Εντάξει, το τερματίσαμε! Μπορεί να μιλάει ο Θρύλος για διαιτησία,
το ΚΚΕ για φορμόλη, ο Θέμος για μαύρα, ο Καραμανλής για δουλειά, ο Μαρινάκης
για φορολογία και ο Τσουκαλάς για εφάπαξ, αλλά να μιλάει η ΝΔ του Σαμαρά για
ακροδεξιά και να κατηγορεί το Σύριζα ότι προσδοκά τις ψήφους των χρυσαύγουλων,
είναι κάτι που δεν καταπίνεται με τίποτα.
Ας μην πιάσουμε παλιές ιστορίες –που όμως είναι η ιστορία του
τόπου μας, ε; - για ξερονήσια, εξορίες, φυλακίσεις και πλήρη αποκλεισμό κάθε μη
«εθνικόφρονα» από την παραγωγική διαδικασία. Ας μη μιλήσουμε για Χίτες,
ταγματασφαλίτες, δοσίλογους, μαυραγορίτες που απορρόφησαν τα δεξιά σχήματα μετά
την απελευθέρωση, αντί να τους κρεμάσουν στο Σύνταγμα. Ας μη μιλήσουμε για την
ΕΡΕ και το δολοφονικό παρακράτος που συντηρούσε. Ας μη μιλήσουμε καν για τη
χούντα και το πού εντάχθηκαν την επόμενη μέρα της πτώσης της όλα τα φυντάνια
στρατού, σωμάτων ασφαλείας, υψηλόβαθμων υπαλλήλων, δικαστικών κτλ κρύβοντας το
φοίνικα πίσω από τα λάβαρα με τον πυρσό.
Άντε, να τα διαγράψουμε όλα σαν επιχειρήματα και να πάμε από τη
μεταπολίτευση και μετά. Από τότε που ο νεαρός βουλευτής Σαμαράς δεν άφηνε να
του ξεφύγει φασιστική εκδήλωση στην Πηγάδα του Μελιγαλά που να μην παραστεί και ανακοίνωνε με δελτίο τύπου την έλευσή του «για να παραστεί στο
Μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους εαμοκομμουνιστές» («Ελευθερία» 18.9.82).
Από κάπου θα έπρεπε να τραβήξει ψηφαλάκια ο φέρελπις θα μου πείτε και
κάπως έτσι άρχισε τις «κακές παρέες»…
Από τότε που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έπνεε τα μένεα για τον τότε
ΥΠΕΞ και σημερινό αρχηγό της ΝΔ: «Ο κ. Σαμαράς, από την άλλη
πλευρά, εφήρμοζε πολιτική άκαμπτης αρνητικότητος, η οποία ταχέως έφερε τη χώρα
σε πλήρη απομόνωση μέσα στην ΕΟΚ. Ταυτόχρονα, επί υπουργίας Σαμαρά, σημειώθηκε
μια άνευ προηγουμένου κατακόρυφη επιδείνωση των σχέσεών μας με όλους
ανεξαιρέτως τους βαλκανικούς γείτονές μας.»( ΤΑ
ΝΕΑ, 14 και 15 Μαΐου 1997) δε φαίνεται να άλλαξαν και πολλά
τόσο σε επίπεδο συνεργατών, όσο και στις διαπραγματευτικές ικανότητες του
πρωθυπουργού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας, στο
οποίο η χώρα λόγω της εθνικιστικής και μονοδιάστατης πολιτικής Σαμαρά υπέστη
μια τεράστια διπλωματική ήττα, από την οποία ακόμη δεν έχει συνέλθει και το
πρόβλημα σοβεί.
Μετά την
αποπομπή του από την κυβέρνηση κι ενώ Μητσοτάκης και ΕΣΗΕΑ «έψαχναν» σε ποιες
τσέπες πήγαν τα
εκατομμύρια των μυστικών κονδυλίων του ΥΠΕΞ που εκτοξεύτηκαν κατά την
υπουργεία του, ο Σαμαράς ιδρύει την ΠΟΛΑΝ που τοποθετείται δεξιά της ΝΔ,
μονοθεματικά ασχολούμενο με τα Εθνικά θέματα και κυρίως με το Σκοπιανό και τα
Ελληνοτουρκικά σε γραμμή που λίγο ξεφεύγει(;) από την ακραία εθνικιστική.
