Καλή χρονιά να έχουμε

Χρόνια πολλά αδέλφια

Γιατί γιόρταζαν στις 25 Δεκεμβρίου από την αρχαιότητα;

Αλιεύθηκε από το εξαίρετο μπλόγκ "darklynoon" του φίλου Πάρη

Ο Διονύσης Π. Σιμόπουλος γράφει στο προφίλ του στο facebook σε σημείωση τα εξής:

Για φέτος η νύχτα της 22ας Δεκεμβρίου είναι η μεγαλύτερη του έτους με διάρκεια 14 ωρών και 29 λεπτών. Την ημέρα εκείνη ο Ήλιος θα φτάσει στο σημείο της ετήσιας τροχιάς του που ονομάζεται «Χειμερινό Ηλιοστάσιο», οπότε αρχίζει και επίσημα η εποχή του Χειμώνα. Ημερολογιακά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο κυμαίνεται σήμερα μεταξύ της 20ης και 23ης Δεκεμβρίου, αν και η τελευταία φορά που είχαμε το Χειμερινό Ηλιοστάσιο στις 23 Δεκεμβρίου ήταν το 1903 και η επόμενη θα είναι το 2303. Ακόμη πιο σπάνια είναι η 20η Δεκεμβρίου με την επόμενη να συμβαίνει το 2080. Οι διαφοροποιήσεις αυτές οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο του οποίου το κάθε έτος έχει 365 ημέρες εκτός από τα δίσεκτα έτη με τις 366 ημέρες τους. Τα πράγματα, όμως, δεν ήσαν πάντα έτσι. Ας τα πάρουμε, λοιπόν, από την αρχή.

Από την αρχαιότητα ακόμη ο υπολογισμός του Έτους έγινε με την παρατήρηση της επίδρασης που έχει πάνω στη Γη η περιφορά της γύρω από τον Ήλιο, η επίδραση δηλαδή του κύκλου των εποχών, της επαναλαμβανόμενης παρέλασης της Άνοιξης, του Καλοκαιριού, του Φθινόπωρου και του Χειμώνα! Οι εποχιακές αυτές αλλαγές είχαν για τους αρχαίους τεράστια σημασία, ιδιαίτερα μάλιστα μετά την εμφάνιση της γεωργίας πριν από 10.000 περίπου χρόνια. Γι' αυτό, κι επειδή η σπορά, η συγκομιδή και οι άλλες γεωργικές ασχολίες εξαρτιόνταν από τις αλλαγές των εποχών, η διάρκεια ενός ηλιακού έτους έπρεπε να μετρηθεί επακριβώς.

Η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε περίπου 365,25 ημέρες, εμείς όμως δεν αισθανόμαστε την κίνηση αυτή, αν και την βλέπουμε να αντικαθρεφτίζεται στον ουρανό όπου, παρ’ όλο που ο Ήλιος είναι ακίνητος, εμάς μας φαίνεται ότι κινείται, από τη Δύση προς την Ανατολή, λόγω ακριβώς της κίνησης της Γης πάνω στην τροχιά της. Κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση από αυτήν που βρισκόταν την προηγουμένη. Έτσι από κάθε νέα θέση αντικρίζουμε τον Ήλιο από διαφορετική γωνία κι έτσι μας φαίνεται ότι ο Ήλιος βρίσκεται μπροστά από διαφορετικά άστρα. Κάθε φορά που η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, μας φαίνεται ότι ήταν ο Ήλιος αυτός που συμπλήρωσε έναν κύκλο γύρω από τη Γη, πάνω στην εκλειπτική. Η εκλειπτική δηλαδή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απεικόνιση, ή η προέκταση πάνω στην ουράνια σφαίρα, της γήινης τροχιάς γύρω από τον Ήλιο.

Αν παρατηρήσουμε την εκλειπτική και τη συγκρίνουμε με τον ουράνιο ισημερινό (την προέκταση του γήινου ισημερινού πάνω στην ουράνια σφαίρα), θα δούμε ότι οι δύο αυτοί κύκλοι δε συμπίπτουν, αλλά αντίθετα τέμνονται, σχηματίζοντας γωνία ίση με 23,5 περίπου μοίρες, λόγω της κλίσης που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο που σχηματίζει η εκλειπτική. Η γωνία αυτή ονομάζεται «λόξωση της εκλειπτικής», και τα δύο σημεία στα οποία τέμνονται οι δύο κύκλοι ονομάζονται «ισημερινά σημεία». Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «εαρινό ισημερινό σημείο», κι από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «φθινοπωρινό ισημερινό σημείο», και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο.

Από το εαρινό ισημερινό σημείο και μετά, ο Ήλιος φαίνεται να σκαρφαλώνει όλο και πιο πάνω στο βόρειο ημισφαίριο του ουρανού. Οι μέρες μεγαλώνουν, οι νύχτες μικραίνουν και ο καιρός γίνεται όλο και πιο θερμός. Περίπου τρεις μήνες αργότερα, στις 20-21 Ιουνίου, ο Ήλιος φτάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής από το οποίο θα αρχίσει πλέον να κατέρχεται, «τρεπόμενος» και πάλι προς τον ισημερινό. Το σημείο αυτό, στις 20-21 Ιουνίου, ονομάζεται θερινό τροπικό σημείο ή απλά θερινή τροπή, επειδή ο Ήλιος τρέπεται και πάλι προς τον ισημερινό, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το καλοκαίρι. Επειδή μάλιστα για μερικές ημέρες πριν και μετά τη θερινή τροπή ο Ήλιος φαίνεται να αργοστέκεται πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το θερινό τροπικό σημείο ονομάζεται επίσης και θερινό ηλιοστάσιο.

Μετά τη θερινή τροπή, ο Ήλιος συνεχίζει να κατεβαίνει προς το Νότο, και στις 22-23 Σεπτεμβρίου φτάνει στο φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, οπότε, όπως και στο εαρινό ισημερινό σημείο, έχουμε ίση μέρα και νύχτα: ισημερία. Αλλά η κάθοδος του Ήλιου συνεχίζεται, μέχρις ότου, στις 21-22 Δεκεμβρίου, φτάνει στο νοτιότερο σημείο της τροχιάς του που ονομάζεται χειμερινό τροπικό σημείο, ή απλά χειμερινή τροπή ή χειμερινό ηλιοστάσιο. Από την ημέρα αυτή αρχίζει ο Χειμώνας. Αλλά από κει κι έπειτα ο Ήλιος σταματάει να κατέρχεται και ξαναρχίζει και πάλι να σκαρφαλώνει, κάθε μέρα όλο και πιο ψηλά.

Φυσικά σήμερα εμείς γνωρίζουμε ότι αιτία των εποχών του έτους είναι η κλίση των 23,5 μοιρών που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο της τροχιάς της γύρω από τον Ήλιο. Πράγμα που αντικαθρεφτίζεται όπως είπαμε στον ουράνιο θόλο, με αποτέλεσμα η εκλειπτική να τέμνει τον ουράνιο ισημερινό με την ίδια γωνία των περίπου 23,5 μοιρών. Έτσι στη διάρκεια του Χειμώνα, οι ακτίνες του Ήλιου πέφτουν πάνω στο βόρειο ημισφαίριο της Γης με πλάγιο τρόπο, ενώ συμβαίνει το αντίθετο στο νότιο ημισφαίριο οπότε εκεί έχουν Καλοκαίρι. Στη διάρκεια της Άνοιξης ο Ήλιος βρίσκεται ακριβώς πάνω από τον ισημερινό της Γης, οπότε και τα δύο ημισφαίρια παίρνουν με τον ίδιο τρόπο της ζωογόνες ακτίνες του Ήλιου. Στη διάρκεια του Καλοκαιριού ο Ήλιος ευνοεί το βόρειο ημισφαίριο, οι ακτίνες του πέφτουν πάνω μας περισσότερο κάθετα, και ενώ εμείς έχουμε Καλοκαίρι, στο νότιο ημισφαίριο έχουν Χειμώνα. Τέλος, το Φθινόπωρο, ο Ήλιος βρίσκεται και πάλι πάνω από το γήινο ισημερινό, με ισομερή κατανομή της θερμότητας και στα δύο ημισφαίρια.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο που ο Ήλιος λατρεύτηκε από τους αρχαίους σαν θεός, μια που γι' αυτούς ο Ήλιος ήταν ο δημιουργός των εποχών του έτους και του κύκλου των φαινομένων και των εναλλαγών που σχετίζονται με αυτές, από τη σπορά ως τη βλάστηση και από την ανθοφορία ως τη συγκομιδή. Οι Αιγύπτιοι τον ονόμασαν Ρα, Ατόν, ή και Όσιρη ακόμη. Οι Βαβυλώνιοι τον αποκαλούσαν Σαμάχ, Βαάλ, Μαρδούκ και Νεργκάλ. Οι Ινδοί Βράχμα και Βισνού. Και οι Πέρσες Μίθρα. Για τους αρχαίους Έλληνες, κατά περιστάσεις, ήταν ο Δίας ή ο Πλούτων, ο Βάκχος, ο Διόνυσος, ή και ο Φοίβος Απόλλων. Ανεξάρτητα όμως από την ονομασία που του δόθηκε, όλοι ανεξαιρέτως οι λαοί καθιέρωσαν προς τιμή του Ήλιου, περίφημες και πολλές γιορτές, ιδιαίτερα στις περιόδους των εναλλαγών από τη μια εποχή στην άλλη.

Οι μεγαλύτερες από τις γιορτές αυτές γίνονταν σε όλες τις χώρες και τις φυλές στην εποχή του χειμερινού ηλιοστάσιου, στις 25 Δεκεμβρίου. Ήταν η γιορτή της γέννησης του Ήλιου, και όχι αδικαιολόγητα. Γιατί όσο ο χειμώνας πλησίαζε και ο Ήλιος του μεσημεριού φαινόταν όλο και πιο χαμηλά στον ορίζοντα, τόσο και οι μέρες μίκραιναν και το κρύο αύξανε. Ήταν η σκληρή εποχή για τον άνθρωπο με τις πολύ μικρές ημέρες και τις ατέλειωτες νύχτες. Οι φροντίδες πολλαπλασιάζονταν, οι ανησυχίες αυξάνονταν και ένα αόριστο συναίσθημα φόβου καταλάμβανε τον αρχαίο άνθρωπο με τα ανύπαρκτα σχεδόν αμυντικά του μέσα και τις περιορισμένες πηγές διατροφής.

