Μα καλά, είναι δυνατόν να κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι και να κάνουν τσάρκες ανά τα κανάλια διάφοροι τύποι σαν τον Καρατζαφέρη – τον πρεσβύτερο -; Ο άνθρωπος – λέμε τώρα... – είναι επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια. Είναι κανονικότατα για δέσιμο και δεν κάνει και καμιά προσπάθεια να το κρύψει άλλωστε. Δεν γνωρίζω από που πήρε την εντολή για την «απόβαση» στη βραχονησίδα, ή αν ήταν αποκύημα των γνωστών συσκέψεων με μια κάβα για παρέα, αλλά για μια ακόμα φορά απέδειξε οτι μπροστά στην κονόμα του δεν τον σταματάει τίποτα. Αυτός ο τύπος ο αγαπητικός της Ράνιας, που της γλώσσας της τις αρετές όλος ο Ταύρος είχε τούμπανο και ο παππούς κρυφό καμάρι, είναι ακόμα μέλος της ΕΣΗΕΑ γαμώ την ΣομπολοΤριμοπαρέα τους γαμώ; Ο εκδότης του κώλου, ο ρεπόρτερ της μούφας που δεν ξέρει ούτε μονόστηλο να συντάξει το ραμολί... Ας τον μαζέψει κάποιος να ησυχάσουμε. Ας τον επιχορηγήσουν να βγάζει τη Σφήνα των ΚΑΠΗ στο Αιγινήτειο στην τελική. Δημοσιογράφο μόνο να μην τον λένε. Δεν φταίμε σε τίποτα οι υπόλοιποι.
Πρώτον, απολογούμαι για την καθυστερημένη απάντηση αλλά έλειπα στα... εξωτερικά. Δεύτερον, απολογούμαι για την οφθαλμοφανή έλλειψη εγκεφάλου - με την ανάλογη ουσία βέβαια - αλλά και την πλήρη απουσία... skills(!!!) δημιουργικής γραφής η οποία θα μου ήταν απαραίτητη ώστε να επικοινωνήσω μέσω email με τους "δημοκρατικούς".
Βέβαια, ζητώ την επιείκεια του δικαστηρίουδιότι ναι μεν τα... skills τα μαζεύεις σκοτώνοντας δράκους, με τον εγκέφαλο όμως τι να κάνεις;... ό,τι του έλαχε του καθενός! άλλοι με λοβοτομή, άλλοι με τους "δημοκρατικούς" κι άλλοι κολλημένοι στην παλιά εποχή των ξεκάθαρων θέσεων, γραμμών και απόψεων. Η ζωή είναι άδικη, όπως προσπαθώ να πω στην 8χρονη κόρη μου.
Επί της διαδικασίας, δε, που μου προτείνει ο αγαπητός αναγνώστης – σε άψογα greeklish τα οποία με κάνουν να βγάζω φλύκταινες – έχω να πω οτι οποιαδήποτε άποψη μπορώ να έχω για τον επαγγελματικό μου χώρο θα τη συζητήσω και θα θέσω τις απόψεις μου με τους συναδέλφους μου, αντί να αρχίσω να στέλνω mail και να παίρνω τηλέφωνα στα κόμματα. Πόσο μάλλον όταν τα κόμματα αυτά έχουν το τρίπτυχο «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια» ως πυλώνα των θέσεών τους.
Επίσης, για να μη μπερδευόμαστε, δικό μου είναι το blog, ό,τι μου γουστάρει θα γράφω και σε όποιον θέλω θα τα χώνω, πόσο μάλλον όταν του δίνω ελεύθερο βήμα να απαντήσει. Αν με κάνει «τούρμπο» ο κάθε μαλακοκάβλης (αχ! Μου άρεσε αυτό...) με αυτά που λέει, δε θα ζητήσω την άδεια κανενός για να του τα χώσω, ούτε αντί για καντήλια θα ανοίξουμε «ουσιαστικό διάλογο» για το πώς η καλή χρήση του συντακτικού από τα παιδάκια με τα μαρκούτσια θα αποτελέσει τον καταλύτη για τη θλιβερή κατάντια στο χώρο του Τύπου όπου τα μισά ρεπορτάζ είναι πληρωμένα και τα άλλα μισά κατευθυνόμενα.