Ένα χρόνο
μετά την εκλογική αποτυχία της ΠΟΛΑΝ στις εκλογές του ’96, ιδρύεται από μια
ομάδα πολιτικών φίλων του σημερινού
Πρωθυπουργού και συνοδοιπόρων του στην Πολιτική Άνοιξη το «Δίκτυο 21», το
ελληνικό «Tea party». Ο Αντώνης Σαμαράς χαιρέτιζε τότε την ίδρυσή του ως
«πολυσήμαντο γεγονός». Στο
καταστατικό του Δικτύου, θα βρει κανείς απίθανες έως ανατριχιαστικές αναφορές
όπως για παράδειγμα ότι τα μέλη του (μεταξύ άλλων απόστρατοι αξιωματικοί και
έφεδροι καταδρομείς), «αυτενεργούν»
στα εθνικά θέματα και στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής (στα Eλληνοτουρκικά,
Kυπριακό, Kουρδικό, Θρακικό, Bορειοηπειρωτικό, Σκοπιανό, Ποντιακό ζήτημα),
εκβιάζοντας ποικιλοτρόπως για την «άσκηση δυναμικότερης εξωτερικής πολιτικής».
Σας παραπέμπουν πουθενά όλα
αυτά; Ας συνεχίσουμε.
Σύμφωνα με το καταστατικό του Δικτύου
21, οι σκοποί της ίδρυσής του εξυπηρετούν «την
πατριωτική αφύπνιση των Ελλήνων», αλλά και για «να μετατρέψει τους παθητικούς υπηκόους σε ελεύθερα πρόσωπα, σύμφωνα με
τις καλύτερες παραδόσεις του Ελληνισμού και το πνευματικό υπόδειγμα της
Ορθοδοξίας», τα δε τα στελέχη του μιλούσαν για τις «αλύτρωτες πατρίδες» της Μικράς Ασίας, με
αρθρογραφία τους επέκριναν τον Κ. Καραμανλή για τη θετική δήλωση που έκανε στον
θάνατο του Χ. Φλωράκη και ζητούσαν «αποκατάσταση του κύρους των Ενόπλων Δυνάμεων
και των Σωμάτων Ασφαλείας» και την «αποκατάσταση των νικητών του
εμφυλίου πολέμου!».
Όλοι αυτοί
οι απίθανοι τύποι, οι οποίοι συν τοις άλλοις έμπλεξαν και στην υπόθεση Οτσαλάν
(το Δίκτυο 21 υπερασπίστηκε τον Οτσαλάν και τη
δράση του αλλά αρνήθηκε, παρά την εντύπωση που κυριάρχησε τότε, ότι είχε
ανάμιξη στην άφιξή του στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο δικαιώθηκε δικαστικά), δεν θα απασχολούσαν, αν δεν τους βρίσκαμε
πανίσχυρους όχι μόνο στην αυλή του βουλευτή Αντώνη Σαμαρά, αλλά και στο
πρωθυπουργικό του γραφείο. Στην κορυφή της Σαμαρικής πυραμίδας
φιγουράρουν τα ονόματα των Χρύσανθου Λαζαρίδη και Φαήλου Κρανιδιώτη, ιδρυτών του Δικτύου. Δεν είναι
όμως μόνο αυτοί. Το Δίκτυο έχει… δικτυωθεί παντού στη Συγγρού. Επικεφαλής της Γραμματείας Σχέσεων Κόμματος-Κοινωνίας του
κόμματος είναι ο Διονύσης Καραχάλιος, πρώην αντιπρόεδρος του "Δικτύου
21" και παλιός νομάρχης Ροδόπης, που είχε κατηγορηθεί για «εχθρική
συμπεριφορά» έναντι της μουσουλμανικής μειονότητας. Επίσης, αναπληρωτής
γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας είναι ο Στέφανος Αγιάσογλου,
πρώην μέλος του Δ.Σ. της... "νέας Φιλικής Εταιρείας".
Όσα δε μπορούν να πουν αυτοί οι
κύριοι με την υπογραφή τους, τα λέει το Σαμαρικό site Antinews του
Βασίλη Ζήση με διάφορα ψευδώνυμα.
