Μπήκε η ράμπα!

Ελάχιστες ημέρες μετά τη δημοσίευση για την προσβασιμότητα στο κολυμβητήριο της Ηλιούπολης και την επαφή που υπήρξε με τον καθ ύλην αρμόδιο για το θέμα, αντιπρόεδρο του πολιτιστικού και αθλητικού οργανισμού της πόλης, κ Γιαννόπουλο, κατασκευάστηκε καινούρια ράμπα πρόσβασης για ΑμεΑ, ακριβώς στην είσοδο του κτιρίου. Ο ορισμός της έκφρασης "καλή θέληση", από το Δήμο και τους αρμόδιους. Ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση. 

Γ.Γ.

Η προσβασιμότητα δεν είναι διαπραγματεύσιμη, δεν είναι χάρη, είναι υποχρέωση

Υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές που ενώ είναι καθόλα τυπικές και εντός πλαισίου συνεννόησης, μου ανάβουν τα λαμπάκια και μου ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι περισσότερο κι από το να με είχαν καθυβρίσει. Συνήθως, το παθαίνω αυτό όταν μιλάω με κάποιον που θεωρεί ότι μου κάνει σπουδαία χάρη που μου απαντά, παρότι είναι υποχρέωσή του ή και καθήκον του πολλές φορές. Όταν, δε, από την απάντηση αυτή λείπει κάθε ίχνος προσποιητής έστω ευγένειας, δίνεται κοφτά του τύπου «να τελειώνουμε μ' αυτές τις χαζομάρες τώρα» και χωρίς διάθεση να δουν το πρόβλημα, τότε απλά αδυνατώ να το «καταπιώ».

Έκανα προ ημερών μια λιτή αναφορά-αίτημα στο Δήμο της Ηλιούπολης για την έλλειψη ράμπας για ΑμεΑ στην είσοδο του κολυμβητηρίου της Πόλης. Μέχρι την άνοιξη υπήρχε μια μεταλλική κινούμενη ράμπα για εμπορεύματα, την οποία έψαχνα κάθε φορά να βρω που την έσυρε κάποιο αυτοκίνητο, για να ανέβω στο πεζοδρόμιο της εισόδου. Δεν ήταν εύκολο να ανέβω ή να κατέβω από εκεί διότι δεν ήταν σταθερή και ήταν πολύ απότομη, πλην όμως ήταν καλύτερη από το τίποτα.  Κάποια στιγμή εξαφανίστηκε, έτσι το πρόβλημα όταν δεν είχα κάποιον μαζί μου να με βοηθήσει ήταν μεγάλο.

H είσοδος του κολυμβητηρίου Ηλιούπολης

Έγραψα λοιπόν το εξής στον Δήμαρχο: «Αποκαλείτε συχνά –και ορθώς- το κολυμβητήριο της Ηλιούπολης ως το “στολίδι της Πόλης”. Το στολίδι αυτό γίνεται δύσκολα προσβάσιμο για ΑμεΑ για ένα "χαζό" -αν μου επιτρέπετε- λόγο: Δεν υπάρχει ράμπα για αναπηρικά αμαξίδια και γενικά για έχοντες κινητικά προβλήματα στην είσοδο! Υπάρχουν θέσεις στάθμευσης για αναπηρικά Ι.Χ. (σχεδόν πάντα κατειλημμένες από αρτιμελείς αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) και απέναντι σε όλο μήκος του ψηλού πεζοδρομίου ούτε ράμπα ούτε κουπαστή. . (photo) Κάποιος το... ξέχασε, γιατί μετά από αυτό το σκόπελο το κολυμβητήριο είναι απολύτως προσβάσιμο. Ελπίζω να δοθεί άμεσα εντολή στους αρμοδίους να το διορθώσουν.»

Περίμενα τα γνωστά «βεβαίως, θα το δούμε, θα δώσω εντολή να…, είναι προγραμματισμένο, ασχολείται η τάδε υπηρεσία…» κτλ, τα οποία είναι μεν τα τυπικά συνηθισμένα, αλλά σύμφωνα με την εμπειρία μου με το Δήμο Ηλιούπολης, δείχνουν ότι το μήνυμα ελήφθη και η κατάσταση θα διορθωθεί κάποια στιγμή.

Αντί αυτών, πήρα από τον αντιπρόεδρο του “Πολιτιστικού και Αθλητικού

Οργανισμού” κ. Γιαννόπουλο την εξής απάντηση: «Η μεταλλική ράμπα αντικαταστάθηκε πριν από το καλοκαίρι με κατασκευή κανονικής ράμπας στη γωνία του πεζοδρομίου. Τοποθετήθηκαν και κολονάκια για να την προστατεύουν από τα αυτοκίνητα. Υπάρχει ανακοίνωση στον αντίστοιχο πίνακα του ισογείου που αναφέρει την νέα κατασκευή. Από την πλαϊνή συρόμενη πόρτα της πισίνας υπάρχει πρόσβαση σε αμαξίδια κατόπιν συνεννόησης με γραμματεία και ναυαγοσώστη, πρακτική που ακολουθείτε από την έναρξη λειτουργίας του κολυμβητηρίου μέχρι και σήμερα».

Κάτι πάει λάθος!

Η ανακοίνωση

Στην αρχή γέλασα και είπα ότι πέρα από τα κινητικά προβλήματα, απέκτησα και τύφλωση! Στη συνέχεια σκέφτηκα ότι αν έφτασαν στο σημείο να βάλουν ανακοίνωση (photo) για να βρίσκουμε τη ράμπα (ίσως και… χάρτη;), τότε, προφανώς, κάτι έχει γίνει λάθος. Και μετά θύμωσα με την… επισήμανση της πλαϊνής πόρτας. Είσοδος η οποία είναι για άλλους λόγους φτιαγμένη και όχι για να υποκαθιστά την όποια ράμπα εισόδου στο κολυμβητήριο. Αν είναι να ψάχνω κάθε φορά το ναυαγοσώστη (πώς;) για να μου ανοίξει την πλαϊνή πόρτα  πχ για να πάω ή να πάρω την κόρη μου που αθλείται εκεί, τότε για ποια προσβασιμότητα μιλάμε; Μήπως ο κύριος αντιπρόεδρος δεν γνωρίζει για τι πράγμα μιλάει;

Το να ρίξεις λίγο τσιμέντο με κλίση, ανάμεσα στο πεζοδρόμιο και το δρόμο (photo), 200 μέτρα (εντάξει, υπερβολή, αλλά εμένα μου φαίνονται πάνω από τα διπλά όταν τα περπατάω) μακριά από τις θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ , ΔΕΝ λογίζεται για ράμπα.

Του έχω «νέα»: Δεν μου κάνουν καμιά χάρη αν βάλουν σωστά τις ράμπες ή τις θέσεις ΑμεΑ σε κέντρα άθλησης του Δήμου. Είναι απλά υποχρεωμένοι να το κάνουν, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και την κείμενη νομοθεσία. Είναι απόλυτο δικαίωμά μου (και απαίτησή μου πια), να έχω απόλυτη πρόσβαση, όπως όλοι οι δημότες αρτιμελής ή μη. 