Δε μπορώ να καταλάβω πώς θα κάνεις λιγότερο κάθαρμα τον Ψυχάρη αν πιστοποιήσεις οτι οι «δημοσιογράφοι» του Στάρ ξέρουν Ελληνικά. Και δεν είμαι αρκούντως πιστοποιημένος για να αντιληφθώ με ποιόν τρόπο «...η λειτουργική απαγόρευση διαφήμισης παιδικών παιχνιδιών και ανθυγιεινών τροφών στις ζώνες παιδικής τηλεθέασης, η ενίσχυση μετάδοσης εκπομπών υγιεινής διατροφής και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης κα.» θα περιορίσει το φαινόμενο Κουρήδων, Τράγκηδων, Καρατζαφέρηδων, και της καινούριας γενιάς απατεώνων που έχει προκύψει την τελευταία 15ετία. Είμαι, δε, απολύτως κάφρος, γκρινιάρης, άδειος επιχειρημάτων, μίζερος και ακατάλληλος για γραφιάς όταν αδυνατώ να κατανοήσω γιατί τα πτυχία του καταπληκτικού στη γραφή του Πρετεντέρη τον κάνουν λιγότερο μαλάκα, γλύφτη και κατευθυνόμενο.
Παραδείγματα τέλος γιατί θα χρειαστεί ολόκληρο βιβλίο μπας και καταλάβουν οι «δημοκρατικοί» τι εννοούμε εμείς τα φασιστάκια.
Αγαπητέ μου ανώνυμε δημοκρατικέ, αν ήθελα να γράφω mail, να τηλεφωνώ, να γράφω μπροσούρες και να συμβουλεύω κόμματα και αποκόμματα, θα το είχα κάνει και θα το είχα εκμεταλλευτεί, δε θα περίμενα το κυριλέ ΛΑΟΣ για να αρχίσω. Προτιμώ την ελευθερία του λόγου και των απόψεών μου, τα οποία μπορεί να μην προσφέρουν τίποτα όπως λες, μπορεί πάλι και να κάνουν κάποιους να σκέφτονται πώς ο πρώην διευθυντής της Γιάννας μπερδεύτηκε με κάποιους από το «κόμμα» του Παπαθεμελή όπως και με τίνος χρήματα και τι επιδιώξεις η ψευτοκουλτουρέ αστική ελίτ βγήκε από τις μουχλιασμένες λέσχες και ψάχνει ερείσματα σε μια κοινωνία την οποία μέχρι χθες αγνοούσε και σνόμπαρε.
Θέλω κι εγώ ν΄αγιάσω και δε μ αφήνουν οι ηλίθιοι. Ένα βαρέλι ντεπονάκια κατέβασα πάλι σήμερα αλλά εις μάτην. Δεν μας έφταναν όλα τα βλήματα που έχουμε στα κόμματα, προστίθενται και νέα με σκοπό να "μας σώσουν". Ευχαριστούμε δεξιούληδες, δε θέλουμε άλλη βοήθεια από τη φάρα σας. Άντε για κανα μπρίτζ και καμιά Τραβιάτα και αφήστε σε άλλους την παραγωγή πολιτικής. Μαζευτήκανε λοιπόν μερικοί τύποι ΄που θέλουν να σώσουν την ελλάδα, και έκαναν νέο κόμμα τους "Δημοκρατικούς" (τόσο δημοκρατικοί, όσο οι ομότιτλοι Κλίντον για παράδειγμα). Δε θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω τις γενικές γραμμές των θέσεών τους που με έκανε "τούρμπο" για το απόλυτο τίποτα που έρχονται να μας πούνε. Δε μπορώ όμως να αφήσω ασχολίαστο το χωρίο για τα ΜΜΕ. Δεδομένου, δε του γεγονότος ότι την παρουσίαση του νέου κόμματος που θα κατέβει στις ευρωεκλογές έκανε ο πρώην διευθυντής του ΕΤ, η οργή μου ήταν ακόμα μεγαλύτερη διότι κάποιοι πιστεύουν οτι ένας τέτοιος άνθρωπος θα ξέρει και από εφημερίδες. Μιλάνε λοιπόν για "σειρά μέτρων, όπως ηενθάρρυνση της καθιέρωσης πιστοποιητικού γλωσσικής επάρκειας για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, μέσω έγκυρου μηχανισμού" και εξαντλούν τον προβληματισμό τους με προτάσεις όπως αυτή για " ενίσχυση μετάδοσης εκπομπών υγιεινής διατροφής και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης". Τρεις λαλούν και δυό χορεύουν για ένα τεράστιο πρόβλημα δημοκρατίας στη χώρα. Βέβαια, κάτι τέτοιοι πανίβλακες σαν τον πρώην δ/ντη της Γιάννας που έκανε τη γλάστρα στον Κοτρώτσο και την έχει δει και καλά κουλτουριάρης επειδή του είχε μιλήσει δυο - τρεις φορές ο Λαμπράκης, είναι αυτοί που έφτασαν στην απαξία τα έντυπα. Θέλει και κόμμα ο μπάμιας.Έχεις δει ρε τελευταίε δικηγόρε που κάνεις και το διευθυντή εντύπων πόσα πτυχία, μεταπτυχιακά και ντοκτορά από Αγγλία, Γαλλία και Αμερική έχουν όλα τα 25χρονα που σου χτυπάνε την πόρτα στο πλουμιστό σου γραφείο για μια δουλίτσα με υποαπασχόληση και 400 ευρώ, ε λιγούρη, έχεις δει; ή μήπως εκεί στο ΔΟΛ και στη Γιάννα οι διευθυντάδες και οι αρχισυντάκτες είχαν τίποτα παραπάνω από απολυτήριο Λυκείου και - βαριά - κανα χαρτί από νομική; Αι στο διάολο που αυτό που σας "τάραξε" για τα ΜΜΕ ήταν η... πιστοποίηση, βλάκες!