Γι' αυτό αναπέμπονταν προσευχές και ιερές παρακλήσεις, ανάβονταν φωτιές και προσφέρονταν θυσίες προς το θεό Ήλιο για να μη χαθεί οριστικά από τον ορίζοντα. Και πράγματι: μετά από μικρό δισταγμό ο θεός ενέδιδε. Στο κατώτατο σημείο του, στον αστερισμό του Αιγόκερου, στις πύλες του Ήλιου όπως τον ονόμαζαν οι Χαλδαίοι, «άλλαζε» απόφαση, άρχιζε να σκαρφαλώνει και πάλι προς τα πάνω, και οι μέρες μεγάλωναν. Μια νέα τάξη πραγμάτων θα έμπαινε και πάλι, ωραία όπως και στα προηγούμενα χρόνια, οπότε η Γη θα ανθοφορούσε ξανά χάρη στις ζωογόνες ακτίνες του Ήλιου. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο το γεγονός ότι οι αρχαίοι λαοί γιόρταζαν ιδιαίτερα τις μέρες αυτές του χειμερινού ηλιοστασίου. Και αυτή την παράδοση των αρχαίων λαών συνέχισαν οι Έλληνες με τα Κρόνια, και ιδιαίτερα οι Ρωμαίοι με τα Σατουρνάλια και τα Βρουμάλια και την κεντρική γιορτή της 25ης Δεκεμβρίου "Dies Natalis Invicti Solis", δηλαδή την «Ημέρα της Γέννησης του Αήττητου Ήλιου».

Τα Σατουρνάλια ήταν η αρχαιότερη γιορτή των Ρωμαίων και την απέδιδαν στον Ρωμύλο ή στους Πελασγούς. Ξεχώρισε όμως από τις άλλες αγροτικές γιορτές τους το 217 π.Χ. Οι γιορτές αυτές έπαιρναν πανηγυρικό χαρακτήρα και είχαν κατακτήσει ολόκληρο τον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Άρχιζαν με τα Βρουμάλια από τις 24 Νοεμβρίου έως τις 17 Δεκεμβρίου και ακολουθούσαν τα Σατουρνάλια από τις 18 έως τις 24 Δεκεμβρίου. Κατά την κεντρική ημέρα της γιορτής του «αηττήτου ηλίου» στις 25 Δεκεμβρίου, εορταζόταν το γεγονός της τροπής του ηλίου, που άρχιζε και πάλι να ανεβαίνει στον ουρανό, να μεγαλώνουν οι ημέρες, και μαζί τους οι ζωογόνες ακτίνες του ήλιου ξανάκαναν τη Γη να καρποφορήσει. Την 1η Ιανουαρίου γιορτάζονταν οι Καλένδες, στις 3 τα Βότα, στις 4 τα Λορεντάλια και στις 7 Ιανουαρίου τελείωνε η περίοδος αυτή των εορτών.

Επειδή λοιπόν οι πρώτοι χριστιανοί ήσαν εκτός νόμου στη Ρώμη, και δεν τους επιτρεπόταν να συναντιούνται ή να εκκλησιάζονται μαζί οι συναντήσεις τους γίνονταν κρυφά και σε μικρές ομάδες στις κατακόμβες τους, όπου και τελούσαν τις θρησκευτικές τους εορτές. Για να αποφύγουν, λοιπόν, τους διωγμούς αποφάσισαν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου, όταν οι Ρωμαίοι ήσαν απασχολημένοι με τις δικές τους γιορτές των Σατουρναλίων. Μ’ αυτόν τον τρόπο ήλπιζαν να μην ανακαλυφτούν από τους εορτάζοντες Ρωμαίους.

Θα αναρωτιέστε, όμως, γιατί το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν συμβαίνει σήμερα στις 25 Δεκεμβρίου, όπως στην εποχή του Χριστού, αλλά στις 22 Δεκεμβρίου; Το πρόβλημα αρχίζει με το Ιουλιανό Ημερολόγιο που εισήγαγε ο Ιούλιος Καίσαρ το 44 π.Χ. που είχε όμως κι αυτό τις δικές του ατέλειες γιατί έχανε μία ημέρα κάθε 128 χρόνια. Το Ιουλιανό λοιπόν ημερολόγιο είχε θεσπίσει το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 25 Δεκεμβρίου, αλλά με την πάροδο των ετών το προστιθέμενο μικρό λάθος είχε μεταθέσει την πραγματική ημερομηνία της χειμερινής τροπής. Ετσι λοιπόν το 325 μ.Χ. το έτος που έγινε η Σύνοδος της Νίκαιας, το χειμερινό ηλιοστάσιο είχε μετατεθεί και συνέβαινε στις 22 Δεκεμβρίου. Η μετάθεση όμως του Χειμερινού Ηλιοστασίου συνεχίστηκε χωρίς να διορθωθεί μέχρι και το έτος 1582, οπότε η χειμερινή τροπή συνέβαινε στις 12 Δεκεμβρίου.

Τότε ο Πάπας Γρηγόριος 13ος εισήγαγε μία νέα μεταρρύθμιση, γι’ αυτό και το νέο ημερολόγιο, αυτό που χρησιμοποιούμε σήμερα, ονομάζεται Γρηγοριανό, και χάνει μία μόνον ημέρα στα 4.000 χρόνια. Για να γίνει μιά καινούρια αρχή, η Γρηγοριανή μεταρρύθμιση έτρεψε τη θέση του ημερολογίου προς τα εμπρός με βάση το έτος της Συνόδου της Νικαίας κι όχι το έτος εισαγωγής του Ιουλιανού ημερολογίου, το 44 π.Χ. Γι’ αυτό και το Χειμερινό Ηλιοστάσιο συμβαίνει σήμερα στις 22 Δεκεμβρίου, και ο πρωταρχικός λόγος για τον εορτασμό των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου έχει πιά χαθεί.

Ντροπή

Πάσχω από κατάθλιψη. Το ξέρω, το αποδέχτηκα και το αντιμετωπίζω με διάφορους τρόπους  ανάμεσα στους οποίους και κάτι σπέσιαλ χαπάκια που μου έδινε με το τσουβάλι ο Κάπς στο Άλενσμπαχ μπας και σταματήσω το κλάμα.

Η ημερήσια δόση χημείας στον εγκέφαλο έχει μειωθεί τόσο όσο και οι λόγοι που ήμουν βυθισμένος στη μαύρη απελπισία, δηλαδή σχεδόν ολοκληρωτικά. Όμως, όσο κι αν κατάφερα να σταματήσω να είμαι μια κλαψιάρα λούγκρα, αυτό που δε μπορώ να ρυθμίσω τον τελευταίο καιρό είναι η… ντροπή της χαράς.

Μάλιστα. Το εξομολογούμαι: ντρέπομαι να χαρώ, ή ντρέπομαι όταν χαίρομαι!

Μετά από δέκα χρόνια, πήρα νέο αυτοκίνητο. Μεταχειρισμένο μεν, αλλά σούπερ αμαξάρα απ αυτές που για να τις πάρεις καινούριες θέλεις περί τα 40 χιλιαρικάκια. Εξαιρετική ευκαιρία, τη βρήκε ο φίλος μου ο Γιώργος στα 2/5 της τιμής και λίγο καιρό μετά είχε γίνει η μεταβίβαση. Σε άλλες εποχές θα γύριζα την Ηλιούπολη κορνάροντας, θα έβαζα μέσα τον ψηλό τον καραφλό και τον κοντό (εγώ ήμουν ο χοντρός, τώρα μάλλον είμαι ο ανάπηρας) και θα πηγαίναμε μαλιοκούβαρα για σουβλάκια στην Κόρινθο, αφού πρώτα είχαμε κάνει τεστ με πόσα βγάζει τη βούτα αλλά και την πλατεία των μπάτσων στο ΙΚΑ. Με λίγα λόγια θα το χαιρόμουνα. Τώρα ντρέπομαι!

Ντρέπομαι που αγόρασα αυτοκίνητο ενώ άλλοι πουλάνε και τα τελευταία ψήγματα αξιοπρέπειας για να επιβιώσουν. Ντρέπομαι που οδηγάω αυτοκίνητο που για να πάει μέχρι το Σούνιο και να γυρίσει, καίει όσα βγάζει η Νιόνια ένα οχτάωρο όρθια να φτιάχνει καφέδες στο Φαεινό, μαζί με τα τίπς από τα φοιτητάκια. Ντρέπομαι που μοιάζει με καινούριο και ντρέπομαι που όλοι νομίζουν ότι πληρώνω ένα χιλιάρικο το χρόνο για τέλη και εισφορά (τα γλιτώνω λόγω αναπηρίας).

Ντράπηκα εχθές που βγήκαμε για Χριστουγεννιάτικη βόλτα με τα παιδιά και περάσαμε από την Πειραιώς στο ύψος του Γκαζιού. Από τη μία πλευρά η τεχνόπολη με έκθεση βιβλίου και «εργαστήρι σοκολάτας» και απέξω τα «τρέντυ» μαγαζάκια για καφέ ή φαγητό. Νεολαία, κόσμος χαρούμενος και χριστουγεννιάτικη διάθεση. Από την άλλη πλευρά της Πειραιώς το παζάρι. Ένα παζάρι χωρίς καμιά έννοια εορταστική. Ένα παζάρι με την αγωνία της επιβίωσης. Ένα παζάρι φτώχειας. Ένα παζάρι με τόσο πολύ κόσμο που είχε σχεδόν διακοπεί η κυκλοφορία. Εκατοντάδες κόσμου από Ρομά μέχρι μαμάδες με τα παιδιά στην αγκαλιά πούλαγαν ότι μπορεί κανείς να διανοηθεί, από παλιοσίδερα μέχρι αγαπημένα τους εως εχθές αντικείμενα και τιμαλφή για ευτελή ποσά. Τρίκυκλα, πειραγμένα παπιά, αυτοκίνητα του ‘90 παντού σταθμευμένα και ένας κόσμος ατέλειωτος μέχρι το θησείο, για να βρει την ευκαιρία για μια φτηνή μπλούζα ακόμα και από δεύτερο χέρι. Μια άλλη Αθήνα εκεί που εμείς θα δίναμε χαλαρά 30 ευρώ για καφεδάκια και κανα τόστ για τα παιδιά…