Εκεί στην ακραιφνώς Σαμαρική ιστοσελίδα, ο αναγνώστης θα βρεί εθνικιστικά και
ρατσιστικά «διαμάντια» που πολύ θα ζήλευε ο «Στόχος». Η ομάδα Σαμαρά όμως,
απέκτησε πρόσφατα και εφημερίδα (που πάει να γίνει ολόκληρο συγκρότημα χωρίς
κανείς να γνωρίζει το χρηματοδότη). Η φυλλάδα «Δημοκρατία» ρυπαρογραφεί
υιοθετώντας ακροδεξιά ρητορική κλείνοντας το μάτι σε Χρυσαυγήτες και άλλα
φασιστοειδή. Εκ των τακτικών αρθρογράφων ο Φαήλος, αλλά και ο ΚΥΠατζής της
υπόθεσης Οτσαλάν, «τουρκοφάγος» Σάββας Καλεντερίδης…
Ο πολιτικός αρχηγός που «μιλά με το Θεό» προσπαθεί να μας πείσει
σε όλους τους τόνους ότι αντιπαρατίθεται στους ακροδεξιούς, αλλά μάλλον εννοεί
ότι μπορεί να οικειοποιείται τα συνθήματά τους με πρώτο και καλύτερο το «Ελλάς-Ελλήνων-
χριστιανών».
Δεν κρύβει την υποταγή του στην κοσμική δύναμη των ιεραρχών όταν σε κάθε ομιλία
του δε λείπει η αναφορά στην Παναγία (που βεβαίως θα προσέξει τους Έλληνες υπό
την καθοδήγησή του). Όταν δηλώνει στον Άνθιμο: «…τους ενοχλεί η θρησκευτική παράδοση της Ορθοδοξίας, Παναγιώτατε,
τέλος όλα αυτά!», και του εξασφαλίζει
δημόσια τη βεβαιότητα ότι κανείς δε θα καταφέρει να διαχωρίσει από την ελληνική
Ιστορία και παράδοση το κράτος και τον κλήρο. Ο Σαμαράς μπορεί να μη βρήκε
«χώρο» για ευρωβουλευτές όπως η Μαριέττα Γιαννάκου, έβαλε όμως υποψήφιο
ευρωβουλευτή τον κ. Χολέβα, αρχισυντάκτη του περιοδικού «Εκκλησία», του
επίσημου δελτίου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Βεβαίως, και για να μη γίνει καμία
παρεξήγηση έσπευσε προ ημερών, ενώπιον Αρχιεπισκόπου και Ιεράς Συνόδου στη μονή
Πετράκη, να διαβεβαιώσει πως δεν σκοπεύει να προτείνει την παραμικρή αλλαγή στα
άρθρα του Συντάγματος σχετικά με την Εκκλησία. Αυτό έλλειπε…
Και ερχόμαστε στην πιο ξεκάθαρη περίπτωση σφιχτού
εναγκαλισμού του συστήματος Σαμαρά με τη Χρυσή
Αυγή, την υπόθεση Μπαλτάκου. Ο
γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου με τις υπερεξουσίες έναντι των υπουργών,
πιάστηκε με «τη γίδα στην πλάτη». Ήταν δε τόσο αφελής, που κάθισε να
καταγραφεί από τους νεοναζί συνομιλητές του ενώ καθύβριζε τον
αρχηγό του στην προσπάθεια να διατηρήσει ανοιχτό το δίαυλο επικοινωνίας
Συγγρού-ΧΑ σύμφωνα με τις εντολές που του είχαν δοθεί. Ο Μπαλτάκος επιχειρήθηκε
να εμφανιστεί ως αξιωματούχος που δρούσε εν αγνοία του πρωθυπουργού, ενώ ήταν
αυτός που σε συνεργασία με τον Αν. Σαμαρά καθόριζε μεγάλο μέρος του
κυβερνητικού έργου και όχι μόνο. Έλυνε ταυτόχρονα τις υποθέσεις που
αφορούσαν τους «ημετέρους» και είχε το ρόλο να προωθεί τη σκληρή ακροδεξιά
ατζέντα της ΝΔ. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι «δεν είναι απίθανο το ενδεχόμενο»
συνεργασίας ΝΔ-ΧΑ, ενώ υπογράμμιζε με πάθος στο ΒΗΜΑ FM «Αντικομουνιστής ασφαλώς και
είμαι. Έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα και έτσι θα πεθάνω. (…) Από το 1942 και
μετά η ελληνική αριστερά ταλαιπωρεί τη χώρα». Ο ίδιος άνθρωπος, βεβαίως, ήταν
αυτός που μπλόκαρε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο…
Έχει κι άλλα φυντάνια όμως αυτή η κυβέρνηση που
κατά τα λοιπά «τα έβαλε» με τους φασίστες.