"Στην υπόθεση της απαγωγής του εφοπλιστή, ίσως σε πολλούς να έχει προκαλέσει απορία η επιμονή των ΜΜΕ να ασχολούνται διαρκώς με τους μέχρι τώρα γάμους ενός ανθρώπου του οποίου η ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο. Προφανώς, οι δημοσιογράφοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως τον εφοπλιστή τον έκλεψε κάποια που ήθελε να τον παντρευτεί."
Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία ήθελε να απαντήσει η έρευνα της εφημερίδας washington post με το ακόλουθο πείραμα:
Κάποιο κρύο πρωινό του Ιανουαρίου, ένας άντρας κάθισε σε ένα κεντρικό σταθμό του μετρό και ξεκίνησε να παίζει το βιολί του. Έπαιξε για περίπου 45 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτών των 45 λεπτών, δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους. Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό. Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολάριο, από μια κυρία που το πέταξε στο καπέλο του καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος ακούμπησε στον τοίχο και τον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός. Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά η μητέρα του τον τράβηξε για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους. Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι – χωρίς καμία εξαίρεση – τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους. Στα 45 λεπτά μουσικής, συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν – έστω και για λίγο – μόνο 6 άνθρωποι. Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν λεφτά στο καπέλο καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολάρια. Όταν η μουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση. Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου, και έπαιζε με ένα βιολί Stradivarius αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων, κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713. Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστώνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολάρια. Ο Bell αμείβεται με περίπου 1000 δολάρια το λεπτό! Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό του μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα.
- Η μεταφρασμένη περίληψη του πρωτότυπου "εκλάπη" από το blog "kosmonews" το οποίο και δημοσίευσε πρώτο το θέμα - όλο το θέμα και σχετικό video στη σελίδα της washington post
Από επαγγελματική διαστροφή προσπάθησα να διαβάσω την προκήρυξη των πιστολάδων με τα Καλάσνικοφ. Δε θα προχωρήσω σε «αναλύσεις» περισπούδαστες, πρώτον επειδή δε δύναμαι και δεύτερον επειδή πιστεύω οτι αυτοί οι τύποι δεν έχουν καμιά σχέση με επαναστάτες. Είναι απλώς πιστολάδες αισχίστου είδους, κάτι σαν τους νονούς της νύχτας στο λιγότερο σοβαρό τους δηλαδή... Όσο για τις έντεκα σελίδες με τις ασυναρτησίες, τι να πει κανείς... Κάτι καλό θα είχαν πιεί τα παλληκάρια Οποιοσδήποτε ποινικός του Κορυδαλλού που σέβεται τον εαυτό του θα είχε καλύτερο συντακτικό και σίγουρα καλύτερη ροή στη σκέψη.