Έτσι, ντρέπομαι που χαίρομαι όταν κάθομαι μαζί με την Αθηνά και κανονίζουμε τι θα πούμε στον Άγιο Βασίλη να της φέρει για δώρο καθώς ήταν καλό παιδί, ή όταν παραγγέλνω εκείνα τα Nike που έχει σταμπάρει εδώ και δύο μήνες η Βίλυ. Ντρέπομαι, γιατί την ίδια ώρα διαβάζω αυτό το κείμενο στην Καθημερινή για τα παιδιά που αφήνουν νέες μητέρες στα παιδικά χωριά sos καθώς δεν έχουν χρήματα ούτε για το γάλα τους. Ντρέπομαι και πονάει το στομάχι μου όταν διαβάζω την πρώτη παράγραφο στο ρεπορτάζ της Μαρίλης Μαργωμένου:  

«Η Αννα ήταν ακόμα στον παιδικό σταθμό. Είχε πάει απόγευμα και η μαμά της δεν είχε εμφανιστεί. Οι νηπιαγωγοί δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ωσπου το κοριτσάκι έβγαλε κάτι απ' την τσέπη του. Ηταν ένα σημείωμα: «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της»…

Ντρέπομαι και δε μ αφήνει να χαρώ η δική μου προσωπική ευθύνη για όλα αυτά. Ντρέπομαι για όσα δεν έγραψα όταν μπορούσα. Ντρέπομαι για όσα κείμενα λογόκρινα. Ντρέπομαι για όσα δεν δημοσίευσα και τα έκανα γαργάρα. Ντρέπομαι για όσους ηλιθίους, άχρηστους, κλεφταράδες, βλαχοδήμαρχους, τεμπελχανάδες, παλιόγερους ή κωλοπαιδαράδες βουλευτές δεν είπα την αλήθεια. Ντρέπομαι για τα ντηλ με επιχειρηματίες που ήξερα – χωρίς αποδείξεις – ότι έκαναν «συνάδελφοι», επιχειρηματίες και πρώην αφεντικά και δεν τους έβγαλα με κάποιο τρόπο στη σέντρα. Ντρέπομαι που πίστεψα ότι αυτά που έλεγε ο ΓΑΠ θα προσπαθούσε να τα κάνει. Ντρέπομαι που έχουμε κάνει τον Καρατζαφύρερ ρυθμιστή, τον Άδωνη υπουργό, τον Σαμαρά υποψήφιο Πρωθυπουργό, τον Φαήλο συνεντευξιαζόμενο, τον Τσίπρα αρχηγό της αριστεράς, την Κανέλη κομουνίστρια , το ΠΑΣΟΚ δεξιό κόμμα και τον Καραμανλή οσονούπω «χρυσή εφεδρεία».

Ντρέπομαι που ο Κουρής όχι μόνο δεν έχει μπει φυλακή, αλλά είναι ακόμα και σήμερα παράγοντας. Ντρέπομαι που οι εφημερίδες αντί για ειδήσεις και ρεπορτάζ πουλάνε dvd, και προπαγανδίζουν πια ασύστολα τα συμφέροντα των εκδοτών τους. Ντρέπομαι που τα δελτία ειδήσεων είναι μηχανισμοί αποβλάκωσης, ντρέπομαι που κάποτε πριν από πολλά χρόνια χαιρόμουνα που μπήκα στην ΕΣΗΕΑ.

Ντρέπομαι που βγήκε αληθινός ο Μητσοτάκης στο ότι οι Έλληνες δεν έχουν μνήμη και το φασισταριό ο Πάγκαλος για το «μαζί τα φάγαμε», γιατί μπορεί να μην τα φάγαμε όλοι, αλλά όλοι κάναμε πλάτες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σ αυτούς που τα έτρωγαν.

Ντρέπομαι εν τέλει όχι γι αυτά που έκανα, αλλά γι αυτά που δεν έκανα όταν έπρεπε. Αυτά δεν με αφήνουν να χαρώ όταν έρχομαι αντιμέτωπος με τα αποτελέσματα. Ένα πράγμα όμως με κρατά: ποτέ δεν είναι αργά…  

Δε μπορεί να καταντήσαμε έτσι την Ελλάδα!..

«Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Συγγνώμη»

 Γονείς σε απόλυτη φτώχεια ζητούν να αφήσουν το παιδί τους στα χωριά SOS

Της Μαριλης Μαργωμενου από την Καθημερινή

Η Αννα ήταν ακόμα στον παιδικό σταθμό. Είχε πάει απόγευμα και η μαμά της δεν είχε εμφανιστεί. Οι νηπιαγωγοί δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ωσπου το κοριτσάκι έβγαλε κάτι απ' την τσέπη του. Ηταν ένα σημείωμα: «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της».

Ο άνθρωπος που μου λέει την ιστορία την διηγείται σαν κάτι συνηθισμένο. Ο Στ. Σιφνιός είναι υπεύθυνος της κοινωνικής υπηρεσίας στα Παιδικά Χωριά SOS. «Οι νηπιαγωγοί κάλεσαν την Εισαγγελία», λέει. «Και ο εισαγγελέας έστειλε το παιδί σ' εμάς».

Ολα αυτά δεν έγιναν σε κάποιο βιβλίο του Ντίκενς. Εγιναν σε μια συνοικία της Αθήνας. Η μαμά της Αννας δεν είναι τρελή. Είναι μια κοπέλα που έχασε τη δουλειά της και πανικοβλήθηκε. Σαν την ιστορία της, υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιες ακόμη ιστορίες. Σήμερα στην Ελλάδα πεντακόσιοι γονείς είναι σε τέτοια οικονομική κατάσταση, που ζήτησαν στα Παιδικά Χωριά SOS να αφήσουν εκεί το παιδί τους.

«Μέχρι πριν από δύο χρόνια, το 95% των αιτημάτων είχε να κάνει με κακοποίηση. Αποφάσιζε ο εισαγγελέας πως κινδυνεύει το παιδί», λέει στην «Κ» η κοινωνική λειτουργός των Χωριών SOS, Π. Βασταρούχα. «Τώρα τα μισά αιτήματα είναι από γονείς σε απόλυτη φτώχεια. Οκτώ στις δέκα φορές είναι Ελληνες, τις πιο πολλές φορές μονογονεϊκές οικογένειες, συνήθως χωρίς άλλους συγγενείς».

Η κυρία Μαρίνα εδώ και 19 χρόνια είναι μητέρα στα Χωριά SOS. Εκείνη ζει την ιστορία από την άλλη πλευρά. «Το καινούργιο παιδάκι το φέρνει στο σπίτι μας η μαμά του», λέει. «Του δείχνει το κρεβάτι του, του δείχνει το δωμάτιό του, του δείχνει εμένα. Και μετά, «σ' αγαπάω» λέει, και φεύγει. Και το παιδάκι μένει στην πόρτα». Το ακούω στη φωνή της.

Στέκονται και κοιτάζουν

Η κυρία Μαρίνα κάνει προσπάθεια για να συνεχίσει. «Κανένα τους δεν φωνάζει», λέει. «Στέκονται στην πόρτα και κοιτάζουν μέχρι να χαθεί η μαμά τους. Αν είναι αδελφάκια, δύο ή πιο πολλά, εκείνο το βράδυ δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Τα βάζεις το καθένα στο κρεβάτι του και δέκα λεπτά μετά γίνονται ένα κουβάρι, μαζεύονται όλα μαζί ξανά, να αγγίζουν το ένα το άλλο».

Κανονικά, τα Χωριά SOS δεν δέχονται παιδιά που η οικογένειά τους είναι απλώς φτωχή. Γι' αυτές τις οικογένειες υπάρχει πρόγραμμα στήριξης στο σπίτι. Αλλά η απόλυτη φτώχεια δεν πάει σχεδόν ποτέ μόνη της. «Ηρθε ένα κοριτσάκι εδώ και νόμιζα πως έχει πρόβλημα. Τριών χρόνων, δεν ήξερε ούτε 15 λέξεις», λέει η κοινωνική λειτουργός. «Το είδαν οι γιατροί και είπαν πως η υγεία του είναι μια χαρά. Ο μπαμπάς του στις λαϊκές, η μαμά του τυφλή, το είχαν εγκαταλείψει το παιδί. Οταν δεν σου μιλάει κανείς, πώς να μάθεις λέξεις;». Η φτώχεια οδηγεί στην παραμέληση, ακόμα και στην κακοποίηση. Κάποιοι άνθρωποι, πριν φτάσει το παιδί τους εκεί, διαλέγουν την άλλη λύση. Οσο ακραία κι αν φαίνεται σ' εμάς.

«Εβγαινα απ' το Χωριό να πάρω γάλα για τα δικά μου τα παιδιά», λέει η κυρία Μαρίνα. «Στην κεντρική πύλη ήταν μια γυναίκα μ' ένα κοριτσάκι. Δεν ήξερε ότι εγώ είμαι μητέρα SOS, δεν με είδε καν. Κρατούσε το παιδί της όρθια και του μιλούσε. «Μη νομίζεις πως η μαμά δεν σ' αγαπάει. Σε λατρεύει η μαμά, αλλά δεν έχει να σου δώσει φαγητό. Αυτοί οι καλοί άνθρωποι εδώ...». Νόμιζε πως θα μπει μέσα, θα βρει κάποιον να αφήσει το παιδάκι και θα φύγει». Η κυρία Μαρίνα κρατάει με το χέρι της το μέτωπό της. Οσα χρόνια κι αν είσαι εδώ, μερικά πράγματα δεν τα συνηθίζεις ποτέ. «Το κρατούσε απ' το χέρι», λέει. «Κι αυτό δεν μιλούσε. Μόνο είχε σηκώσει το κεφαλάκι του και την κοίταζε. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Εφυγα. Είχα να πάρω γάλα στα δικά μου τα παιδιά».

Μην πετάτε, χαρίστε

Εχετε κατι που χρειαζεται σε αλλους.