Του έχω και δύο ωραιότατες προτάσεις. Η μία είναι να καθίσει μια μέρα σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο, ή να δέσει τα δυό του πόδια και με βακτηρία να προσπαθήσει να προσεγγίσει από τη θέση στάθμευσης των ΑμεΑ τον ανελκυστήρα του κολυμβητηρίου. Η άλλη είναι να διαβάσει απλά το νόμο και να τον εφαρμόσει.

Και ολίγη από νομοθεσία

Ας τον βοηθήσω λίγο στο δεύτερο, μίας και διακρίνω πλήρη άγνοια παρά την σπουδή να απαντήσει με αυτόν τον τρόπο.

• ·        Σύμφωνα λοιπόν με τις «Τεχνικές Οδηγίες Ανέγερσης Αθλητικών Εγκαταστάσεων» της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και για να δώσει έγκριση η Γ.Γ.Α. για τη λειτουργικότητα της εγκατάστασης, πρέπει πέραν όλων των άλλων και σύμφωνα με το άρθρο 1παρ.5δ: «Βάσει του άρθρου 26, του Ν.Ο.Κ. 4067/ΦΕΚ79/Α’/9-4-2012 και των Προδιαγραφών του Υ.Π.Ε.Κ.Α. «Σχεδιάζοντας για όλους» (για άτομα με αναπηρία), όλες οι αθλητικές εγκαταστάσεις, δημόσιες ή ιδιωτικές, θα προβλέπουν: α) Θέσεις στάθμευσης, β) Ράμπες και γ) W.C. Α.Μ.Ε.Α..» (κλίκ για τη σελίδα της ΓΓΑ)

• ·        Τι είναι όμως ο νόμος 4067 του 2012; Είναι ο νέος οικοδομικός κανονισμός. Σε περίπτωση που δεν τον έχουν, μπορούν να τον βρουν σε αυτό το λίνκ του Υ.Π.Ε.Κ.Α. http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=5nRUKLGlL8E%3d&tabid=506&language=el-GR όπου υπάρχει ολόκληρο το ΦΕΚ (photo).

  

  Το σχετικό ΦΕΚ

  Εκεί, στο άρθρο 26 παρ. 2 αναφέρεται: «2. Η δυνατότητα αυτόνομης και ασφαλούς προσπέλασης όλων των κτιρίων από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα και η εξυπηρέτηση αυτών εξασφαλίζεται με προσβάσιμες οριζόντιες και κατακόρυφες οδεύσεις που αρχίζουν από τη στάθμη του πεζοδρομίου και φτάνουν μέχρι την πόρτα του ανελκυστήρα και τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους των κτιρίων αυτών και αποτελούνται από στοιχεία κατάλληλων προδιαγραφών, όπως ράμπες, αναβατόρια, ανελκυστήρες(…)»

• Ενώ στην παρ. 4: «4. Στα υφιστάμενα πριν από την ισχύ του παρόντος νόμου κτίρια που στεγάζονται υπηρεσίες του Δημοσίου, (…), οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης(…) ή έχουν χρήσεις συνάθροισης κοινού (χώροι συνεδρίων, …συναυλιών, αθλητικών ή πολιτιστικών συγκεντρώσεων(…) επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα. Οι διαμορφώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή γίνονται σύμφωνα με τις Οδηγίες Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής

Οποία έκπληξη! Δεν κάνουμε ό,τι μας αρέσει, όπου μας βολεύει, αλλά

 ακολουθούμε κάποιους συγκεκριμένους κανόνες, κάποιες συγκεκριμένες οδηγίες που έφτιαξαν άνθρωποι που γνωρίζουν το αντικείμενο. Και δεν το κάνουμε γιατί είμαστε καλοί άνθρωποι, αλλά διότι, σε διαφορετική περίπτωση, το ακίνητο δεν παίρνει άδεια λειτουργίας.

Μία σωστή ράμπα

• ·        Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει τις Οδηγίες Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Πολιτικές και Πρότυπα» Οδηγίες Σχεδιασμού για την Αυτόνομη Διακίνηση και Διαβίωση ΑμεΑ στο λίνκ http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=380 και όλες τις λεπτομέρειες για την κατασκευή ράμπας (άρθρο 3), στο λίνκ http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=PQSAJpsKQx4%3d&tabid=380&language=el-GR

“Σε στρατηγικά σημεία και κοντά στην κυρία είσοδο”

• ·        Στο άρθρο 7 σημειώνεται: Η Είσοδος κάθε κτιρίου είναι το καθοριστικότερο στοιχείο της προσβασιμότητάς του, καθορίζοντας ταυτόχρονα τον βαθμό αυτονομίας της διακίνησης των χρηστών του. (λίνκ) Με την έννοια Προσβασιμότητα εννοούμε την δυνατότητα που παρέχεται σε όλους τους χρήστες του χώρου -ακόμη και στα εμποδιζόμενα άτομα- για αυτόνομη και ασφαλή είσοδο και έξοδο από αυτόν, καθώς και χρήση όλων των προσφερόμενων σε αυτόν εξυπηρετήσεων.  Κάθε κτίριο -που χρησιμοποιείται από το κοινό ή κατοικίας- θα πρέπει να είναι οπωσδήποτε προσβάσιμο από τα άτομα με ειδικές ανάγκες, και γενικότερα από τα εμποδιζόμενα άτομα, από δύο τουλάχιστον εισόδους: * την κεντρική είσοδο του κτιρίου και * τους υπόγειους χώρους στάθμευσης. 



"Οι ράμπες κατασκευάζονται κοντά στην κύρια είσοδο"

• ·        Ενώ στο άρθρο 9 των οδηγιών, στην παράγραφο 2  αναφέρεται: «Τουλάχιστον η κεντρική είσοδος των κτιρίων που χρησιμοποιούνται από κοινό και η είσοδος από τους υπόγειους χώρους στάθμευσης –εφόσον προβλέπονται τέτοιοι στο κτίριο- θα πρέπει να είναι προσβάσιμοι από εμποδιζόμενα άτομα και ειδικότερα από χρήστες αμαξιδίων. Οι είσοδοι αυτές θα κατασκευάζονται σύμφωνα με την Οδηγία του ΥΠΕΚΑ: "Είσοδοι κτιρίων". Σε στρατηγικά σημεία και κοντά στην κυρία είσοδο, στο ίδιο με αυτήν επίπεδο, θα κατασκευάζονται ράμπες, ανελκυστήρες ή οποιοδήποτε άλλο μηχανικό μέσο για την κάλυψη των υψομετρικών διαφορών -εφόσον υπάρχουν τέτοιες- σύμφωνα με τις Οδηγίες του ΥΠΕΚΑ: "Ράμπες ατόμων και αμαξιδίων" και "Μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών". http:/www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=JkWbPVa5NOw%3d&tabid=380&language=el-GR