Τίθεται λοιπόν ξανά το ερώτημα που είχαμε όλοι μετά τη απόπειρα εκτέλεσης των αστυνομικών: Τι είναι αυτοί οι τύποι; Από πού εμφανίστηκαν ξαφνικά; Ποιός τους εξοπλίζει και τι παιχνίδι παίζουν;
Πραγματικά, ποτέ δεν ήμουν λάτρης των θεωριών συνωμοσίας. Πιστεύω στην απλή «Ντάσιελ Χάμετ» σκέψη του: «αυτός που φαίνεται ένοχος, αυτός συνήθως είναι ο ένοχος»... Αυτοί όμως οι καραγκιόζηδες κατάφεραν να με μπερδέψουν για λίγο διότι «επαναστάτες» διψασμένους για αίμα δεν είχαμε ξαναδεί στην Ελλάδα. Δεν επιθυμώ να αθωώσω τα κουμπούρια της 17Ν, αλλά άλλο είναι να εκτελείς το Μάλιο κι άλλο το ένστολο παιδάκι που βρέθηκε τυχαία μπροστά σου. Λυπάμαι επίσης που θα διαφωνήσω με τους λαϊκούς ινστρούχτορες των «δελτίων ειδήσεων» και διαφόρους άλλους τύπους που «βγήκαν από τα ρούχα τους» με την τοποθέτηση του Ψαριανού, αλλά και εγώ πιστεύω πως κάποιες ενέργειες της 17Ν – σωστά ή όχι - πολύ τις ευχαριστήθηκε ο κόσμος.
Πώς λοιπόν από τις «επιλεκτικές» δολοφονίες και χτυπήματα των οργανώσεων φτάσαμε στις πρακτικές «όποιον πάρει ο χάρος» των καθαρμάτων του «επαναστατικού αγώνα»; Οι ειδικοί συνομωσιολόγοι δεξιά(ς) και αριστερά(ς) μιλούν για μυστικές υπηρεσίες που αποπροσανατολίζουν το λαό ή δίνουν «μηνύματα» στην κυβέρνηση, βλέπουν μυστικό δάκτυλο Ρώσων, Αμερικάνων ή... Ζαϊρινών και συνδέουν τα χτυπήματα με τις γεωστρατηγικές επιλογές υπερδυνάμεων και εχθρών της πατρίδας και του Έθνους.
Εγώ πάλι, πιστεύω πως οι μυστικές υπηρεσίες, δικές μας ή ξένων χωρών, θα χρησιμοποιούσαν κάποιους που θα ήξεραν - αν μη τι άλλο – να αντιγράψουν μια προκήρυξη ή τουλάχιστον να ξέρουν να πυροβολούν. Δυό γεμιστήρες για έναν τραυματισμό πάει πολύ. Πόσο «γιωτάδες» ήταν στο στρατό τα παλλικάρια;
Βέβαια, για να πούμε και του τρομοκράτη το δίκιο, όταν βγαίνουν οι διάφοροι κουκουλοφόροι και ασφαλίτες και καίνε τη μισή Αθήνα τι να κάνει ο έρμος ο «ένοπλος επαναστάτης» για να τον πάρουν στα σοβαρά; Με γκαζάκια, στρακαστρούκες, και ρουκέτες σε τζάμια πρεσβειών δε σώζεται το κύρος τους. Έτσι, γιούρια με τα Καλάσνικοφ και όλο και κάποιος Αλβανός θα βρεθεί να τους δείξει τη χρήση του. (σ.σ. δεν είμαι ρατσιστής, αλλά οι Αλβανοί ξέρουν από ΑΚ-47 και έχουν και μεγάλο στόκ).
Όταν ο «εκτελεστικός βραχίονας» μιας οργάνωσης – μύθος σαν τη 17Ν, ήταν οι losers οι Ξηροί και οι άλλοι απίθανοι τύποι και ο... καθοδηγητής τους τσακωνόταν για το χρώμα της βίλας του στους Λειψούς, τι θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε όταν συλληφθούν αυτοί οι τενεκέδες που θα έλεγε και ο γίγαντας Γιαννόπουλος;
Ευτυχώς για όλους μας, φαίνεται οτι κάθε λαός πέρα από την κυβέρνηση, την αστυνομία, τους δημοσιογράφους κοκ, έχει και τους τρομοκράτες που του αξίζουν...
Από αλλού το περιμέναμε κι από αλλού μας ήρθαν οι απολύσεις. Άλλες δύο σήμερα στο μαγαζί της Γιάννας. Όλα τα φτωχά εκδοτάκια μοιράζουν από μερικές -πολλές- χιλιάδες ευρώ στους διευθυντάδες που τα χουν κάνει σκατά, εμπλέκονται οι ίδιοι ενεργά στην έκδοση με αποτέλεσμα να κάνουν σούπα την όποια δυναμική των εφημερίδων και μετά τους φταίνε τα παιδάκια που βγάζουν όλη τη δουλειά για το βασικό μισθό. Ένας σελιδοποιός και η υπεύθυνη υποδοχής της ύλης την πλήρωσαν σήμερα για την κατρακύλα του ΕΤ!.. Πήγαν κανονικά στη δουλειά τους και μετά από λίγο τους κάλεσαν από το γραφείο προσωπικού και τους παρέδωσαν το χαρτί απόλυσης... Βέβαια, επειδή η κυρία θέλει να δείχνει large πήραν και κάτι ψιλά παραπάνω από την κανονική αποζημίωση. Γύρω στις 4 το απόγευμα κάλεσε ο Κοτρώτσος την εκπρόσωπο των εργαζομένων για ενημέρωση και υποστήριξε οτι δεν γνώριζε τίποτα (όπως ο Σόμπολος). Θα επανέλθουμε αν υπάρχουν νεότερα.
update: τρίτωσε το κακό. Άλλη μια απόλυση από το ατελιέ λίγο πριν κλείσει το λογιστήριο...