Μπορείτε να το δώσετε στους παρακάτω:

Το «Ιδρυμα Αστέγων του Δήμου Αθηναίων» έχει ανάγκη από ρούχα, σεντόνια, παπλώματα. Αν σας περισσεύουν, το ίδρυμα δέχεται καθημερινά προσφορές 8π.μ.-3μ.μ., Πειραιώς 35. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 52 39 465 και 210 52 46 516, e-mail: kyada@otenet.gr, ηλεκτρονική διεύθυνση:http://www.kyada.gr/

Η ΜΚΟ Praksis χρειάζεται φάρμακα για να καλύψει τις ανάγκες των πολυϊατρείων της, που περιθάλπουν δωρεάν μετανάστες και αστέγους. Δέχονται ακόμη και ανοιγμένα, χρησιμοποιημένα κουτιά φαρμάκων. Επικοινωνήστε στα τηλ.: 210 52 05 200, e-mail: info@praksis.gr, ηλεκτρονική διεύθυνση:http://www.praksis.gr/,

Η ομάδα ΡΕΤΟ αποτελείται από πρώην χρήστες ουσιών. Παίρνουν οτιδήποτε θέλετε να πετάξετε, είτε λειτουργεί είτε όχι. Αναλαμβάνουν κάθε είδους επισκευές και κατασκευές. Λειτουργούν δύο μαγαζιά με μεταχειρισμένα έπιπλα και αντικείμενα. Παραλαμβάνουν από το σπίτι σας μεγάλα και μικρά αντικείμενα, έπιπλα, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, ρούχα, παιχνίδια, οτιδήποτε, τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 66 55 096.

Το Χατζηκυριάκειο Ιδρυμα παιδικής προστασίας χρειάζεται βιβλία για να ενισχύσει τη βιβλιοθήκη του. Επισκεφθείτε το site http://www.xatzikiriakio.gr/
ΜΠΟΡΕΙΤΕ να συνεννοηθείτε και να στείλετε χρήματα ή αντικείμενα στις οργανώσεις:
- «Τα παιδιά του δρόμου» (Αρίστων 6-8 και γωνία Κωνσταντινουπόλεως 165, Μεταξουργείο-Κολωνός. τηλ.: 210 52 39 402 και 210 52 21 149, 11π.μ.-6μ.μ. καθημερινά),
- «Στέγη Κακοποιημένων Γυναικών» (τηλ.: 210 81 03 496),
- «Θεόφιλος» (τηλ.: 210 88 19 397) για την ενίσχυση πολύτεκνων οικογενειών απ' όλη την Ελλάδα.
ΟΙ μετανάστες της Νέας Μάκρης (foreigners of Nea Makri) οργανώνουν παζάρι κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα στο καφέ «Tiki».
Για πληροφορίες καλέστε την Ingrid στο 6973 35 00 24, e-mail: foreignersinneamakri@yahoo.gr

ΤΟ Ελληνικό Καραβάνι Αλληλεγγύης (πλατεία Ελευθερίας 1, τηλ. 210 33 14 334, 33 78 412 & 38 16 886, fax: 210 33 14 334) για να ενισχύσει τα έσοδά του έφερε και στην Ελλάδα την εναλλακτική μόδα των δημοφιλών στην Ευρώπη καταστημάτων «Charity Shop», που στα ελληνικά μπορούμε να τα ονομάσουμε «φιλανθρωπικά καταστήματα» ή «καταστήματα αλληλεγγύης». Εκεί πουλιούνται σε πολύ χαμηλές τιμές και σε άριστη κατάσταση από δεύτερο χέρι, είδη δώρων, βιβλία, δίσκοι, CD και μικροέπιπλα που πολλοί πολίτες προσφέρουν δωρεάν. Είναι ένα όμορφο, χαρούμενο παζάρι, όπου μπορείς να προσφέρεις ό,τι δεν χρειάζεσαι για να το αγοράσει κάποιος άλλος φτηνά. Στο δεύτερο χέρι λειτουργεί και γωνιά με αντίκες, ενώ μπορείς να ψωνίσεις και αχρησιμοποίητα αντικείμενα που προσφέρουν ζωγράφοι, συγγραφείς, επιχειρήσεις στην ειδική γωνιά «Πρώτο χέρι» (Φειδίου 14-16, τηλ./fax: 210 38 16 886).

ΧΑΡΙΣΤΙΚΟ παζάρι λειτουργεί μεταξύ άλλων ο συνεταιρισμός και το εναλλακτικό και αλληλέγγυο εμπόριο «Ο Σπόρος» (Σπύρου Τρικούπη 21 στα Εξάρχεια, τηλ.: 210 38 01 375. http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.sporos%2F&h=lAQH6LDEU
Ο Σποροχώρος λειτουργεί από Δευτέρα μέχρι Σάββατο 11.30π.μ.-3μ.μ., και απογεύματα Δευτέρα έως Παρασκευή 5.30μ.μ.-8.30μ.μ. Πωλούνται κυρίως ρούχα σε καλή κατάσταση, αλλά και βιβλία, παπούτσια, βίντεο, μικρά παιχνίδια.

Αντιγράψτε το και διαδώστε το, παρακαλώ.

Λίγο γάλα για πολλά παιδιά

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου, στην πλ. Κοραή (Μετρό Πανεπιστήμιο) 3.00μ.μ.-10.30 μ.μ.

Οι Γιατροί του Κόσμου σε συνεργασία με τουςatenistas διοργανώνουν και φέτος τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή τους για τα παιδιά που βιώνουν την οικονομική κρίση. Ελάτε να στήσουμε όλοι μαζί ένα δέντρο με γάλατα για να έχουν αυτά τα Χριστούγεννα όλα τα παιδιά ένα ποτήρι ζεστό γάλα. 

Μια μικρή αλλά σημαντική χειρονομία αγάπης και αλληλεγγύης για να κρατήσουμε ζωντανό το πνεύμα των Χριστουγέννων σε μια περίοδο που η χώρα μας βιώνει ανθρωπιστική κρίση και όλοι έχουμε ανάγκη να κάνουμε κάτι μαζί .Στην περσινή γιορτή μας η συμμετοχή του κόσμου ήταν συγκινητική. Συγκεντρώθηκαν πάνω από 5.000 κουτιά γάλα και 3 τόνοι τρόφιμα. Φέτος, σας περιμένουμε πάλι στον πεζόδρομο απέναντι από την Πλ. Κοραή (Μετρό Πανεπιστήμιο), με ένα κουτί γάλα να γιορτάσουμε μαζί για τα παιδιά όλου του κόσμου.

Επίσης μπορείτε να φέρετε μαζί σας:

• Γάλα (Κουτιά)
• Παιδικά Γάλατα
• Παιδικές Τροφές
• Ρύζι
• Όσπρια
• Μακαρόνια
• Λάδι

www.mdmgreece.gr     www.atenistas.gr

ΜπλεΜήλο: "Τί να την κάνω την επιδότηση;"

ΜπλεΜήλο: "Τί να την κάνω την επιδότηση;": Ένας 77χρόνος αγρότης από την Κρήτη αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο πως το μέλλον της Ελλάδας δεν βρίσκεται ούτε στις επιδότησεις και τ...

Λαϊκισμός

φωτό του Grant R

Εδώ ο κόσμος καίγεται και το αιδοίο καλλωπίζεται! Είναι ο μόνος τίτλος που θα μπορούσα να βάλω στην πολιτική επικαιρότητα. Έχουμε φτάσει στον πάτο, κολυμπάμε με το ίζημα και οι πολιτικοί ταγοί ασχολούνται με την πάρτη τους, τα ψηφαλάκια τους, τις εσωτερικές ισορροπίες με τους βλαχοπολιτικάντηδες και τις εμετικές κόντρες για το ποιος έφταιγε πιο πολύ για την κατάσταση που έχει έρθει η χώρα.

Μην τσακώνεστε μαλάκες. Εμείς φταίμε που σας ψηφίσαμε.

Αντί λοιπόν για προτάσεις και λύσεις έχουμε στην καθημερινή επικαιρότητα – με τη βοήθεια και των Μέσων που ασχολούνται με αυτά – τα παραπολιτικά να αντικαθιστούν το πρώτο θέμα. Όπως θα έλεγε και ο κινέζος «είναι αυτό μακέτο;», σας ερωτώ κι εγώ είναι τα παρακάτω λαϊκισμός;      

Λαϊκισμός: Μαζεύτηκαν πενηνταφεύγα κουστουμάτοι με τις Μερτσέντες τους, τους οδηγούς, τους γραμματείς, τους Φαρισαίους, τους μπάτσους και τα δουλικά και έκαναν υπουργικό συμβούλιο, όπου το  θέμα που τους απασχόλησε ήταν το γιατί έλειπαν Δήμας και Αβραμόπουλος. Ήταν δικαιολογημένοι ή όχι; Μέγα ερώτημα για τη γιαγιά που είδε χθες να της κόβουν τα 230 ευρώ του ΕΚΑΣ από τη σύνταξη των 460 ευρώ που παίρνει από τον ΟΑΕΕ τον οποίο πλήρωνε 40 χρόνια ο μακαρίτης ο άντρα της. Πολλαπλασιάστε με πενταψήφιο νούμερο.

Λαϊκισμός: Μπορεί η ΝΔ να αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση που στηρίζει ή πρέπει να τα κάνει όλα αβαβά μετά την παροιμιώδη κωλοτούμπα του πατριωτικότερου των πατριωτών της δεξιάς; Αγωνιά πολύ για την απάντηση ο Τάσος και η Ντόρα, 40ρηδες φίλοι μου με ένα κοριτσάκι στην Τετάρτη δημοτικού και άνεργοι και οι δύο πάνω από ένα χρόνο τώρα. Πολλαπλασιάστε με εξαψήφιο νούμερο.

Λαϊκισμός: Θα προσπαθήσει ο ΓΑΠ να κρατήσει την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ ή θα παραδώσει στους δελφίνους; Θα στηρίξει Λοβέρδο ή Παπουτσή απέναντι στον χοντρό; Τι παιχνίδι παίζουν οι 80 βουλευτές με τις επιστολές; Αμείλικτα ερωτήματα τα οποία κρατούν άγρυπνη την πτυχιούχο 30άρα με τα μεταπτυχιακά του εξωτερικού που η τελευταία δουλειά με ένσημα που βρήκε ήταν πωλήτρια ρούχων σε πολυεθνική πριν από δύο χρόνια για έξι μήνες. Πολλαπλασιάστε με εξαψήφιο νούμερο.