Δε συνεχίζω άλλο με όλα αυτά τα κουραστικά νομοθετήματα, διότι θεωρώ ότι έγινα απολύτως κατανοητός. Δε θέλω επίσης να νομίσει κανείς ότι καταφέρομαι προσωπικά εναντίων του κου Γιαννόπουλου τον οποίο και δε γνωρίζω, αλλά ξέρω ότι το όποιο έργο του ανταμείφθηκε από τους πολίτες της Ηλιούπολης οι οποίοι και τον ψήφισαν. Θέλω απλά να καταστήσω απολύτως σαφές ότι κανείς δεν κάνει χάρη σε κανέναν. Είναι υποχρέωση του Δήμου (στην προκειμένη περίπτωση) όχι μόνο να φροντίσει για όλα τα παραπάνω, αλλά «να μπει στα παπούτσια» του κάθε ατόμου με αναπηρία, για να φτιαχτεί το έργο όσο καλύτερα γίνεται και όχι μια υποχρεωτική «ξεπέτα». Άλλωστε, πριν τη συγκεκριμένη απάντηση που καλώς ή κακώς με «ερέθισε», υπέμενα στωικά, όπως όλοι οι άλλοι ΑμεΑ τα όποια λάθη.

Δράττομαι, επίσης, της ευκαιρίας να ευχαριστήσω ονομαστικά την προϊσταμένη του αθλητικού τμήματος κα Ελένη Ψήμμα, αλλά και τους υπόλοιπους διοικητικούς υπαλλήλους του κολυμβητηρίου και τους ναυαγοσώστες, που στέκονται χρόνια τώρα αρωγοί των προσπαθειών μας και μας βοηθούν αγόγγυστα.

Ελπίζω να έδωσα με αυτό το «ξέσπασμα» ένα σκούντημα αφύπνισης και ως εκ τούτου να προγραμματιστούν κάποιες αλλαγές προς το καλύτερο.

Γιάννης Γερονικολός

Δημοσιογράφος

Υ.Γ. Αν και η γκρίνια αφορούσε στο κολυμβητήριο το οποίο είναι προσβάσιμο, μην ξεχνάμε ότι υπάρχει το Β΄κλειστό γυμναστήριο (Διάνα) για το οποίο κάθε λέξη από τα παραπάνω είναι άγνωστη καθώς δεν υπάρχουν ούτε θέσεις στάθμευσης, ούτε ράμπες, ούτε wc ούτε τίποτα. Ακόμα και στο Α΄κλειστό γυμναστήριο (πολυκλαδικά), προκειμένου να προστατευτούν από τα ΙΧ τα παιδιά (σωστά) κάποιος μπλόκαρε με αλυσίδα το δρόμο προς την «πλατεία» έξω από την κεντρική είσοδο όπου υπάρχουν θέσεις στάθμευσης και ράμπα, με αποτέλεσμα να είναι κι αυτό μη προσβάσιμο. Η πρώτη περίπτωση θέλει χρήμα, σχεδιασμό και χρόνο, η δεύτερη μια καλύτερη διευθέτηση. Να ελπίζω κε Δήμαρχε;

Νούμερα

Επειδή έχω ακούσει εκατοντάδες παπαριές για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, ας πάμε λίγο στην απλή αριθμητική:

Τον Ιούνιο του 2012 ψήφισαν 6.216.798, τώρα ψήφισαν 321.000 λιγότεροι (περίπου γιατί η καταμέτρηση είναι στο 99,44%

• ·        Ξεκάθαρος νικητής ο Σύριζα, ΟΜΩΣ είχε λάβει 1.655.022 ψήφους, ενώ τώρα 1.507.236, το οποίο σημαίνει 147.768 ψήφους λιγότερους.
• 
  
• ·        Η ξεκάθαρα χαμένη ΝΔ είχε λάβει 1.825.497 ψήφους, ενώ τώρα 1.287.880 το οποίο σημαίνει 537.617 ψηφοφόροι της γύρισαν την πλάτη!
• 
  
• ·        Το καταποντισμένο ΠΑΣΟΚ είχε λάβει 756.024 ψήφους ενώ τώρα με την προβιά της Ελιάς πήρε 454.882 ψήφους, ελάχιστους παραπάνω από αυτούς που είχε πάρει ο κυρ φώτης το ’12. Η αφαίρεση δίνει 301.142 λιγότερους ψηφοφόρους.
• 
  
• ·        Τα φασισταριά βρήκαν 107.291 περισσότερους κάφρους να τους ψηφίσουν καθώς είχαν το 2012 462.025 ψήφους και τώρα 533.316
• 
  
• ·        Το ψέκασμα έφερε αποτέλεσμα καθώς οι Καμένοι πήραν 195.973 ψήφους, έναντι 426.406 το ’12. Δηλαδή 230.433 αγνοούμενοι από τα νεφελίμ.
• 
  
• ·        Στο Ποτάμι βούτηξαν 374.370 ψηφοφόροι
• 
  
• ·        Ενώ το περιχαρακωμένο ΚΚΕ βρήκε 68.284 περισσότερους ψήφους καθώς το ’12 είχε λάβει 277.227 ψήφους και χθες 345.511
• 
  
• ·        Η –ζωή σε λόγου μας- ΔΗΜΑΡ είχε 384.986 ψηφοφόρους και κατάφερε να κρατήσει 68.289. Βαριέμαι να κάνω και την αφαίρεση…

Τώρα κάντε ότι προσθαφαιρέσεις θέλετε και βγάλτε συμπεράσματα.

Κοίτα ποιος μιλάει (με τους φασίστες)

Δημοσιεύτηκε στο www.hitandrun.gr

Γράφει ο Γιάννης Γερονικολός

Εντάξει, το τερματίσαμε! Μπορεί να μιλάει ο Θρύλος για διαιτησία, το ΚΚΕ για φορμόλη, ο Θέμος για μαύρα, ο Καραμανλής για δουλειά, ο Μαρινάκης για φορολογία και ο Τσουκαλάς για εφάπαξ, αλλά να μιλάει η ΝΔ του Σαμαρά για ακροδεξιά και να κατηγορεί το Σύριζα ότι προσδοκά τις ψήφους των χρυσαύγουλων, είναι κάτι που δεν καταπίνεται με τίποτα.