Πανικός στο Έθνος και στην πιάτσα. Ο εκδότης της εφημερίδας Φώτης Μπόμπολας ενημέρωσε την εκπρόσωπο των εργαζομένων στην ΕΣΗΕΑ Πόπη Χριστοδουλίδου ότι επίκεινται 100 απολύσεις! "οι εφημερίδες Έθνος και Έθνος της Κυριακής έχουν μεγάλο πρόβλημα. Μπαίνουμε μέσα 1 εκατομμύριο ευρώ τον μήνα από τις δυο αυτές εκδόσεις! Έχω δυο επιλογές : Ή να κλείσω το καθημερινό Έθνος ή να διώξω ΤΩΡΑ 80-100 δημοσιογράφους" είπε ο εθνικός εργολάβος που δεν έχει αφήσει από Εθνικό δρόμο και Μ ετρό ως τις πλατείες των χωριών. Στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων αποφασίστηκε να κληθεί το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ και να ζητηθεί απεργία διαρκείας. Να σημειώσουμε οτι ο πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Πάνος Σόμπολος, εργάζεται στο Έθνος και το Έθνος της Κυριακής και τόνισε οτι παρά τα όσα ακούστηκαν και γράφηκαν, δεν είχε υπόψιν του τις κινήσεις της επιχείρησης. Όσο για την ΕΣΗΕΑ τηρεί υπό... κατάληψη από μερικούς συναδέλφους και κάτι άλλους απερίγραπτους τύπους οι οποίοι επιδίδονται σε συγραφή μπροσούρων και ανακοινώσεων περί επανάστασης και άλλων δαιμονίων, πλην βεβαίως αυτών που συμβαίνουν στα "μαγαζιά" του Τύπου. Δεν είναι καιρός τώρα που σφίγγουν τα πράγματα να πάρουν τα κουβαδάκια τους και να πάνε να κάνουν πουθενά αλλού τους επαναστάτες και τους... ¨αδέσμευτους" δημοσιογργάφους; Άντε, γιατί μετά έχουμε να ξυπνήσουμε και το ΔΣ γαμώ την τύχη μας γαμώ!
Γύρισε μόλις από τη Γάζα. Ακόμα προσπαθεί να βγάλει από πάνω του το αίμα και την οσμή του θανάτου. Όσο για τις εικόνες... δε θα σβήσουν ποτέ από τη μνήμη του όπως λέει:
"Ποτέ δεν θα ξεχάσω το αίμα, τον πόνο, την οργή και την απελπισία.... Τίποτα δεν μπορεί να περιγράψει την κτηνωδία που είδα και βίωσα.."
Επειδή πολλά έχουμε χώσει στο ΠΑΣΟΚ και τον Πρόεδρό του για τη μη ανάληψη πρωτοβουλιών κατά τη σφαγή στην Παλαιστίνη, διαβάστε και μια είδηση που είναι προς τιμήν τους από τα παραπολιτικά της Ελευθεροτυπίας:
Από χθες το όνομα του Γιώργου Παπανδρέου είναι γραμμένο στο νοσοκομείο της Ράφα, στη Λωρίδα της Γάζας. Δόθηκε σε μια πτέρυγα σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται εκεί και βοηθάει τους τραυματίες Παλαιστινίους ομάδα γιατρών του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τον πρώην βουλευτή Αρη Μουσιώνη και με τη συμμετοχή του συναδέλφου του Ηλία Καρανίκα. Η ομάδα του ΠΑΣΟΚ, πέρα από τις χειρουργικές επεμβάσεις που πραγματοποιεί, παρέδωσε νοσοκομειακό και υγειονομικό υλικό".