Λαϊκισμός: Ο Παντελής Καψής είναι άνθρωπος του Ψυχάρη; Είναι του Βενιζέλου; Του Γιώργου; Της μαμάς του; Ποιο βρόμικο σχέδιο τον έφερε από δήμαρχο στο ΔΟΛ – κλητήρα του Παπαδήμου; Προβληματίζονται πολύ με το μέλλον του μεγαλοδημοσιογράφου οι γονείς των παιδιών στο σχολείο της κόρης μου οι οποίοι παρακάλεσαν να μην πηγαίνουμε τα παιδιά σε θέατρα και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες εκτός σχολείου γιατί δεν έχουν να δώσουν τα 7-8 ευρώ που χρειάζονται κάθε φορά. Πολλαπλασιάστε με πενταψήφιο νούμερο.

Λαϊκισμός: Ο Μπουμπούκος τσακώνεται με την υπουργάρα τον Παπουτσή για τις αρμοδιότητες, τη θέα των γραφείων τους, ενώ σαφώς υποβόσκει το αναπάντητο ερώτημα ποιος την έχει πιο μεγάλη. Την ίδια ώρα στη γωνίας των οδών Μαρίνου Αντύπα και Ψαρών όπου στεγάζονταν τρία μαγαζάκια, ένα γυμναστήριο και ένα τριώροφο φροντιστήριο, χάσκει αδειανό ένα κτήριο ζητώντας ενοικιαστές. Πολλαπλασιάστε το με εξαψήφιο αριθμό.

Λαϊκισμός: Άγρια κόντρα ξέσπασε μεταξύ του προέδρου του ΛΑΟΣ Γιώργου Καρατζαφέρη και της πρόεδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρας Μπακογιάννη. Την εξέλιξη προφανώς παρακολουθούν με προσοχή οι πάνω από 20.000 άστεγοι συμπολίτες μας. Οι επονομαζόμενοι «νεόπτωχοι» που ζουν είτε στον δρόμο, είτε σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης, όπως σε εγκαταλελειμμένα σπίτια, άδειες αποθήκες και, σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου τους. Άνθρωποι μετρίου έως υψηλού μορφωτικού επιπέδου, που δεν παρουσιάζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, εξαρτήσεις ή προβλήματα παραβατικότητας και που μέχρι πρότινος μπορούσαν, έστω και με δυσκολία, να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες τους.

Λαϊκισμός: Ο Τσίπρας ζήτησε στη Βουλή από τον Πρωθυπουργό να αποκηρύξει τον Πάγκαλο που αποκάλεσε τους «αγανακτισμένους» φασίστες, κομμουνιστές ή μαλάκες, ενώ θα έπρεπε να τους χαρακτηρίσει απλά Συριζαίους και να αφαιρέσει το διαζευκτικό. Η ευαισθησία του έλληνα Τσάβες χαροποίησε τους χιλιάδες αναπήρους που είδαν να περικόπτονται τα προνοιακά επιδόματα και να σταματά η δωρεάν ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, έτσι ώστε τα δημοσιονομικά μας να μαζευτούν και να πάρουμε την 7^η δόση που θα τους βρεί όμως επαίτες.

Θα συνέχιζα επί μακρόν, αυτά ήταν όμως τα βασικά θέματα εφημερίδων και ραδιοφώνων σήμερα…

Μας κλέβουν όλοι..

Έψαξα στις εταιρίες μετατροπών αναπηρικών αυτοκινήτων να βάλω τα φλας δεξιά σε ένα μεταχειρισμένο ΙΧ που πήρα. Οι τιμές που μου έδωσαν ήταν οι εξής: 800 ευρώ για ενσύρματο σύστημα σαν "τηλεκοντρόλ" στη μπίλια του τιμονιού, ή 1270 για το ίδιο σε ασύρματο! Λίγο πριν το εγκεφαλικό και πριν αποφασίσω οτι μπορώ να ζήσω και χωρίς φλάς (και με τις μούτζες των οδηγών που ακολουθούν), άλλη εταιρία με παρέπεμψε σε μάστορα να μου κάνει μια μηχανική πατέντα. Για ένα σιδεράκι που πιάνει στο φλας και βγαίνει πάνω από το λεβιέ των υαλοκαθαριστήρων πλήρωσα 170 ευρώ και με πλήρη άρνηση για απόδειξη παρά τη σχετική πίεση. Γλίτωσα μεν ένα κάρο χρήματα, αλλά για μια ακόμα φορά νιώθω οτι με κλέβουν όλοι ποντάροντας στην ανάγκη μου... Ξεφτίλες.

Πώς θα βρείτε ΤΑΞΙ στην Αθήνα!

Δυσκολεύεστε να βρείτε ταξί στην Αθήνα; Έχετε αναπηρικό αμαξίδιο και πρέπει να κάνετε δέηση στους θεούς για να πετύχετε εξυπηρετικό ταξιτζή; Η τεχνολογία φαίνεται πως αρχίζει να δίνει λύση και στο πρόβλημα των μετακινήσεων στην πρωτεύουσα, ακόμα κι αν είστε επιβάτης με αυξημένες ανάγκες κατά τη μεταφορά σας. Συγκεκριμένα, το taxiplon είναι μια απλή στη χρήση εφαρμογή για iphone και android κινητά, που διευκολύνει τον χρήστη να εντοπίσει ταξί, δηλώνοντας ταυτόχρονα στον οδηγό και την θέση στην οποία θέλει να μεταφερθεί, ενώ μπορεί να παρακολουθεί μέσω του κινητού του την πορεία του ταξί και να λάβει sms όταν αυτό φτάσει δίπλα του.

Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.disabled.gr/lib/?p=41866

Ηλιούπολη | Ιδρύεται Φαρμακείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Ο Δήμος Ηλιούπολης προχωρά στη λειτουργία Φαρμακείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης με σκοπό την ενίσχυση ασθενών κοινωνικών ομάδων, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα κάλυψης αντίστοιχων αναγκών τους.

Το Φ.Κ.Α. θα λειτουργεί με τη σύμφωνη γνώμη και υποστήριξη του Τοπικού Τομέα Φαρμακοποιών Ηλιούπολης. Έδρα του είναι το Α΄ Παράρτημα Αλληλεγγύης Κ.Α.Φ.Α.Δ.Η.Λ., Κ.Καραμανλή 12 & Ιάσονος, Κάτω Ηλιούπολη. Το φαρμακείο θα λειτουργεί κάθε Δευτέρα, ώρα 9.00-13.00, και κάθε Τρίτη, ώρα 8.30-11.30. (Τηλέφωνο : 2109917855).

Όλο το δημοσίευμα στο http://www.kala-nea.gr

Άξιοι της μοίρας μας

Σύμφωνα με χθεσινά στοιχεία της Ελληνικής στατιστικής Αρχής,το 2010 πληρώσαμε για εισαγωγές λεμονιών 24.134.131 Ευρώ,15.352.017 για εισαγωγές μήλων και 13.756.098 για εισδαγωγές αχλαδιών. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας....

Νέες στολές Αβραμόπουλου στις ΕΔ

Πετρουλάκης από Καθημερινή

Οι παγίδες των εκλογών

Του Κώστα Γερονικολού

Oι μέρες που ζούμε είναι ιστορικές και θα καθορίσουν το μέλλον αυτού του Λαού για 10ετίες.

Ποιές είναι οι πολιτικές συντεταγμένες στη δεδομένη στιγμή? Η κυβέρνηση Παπανδρέου βρίσκεται απομονωμένη στο πολιτικό σκηνικό, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα, το καθένα για να εξυπηρετήσει τους δικούς του υποκειμενικούς στόχους, έχουν σηκώσει το μπαιράκι της αμφισβήτησης και εν πολλοίς κάποια απ' αυτά και της ανταρσίας. Μετά την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου, έπεσαν κυριολεκτικά οι μάσκες. Πολιτικοί φορείς, που για πολλούς μήνες ζητούσαν το "κούρεμα" του χρέους, 'ανακάλυψαν" τώρα τα κατοχικά σύνδρομα τους και ομιλούν για δοσολογισμό, ενώ η Νέα Δημοκρατία, που επί των ημερών της εισήλθαμε στην ΕΟΚ (Κ.  Καραμανλής) και απεμπολήσαμε εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα ή συνομολόγησε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (Κ.  Μητσοτάκης), με την οποία συρρικνώθηκαν και άλλα κυριαρχικά μας δικαιώματα και παραδόθηκαν αμαχητί στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, "ανακάλυψε την πυρίτιδα" και ομιλεί για εθνική μειοδοσία, επειδή η τρόικα, αντί να μας ελέγχει ανά τρίμηνο, με όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις, θα παρακολουθεί από κοντά καθημερινά τις δημοσιονομικές εξελίξεις και θα προλαμβάνει αστοχίες της κυβερνητικής και κρατικής μηχανής.

 Παράλληλα ομάδες "εφόδου", συναπαρτιζόμενες από ανίερες συμμαχίες "αγανακτισμένων", "μπαχαλάκηδων", "χρυσαυγιτών", άλλων ακροδεξιών συσπειρώσεων, "Τσιπραίων" και "αγαθών μικροαστών", έχουν εξαπολύσει ένα φοβερό πογκρόμ εναντίον της ίδιας της Δημοκρατίας, των θεσμών, του κοινοβουλευτισμού, του πολιτικού κόσμου και του κυβερνώντος κόμματος.

Είναι, λοιπόν, δυνατόν κάτω από αυτές τις συνθήκες να διεξαχθούν ελεύθερες και αδιάβλητες εκλογές? Και ποιός θα είναι ο αντίκτυπος τους, όχι σε βουλευτικές έδρες, αλλά στο μέλλον αυτού του τόπου?

 Για να ερμηνεύουμε το παρόν και να χαράζουμε το μέλλον, πρέπει να έχουμε γνώση του ιστορικού παρελθόντος. Ανάλογες με τις σημερινές συνθήκες αντιμετώπισε η χώρα μας το 1920. Ο τότε πρωθυπουργός και αληθινός (όχι ιμιτασιόν και προκατασκευασμένος, όπως ο πρόσφατος) Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος, πριν ένα χρόνο είχε υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών και τα ελληνικά στρατεύματα είχαν απελευθερώσει την Ιωνία και τα υπόλοιπα παράλια της Μικράς Ασίας, καθώς και την Ανατολική Θράκη, μέχρι τα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης. Η Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών ήταν πλέον γεγονός. Αυτό, όμως, δεν άρεσε στον εξόριστο βασιλιά Κωνσταντίνο, ο οποίος κινητοποίησε τους παρακρατικούς μηχανισμούς που διατηρούσε και την ηγεσία της Δεξιάς, με σκοπό να δημιουργήσουν καθεστώς τρόμου στο εσωτερικό της χώρας και να ρίξουν το Βενιζέλο. Ωχριά η σημερινή πραγματικότητα, μπροστά στα όσα έγιναν το 1920. Υποκύπτοντας στις πιέσεις της αντιπολίτευσης και στη διάλυση του εσωτερικού μετώπου, ο Βενιζέλος προκήρυξε εκλογές για τις 20 Νοεμβρίου του 1920. Και τις έχασε!!!Το αποτέλεσμα ήταν λίγους μήνες αργότερα να επισυμβεί η μεγαλύτερη καταστροφή στην Ιστορία του Ελληνικού Εθνους. Το ξερίζωμα του Ελληνισμού από τη Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Αν. Θράκη.