Ας μην πιάσουμε παλιές ιστορίες –που όμως είναι η ιστορία του τόπου μας, ε; - για ξερονήσια, εξορίες, φυλακίσεις και πλήρη αποκλεισμό κάθε μη «εθνικόφρονα» από την παραγωγική διαδικασία. Ας μη μιλήσουμε για Χίτες, ταγματασφαλίτες, δοσίλογους, μαυραγορίτες που απορρόφησαν τα δεξιά σχήματα μετά την απελευθέρωση, αντί να τους κρεμάσουν στο Σύνταγμα. Ας μη μιλήσουμε για την ΕΡΕ και το δολοφονικό παρακράτος που συντηρούσε. Ας μη μιλήσουμε καν για τη χούντα και το πού εντάχθηκαν την επόμενη μέρα της πτώσης της όλα τα φυντάνια στρατού, σωμάτων ασφαλείας, υψηλόβαθμων υπαλλήλων, δικαστικών κτλ κρύβοντας το φοίνικα πίσω από τα λάβαρα με τον πυρσό. 

Άντε, να τα διαγράψουμε όλα σαν επιχειρήματα και να πάμε από τη μεταπολίτευση και μετά. Από τότε που ο νεαρός βουλευτής Σαμαράς δεν άφηνε να του ξεφύγει φασιστική εκδήλωση στην Πηγάδα του Μελιγαλά που να μην παραστεί  και ανακοίνωνε με δελτίο τύπου την έλευσή του «για να παραστεί στο Μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους εαμοκομμουνιστές» («Ελευθερία» 18.9.82).
Από κάπου θα έπρεπε να τραβήξει ψηφαλάκια ο φέρελπις θα μου πείτε και κάπως έτσι άρχισε τις «κακές παρέες»…

Από τότε που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έπνεε τα μένεα για τον τότε ΥΠΕΞ και σημερινό αρχηγό της ΝΔ: «Ο κ. Σαμαράς, από την άλλη πλευρά, εφήρμοζε πολιτική άκαμπτης αρνητικότητος, η οποία ταχέως έφερε τη χώρα σε πλήρη απομόνωση μέσα στην ΕΟΚ. Ταυτόχρονα, επί υπουργίας Σαμαρά, σημειώθηκε μια άνευ προηγουμένου κατακόρυφη επιδείνωση των σχέσεών μας με όλους ανεξαιρέτως τους βαλκανικούς γείτονές μας.»( ΤΑ ΝΕΑ, 14 και 15 Μαΐου 1997) δε φαίνεται να άλλαξαν και πολλά τόσο σε επίπεδο συνεργατών, όσο και στις διαπραγματευτικές ικανότητες του πρωθυπουργού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας, στο οποίο η χώρα λόγω της εθνικιστικής και μονοδιάστατης πολιτικής Σαμαρά υπέστη μια τεράστια διπλωματική ήττα, από την οποία ακόμη δεν έχει συνέλθει και το πρόβλημα σοβεί.

Μετά την αποπομπή του από την κυβέρνηση κι ενώ Μητσοτάκης και ΕΣΗΕΑ «έψαχναν» σε ποιες τσέπες πήγαν τα εκατομμύρια των μυστικών κονδυλίων του ΥΠΕΞ που εκτοξεύτηκαν κατά την υπουργεία του, ο Σαμαράς ιδρύει την ΠΟΛΑΝ που τοποθετείται δεξιά της ΝΔ, μονοθεματικά ασχολούμενο με τα Εθνικά θέματα και κυρίως με το Σκοπιανό και τα Ελληνοτουρκικά σε γραμμή που λίγο ξεφεύγει(;) από την ακραία εθνικιστική.

Ένα χρόνο μετά την εκλογική αποτυχία της ΠΟΛΑΝ στις εκλογές του ’96, ιδρύεται από μια ομάδα  πολιτικών φίλων του σημερινού Πρωθυπουργού και συνοδοιπόρων του στην Πολιτική Άνοιξη το «Δίκτυο 21», το ελληνικό «Tea party». Ο Αντώνης Σαμαράς χαιρέτιζε τότε την ίδρυσή του ως «πολυσήμαντο γεγονός». Στο καταστατικό του Δικτύου, θα βρει κανείς απίθανες έως ανατριχιαστικές αναφορές όπως για παράδειγμα ότι τα μέλη του (μεταξύ άλλων απόστρατοι αξιωματικοί και έφεδροι καταδρομείς), «αυτενεργούν» στα εθνικά θέματα και στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής (στα Eλληνοτουρκικά, Kυπριακό, Kουρδικό, Θρακικό, Bορειοηπειρωτικό, Σκοπιανό, Ποντιακό ζήτημα), εκβιάζοντας ποικιλοτρόπως για την «άσκηση δυναμικότερης εξωτερικής πολιτικής».

Είναι χαρακτηριστικό (όπως αναφέρει σε σχετικό άρθρο του ο Δημήτρης Χατζηνικόλας) ότι η τελετή της μυήσεως στο Δίκτυο περιελάμβανε όρκο, ακουμπώντας το χέρι στο Ευαγγέλιο και στην κόψη σπαθιού!

Σας παραπέμπουν πουθενά όλα αυτά; Ας συνεχίσουμε.

Σύμφωνα με το καταστατικό του Δικτύου 21, οι σκοποί της ίδρυσής του εξυπηρετούν «την πατριωτική αφύπνιση των Ελλήνων», αλλά και για «να μετατρέψει τους παθητικούς υπηκόους σε ελεύθερα πρόσωπα, σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις του Ελληνισμού και το πνευματικό υπόδειγμα της Ορθοδοξίας», τα δε τα στελέχη του μιλούσαν για τις «αλύτρωτες πατρίδες» της Μικράς Ασίας, με αρθρογραφία τους επέκριναν τον Κ. Καραμανλή για τη θετική δήλωση που έκανε στον θάνατο του Χ. Φλωράκη και ζητούσαν «αποκατάσταση του κύρους των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας» και την «αποκατάσταση των νικητών του εμφυλίου πολέμου!».

Όλοι αυτοί οι απίθανοι τύποι, οι οποίοι συν τοις άλλοις έμπλεξαν και στην υπόθεση Οτσαλάν (το Δίκτυο 21 υπερασπίστηκε τον Οτσαλάν και τη δράση του αλλά αρνήθηκε, παρά την εντύπωση που κυριάρχησε τότε, ότι είχε ανάμιξη στην άφιξή του στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο δικαιώθηκε δικαστικά), δεν θα απασχολούσαν, αν δεν τους βρίσκαμε πανίσχυρους όχι μόνο στην αυλή του βουλευτή Αντώνη Σαμαρά, αλλά και στο πρωθυπουργικό του γραφείο.  Στην κορυφή της Σαμαρικής πυραμίδας φιγουράρουν τα ονόματα των Χρύσανθου Λαζαρίδη και Φαήλου Κρανιδιώτη, ιδρυτών του Δικτύου. Δεν είναι όμως μόνο αυτοί. Το Δίκτυο έχει… δικτυωθεί παντού στη Συγγρού. Επικεφαλής της Γραμματείας Σχέσεων Κόμματος-Κοινωνίας του κόμματος είναι ο Διονύσης Καραχάλιος, πρώην αντιπρόεδρος του "Δικτύου 21" και παλιός νομάρχης Ροδόπης, που είχε κατηγορηθεί για «εχθρική συμπεριφορά» έναντι της μουσουλμανικής μειονότητας. Επίσης, αναπληρωτής γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας είναι ο Στέφανος Αγιάσογλου, πρώην μέλος του Δ.Σ. της... "νέας Φιλικής Εταιρείας".

