Η τελευταία προσπάθεια

Μέγα πλήθος και μέγα πάθος χθες στο Σύνταγμα. Συγκέντρωση από αυτές που θα ζήλευε και ο Ανδρέας και ένα πλήθος που ο λαοπλάνος χαρισματικός ηγέτης θα το έκανε να αλαλάζει κατά της τρόικας, αλλά να ψηφίζει το μνημόνιο και με τα δυό του χέρια, σε χρόνο dt.

Δε θέλω να πώ ότι οι άνθρωποι που γέμισαν το Σύνταγμα είναι ηλίθιοι. Καθόλου. Θέλω να πώ ότι ψάχνουν απεγνωσμένα για κάποιον που θα τους δώσει μια διέξοδο, θα τους δείξει μια ρωγμή στο τοίχος που υψώνεται μπροστά στα όνειρά τους, θα τους μεταλαμπαδεύσει τη φλόγα που χρειάζεται ο καθένας και ονομάζει ελπίδα για καλύτερη ζωή.

Δεν είναι τυχαίο που οι νέοι «ήρωες» στη γενιά του youtube είναι αυτοί που λένε τις παπαριές περί «επαχθούς χρέους» και δείχνουν το μέλλον προς τη μεριά του Ισημερινού, της Βολιβίας και διαφόρων άλλων εξωτικών (πλην όμως πετρελαιοπαραγωγών κρατών με διαρκείς ιδιόμορφες δικτατορίες). Είναι οι μόνοι που δίνουν μια διέξοδο, έστω και ανεφάρμοστη, πλαστή, ψεύτικη ουσιαστικά, με επιχειρήματα που δεν αντέχουν σε μια πραγματική συζήτηση. Είναι όμως οι μόνοι που δείχνουν κάτι διαφορετικό.

«Αν δεν έχεις νέα ευχάριστα να πεις, καλύτερα να μην μας πεις κανένα» λέει ο διαχρονικός στοίχος του ποιητή. Τα «ευχάριστα» νέα δεν είναι απαραίτητα τα ψέματα, τα λόγια που «ακούγονται ευχάριστα στ' αυτιά μας» ή οι προτάσεις από κάποιον που «έχει γλώσσα μόνο για να γλύφει». Πρέπει ο πρωθυπουργός, αν μπορεί πια, να βγεί και να μιλήσει με γλώσσα απλή, κατανοητή, όχι πολιτικά ορθή και στρογγυλεμένη για το χρέος, το μνημόνιο, τους Ευρωπαίους, το κόμμα του, τις αλλαγές που δεν μπόρεσε να κάνει και γιατί, το «Γιώργο άλλαξέ τα όλα» που αγνόησε ή φοβήθηκε, το σχέδιο των τραπεζιτών, τις πιέσεις από έξω και από μέσα, τα media και το βαθύ ΠΑΣΟΚ, το ευρώ και τη δραχμή, την ουσιαστική χρεοκοπία και την τυπική, το σχέδιο –αν υπάρχει- για τη σωτηρία και προπαντός την «επόμενη μέρα». Χωρίς ανούσιες στρογγυλεύσεις, κομματικές κορώνες, και φόβο για «πολιτικό κόστος». Έτσι κι αλλιώς είναι πιά τελειωμένος και αυτός και το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό. Η υστεροφημία του έχει πια μόνον ένα τρόπο να σωθεί: Να πεί όλη την αλήθεια και να προσπαθήσει για ύστατη φορά να πάρει μαζί του όχι τον στενό πυρήνα με τα πράσινα κομματόσκυλα, αλλά τον κόσμο που δεν βλέπει πουθενά ελπίδα.

Μόνο αλλαγή οικονομικής πολιτικής τώρα δε φτάνει και δε θα γίνει πιστευτή. Πρέπει να βρει τα κότσια να κάνει αυτό που εκλέχθηκε και έπρεπε να κάνει από την άρχή. Να στρίψει το καράβι 180 μοίρες, να τα βάλει με τη συντήρηση γενικά, να πεί αλήθειες, να γεμίσει φυλακές και με συντρόφους του, να δημεύσει περιουσίες φοροφυγάδων, να ανεξαρτητοποιήσει τη δικαιοσύνη και μετά να στραφεί στον πολίτη και να πεί «η σειρά σου τώρα για να αλλάξεις».