Απλά, μπράβο. Με τη "διεθνή" όμως τι γίνεται Πρόεδρε;
Ξεχνάμε... .. πως ο Εβραίος που ήταν κάποτε ο περιπλανώμενος έχει γίνει πια ο αφέντης. Αν θέλουμε να αναζητήσουμε σήμερα τον περιπλανώμενο, θα τον βρούμε στα μάτια ενός Παλαιστινίου που κοιτάζει το τείχος με τα ηλεκτροφόρα σύρματα ή στα μάτια μιας Παλαιστίνιας που κοιτάζει το γκρεμισμένο της σπίτι και το ξεριζωμένο της λιόφυτο.
Ξεχνάμε... ... εκείνο που είχε πει στις 17 Νοεμβρίου 1948 ο Ααρών Τσίζλινγκ, υπουργός Γεωργίας του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ, ύστερα από τις μαζικές σφαγές αθώων Παλαιστινίων: «Τώρα που οι Εβραίοι συμπεριφέρθηκαν κι αυτοί σαν ναζί, νιώθω την ψυχή μου σπαραγμένη».
Να θυμόμαστε... ... τον Εφραίμ Κατζίρ, κατοπινό πρόεδρο του Ισραήλ, που το 1948 βρήκε ένα χημικό δηλητήριο για να τυφλώσει τους Παλαιστινίους και τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς πρότεινε τη χρήση του. Να θυμόμαστε τον Αριέλ Σαρόν, που το 1953 καταδικάστηκε ως τρομοκράτης με το ψήφισμα 101 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, επειδή έκλεινε στα σπίτια τους ολόκληρες οικογένειες Παλαιστινίων, σφράγιζε τις πόρτες κι ύστερα τους ανατίναζε. Να θυμόμαστε τον πρεσβευτή του Ισραήλ στον ΟΗΕ Άμπα Ίμπαν, που το 1981 είπε στον Μεναχέμ Μπέγκιν: «Έχει σχηματιστεί στον κόσμο η εικόνα ενός Ισραήλ που υποβάλλει με αγριότητα άμαχους πληθυσμούς στη φρίκη του θανάτου και του τρόμου, σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει καθεστώτα των οποίων ούτε εγώ ούτε εσείς θα τολμούσαμε να προφέρουμε το όνομά τους». Να θυμόμαστε το ψήφισμα Α/RΕS/37/123 του ΟΗΕ, που τον Δεκέμβριο του 1982 χαρακτήρισε «πράξη γενοκτονίας» τη σφαγή 3.000 Παλαιστινίων (μέσα σε 48 ώρες) στη Σάμπρα και Σατίλα με «προσωπική ευθύνη» του Αριέλ Σαρόν. Να θυμόμαστε τους 17.500 νεκρούς, κυρίως αμάχους, που άφησε πίσω της η ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο το 1982. Να θυμόμαστε τη σφαγή της Κανά, κοντά στην έδρα του ΟΗΕ, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο τουλάχιστον 50 παιδιά. Να θυμόμαστε τα λόγια του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, του Νοτιοαφρικανού Τζον Ντάγκαρντ, που τον Φεβρουάριο του 2007 έγραφε πως η ισραηλινή κατοχή είναι ένα ρατσιστικό απαρτχάιντ εις βάρος των Παλαιστινίων και πως το Ισραήλ θα έπρεπε να παραπεμφθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Να θυμόμαστε τα λόγια του Εβραίου διανοούμενου Νόρμαν Φινκελστάιν, που οι γονείς του έπεσαν θύματα του Ολοκαυτώματος: «Αν οι Ισραηλινοί δεν θέλουν να κατηγορούνται πως είναι ναζί, δεν έχουν παρά να πάψουν να φέρονται σαν ναζί».
Να θυμόμαστε... ... τέλος τον Μπεν Γκουριόν, τον πατέρα του κράτους του Ισραήλ, που άφησε παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές αυτή τη γραφή: «Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την τρομοκρατία, τις δολοφονίες, τους εκφοβισμούς, την κατάσχεση περιουσιών, για να εκκαθαρίσουμε τη Γαλιλαία από τον αραβικό πληθυσμό της». Είναι λόγια που γράφτηκαν 50 χρόνια πριν ο πρώτος πύραυλος Κάσαμ της Χαμάς εκτοξευτεί εναντίον της ισραηλινής πολίχνης Σντερότ.
Η καταγγελία, που αποκρύπτουν τα διεθνή ΜΜΕ, γίνεται από τον έγκυρο επιστημονικό οργανισμό «New Weapons Research Committee» και μεταξύ άλλων επισημαίνει: «Στη Λωρίδα της Γάζας επαναλαμβάνεται αυτό που συνέβη στο Λίβανο το 2006, όταν στη σύγκρουση με την Hezbollah το εβραϊκό κράτος χρησιμοποίησε λευκό φώσφορο, το εκρηκτικό Dense inert metal explosive (Dime) και θερμοβαρικά εκρηκτικά – 3 τύπων -, τα οποία αναγνωρίζονται από τα χαρακτηριστικά των τραυμάτων που προκαλούν. Επίσης τις βόμβες διασποράς και βλήματα ουρανίου, που έχουν αφήσει μέχρι τώρα την ραδιενεργό παρουσία τους στους κέδρους της χώρας…».