Όσα δε μπορούν να πουν αυτοί οι κύριοι με την υπογραφή τους, τα λέει το Σαμαρικό site Antinews του

Βασίλη Ζήση με διάφορα ψευδώνυμα. Εκεί στην ακραιφνώς Σαμαρική ιστοσελίδα, ο αναγνώστης θα βρεί εθνικιστικά και ρατσιστικά «διαμάντια» που πολύ θα ζήλευε ο «Στόχος». Η ομάδα Σαμαρά όμως, απέκτησε πρόσφατα και εφημερίδα (που πάει να γίνει ολόκληρο συγκρότημα χωρίς κανείς να γνωρίζει το χρηματοδότη). Η φυλλάδα «Δημοκρατία» ρυπαρογραφεί υιοθετώντας ακροδεξιά ρητορική κλείνοντας το μάτι σε Χρυσαυγήτες και άλλα φασιστοειδή. Εκ των τακτικών αρθρογράφων ο Φαήλος, αλλά και ο ΚΥΠατζής της υπόθεσης Οτσαλάν, «τουρκοφάγος» Σάββας Καλεντερίδης…

Η εν λόγω φυλλάδα φιλοξενεί άρθρα απευθυνόμενη σε ακροδεξιούς, χουντικούς, βασιλόφρονες, θρησκόληπτους, φθάνοντας να φλερτάρει με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Ορίστε για παράδειγμα πώς πλέκει το εγκώμιο της νεοναζιστικής συμμορίας σε αυτό το ρεπορτάζ.

Η εν λόγο Σαμαροφυλλάδα, μοιράζει βιβλία για τον Χριστόδουλο και τον Παϊσιο  και σημαίες του βυζαντίου(!), την ίδια ώρα που το antinews «ορκίζεται» στην προφητεία του… Αγίου Πορφύριου για τον Σαμαρά! Στόχος βέβαια να μαζέψουν τους θρησκόληπτους υπό τις «φτερούγες» του μεγάλου αρχηγού Αντώνη Σαμαρά που «μιλά με τον Πανάγαθο».

Ο πολιτικός αρχηγός που «μιλά με το Θεό» προσπαθεί να μας πείσει σε όλους τους τόνους ότι αντιπαρατίθεται στους ακροδεξιούς, αλλά μάλλον εννοεί ότι μπορεί να οικειοποιείται τα συνθήματά τους με πρώτο και καλύτερο το «Ελλάς-Ελλήνων-

χριστιανών». Δεν κρύβει την υποταγή του στην κοσμική δύναμη των ιεραρχών όταν σε κάθε ομιλία του δε λείπει η αναφορά στην Παναγία (που βεβαίως θα προσέξει τους Έλληνες υπό την καθοδήγησή του). Όταν δηλώνει στον Άνθιμο: «…τους ενοχλεί η θρησκευτική παράδοση της Ορθοδοξίας, Παναγιώτατε, τέλος όλα αυτά!», και του εξασφαλίζει δημόσια τη βεβαιότητα ότι κανείς δε θα καταφέρει να διαχωρίσει από την ελληνική Ιστορία και παράδοση το κράτος και τον κλήρο. Ο Σαμαράς μπορεί να μη βρήκε «χώρο» για ευρωβουλευτές όπως η Μαριέττα Γιαννάκου, έβαλε όμως υποψήφιο ευρωβουλευτή  τον κ. Χολέβα, αρχισυντάκτη του περιοδικού «Εκκλησία», του επίσημου δελτίου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Βεβαίως, και για να μη γίνει καμία παρεξήγηση έσπευσε προ ημερών, ενώπιον Αρχιεπισκόπου και Ιεράς Συνόδου στη μονή Πετράκη, να διαβεβαιώσει πως δεν σκοπεύει να προτείνει την παραμικρή αλλαγή στα άρθρα του Συντάγματος σχετικά με την Εκκλησία. Αυτό έλλειπε…

Και ερχόμαστε στην πιο ξεκάθαρη περίπτωση σφιχτού εναγκαλισμού του συστήματος Σαμαρά με τη Χρυσή

Αυγή, την υπόθεση Μπαλτάκου. Ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου με τις υπερεξουσίες έναντι των υπουργών, πιάστηκε με «τη γίδα στην πλάτη». Ήταν δε τόσο αφελής, που κάθισε να καταγραφεί από τους νεοναζί συνομιλητές του ενώ καθύβριζε τον αρχηγό του στην προσπάθεια να διατηρήσει ανοιχτό το δίαυλο επικοινωνίας Συγγρού-ΧΑ σύμφωνα με τις εντολές που του είχαν δοθεί. Ο Μπαλτάκος επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ως αξιωματούχος που δρούσε εν αγνοία του πρωθυπουργού, ενώ ήταν αυτός που σε συνεργασία με τον Αν. Σαμαρά καθόριζε μεγάλο μέρος του κυβερνητικού έργου και όχι μόνο.  Έλυνε ταυτόχρονα  τις υποθέσεις που αφορούσαν τους «ημετέρους» και είχε το ρόλο να προωθεί τη σκληρή ακροδεξιά ατζέντα της ΝΔ. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι «δεν είναι απίθανο το ενδεχόμενο» συνεργασίας ΝΔ-ΧΑ, ενώ υπογράμμιζε με πάθος στο ΒΗΜΑ FM «Αντικομουνιστής ασφαλώς και είμαι. Έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα και έτσι θα πεθάνω. (…) Από το 1942 και μετά η ελληνική αριστερά ταλαιπωρεί τη χώρα».  Ο ίδιος άνθρωπος, βεβαίως, ήταν αυτός που μπλόκαρε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο…

Έχει κι άλλα φυντάνια όμως αυτή η κυβέρνηση που κατά τα λοιπά «τα έβαλε» με τους φασίστες.

Τοποθέτησε στη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης τον Αθανάσιο Ανδρεουλάκο. Ο κύριος αυτός ήταν βασιλικός επίτροπος και αντιεισαγγελέας πρωτοδικών του έκτακτου στρατοδικείου της 09/11/1968 όπου κατακεραύνωσε τους κατηγορούμενους της αντιστασιακής οργάνωσης κατά της Χούντας , αγωνιστές της Δημοκρατικής Άμυνας, Στέλιο Νέστωρα, Παύλο Ζάννα, Γεώργιο Σηπιτάνο, Σωτήριο Δέδε, Κ.Πυρζά, και Αργύριο Μαλτζίδη, προτείνοντας να τους επιβληθούν βαριές ποινές. Στην αγόρευσή του τότε έλεγε: «Οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται ως σκοπούντες την ανατροπή του κρατούντος πολιτεύματος και την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως του παρόντως επαναστατικού καθεστώτος ως τρόπου και μορφής πολιτεύματος...»

