Από άρθρο του Γ. Παπαχρήστου στα Νέα
Η είδηση στη βάση της είναι ανατριχιαστική: υπολογίζεται ότι τα ακίνητα του Δηµοσίου ανέρχονται σε 71.000!! Ανήκουν σε υπουργεία, οργανισµούς, νοσοκοµεία, ταµεία, ιδρύµατα. Εκείνοι που ξέρουν λένε ότι ακριβώς στη διαχείρισή τους κρύβεται τεράστια διαφθορά, την οποία µπορώ να περιγράψω µε το εξής απλό παράδειγµα: είµαι εγώ επικεφαλής σε ένα ίδρυµα. Διαθέτω στο κέντρο της Αθήνας ένα ακίνητο. Είσαι εσύ ο ενδιαφερόµενος που θέλεις να το νοικιάσεις. Ερχεσαι, συνεννοούµαστε, και εκεί που θα πλήρωνες ενοίκιο σε τιµές της ελεύθερης αγοράς συµφωνούµε στο ένα τρίτο υπό την προϋπόθεση ότι εγώ ο διαχειριστής θα πάρω το κατιτίς µου. Συµβαίνει κατά κόρον, και είναι δυνατόν να ελεγχθεί.
Αλλο παράδειγµα: στη Βενετία υπάρχει το Ιδρυµα Βυζαντινών Μελετών (στη φωτογραφία εξωτερική άποψη τού νεοκλασικού κτιρίου όπου στεγάζεται), οργανισµός εποπτευόµενος από το υπουργείο Παιδείας. Ξέρετε πόσα ακίνητα έχει στην κατοχή του το ίδρυµα αυτό; 70! Ολα από δωρεές φιλοπάτριδων ελλήνων που έζησαν στην πόλη αιώνες τώρα. Ολα στο κέντρο της Βενετίας. Και είναι ξενοδοχεία, καταστήµατα, σπίτια!! Η διαχείρισή τους είναι ένα τεράστιο µυστήριο ανάλογο αυτών που αναπτύχθηκαν τα τελευταία 500 χρόνια στην Πόλη των Δόγηδων, κι έτσι θα παραµείνει αν η υπουργός Παιδείας Αννα Διαµαντοπούλου δεν κάνει ό, τι πρέπει για την πραγµατική αξιοποίησή τους.