ταπεινή καταγωγή!

Μετά από αυτή τη μεγαλειώδη δημοσιογραφική επιτυχία βρέθηκε στη Μόσχα το ’89 για το Sky και την Καθημερινή και στη Γιουγκοσλαβία το ’92-’95.

Στο μεταξύ, πρόλαβε να εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο λογοκλοπής, με το βιβλίο του «Έγκλημα στο προεδρικό μέγαρο», σύμφωνα με σχετικό καυστικό δημοσίευμα του Δημοσθένη Κούρτοβικ στην Ελευθεροτυπία της 22/2/1989. Δεν επεκτείνομαι διότι χρόνια αργότερα έπεσαν μερικές αγωγές (σε Π. Κωστόπουλο και Β. Καββαθά) και για το θέμα αυτό μεταξύ άλλων και δεν έχω χρήματα για δικηγόρους. Για όσους έχουν περιέργεια υπάρχει το google. Βέβαια, στην αγγλική Wikipedia αναφέρεται το βιβλίο με τα εξής λόγια: «a book exposed as plagiarism from Asesinato en el Comité Central (Murder in the Central Committee), 1981 by Vázquez Montalbán»

Το 1996 με την άνοδο Σημίτη στην κυβέρνηση και του συντρόφου Τσουκάτου στην εξουσία, ο Κούλογλου άρχισε να παρουσιάζει το “Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα” στη ζεστή και πλούσια αγκαλιά της ΕΡΤ.

Το 2000 η εκπομπή κερδίζει το βραβείο  Euro-Comenius, για το ντοκιμαντέρ «Κομμουνισμός, η Μεγάλη Ουτοπία του 20ού Αιώνα». Το ΚΚΕ ανεβαίνει στα κάγκελα και ο Ριζοσπάστης γράφει: «…Αξίζει να αγωνίζεται η εργατική τάξη, η νεολαία, ο λαός, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τους ίδιους, για να έρθει ο σοσιαλισμός; Πήγαν χαμένες οι θυσίες τόσων και τόσων κομμουνιστριών και κομμουνιστών, όπου Γης; Έγιναν στο κυνήγι μιας ουτοπίας, μιας μεγάλης ουτοπίας; Σε αυτά τα ερωτήματα η ΝΕΤ, γενικά η ΕΡΤ, και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Στ. Κούλογλου, που, για να εξυπηρετήσει σαφείς σκοπιμότητες, αποφάσισε να γίνει και «ιστορικός», είναι προκλητικά κατηγορηματικοί. Δεν το συζητούν καν: Οχι, δεν αξίζει να αγωνίζεται κανείς! Οι θυσίες πήγαν χαμένες! Η καλύτερη κοινωνία ήταν απλώς μια ουτοπία! Η μεγάλη ουτοπία του 20ού αιώνα!!!.» (http:/www.rizospastis.gr/story.do?id=328693)

Κάποιοι… κακοπροαίρετοι θυμούνται τότε την άλλη μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία του Κούλογλου από τη δεκαετία του ’80, υπό τον δραματικό τίτλο «ποιος σκότωσε την Τζένη Γκάλη». Για όσους ήταν μικροί, αγέννητοι ή δε έχουν προβλήματα μνήμης, να αναφέρουμε ότι η σύζυγος του θρύλου του μπάσκετ Νίκου Γκάλη σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Θλιβερό, αλλά το θέμα δεν τελείωσε έτσι. Διότι ο κύριος Κούλογλου με το διαβόητο άρθρο του κατηγόρησε ευθέως τον σύζυγό της ως δολοφόνο σε συνεργασία με την μαφία, της οποίας υποτίθεται ότι ήταν μέλος! Ο Γκάλης διασύρθηκε από τον Τύπο, σύρθηκε σε δικαστήρια και φυσικά δεν βρέθηκε τίποτα που να στηρίζει την υπόθεση. Τίποτα που να υποδηλώνει ότι η σύζυγός δεν υπήρξε θύμα ατυχήματος.