Να αναφερθούμε τώρα σε Βορίδη, Γεωργιάδη, Δένδια, Πλεύρη, Ψωμιάδη, Ταμήλους (ενδιαφέροντα λίνκ, δείτε τα) και τα άλλα παιδιά μάλλον δεν έχει νόημα καθώς είναι γνωστή η πολιτική τους δράση, οι θέσεις τους και οι ακραίες απόψεις τους για τους μετανάστες, τη θρησκεία, τους κοινωνικούς αγώνες, την καταστολή, το Στρατό, τα εθνικά θέματα και την αριστερά. Αυτά που έχουν περάσει «στο ντούκου» τα πλουραλιστικά δελτία ειδήσεων και οι εφημερίδες είναι οι ακροδεξιές κορώνες του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά που, όπως περιγράφει ο Μάκης Ντόβολος συγγενεύουν, για να μην πούμε ότι ταυτίζονται, με τα όσα πρεσβεύει και πράττει το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής.

Αντιγράφω δυό παραδείγματα:

* Στις 13 Ιουνίου 2012 σε συνέντευξη του στο enikos. gr o Σαμαράς υποστηρίζει πως «έχουν γεμίσει οι μετανάστες τα νηπιαγωγεία και οι Έλληνες δεν μπορούν να μπουν στον παιδικό σταθμό. Αυτό τέρμα. Είναι ορισμένα πράγματα που κι εμένα με ενοχλούν όσο εσάς αλλά θα πρέπει να σταματήσουμε την καραμέλα ότι είναι ρατσισμός».

Μερικούς μήνες αργότερα, στις 15 Οκτωβρίου 2012, ο υπόδικος βουλευτής της ΧΑ Ηλίας Παναγιώταρος δηλώνει πως η «ΧΑ θα πετάξει έξω από τους παιδικούς σταθμούς τα παιδιά των μεταναστών».

*Στις 29 Μαρτίου 2012 ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει, σε εκδήλωση της ΝΔ, πως «η λαθρομετανάστευση είναι ένα πρόβλημα που διογκώνεται και κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε. Οι πόλεις μας έχουν καταληφθεί από παράνομους μετανάστες, εμείς θα τις ανακαταλάβουμε». Τι άλλο έπρατταν δηλαδή τα τάγματα φονιάδων της ΧΑ από το να «ανακαταλαμβάνουν» τις πόλεις;

Μπορεί τα Ελληνικά Μέσα να μην έχουν αναδείξει το θέμα, καθώς είναι γνωστή η στάση τους απέναντι στην εξουσία, αλλά η αμερικανική Wall Street Journal το Δεκέμβριο του 2013 έκανε μεγάλο θέμα την ακροδεξιά ρητορική Σαμαρά κατηγορώντας τον ως «διχασμένη πολιτική προσωπικότητα η καριέρα του οποίου ελίσσεται μεταξύ της εθνικιστικής ρητορείας και μιας οξυδερκούς νηφαλιότητας».

Εδώ είναι που έρχεται ο θυμόσοφος λαός και λέει για το ποιος προσδοκά και παλεύει για τις ψήφους της Χρυσής Αυγής: «ο κόσμος το ΄χει τούμπανο και εσείς κρυφό καμάρι».

Χωρίς σύνορα και χωρίς δισταγμό

Η δημοσιογραφία μπορεί να σε οδηγήσει παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις την ώρα που πρέπει και να είσαι όσο γλοιώδης χρειάζεται για να ελίσσεσαι. Αυτό το γνωρίζουν άριστα πολλοί πρώην δημοσιογράφοι που επέλεξαν να περάσουν στην απέναντι όχθη και να μοιραστούν την εξουσία με αυτούς τους οποίους προηγουμένως υποτίθεται ότι έλεγχαν.

Δε λέω, πρέπει να έχεις «πετριά» για να ασχοληθείς με τη δημοσιογραφία. Αν έχεις περάσει από εκεί όμως και δεν έχεις σιχαθεί τους πολιτικούς μηχανισμούς, έχεις μεγαλύτερο πρόβλημα. Πόσο μάλλον, όταν αποφασίσεις να συρθείς στις ίδιες λάσπες με εκείνους που λίγο πριν σε παρακαλούσαν για ένα παραπολιτικό σχόλιο με το όνομά τους.

Δεκάδες πια τα ονόματα πρώην δημοσιογράφων που «κοσμούν» τα ψηφοδέλτια των κομμάτων. Μαζική έξοδος των προβεβλημένων τώρα που η φούσκα των ΜΜΕ έσκασε, τα κασέ χαμήλωσαν και η νέα γενιά είναι multitasking. Διότι μη μου πείτε πως είναι τυχαίο ότι όλοι μαζί οι «αστέρες» ζήλωσαν ξάφνου την… δόξα των εθνοπατέρων και θέλουν να παλέψουν για το λαό από νέα μετερίζια, γιατί θα πάω εθελοντής αφισοκολλητής στον Κύρτσο.

Τη νέα φουρνιά ανθρώπων των media που κατέθεσαν δόρια και ασπίδες στους αρχηγούς των κομμάτων, κάλυψε από τη μία η χειμαρρώδης προβολή του «ποταμιού» του Θεοδωράκη, (κάτι το οποίο είναι τελείως διαφορετικό μιας και κατεβαίνει αυτόνομα) και από την άλλη η συντονισμένη επίθεση όλου του «αριστερού» timeline στη Μαρία Σπυράκη. Επίθεση όχι άδικη αλλά σαφέστατα υποκριτική. Υποκριτική γιατί η βοή της δήθεν ιερής αγανάκτησης για την «προδοσία του ρεπόρτερ», καλύφτηκε από το τρανταχτό χειροκρότημα της ανακοίνωσης του Κούλογλου στο ψηφοδέλτιο του Σύριζα.

Πραγματικά, θα μου ήταν παντελώς αδιάφορες οι επαγγελματικές αναζητήσεις του εν λόγο κυρίου, αν οι σύντροφοι «αριστεροί» δε διέθεταν μνήμη χρυσόψαρου και κρίση αμοιβάδας. Διότι χίλιες φορές ο Μπάμπης του Σκάι και ο Πρετεντέρης του Mega που διαλαλούν τις απόψεις και το ρόλο τους χωρίς να αναζητούν περγαμηνές επαναστάτη, παρά «αντισυστημικοί» τύπου Κούλογλου από την καρέκλα του Δ.Σ. της ΕΡΤ.