Ο νορβηγός γιατρός Mads Gilbert, που τώρα προσφέρει υπηρεσίες στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της Γάζας Shifa, επισημαίνει:
«Πολλοί φθάνουν με ακρωτηριασμένα τα άκρα, με αποκομμένα τα δύο πόδια τους. Υποπτεύομαι ότι πρόκειται για τραύματα βομβών Dense inert metal explosive (Dime)…Δεν είμαι σε θέση να πω αν οι ισραηλινοί χρησιμοποιούν όπλα λευκού φωσφόρου ή απεμπλουτισμένου ουρανίου, αλλά σίγουρα “πειραματίζονται” πάνω στον πληθυσμό της Γάζας με νέα όπλα Dime. Πρόκειται για εκρηκτικά μεγάλης και ελεγχόμενης ισχύος, που προκαλούν ακρωτηριασμούς σε απόσταση 10 μέτρων από το σημείο έκρηξης. Δεν διαθέτουμε ένα εργαστήριο ώστε ν’ αναλύσουμε τα δείγματα, αλλά μιλώ για τα πτώματα και τους τραυματίες που γεμίζουν αυτό το νοσοκομείο. Υπάρχουν κορμιά κομματιασμένα και τραύματα που σίγουρα δεν προκαλούνται από συμβατικά όπλα. Φθάνουν κορμιά απανθρακωμένα και με διαλυμένα τα εντόσθια…Στους περισσότερους τραυματισμένους, είμαστε αναγκασμένοι να πραγματοποιούμε χειρουργικούς ακρωτηριασμούς. Αυτό που συμβαίνει στη Γάζα, είναι εναντίον κάθε διεθνούς δικαίου. Ακούω για τη Χαμάς, αλλά τα μάτια μου βλέπουν μόνον συστηματικούς βομβαρδισμούς εναντίον του πληθυσμού, με όπλα απαγορευμένα από τη διεθνή κοινότητα».
Βόμβες ουρανίου,βόμβες φωσφόρου, βόμβες διασποράς, βόμβες «έξυπνες»... Τόσο έξυπνες που μοιάζουν να κοιμίζουν συνειδήσεις, να βουλώνουν στόματα, να πληρώνουν γραφιάδες, πολιτικούς, διανοούμενους, κράτη ολόκληρα και γείτονες λαούς για να μη μιλούν, να μην ακούν και να μη βλέπουν. Το κράτος – σερίφης της Μέσης Ανατολής, έγινε εύκολα κράτος – τρομοκράτης και όπως κάθε φασιστικό κράτος που σέβεται τον εαυτό του προχωρά σε εθνοκάθαρση αφανίζοντας τους Παλαιστίνιους.
Δεν έφτανε στα λυσσασμένα για φρέσκο αίμα σκυλιά του πολέμου ο περιορισμός των Παλαιστινίων στη μεγαλύτερη φυλακή του πλανήτη, τη Γάζα. Δεν τους έφτανε που κατάφεραν για πολλοστή φορά να τους στρέψουν τον έναν απέναντι στον άλλο, με τη Χαμάς να βγάζει το μάτι της Φατάχ και τούμπαλιν, λες και έχουν κάτι να μοιράσουν, οι ηλίθιοι, πέρα από τα λιγοστά κουρέλια και τα ατέλειωτα μνήματα. Όχι, δεν τους έφτανε! Το Ισραήλ θέλει τον πλήρη αφανισμό τους, την απόλυτη εξολόθρευση, το Ολοκαύτωμα!
Ολοκαύτωμα. Μια λέξη - ταμπού για τη Δύση. Μια λέξη που στοιχειώνει την Ευρώπη. Ένα ιστορικό γεγονός που όλοι θέλουν να ξεχάσουν. Μια πραγματικότητα που τη ζούμε σήμερα σε απ ευθείας συνδέσεις από τα Νταχάου της Παλαιστίνηςμε θύτες τα παιδιά όσων τότε επέζησαν. Και αν τότε η Δύση έλεγε «δεν ήξερα», σήμερα ποιά είναι η δικαιολογία; Οι στρακαστρούκες της Χαμάς;
Για πολύ λιγότερα από 1000 νεκρούς σε 10 ημέρες, οι Αμερικάνοι, οι Άγγλοι και οι Γερμανοί (άντε, οι Ευρωπαίοι) ισοπέδωσαν τη Σερβία και άλλαξαν το χάρτη των Βαλκανίων. Σήμερα αυτοί οι ίδιοι οι «υπερασπιστές του δικαίου» όχι μόνο δεν ψελλίζουν ούτε λέξη για τις σφαγές, αλλά παίρνουν και το μέρος του Ισραήλ επειδή απειλείται λέει από τους Άραβες τρομοκράτες.