Τοποθέτησε στη θέση του Γενικού Γραμματέα του
Υπουργείου Δημόσιας Τάξης τον Αθανάσιο Ανδρεουλάκο. Ο κύριος αυτός ήταν βασιλικός επίτροπος και
αντιεισαγγελέας πρωτοδικών του έκτακτου στρατοδικείου της 09/11/1968 όπου
κατακεραύνωσε τους κατηγορούμενους της αντιστασιακής οργάνωσης κατά της Χούντας
, αγωνιστές της Δημοκρατικής Άμυνας, Στέλιο Νέστωρα, Παύλο Ζάννα, Γεώργιο
Σηπιτάνο, Σωτήριο Δέδε, Κ.Πυρζά, και Αργύριο Μαλτζίδη, προτείνοντας να τους
επιβληθούν βαριές ποινές. Στην αγόρευσή του τότε έλεγε: «Οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται ως σκοπούντες την ανατροπή του
κρατούντος πολιτεύματος και την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως του παρόντως
επαναστατικού καθεστώτος ως τρόπου και μορφής πολιτεύματος...»
Να αναφερθούμε τώρα σε Βορίδη, Γεωργιάδη, Δένδια, Πλεύρη, Ψωμιάδη, Ταμήλους (ενδιαφέροντα λίνκ, δείτε τα) και τα άλλα παιδιά μάλλον δεν έχει νόημα
καθώς είναι γνωστή η πολιτική τους δράση, οι θέσεις τους και οι ακραίες απόψεις
τους για τους μετανάστες, τη θρησκεία, τους κοινωνικούς αγώνες, την καταστολή,
το Στρατό, τα εθνικά θέματα και την αριστερά. Αυτά που έχουν περάσει «στο
ντούκου» τα πλουραλιστικά δελτία ειδήσεων και οι εφημερίδες είναι οι ακροδεξιές
κορώνες του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά που, όπως περιγράφει ο Μάκης Ντόβολος συγγενεύουν, για να μην πούμε
ότι ταυτίζονται, με τα όσα
πρεσβεύει και πράττει το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής.
* Στις 13 Ιουνίου 2012
σε συνέντευξη του στο enikos. gr o Σαμαράς
υποστηρίζει πως «έχουν γεμίσει οι μετανάστες τα νηπιαγωγεία και οι Έλληνες δεν μπορούν να
μπουν στον παιδικό σταθμό. Αυτό τέρμα. Είναι ορισμένα πράγματα που κι εμένα με
ενοχλούν όσο εσάς αλλά θα πρέπει να σταματήσουμε την καραμέλα ότι είναι
ρατσισμός».
Μερικούς μήνες αργότερα, στις 15 Οκτωβρίου 2012,
ο υπόδικος βουλευτής της ΧΑ Ηλίας Παναγιώταρος δηλώνει
πως η «ΧΑ θα πετάξει έξω από τους παιδικούς σταθμούς τα παιδιά των μεταναστών».
*Στις 29 Μαρτίου 2012 ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει,
σε εκδήλωση της ΝΔ, πως «η
λαθρομετανάστευση είναι ένα πρόβλημα που διογκώνεται και κάνουμε ότι δεν το
βλέπουμε. Οι πόλεις μας έχουν καταληφθεί από παράνομους μετανάστες, εμείς θα
τις ανακαταλάβουμε». Τι άλλο έπρατταν δηλαδή τα τάγματα φονιάδων της ΧΑ
από το να «ανακαταλαμβάνουν» τις πόλεις;
Μπορεί τα Ελληνικά Μέσα να μην έχουν αναδείξει το
θέμα, καθώς είναι γνωστή η στάση τους απέναντι στην εξουσία, αλλά η αμερικανική Wall Street Journal το Δεκέμβριο του 2013 έκανε μεγάλο θέμα την ακροδεξιά ρητορική Σαμαρά κατηγορώντας τον ως «διχασμένη
πολιτική προσωπικότητα η καριέρα του
οποίου ελίσσεται μεταξύ της εθνικιστικής ρητορείας και μιας οξυδερκούς
νηφαλιότητας».
Εδώ είναι που έρχεται ο θυμόσοφος λαός και
λέει για το ποιος προσδοκά και παλεύει για τις ψήφους της Χρυσής Αυγής: «ο κόσμος το ΄χει τούμπανο και εσείς κρυφό
καμάρι».
Αναρτήσεις