Αλλά αν δε ντρέπεται ο άλλος στα 60 του να παίρνει αυτή τη συνέντευξη https://www.youtube.com/watch?v=3vC8bWjRy0Q από αρχηγό κόμματος και μάλιστα από την προστατευμένη από «κακουχίες» θέση της ΝΕΤ, τι να πώ εγώ. Αν όμως έγινε ολόκληρο θέμα στο Σύριζα για το αν θα είναι υποψήφιος ο Κρίτωνας Αρσένης καθώς θεωρείται «παιδί» του ΓΑΠ, ή ο καθηγητής Βαρουφάκης γιατί κάποτε τον συμβούλευε, κανονικά θα έπρεπε να επαναστατήσουν με τον Κούλογλου.

Ας βοηθήσουμε λίγο τη μνήμη των συντρόφων:

Ο Στέλιος Κούλογλου ξεκίνησε από το ΕΚΚΕ (σύντροφος δηλαδή του Τσουκάτου και του Τατούλη),  άρχισε να αρθρογραφεί το 1981 στο περιοδικό Aντί και αργότερα εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης στο Βήμα.

Εκεί, στη ναυαρχίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη έλαμψε το άστρο του για πρώτη φορά, το βρώμικο ’89 με το ρατσιστικό λίβελο κατά του Δημήτρη Τσοβόλα υπό τον τίτλο «Ο Μήτσος της Ρήνης από τους Μελισσουργούς της Αρτας!» και υπότιτλο «Ο γιος του αγωγιάτη!». Το άρθρο καθρέφτιζε τη στάση της ελιτίστικης Αριστεράς απέναντι σε έναν πολιτικό που δεν είχε πίσω του σόι, δεν ήταν από τζάκι και δεν το έπαιζε προοδευτικός διανοούμενος. Η μόνη κριτική που μπορούσε να του ασκήσει η πένα του κ. Κούλογλου ήταν οτι είχε… ταπεινή καταγωγή!

Μετά από αυτή τη μεγαλειώδη δημοσιογραφική επιτυχία βρέθηκε στη Μόσχα το ’89 για το Sky και την Καθημερινή και στη Γιουγκοσλαβία το ’92-’95.

Στο μεταξύ, πρόλαβε να εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο λογοκλοπής, με το βιβλίο του «Έγκλημα στο προεδρικό μέγαρο», σύμφωνα με σχετικό καυστικό δημοσίευμα του Δημοσθένη Κούρτοβικ στην Ελευθεροτυπία της 22/2/1989. Δεν επεκτείνομαι διότι χρόνια αργότερα έπεσαν μερικές αγωγές (σε Π. Κωστόπουλο και Β. Καββαθά) και για το θέμα αυτό μεταξύ άλλων και δεν έχω χρήματα για δικηγόρους. Για όσους έχουν περιέργεια υπάρχει το google. Βέβαια, στην αγγλική Wikipedia αναφέρεται το βιβλίο με τα εξής λόγια: «a book exposed as plagiarism from Asesinato en el Comité Central (Murder in the Central Committee), 1981 by Vázquez Montalbán»

Το 1996 με την άνοδο Σημίτη στην κυβέρνηση και του συντρόφου Τσουκάτου στην εξουσία, ο Κούλογλου άρχισε να παρουσιάζει το “Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα” στη ζεστή και πλούσια αγκαλιά της ΕΡΤ.

Το 2000 η εκπομπή κερδίζει το βραβείο  Euro-Comenius, για το ντοκιμαντέρ «Κομμουνισμός, η Μεγάλη Ουτοπία του 20ού Αιώνα». Το ΚΚΕ ανεβαίνει στα κάγκελα και ο Ριζοσπάστης γράφει: «…Αξίζει να αγωνίζεται η εργατική τάξη, η νεολαία, ο λαός, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τους ίδιους, για να έρθει ο σοσιαλισμός; Πήγαν χαμένες οι θυσίες τόσων και τόσων κομμουνιστριών και κομμουνιστών, όπου Γης; Έγιναν στο κυνήγι μιας ουτοπίας, μιας μεγάλης ουτοπίας; Σε αυτά τα ερωτήματα η ΝΕΤ, γενικά η ΕΡΤ, και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Στ. Κούλογλου, που, για να εξυπηρετήσει σαφείς σκοπιμότητες, αποφάσισε να γίνει και «ιστορικός», είναι προκλητικά κατηγορηματικοί. Δεν το συζητούν καν: Οχι, δεν αξίζει να αγωνίζεται κανείς! Οι θυσίες πήγαν χαμένες! Η καλύτερη κοινωνία ήταν απλώς μια ουτοπία! Η μεγάλη ουτοπία του 20ού αιώνα!!!.» (http:/www.rizospastis.gr/story.do?id=328693)

Κάποιοι… κακοπροαίρετοι θυμούνται τότε την άλλη μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία του Κούλογλου από τη δεκαετία του ’80, υπό τον δραματικό τίτλο «ποιος σκότωσε την Τζένη Γκάλη». Για όσους ήταν μικροί, αγέννητοι ή δε έχουν προβλήματα μνήμης, να αναφέρουμε ότι η σύζυγος του θρύλου του μπάσκετ Νίκου Γκάλη σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Θλιβερό, αλλά το θέμα δεν τελείωσε έτσι. Διότι ο κύριος Κούλογλου με το διαβόητο άρθρο του κατηγόρησε ευθέως τον σύζυγό της ως δολοφόνο σε συνεργασία με την μαφία, της οποίας υποτίθεται ότι ήταν μέλος! Ο Γκάλης διασύρθηκε από τον Τύπο, σύρθηκε σε δικαστήρια και φυσικά δεν βρέθηκε τίποτα που να στηρίζει την υπόθεση. Τίποτα που να υποδηλώνει ότι η σύζυγός δεν υπήρξε θύμα ατυχήματος.

Το 2002 από το καλοπληρωμένο βήμα της δημόσιας τηλεόρασης σε εκπομπή του για το Πολυτεχνείο και τον αντιδικτατορικό αγώνα ο Κούλογλου «ξεχνάει» πάλι το ΚΚΕ και παίρνει επισήμως την απάντηση από το γραφείο Τύπου του κόμματος: «…Είναι φανερό, ότι τον κ. Κούλογλου ούτε η αντικειμενική και στοιχειωδώς δημοκρατική ευαισθησία τον διακρίνει, ούτε η πραγματική διάσταση των ιστορικών γεγονότων τον ενδιαφέρει…» (http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=1517421&publDate=16/11/2002)

Η εταιρία του Κούλογλου συνεχίζει να αμείβεται από τη ΝΕΤ για δύο εκπομπές το μήνα, για τις οποίες κάποιοι τον κατηγορούν (http://sofistis.wordpress.com/2008/05/16/160508/) ότι πρόκειται γα ξένα ντοκιμαντέρ τα οποία ο δημοσιογράφος τα «ελληνοποιούσε» με μερικές μονταρισμένες παρεμβάσεις του. Το «ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» είχε και την δική του ελληνική παραγωγή που περιορίζονταν μόνο σε 13 επεισόδια το χρόνο και η οποία περιείχε και ρεπορτάζ του Κούλογλου αλλά και κάποια αγορασμένα από διεθνή πρακτορεία ενταγμένα επίσης «τεχνηέντως». Το κόστος του επεισοδίου ανέρχονταν στο ποσό των 30000 ευρώ περίπου. Το «ρεπορτάζ χωρίς σύνορα», πάντως, βραβεύθηκε τέσσερις φορές ως η καλύτερη ελληνική ενημερωτική εκπομπή, όχι άδικα αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί.