Ιστορικό δίδαγμα. Οι εκλογές δεν είναι πάντα λύση, ούτε αποτελούν τη μοναδική διέξοδο. Ιδιαίτερα αν η εσωτερική κατάσταση της χώρας είναι ανώμαλη.

Τώρα σε ότι αφορά "τον εκβιασμό στους πολίτες" με το Δημοψήφισμα. Κάποτε φτάνει η ώρα της Αλήθειας. Και υποχρέωση των πολιτών είναι να ξεφύγουν από τη συνεχή κεφενολογία ή την ανάλυση του καναπέ απέναντι στο καντράν της τηλεόρασης. Να αναλάβει έκαστος τις ευθύνες του. Συντάσεται με την Αλέκα, τον Τσίπρα, τους "μπαχαλάκηδες" και όλους όσους φλερτάρουν με την επιστροφή στο "εθνικό νόμισμα" και την ηρωική και τίμια Ψωροκώσταινα ή επιθυμούν το δύσκολο και ανηφορικό δρόμο της παραμονής μας στο Ευρό, που σε μερικά χρόνια θα μας οδηγήσει και πάλι σε καλύτερες μέρες?

Ο καθένας ελεύθερα και χρησιμοποιώντας το μυαλό και τις εμπειρίες του, ας αποφασίσει…

Οργή λαού

Τραγουδάρα! Έπαιξε στην εκπομπή της "ελληνοφρένειας" στις 21/10.

Ψιτ, φίλοι κι αδέλφια, μεταξύ μας, αλλά η αλήθεια είναι οτι και θάβουμε μέσα μας την οργή για χίλιους δυό λόγους ο καθένας, και οτι όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο κότες γινόμαστε. Σε μέρες σαν αυτές που ζούμε μην προσπαθούμε να μεταφράσουμε και αναλύσουμε τα πάντα με τη λογική του -λίγο ως πολύ- βολεμένου μικροαστού. Πώς να μας πιστέψουν τα παιδιά οτι "παλεύουμε" για "το καλό τους" όταν κάθε μέρα βλέπουν πιο ψηλό μπροστά τους τον τοίχο με τον οποίο φυλακίζονται τα όνειρά τους για το μέλλον; ΟΡΓΗ είναι η απάντησή τους, οργή και ο τίτλος της τραγουδάρας. Πείτε μου ένα στοίχο με τον οποίο διαφωνείτε... (Όχι, δεν συμφωνώ με τα μπάχαλα, κάθε άλλο, αλλά 'βλέπω΄έναν χειρότερο Δεκέμβρη να ΄ρχεται από αυτόν του 2008.

Πειραματόζωο "ο Έλληνας"

Βίντεο με θέμα την Ελλάδα κάνει το γύρο του Διαδικτύου τις τελευταίες μέρες, το οποίο προβλήθηκε κατά τη διάρκεια της δημοφιλούς γαλλικής σατιρικής εκπομπής Les Guignols de l'info, στην οποία χρησιμοποιούνται μαριονέτες.

Θεέ μου, τί άλλη μαλακία θα δημοσιεύσουν;

Στο τέλος θα μας πεί οτι συμβουλεύει και τον Ομπάμα ο υπόνομος του διαδικτύου

Μην τα πετάτε, δωρίστε τα

Πριν πετάξετε τα παλιά πράγματα των παιδιών σας (ρούχα, παιχνίδια, υλικά χειροτεχνίας κ.α ξανασκεφτείτε το! Υπάρχουν παιδιά που μπορεί να τα χρειάζονται. Το iKid σας παρουσιάζει οργανισμούς και ιδρύματα για να δωρήσετε αυτά τα αντικείμενα...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΙΓΝΙΟΘΗΚΗΣ
Σκοπός της Ελληνικής Εταιρείας Παιγνιοθήκης είναι η ίδρυση και λειτουργία παιγνιοθηκών για παιδιά και εφήβους με ειδικές ανάγκες.
Η εταιρεία είναι ανοιχτή σε προσφορές παιχνιδιών και εκπαιδευτικών αντικειμένων, αλλά και άλλων υλικών(όπως γραφική ύλη, οπτικο-ακουστικά μέσα κ.α) που συμβάλλουν στην προώθηση του έργου της.
Καμελίων 48, 154 52 Π. Ψυχικό, τ. 210 6717948

ΕΝΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Προσφέρετε τα βιβλία που δεν θέλετε να κρατήσετε άλλο στο σχολείο μεταναστών της Ένωσης Μεταναστών Ελλάδας.
τ. 217 7002992, 210 6985957 www.eme.org.gr


ΙΔΡΥΜΑ ΑΣΤΕΓΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ
Χαρίστε ρούχα και παπούτσια που είναι σε καλή κατάσταση (βρεφικά/παιδικά, αλλά και ενηλίκων), κουβέρτες και παπλώματα στους άστεγους της Αθήνας.
Πειραιώς 35, τ. 210 5239465 www.kyada.gr

ΙΔΡΥΜΑ ΒΡΕΦΩΝ ΜΗΤΕΡΑ
Στο ΜΗΤΕΡΑ φιλοξενούνται και μεγαλώνουν παιδιά όλων των ηλικιών. Χαρίστε εδώ τα βρεφικά και παιδικά ρούχα που δεν χρειάζεστε πια, αλλά και βιβλία, παιδικά μικροέπιπλα και παιχνίδια.
Λ. Δημοκρατίας 65, Ίλιον, τ. 213 2015700

«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ»
Ο σύλλογος φιλοξενεί και ενισχύει ορφανά και φτωχά παιδιά από όλο τον κόσμο.
Ευπρόσδεκτα είναι παιδικά ρούχα, παπούτσια, μικροέπιπλα και καρότσια.
Αρίστονως 6-8, Μεταξουργείο Κολωνός, τ. 210 5239402.

ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Το Χατζηκυριάκειο ίδρυμα παιδικής προστασίας χρειάζεται βιβλία για παιδιά όλων των ηλικιών, για την ενίσχυση της βιβλιοθήκης του. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο 210 4515387 ή επισκεφτείτε το sitewww.xatzikiriakio.gr.
Επίσης, ελέγξτε για τις τρέχουσες ανάγκες τους:

ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ- ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ
ΕΙΔΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
ΜΗΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΟΥ
Ζηνοδώρου 3 & Καλλικλέους, 10442 Αθήνα, τ. 210 5141935
www.kivotostoukosmou.gr,

ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΕΛΕΝΑ
Πλατεία Έλενας Βενιζέλου 2, Αμπελόκηποι, τ. 210 6432320-2

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΩΡΙΑ SOS
210 3313661-3, 2310 226644
www.sos-villages.gr


από το http://www.iefimerida.gr

Ιερά... βόδια

Άντε να σας δώ...

...κι αλλού η ζωή μας πάει

Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την Καθημερινή

Τι δεν μας είπε ο Σημίτης

Του Κώστα Γερονικολού

Διάβασα προσεκτικά, όπως έπρεπε να κάνει κάθε πολίτης, στις δύσκολες αυτές ώρες, το άθρο- παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη , στην "Καθημερινή της Κυριακής". Οχι για να γίνω σοφότερος ή να καταλάβω προς τα που θα πάνε τα πράγματα, αφού για μια ακόμα φορά, "μάσησε" τα φύλλα της Δάφνης και σαν σύγχρονη Πυθία, αποστασιοποιούμενος των όποιων ευθυνών του, επανέλαβε τα "ήξεις, αφίξεις, ου με πείσεις", για να προφητεύσει κινδύνους χρεοκοπίας της χώρας, για μετά . . . το 2025 !. Αλλά για να διαπιστώσω, για μια ακόμα φορά, ότι ο άνθρωπος, που η δύστυχη Ελλάδα είχε την κακοδαιμονία να την κυβερνά για μια ολόκληρη 8ετία, εξακολουθεί να παραμένει μια μετριότητα, με εγγενείς αδυναμίες άσκησης καταλυτικού λόγου, με ανύπαρκτες ηγετικές ικανότητες, κατάφορτος με κακότητες, άφιλος,   απροσπέλαστος ακόμα και στους ανθρώπους, που με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο τον βοήθησαν να αναρριχηθεί στην εξουσία και απροσχημάτιστα Μακιεβαλικά ιντριγκαδόρος.

Γιατί τι άλλο από μια νέα ίντριγκα καταστρώνει σε βάρος της κυβέρνησης και της χώρας, με το ανεπίκαιρο άρθρο - ποταμό, που δημοσίευσε χθες. Διάβασα πολλά σχόλια και κριτικές σε διάφορες ιστοσελίδες, δεν επιθυμώ να ασχοληθώ με όλα αυτά και κυρίως με την ουσία του άρθρου του πρώην πρωθυπουργού, η οποία στο κάτω-κάτω της γραφής, μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια μακροσκελής επιστολή συνταξιούχου, προς τη σύνταξη μιας έγκυρης εφημερίδας. Η εγκυρότητα του μέσου, όμως, ποτέ δεν έχει την αντανάκλαση της στην επιστολογραφία που φιλοξενεί. . . .

Ευκαιρίας δοθείσης, όμως, θεώρησα σκόπιμο, σήμερα, να βγάλω από τα σώψυχα μου, ορισμένα πράγματα που κρατούσα μέσα μου, για πάνω από τριάντα χρόνια.