Το 2002 από το καλοπληρωμένο βήμα της δημόσιας τηλεόρασης σε εκπομπή του για το Πολυτεχνείο και τον αντιδικτατορικό αγώνα ο Κούλογλου «ξεχνάει» πάλι το ΚΚΕ και παίρνει επισήμως την απάντηση από το γραφείο Τύπου του κόμματος: «…Είναι φανερό, ότι τον κ. Κούλογλου ούτε η αντικειμενική και στοιχειωδώς δημοκρατική ευαισθησία τον διακρίνει, ούτε η πραγματική διάσταση των ιστορικών γεγονότων τον ενδιαφέρει…» (http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=1517421&publDate=16/11/2002)

Η εταιρία του Κούλογλου συνεχίζει να αμείβεται από τη ΝΕΤ για δύο εκπομπές το μήνα, για τις οποίες κάποιοι τον κατηγορούν (http://sofistis.wordpress.com/2008/05/16/160508/) ότι πρόκειται γα ξένα ντοκιμαντέρ τα οποία ο δημοσιογράφος τα «ελληνοποιούσε» με μερικές μονταρισμένες παρεμβάσεις του. Το «ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» είχε και την δική του ελληνική παραγωγή που περιορίζονταν μόνο σε 13 επεισόδια το χρόνο και η οποία περιείχε και ρεπορτάζ του Κούλογλου αλλά και κάποια αγορασμένα από διεθνή πρακτορεία ενταγμένα επίσης «τεχνηέντως». Το κόστος του επεισοδίου ανέρχονταν στο ποσό των 30000 ευρώ περίπου. Το «ρεπορτάζ χωρίς σύνορα», πάντως, βραβεύθηκε τέσσερις φορές ως η καλύτερη ελληνική ενημερωτική εκπομπή, όχι άδικα αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί.

Η αγαστή αυτή «συνεργασία» του Κούλογλου με την ΕΡΤ γίνονταν επί χρόνια, ξεκίνησε με το ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε με τη ΝΔ, παρέχοντας άλλοθι ποιότητας στις διοικήσεις της ΕΡΤ χωρίς φυσικά να αγγίξει ποτέ κάποια «επικίνδυνα» ελληνικά θέματα…

Τον Μάιο του 2008 το ελληνικό internet φοράει τα επαναστατικά του. Η ΝΕΤ δεν ανανεώνει το συμβόλαιο με τον Κούλογλου και σύσσωμη η αριστερά βρίσκει έναν νέο Τσέ στο πρόσωπό του καθώς καταθέτει και ερωτήσεις στη Βουλή για το θέμα. (http://syriza-vyrona.pblogs.gr/2008/04/ekopsan-to-reportaz-hwris-synora-erwthsh-sth-boylh.html)

Η αλήθεια είναι ότι η εκπομπή του Κούλογλου ενόχλησε. Όχι όμως αυτές που θα γινόταν, η μία με θέμα τους Νέους Εργαζόμενους και 700 € και η άλλη με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα, αλλά αυτή που είχε προηγηθεί για τον Βλαντίμιρ Πούτιν και τον παρουσίαζε ευθέως ως γκάγκστερ και μαφιόζο. Ενώ λοιπόν δεν είχε προλάβει να στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής της συμφωνίας Καραμανλή-Πούτιν στο Κρεμλίνο για τον αγωγό φυσικού αερίου south stream, η δημόσια ελληνική τηλεόραση δια του κ. Κούλογλου επέλεγε να παρουσιάσει τον Ρώσο Πρόεδρο σαν ένα ψωνισμένο παιδάκι που ονειρευόταν την KGB, κατόρθωσε να γίνει εκεί δεκτός ως πράκτορας και διακρίθηκε χάρις την σχολαστικότητά του και την μανία του να συλλέγει στοιχεία και πληροφορίες. Στην συνέχεια κατέδωσε τους πάντες, εκμεταλλεύτηκε τους πάντες, έγλυψε τους πάντες, ξεγέλασε όλους τους προϊσταμένους του και χάρις στα κρυφά ταλέντα του εξελίχθηκε στον αιμοσταγή Τσάρο και δολοφόνο των Τσετσένων που όλοι γνωρίζουμε. Όλα αυτά τα αντικειμενικά και έγκυρα καθώς και πολλά άλλα, τα έλεγαν σοβαρά και αξιόπιστα πρόσωπα, π.χ. Ρώσοι πράκτορες που αποστάτησαν στις ΗΠΑ, διάφοροι αντίπαλοι κλπ. Η επίθεση ολοκληρωνόταν με την υπόθεση Λιτβινένκο. Όλως τυχαίως την ίδια θεματολογία, την ίδια χρονκή στιγμή, είχε και η εκπομπή του κ. Παπαχελά «Φάκελοι» στον Σκάι, με ρεπορτάζ του κ. Τέλλογλου για την παντοκρατορία του Πούτιν και τις εντολές εκτέλεσης των εχθρών του.