Η αγαστή αυτή «συνεργασία» του Κούλογλου με την ΕΡΤ γίνονταν επί χρόνια, ξεκίνησε με το ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε με τη ΝΔ, παρέχοντας άλλοθι ποιότητας στις διοικήσεις της ΕΡΤ χωρίς φυσικά να αγγίξει ποτέ κάποια «επικίνδυνα» ελληνικά θέματα…

Τον Μάιο του 2008 το ελληνικό internet φοράει τα επαναστατικά του. Η ΝΕΤ δεν ανανεώνει το συμβόλαιο με τον Κούλογλου και σύσσωμη η αριστερά βρίσκει έναν νέο Τσέ στο πρόσωπό του καθώς καταθέτει και ερωτήσεις στη Βουλή για το θέμα. (http://syriza-vyrona.pblogs.gr/2008/04/ekopsan-to-reportaz-hwris-synora-erwthsh-sth-boylh.html)

Η αλήθεια είναι ότι η εκπομπή του Κούλογλου ενόχλησε. Όχι όμως αυτές που θα γινόταν, η μία με θέμα τους Νέους Εργαζόμενους και 700 € και η άλλη με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα, αλλά αυτή που είχε προηγηθεί για τον Βλαντίμιρ Πούτιν και τον παρουσίαζε ευθέως ως γκάγκστερ και μαφιόζο. Ενώ λοιπόν δεν είχε προλάβει να στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής της συμφωνίας Καραμανλή-Πούτιν στο Κρεμλίνο για τον αγωγό φυσικού αερίου south stream, η δημόσια ελληνική τηλεόραση δια του κ. Κούλογλου επέλεγε να παρουσιάσει τον Ρώσο Πρόεδρο σαν ένα ψωνισμένο παιδάκι που ονειρευόταν την KGB, κατόρθωσε να γίνει εκεί δεκτός ως πράκτορας και διακρίθηκε χάρις την σχολαστικότητά του και την μανία του να συλλέγει στοιχεία και πληροφορίες. Στην συνέχεια κατέδωσε τους πάντες, εκμεταλλεύτηκε τους πάντες, έγλυψε τους πάντες, ξεγέλασε όλους τους προϊσταμένους του και χάρις στα κρυφά ταλέντα του εξελίχθηκε στον αιμοσταγή Τσάρο και δολοφόνο των Τσετσένων που όλοι γνωρίζουμε. Όλα αυτά τα αντικειμενικά και έγκυρα καθώς και πολλά άλλα, τα έλεγαν σοβαρά και αξιόπιστα πρόσωπα, π.χ. Ρώσοι πράκτορες που αποστάτησαν στις ΗΠΑ, διάφοροι αντίπαλοι κλπ. Η επίθεση ολοκληρωνόταν με την υπόθεση Λιτβινένκο. Όλως τυχαίως την ίδια θεματολογία, την ίδια χρονκή στιγμή, είχε και η εκπομπή του κ. Παπαχελά «Φάκελοι» στον Σκάι, με ρεπορτάζ του κ. Τέλλογλου για την παντοκρατορία του Πούτιν και τις εντολές εκτέλεσης των εχθρών του.

Την ίδια χρονιά, ίσως επειδή έχασε τη δουλειά του, ο κ. Κούλογλου δέχτηκε να πρωταγωνιστήσει σε διαφήμιση της Lexus για την οποία διαγράφηκε προσωρινά (για 2 μήνες) από την ΕΣΗΕΑ.

Από την 1η Νοεμβρίου 2008 ξεκίνησε τη λειτουργία στο διαδίκτυο του ιστοχώρου «TV Χωρίς Σύνορα», με αντικείμενο την ενημέρωση και την πολιτική ανάλυση με διαδραστικό χαρακτήρα μέσω της συμμετοχής των επισκεπτών του. Η επιχείρηση στην αρχή στηρίχθηκε στην εθελοντική εργασία νέων δημοσιογράφων, στη συνέχεια, δε, ζήλεψε τον τίτλο της «γαλέρας» που διεκδικούν τα πιο πολλά ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Θαυμάστε απάντηση που δίνει ο εκλεκτός του Σύριζα όταν το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ τον εγκαλεί για αντισυναδελφική συμπεριφορά: «Η επιλογή των συνεργατών μου, είναι αποκλειστικά δική μου αρμοδιότητα. Αν με κάποιους θεωρώ ότι δεν μπορώ να συνεργαστώ, θα σταματήσω να συνεργάζομαι, πάντα βέβαια στα πλαίσια του σεβασμού των νόμων, της ηθικής και της συναδελφικής αλληλεγγύης. Για να δημιουργήσω το Τvxs, έχω μέχρι σήμερα δανειστεί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Μέχρις ότου το Πειθαρχικό Συμβούλιο αγοράσει μετοχές και γίνουμε συνέταιροι, είμαι υπεύθυνος για την επιλογή του προσωπικού του…».

Η δικαίωση για τον Κούλογλου έρχεται με την έλευση της κυβέρνησης Παπανδρέου. Τον Ιανουάριο του 2010 ο Π. Γερουλάνος τον τοποθετεί στο Δ.Σ. της ΕΡΤ. Το διορισμό εκτός των άλλων σχολιάζει και ο Δημήτρης Τσοβόλας: http://youtu.be/-oknxZmlU9g. Λίγους μήνες αργότερα ο Κούλογλου παραιτήθηκε καταθέτοντας προτάσεις, ώστε να επαναφέρει τις εκπομπές του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» και «Θεματική Βραδιά». Με απόφαση του ΔΣ της ΕΡΤ, επέστρεψε στο κρατικό κανάλι τον Σεπτέμβριο του 2010 με την εκπομπή του. Παράλληλα, όπως αναφέρεται στη σελίδα με το βιογραφικό του στη wikipedia: {Σε συνέντευξη του στην Σόφκα Ζινόβιεφ, εξέφρασε την άποψη πως: «είναι προφανές ότι ο ασθενής [Ελλάδα] είναι σοβαρά άρρωστος. Η Ελλάδα χρειάζεται χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία.»}

Ας ρωτήσουν τώρα οι σύντροφοί του στον Σύριζα, πέτυχε η χημειοθεραπεία, ή αντ αυτού η μετάσταση γεννά επιχειρηματίες – δημοσιογράφους παντός καιρού, οι οποίοι θέλουν να μας σώσουν πατώντας στις βάρκες δύο, αντίρροπων κανονικά, εξουσιών;