Τον Κώστα Σημίτη τον γνώρισα το 1967, στους Δημοκρατικούς Συνδέσμους, εγώ νεαρός δημοσιογράφος και στέλεχος της ΕΔΗΝ κι εκείνος Πανεπιστημιακός δάσκαλος, στην Πάντειο, αλλά και ενεργό στέλεχος της Κεντροαριστεράς, στην όμάδα που είχε συγκροτηθεί γύρω από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967, διέλυσε το Δημοκρατικό Κίνημα. Σύντομα εγώ βρέθηκα στην αντιστασιακή οργάνωση ΕΚΔΑ, που δημιούργησαν ο Αντώνης Λιβάνης και ο μακαρίτης Σάκης Πεπονής και ο Σημίτης, όπως έμαθα αργότερα,  στη Δημοκρατική Αμυνα. Εγώ πήγα φυλακή, ο Σημίτης κατόρθωσε και διέφυγε στη Γερμανία, όταν οι χουνταίοι ξήλωσαν τη Δημοκρατική Αμυνα.

Δεν αμφισβητώ επ' ουδενί την αντιστασιακή δράση του υφηγητή, τότε, του Εμπορικού Δικαίου στην Πάντειο, αλλά δεν αντέχω στον πειρασμό να μην αναφέρω ότι κορυφαία στελέχη της Δημοκρατικής Αμυνας έλεγαν, από τότε, ότι ναι μεν ο Σημίτη βοήθησε στον αγώνα, αλλά προσπαθούσε πάντα να ασχολείται με δευτερεύουσες ενέργειες, αποφεύγοντας να εκτίθεται σε άμεσους κινδύνους. Οπως π. χ.  μετέφερε εκρηκτικές ύλες, αλλά άφηνε τον Σάκη Καράγιωργα, επίσης καθηγητή της Παντείου, να τις τοποθετεί και να τις εκρήγνει. Είναι, ίσως, κάτι στο DNA του Κώστα Σημίτη, που το κουβαλάει μέχρι σήμερα.

Οταν,  στα 1974,  έπεσε το χουντικό καθεστώς, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ως ηγέτης του ΠΑΚ και η Δημοκρατική Αμυνα, δημιούργησαν το ΠΑΣΟΚ, ο Κώστας Σημίτης ήταν από τα ιδρυτικά και κορυφαία στελέχη του νέου κόμματος. Το 1975, ο Ανδρέας, με όχι και τόσο δημοκρατικές διαδικαίες, καρατόμησε και διέγραψε από το ΠΑΣΟΚ τα στελέχη της Δημοκρατικής Αμυνας, αλλά, ως εκ του θαύματος, διασώθηκε ο Σημίτης, ο οποίος και τοποθετήθηκε στο πανίσχυρο τότε Εκτελεστικό Γραφείο του Κινήματος. Κανά χρόνο αργότερα ανέλαβε και την καθοδήγηση του Τομέα Μελετών και Διαφώτισης, πόστο κρίσιμο για την ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος. Στα 1979 κι ενώ η κομματική γραμμή του ΠΑΣΟΚ ήταν "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο Συνδικάτο" και εκπεφρασμένη η αρνητική στάση της ηγεσίας του στην ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, το ΚΕΜΕΔΙΑ του Κινήματος, που την ευθύνη του είχε ο Σημίτης, κυκλοφόρησε πανελλαδικά μια αφίσσα, με την οποία τασσόταν υπέρ "της ΕΟΚ των . . . εργαζομένων". Ακολούθησε πολιτικός σεισμός και απομάκρυνση του Σημίτη από το Εκτελεστικό Γραφείο, όχι, όμως, από το κόμμα.

Πολλά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1995, ρώτησα τον Ανδρέα, πως γλίτωσε, τότε, τον αποκεφαλισμό ο Σημίτης. "Ακου", μου είπε "το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν τότε στον προθάλαμο της εξουσίας. Είχε μετατραπεί σε ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα και για να διατηρήσει την ορμηκότητα του, χρειαζόταν η παρουσία όλων μας, ανεξαρτήτως ιδεολογικών περεκκλίσεων. Κάθε κλάδεμα θα αποτελούσε ανάχωμα στην προσπάθεια μας"!!!. . . Το βράδυ των εκλογών της 18ης Οκτωβρίου 1981, αφού είχε πλέον γίνει γνωστό ότι το ΠΑΣΟΚ εξασφάλιζε παντοδύναμη κυβερνητική εξουσία, βρέθηκα , σε κάποια στιγμή, εν μέσω πανηγυρισμών, να συνομιλώ στο Καστρί με τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος μου επιβεβαίωσε ότι θα αναλάβει το υπουργείο Εμπορίου και προσπάθησε να μου εξηγήσει, ότι νοματελειακά η μοίρα της χώρας μας είναι συνυφασμένη με την πορεία της Ευρωπαικής Ενωσης. Τελικά, ύστερα από δυό μέρες ορκίστηκε υπουργός Γεωργίας και αναμφισβήτητα η παρουσία και οι ευρωπαικές διασυνδέσεις του, βοήθησαν τον Ανδρέα Παπανδρέου και τη χώρα να εξασφαλίσει τα περίφημα Μεσογειακά Προγράμματα, ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ECU, τα οποία η περήφανη αγροτιά μας και οι λήσταρχοι αγροτοσυνδικαλιστές μετουσίωσαν σε "αρπαχτές", πολυτελή σπίτια, οινόπνευμα αμφίβολης ποιότητας, τζόγο, πληρωμένο έρωτα, διασκέδαση σε "πολιτιστικά κέντρα" (βλέπε σκυλλάδικα) και BMW.  

Στη διάρκεια της πρώτης 4ετίας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ο κ.  κσθηγητής του Εμπορικού Δικαίου, παρά τα όσα λέγονται για τους ακαδημαικούς δασκάλους, επέδειξε διαχειριστικές και φοροτεχνικές ικανότητες. Γεγονός που επισημάνθηκε και οδήγησε τον Ανδρέα Παπανδρέου να του αναθέσει τη διαχείρηση του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, μετά τις εκλογές του 1985, αφού ο προηγούμενος υπουργός και επίσης καθηγητής Γεράσιμος Αρσένης, τα είχε κάνει μπάχαλο. Ο Σημίτης ακολούθησε μια πολιτική αυστηρής (για τα δεδομένα της εποχής εκείνης) λιτότητας και μετά μια επιτυχή διετή θητεία, καρατομήθηκε αιφνιδιαστικά, μέσα στη Βουλή από τον Ανδρέα. Πολλά ειπωθηκαν και γράφτηκαν για την πρωθυπουργική αυτή ενέργεια, που οι περισσότεροι την απέδωσαν σε πιέσεις των κορυφαίων κομματικών στελεχών (Ακη, Γεννηματά και Λαλιώτη), στις αντιδράσεις της πανίσχυρης τότε ΠΑΣΚΕ και στα αρνητικά δημοσιεύματα των φιλικών "δημοκρατικών" Συγκροτημάτων. Τα πράγματα, βέβαια, ήταν,  όπως πάντα, πολύ διαφορετικά. Ο Παπανδρέου δεχόταν κάθε βράδυ τις εισηγήσεις των ανθρώπων του στενού φιλικού του κύκλου (Λιβάνης, Κατσιφάρας, Κουτσόγιωργας, Παπούλιας), ότι έπρεπε να τελειώνει με το Σημίτη, γιατί γινόταν. . . επικίνδυνος και θα τον έβρισκε μπροστά του, σε ενδεχόμενη εσωκομματική κρίση. Μάλιστα το "μότο" του Κατσιφάρα, που και δημόσια, στην πλατεία Κολωνακίου, διαλαλούσε ήταν ότι ένας καλός υπουργός Εθνικής Οικονομίας, βρίσκεται εν δυνάμει στον προθάλαμο της πρωθυπουργίας. Ε, δεν χρειαζόταν να ακούσει περισσότερα ο Ανδρέας!. . . .

Από την πλευρά του ο Σημίτης έφυγε πικραμένος, αλλά πολύ περισσότερο διδαγμένος για τις συνθήκες λειτουργίας της πραγματικής πολιτικής ζωής. Αμεση περίπτωση να διεκδικήσει τη διαδοχή του Ανδρέα, δεν υπήρχε, αφού το ρόλο αυτό, από την πλευρά των αντιπαπανδρεικών κομματικών στελεχών, την είχε "καπαρώσει" ο Γεννηματάς. Αλλά δεν ξέρεις τι φέρνει η ζωή. . . . Ετσι ο απόκοσμος και χολερικός Σημίτης, με τις ελίτ παρέες του και τις μονόχνωτες απόψεις, άλλαξε προσωπείο. Αρχισε να καλλιεργεί σχέσεις με περιφερειακά κομματικά στελέχη, να βγαίνει για φαγητό με βουλευτές της επαρχίας, που στην κ.  Δάφνη έφερναν αναγούλα, να αποκτά φιλικές σχέσεις με μεγαλοεκδότες και μεγαλοδημοσιογράφους και γενικά να "χτίζει" το ίματζ του.

Δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ. Πάνω στο χρόνο ο Ανδρέας αρρώστησε, ταυτόχρονα ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά και το πρώτο στέλεχος της Παπανδρεικής παράταξης, μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και δημοφιλέστατο στα λαικά στρώματα, ο Μένιος Κουτσόγιωργας, συνελήφθη. . . κλέπτων οπώρας. Ακολούθησε η εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ, τον Ιούνιο του 1989 και ο σχηματισμός της λεγόμενης "κυβέρνησης της ντροπής", ανάμεσα στη Δεξιά του Μητσοτάκη και το ΚΚΕ του Φλωράκη.  

Εσωτερική αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση (κατά παραλλαγή της γνωστής ρήσης του μεγάλου τιμονιέρη Μάο Τσε Τουνγκ). Ο Σημίτης είδε τη χρυσή ευκαιρία να τελειώνει το ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου και προσπάθησε να προσεταιριστεί όλα τα αντιπαπανδρεικά στοιχεία, τους κομματικούς θιασώτες της "κάθαρσης", κάθε τυχοδιωκτικό στοιχείο που από το 1981 είχε μείνει εκτός της νομής της εξουσίας ή είχε απομακρυνθεί, γιατί έβαλε όχι μόνο το δάκτυλο, αλλά ολόκληρη την παλάμη "στο μέλι", τους φίλους του, πλέον μεγαλοεκδότες και μεγαλοδημοσιογράφους. Μέχρι και εμένα πλησίασε ο ίδιος, μετά από μια συνεδρίαση της ΚΕ του Κινήματος, για να με "στρατολογήσει"!!!. . . Βέβαια εγώ,  σαν ντόμπρος Ρουμελιώτης του τα'πα έξω από τα δόντια κι από τότε με έβλεπε σαν κόκκινο πανί.