Την ίδια χρονιά, ίσως επειδή έχασε τη δουλειά του, ο κ. Κούλογλου δέχτηκε να πρωταγωνιστήσει σε διαφήμιση της Lexus για την οποία διαγράφηκε προσωρινά (για 2 μήνες) από την ΕΣΗΕΑ.

Από την 1η Νοεμβρίου 2008 ξεκίνησε τη λειτουργία στο διαδίκτυο του ιστοχώρου «TV Χωρίς Σύνορα», με αντικείμενο την ενημέρωση και την πολιτική ανάλυση με διαδραστικό χαρακτήρα μέσω της συμμετοχής των επισκεπτών του. Η επιχείρηση στην αρχή στηρίχθηκε στην εθελοντική εργασία νέων δημοσιογράφων, στη συνέχεια, δε, ζήλεψε τον τίτλο της «γαλέρας» που διεκδικούν τα πιο πολλά ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Θαυμάστε απάντηση που δίνει ο εκλεκτός του Σύριζα όταν το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ τον εγκαλεί για αντισυναδελφική συμπεριφορά: «Η επιλογή των συνεργατών μου, είναι αποκλειστικά δική μου αρμοδιότητα. Αν με κάποιους θεωρώ ότι δεν μπορώ να συνεργαστώ, θα σταματήσω να συνεργάζομαι, πάντα βέβαια στα πλαίσια του σεβασμού των νόμων, της ηθικής και της συναδελφικής αλληλεγγύης. Για να δημιουργήσω το Τvxs, έχω μέχρι σήμερα δανειστεί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Μέχρις ότου το Πειθαρχικό Συμβούλιο αγοράσει μετοχές και γίνουμε συνέταιροι, είμαι υπεύθυνος για την επιλογή του προσωπικού του…».

Η δικαίωση για τον Κούλογλου έρχεται με την έλευση της κυβέρνησης Παπανδρέου. Τον Ιανουάριο του 2010 ο Π. Γερουλάνος τον τοποθετεί στο Δ.Σ. της ΕΡΤ. Το διορισμό εκτός των άλλων σχολιάζει και ο Δημήτρης Τσοβόλας: http://youtu.be/-oknxZmlU9g. Λίγους μήνες αργότερα ο Κούλογλου παραιτήθηκε καταθέτοντας προτάσεις, ώστε να επαναφέρει τις εκπομπές του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» και «Θεματική Βραδιά». Με απόφαση του ΔΣ της ΕΡΤ, επέστρεψε στο κρατικό κανάλι τον Σεπτέμβριο του 2010 με την εκπομπή του. Παράλληλα, όπως αναφέρεται στη σελίδα με το βιογραφικό του στη wikipedia: {Σε συνέντευξη του στην Σόφκα Ζινόβιεφ, εξέφρασε την άποψη πως: «είναι προφανές ότι ο ασθενής [Ελλάδα] είναι σοβαρά άρρωστος. Η Ελλάδα χρειάζεται χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία.»}

Ας ρωτήσουν τώρα οι σύντροφοί του στον Σύριζα, πέτυχε η χημειοθεραπεία, ή αντ αυτού η μετάσταση γεννά επιχειρηματίες – δημοσιογράφους παντός καιρού, οι οποίοι θέλουν να μας σώσουν πατώντας στις βάρκες δύο, αντίρροπων κανονικά, εξουσιών;