Κάπου εδώ μπερδεύονται οι όροι και ο πολιτισμένος κόσμος καλείται να απαντήσει στο ερώτημα: δεν είναι τρομοκράτης αυτός που βομβαρδίζει εν γνώση των αποτελεσμάτωνσχολεία και νοσοκομεία σε καταυλισμούς του ΟΗΕ με τη δικαιολογία οτι κρύβονται εκεί οι... αντίπαλοι τρομοκράτες; Δεν είναι τρομοκράτες όσοι λένε οτι δεν ευθύνονται για τη σφαγή των αμάχων διότι «τα γυναικόπαιδα τα χρησιμοποιεί ως ασπίδα ο εχθρός», άρα τα μακελεύουμε χωρίς τύψεις; Δεν είναι τρομοκράτες όσοι επιτίθενται με ό,τι πιο σύγχρονα μέσα διαθέτει το οπλοστάσιο τους και με «χειρουργικής ακρίβειας» χτυπήματαδολοφονούν μικρά παιδιάκαι σκοτώνουν την αθωότητα σε όσα επιζήσουν;
«…Η παιδική ηλικία τελειώνει οριστικά, όταν βλέπεις το πρόσωπο της μητέρας σου να παγώνει, τα μάτια της να νεκρώνουν. Όταν τη βλέπεις ηττημένη μπροστά στην απειλή που πλησιάζει. Όταν δεν πιστεύει ότι μπορεί να σε σώσει…», γράφει ο οΝτέιβ Έγκερς στο βιβλίο του «Τότε που σκοτείνιασε ο ουρανός».Αυτό που δε γράφει – γιατί αναφέρεται σε άλλο πόλεμο – είναι οτι μετά από μερικές δεκαετίες ίδιων εικόνων γεννιούνται παιδιά ζωσμένα με εκρηκτικά. Γεννιούνται αυτοί που η Δύση αποκαλεί τρομοκράτες...
Όταν το Ισραήλ προχωράει ανενόχλητοσε νέα εγκλήματα πολέμου, μας κάνει όλους συνενόχους στη θηριωδία και βάφει όλων μας τα χέρια με αίμα διότι όχι μόνο δεν αντιδρούμε, αλλά και το καλύπτουμε όταν οι κυβερνήσεις μας, οι πολιτικοί μας, ακόμα και η εκκλησία μας, κρατούν ίσες αποστάσεις, ή δέχονται τα ψεύδη και την προπαγάνδα του. Όπως γράφει λοιπόν στον Independent και ο βετεράνος πολεμικός ανταποκριτής Ρόμπερτ Φίσκ «...όταν ένας Άραβας ενεργήσει με ασυγκράτητη οργή και εκτονώσει τον εμπρηστικό, τυφλό θυμό του στη Δύση, εμείς θα ρωτήσουμε:«Γιατί μας μισούν;».Ας μην πούμε, όμως, ότι δεν ξέρουμε την απάντηση.»...
Τρία ψωροεκατομμυριάκια ευρώ για ένα διαμερισματάκι στο Κολωνάκι για την υπουργάρα μας! Μπορεί να μην ξέρουν να κυβερνάνε, αλλά από real estate πάνε περίφημα. Λίγα χρονάκια ακόμα να μας καθόντουσαν στο σβέρκο και θα έδιναν μαθήματα και στο Βωβό! Α, ρε μάσα που έχει πέσει... Πού τα βρήκες ρε γλιμούτσα τα φράγκα; Από το καθηγητιλίκι;
Τα "Charity Shop", τα "καταστήματα αλληλεγγύης" πωλούν σε πολύ χαμηλές τιμές και σε άριστη κατάσταση, βιβλία, δίσκους, CD και μικροέπιπλα που τους προσφέρονται δωρεάν από τους πολίτες. Τα έσοδα διατίθενται για την βοήθεια παιδιών - θυμάτων πολεμικών αναμετρήσεων. http://www.karavani.gr/greek/secondhand/index.html
Αναρτήσεις