Η δυναμική αυτή αντεπίθεση του Σημίτη έπεσε στο κενό, για δυό λόγους. Πρώτα γιατί ο Ανδρέας, ακόμα κι απ' το "θερμαινόμενο φέρετρο", που βρισκόταν, όρθωσε το ανάστημα του και συσπείρωσε τα εκατομμύρια των οπαδών, ψηφοφόρων και φίλων του ΠΑΣΟΚ, διατηρώντας το εκλογικό ποσοστό του Κινήματος γύρω στο 40%, στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν, μέσα σε ένα 10μηνο και δεύτερον γιατί ο Γιώργος Γεννηματάς αρνήθηκε να ακολουθήσει τις τυχοδιωκτικές ενέργειες του και να στραφεί κατά του ευεργέτη του.

 Ο Σημίτης, όμως και οι συν αυτώ, δεν το έβαλαν κάτω. Συνέχισε την ίντριγκα και τον παρασκηνιακό αγώνα. Εξασφάλισε τη συγκρότηση μιας αντιηγετικής πεντάδας, που την αποτελούσαν ο ίδιος και Ο Θ.  Πάγκαλος, η Βάσω Παπανδρέου, ο Παρασκευάς Αυγερινός και κάποια στιγμή και ο Κώστας Λαλιώτης(!!!). Τους ακολουθούσε μια μεγάλη ομάδα βουλευτών και κομματικών στελεχών. Διάλεξαν να δώσουν τη "μάχη" τους κατά του Παπανδρέου στη συνεδρίαση της ΚΕ του Κινήματος, που έγινε την 1η Νοέμβρη 1990, στο ξενοδοχείο "Πεντελικόν", στο Κεφαλάρι. Αντικείμενο της διαμάχης ήταν αν θα ψηφιζόταν η εισήγηση του Ανδρέα να εκλεγεί γραμματέας του Κινήματος ο Ακης Τσοχατζόπουλος ή ο Παρασκευάς Αυγερινός, που πρότεινε η πλευρά Σημίτη. Ολα έδειχναν ότι το ΠΑΣΟΚ τράβαγε ανοιχτά για διάσπαση. Και τη φορά αυτή την κατάσταση έσωσε ο Γεννηματάς, που ανοιχτά τάχθηκε υπέρ της "πρότασης του Προέδρου" και πήρε μαζί του και το σύνολο των συνδικαλιστών του Κινήματος. Αποτέλεσμα ήταν να περάσει η πρόταση Παπανδρέου.

Ολοι περίμεναν την επόμενη μέρα να ξεσπάσει η οργή του Ανδρέα και να υπάρξει η άμεση διαγραφή της Ομάδας Σημίτη. Δεν έγινε τίποτα όμως. Μόνο ο Λαλιώτης διαχώρισε τη θέση του από την ομάδα Σημίτη και τα πράγματα πήραν τον κανονικό τους ρυθμό. Η ομάδα Σημίτη, Πάγκαλου, Βάσως Παπανδρέου και Παρασκευά Αυγερινού, συνέχισε τη δράση της, μέσα στους κόλπους του Κινήματος και έχει μείνει γνωστή στην πολιτική ιστορία του τόπου, ως "η Συμμορία των 4".

Η αντιλαική πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από το Μάιο του 1990, υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και η αποστασία του Αντώνη Σαμαρά, οδήγησαν σε εκλογές το Σεπτέμβριο του 1993. Το ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του, μπροστά στην προοπτική της επανόδου στην εξουσία, άφησαν κατά μέρος την εσωστρέφεια και τις ίντριγκες και ρίχτηκαν στον εκλογικό αγώνα. Το ΠΑΣΟΚ πήρε μεγάλη πλειοψηφία και ο Παπανδρέου, με σοβαρά κλονισμένη την κατάσταση της υγείας του, ορκ΄'ιστηκε για τρίτη φορά πρωθυπουργός. Υπουργός ανάπτυξης ανέλαβε ο Κώστας Σημίτης. Και ύστερα από μερικές μέρες, έσκασε η "βόμβα". Ο Γιώργος Γεννηματάς ανακοίνωσε ότι πάσχει από καρκίνο και οι γιατροί του έδωσαν περιθώρια ζωής για έξι το πολύ μήνες. Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε, με τηλεοπτικό του διάγγελμα, ότι ο Γεννηματάς θα παραμείνει στη θέση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, ενώ στο πολιτικό γραφείο του Σημίτη, στην οδό Ακαδημίας . . . . άνοιγαν σαμπάνιες!!!. . . Ο δρόμος του για την εξουσία είχε ανοίξει διάπλατα.

Τον Απρίλιο του 1994 πέθανε ο Γεννηματάς. Υπουργός Εθνικής Οικονομίας ορίσθηκε ο Γιάννος Παπαντωνίου, του κλίματος Σημίτη. Η συμμορία ξεσάλωσε. Οτι ρουσφέτι ζητούσε ο κάθε βουλευτής, που σε ενδεχόμενη ψηφοφορία θα τασσόταν υπέρ του Σημίτη, γινόταν με ηλεκτρονική ταχύτητα, σε χρόνο dt, που λένε και οι νεότεροι. Στα κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που ήταν μέλη του Συνεδρίου και θα αποφάσιζαν για το νέο Πρόεδρο του Κινήματος, δίνονταν αφειδώς δάνεια, αργομισθίες και κάθε τι που ζητούσαν για να δώσουν την ψήφο τους υπέρ του Σημίτη. Μιας Πανελλαδικής δράσης ομάδα, υπό τον "στρατηγό του αγώνα" Θόδωρο Τσουκάτο, όργωνε την επικράτεια και πρόσθετε ψηφαλάκια. Οργια επί οργίων.

Από την άλλη πλευρά, παρακολουθούσαν με αμηχανία την κατάσταση και προσπαθούσαν να πείσουν τον Παπανδρέου να αντιδράσει. Τελικά τον Οκτώβριο του 1995, ο Ανδρέας ανάγκασε το Σημίτη σε παραίτηση, με αφορμή κάποιες αποφάσεις του για το μέλλον των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Παρά τις πιέσεις, όμως, που δέχτηκε,  δεν προχώρησε στη διάγραφη του από το ΠΑΣΟΚ.  "Θα το δούμε αργότερα", μου αποκάλυψε ότι είπε στενός του συνεργάτης.

Ελα, όμως, που η ιστορία έχει τις δικές της προτεραιότητες. Δέκα μέρες αργότερα, ο Παπανδρέου μεταφέρθηκε ετοιμοθάνατος στο Ωνάσειο.

Ακολούθησε ένα εφιαλτικό 2μηνο, ο Παπανδρέου αντιστεκόταν στο χάρο και ο Σημίτης έκλεινε "ντιλ"με τους μεγαλοεκδότες και τα άλλα αρπακτικά του μεγάλου κεφαλαίου, για να τον στηρίξουν στην κούρσα διαδοχής του Ανδρέα. Ηξερε ότι απέναντι του θα είχε τον διατελούντα εν μακαρία νιρβάνα Ακη, που ενώ αυτός τροχούσε τα μαχαίρια, εκείνος περί άλλων ετίρβαζε. Για να ξεμπερδεύουν μια ώρα αρχήτερα , οι Σημιτικοί, που ο φιλικός τους πλέον Τύπος είχε βαφτίσει "εκσυγχρονιστές", άρχισαν να απαιτούν την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από την πρωθυπουργία, λόγω αδυναμίας εκτέλεσης των καθηκόντων του. Ποιός, όμως, θα αναλάμβανε μια τέτοια αποστολή?Η λύση βρέθηκε σύντομα. Από τη μία πλευρά ο Σημίτης και από την άλλη ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Λιβάνης, συναποφάσισαν, όπως λένε και στα συμβόλαια, οι δύο τελευταίοι να εξασφαλίσουν την υπογραφή παραίτησης του Ανδρέα Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και ο πρώτος των "συμβαλλομένων", αφού εξασφαλίσει την πρωθυπουργία και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, να την παραδώσει στον Γιώργο Παπανδρέου, ύστερα από 8 χρόνια.

Αυτό συμφωνήθηκε στις 7 ιανουαρίου του 1996. Υστερα από 8 χρόνια, στις 7 Ιανουαρίου του 2004, ο Κώστας Σημίτης παρέδωσε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στο Γιώργο Παπανδρέου.

Τυχαίο? Δεν νομίζω. . . .

Στις 16 Ιανουαρίου 1996, σε κάποια στιγμή αναλαμπής του ο Ανδρέας υπέγραψε την παραίτηση του από την πρωθυπουργία, παρόντων του γιού του Γιώργου και του Λιβάνη. Οπως έγινε αργότερα γνωστό, ο ετοιμοθάνατος ηγέτης ζήτησε από το Γιώργο να μην υποστηρίξει το Σημίτη στην εκλογή της διαδοχής. Σύμφωνα με τις ίδιες, έγκυρες πληροφορίες, το ίδιο ζήτησε και από το Λαλιώτη, που τον επισκέφθηκε την επόμενη ημέρα.

Βέβαια και οι δύο με παρασκηνιακές και ιντριγκαδόρικες μεθοδεύσεις, συνέτειναν στην εκλογή, από την Κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, του Κώστα Σημίτη στην πρωθυπουργία και ένα εξάμηνο αργότερα στην προεδρία του Κινήματος.

Κι έτσι άρχισε το μεγάλο πάρτι των "εκσυγχρονιστών", με τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τη θεοποίηση της "αρπαχτής" και της μίζας, της παράδοσης του εθνικού πλούτου στους "εθνικούς νταβατζήδες και μεγαλοεργολάβους", τη βίαιη αναδιανομή του εθνικού πλούτου, με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, υπέρ των ανερχόμενων νέων τζακιών, της πλαστογράφησης των εθνικών στατιστικών στοιχείων, για να εξασφαλιστεί η ζητούμενη από τους Γερμανούς ένταξη μας στην Ευρωζώνη, της πλήρους εγκατάλειψης της εκτός Αθηνών Ελλάδας από έργα υποδομής, της εκτίναξης του δημόσιου χρέους και τόσων άλλων δυσμενών για την οικονομική και κοινωνική ζωή μας, που μας οδήγησαν στην σημερινή εξαθλίωση και για τα οποία το άρθρο ποταμός του Σημιτάκου δεν μας λέει τίποτα.