Όταν ο κόσμος βράζει δε μπορεί να οδηγείται από άνευρους διαχειριστές κονδυλίων, λογιστάκους δίχως πολιτικό όραμα τύπου Σημίτη, ή τεχνοκράτες – ρομποτάκια που τους σηκώνεται με power point παρουσιάσεις και εκστασιάζονται με καλογραμμένα φύλλα excel. Αυτοί είναι καλοί για να μανατζάρουν τους αριθμούς. Για τους ανθρώπους, τις χώρες, τον κόσμο και το μέλλον χρειάζονται Πολιτικοί και οι λύσεις που θα βρεθούν μπορεί να είναι μόνον Πολιτικές.

Μπορεί ο Γιώργος; Οι 20 μήνες που πέρασαν έδειξαν πως όχι, δε μπορεί. Γι αυτό ο κόσμος είναι στα κάγκελα. Ίσως έχει άλλη μια ευκαιρία, ίσως όχι. Η μπάλα είναι στην κατοχή του για την τελευταία προσπάθεια, όμως στόχος πιά είναι μόνο το τρίποντο και να κερδίσει και φάουλ για βολές. Ακατόρθωτο; Μα εκεί ξεχωρίζουν οι ηγέτες. Οι άλλοι απλά ξεχνιούνται σα να μην υπήρξαν ποτέ στην ιστορία…

Το ψήφισμα

Μα είναι δυνατόν; Όχι, να μου πείτε: είναι δυνατόν να είναι τόση η ηλιθιότητά τους; Στ αλήθεια τα πιστεύουν αυτά που λένε και γράφουν στην πλατεία (μία είναι σήμερα η πλατεία) ή λένε παπαριλίκια για να μαζεύουν γκομενάκια; Τι διάολο καπνίζουν και δε μας δίνουν κι εμάς;

Αντιγράφω από το νεότερο «ψηφισμα»:

• «το χρέος δεν είναι δικό μας και δεν θα το πληρώσουμε»!
  
    Έλα ρε γίγαντα! Πολύ σωστός. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος να γλυτώσουμε πάνω από 300 δις ευρουλίνια. Πώς και δεν το είχε σκεφτεί κανείς μέχρι τώρα; Είστε πολύ μπροστά. Ίσα με την Αλβανία του Ενβέρ Χότζα… Κάπως έτσι «αυτάρκεις» δε θα γίνουμε όταν κανείς δε θα συνδιαλέγεται μαζί μας;
  
   
• «γιατί αυτό το πολιτικό σύστημα ././. μπουρουμπούρου, μπουρουμπούρου… πρέπει να ανατραπεί»
  
  
  Τα ρέστα μου! Να ανατραπεί. Να καεί το μπουρδέλο η Βουλή, να κάνουμε τις κάλπες φωλίτσες για ορτυκομάνες και να ποντίσουμε και μερικές να φτιάξουν μεζονέτες οι ροφοί. Και μετά γλυκέ μου μαλάκα; Τι προτείνει η πλατειά ολομέλεια; Λαοκρατία; Δικτατορία; Βασιλιά; Οχλοκρατία; Αριστοκρατία; Αναρχία; Πόλεις-κράτη; Ο καθένας για την πάρτη του και όποιος επιζήσει; Τι στο διάολο θέλετε μόλις ρίξουμε τη «Βαστίλη» εξαίρετοι επαναστάτες μου; Το παραμυθάκι «δεν είναι δική μας δουλειά το μετά» μέχρι κι εσείς μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν πιάνει διότι τότε δεν είναι δική μας δουλειά ούτε το πρίν.
  
   
• Θα μείνουμε στις πλατείες μέχρι να φύγουν και να μην επιστρέψουν με άλλο προσωπείο  όλοι όσοι δημιούργησαν το σημερινό αδιέξοδο: ΔΝΤ, Μνημόνια, τρόικα, κυβερνήσεις, τράπεζες και όσοι μάς εκμεταλλεύονται.
  Μνημείο μαλακίας! Πόσα red bull πρέπει να έχεις πιεί για να συντάξεις τέτοια παπαριά και να την παρουσιάσεις ως συλλογική θέση; Θα μείνετε στην πλατεία απολιτίκ βασιλείς του δήθεν μέχρι την παγκόσμια επανάσταση; Θα καταλάβαινα το «μέχρι να φύγει το ΔΝΤ κτλ» αν και πάλι μαλακία προφανώς θα ήταν. Αλλά «μέχρι να φύγουν οι κυβερνήσεις» ποιες κυβερνήσεις ρε μαλακομπούκωμα; Όλες; Και ποιος θα αντιπροσωπεύει το μπουρδέλο; Εσύ από τη σκηνή της πλατείας και οι λοβοτομημένοι νεόκοποι σύντροφοί σου που αλαλάζουν μπροστά από τον άγνωστο στρατιώτη; Πώς θα δουλεύει έστω και με τον λάθος τρόπο που δουλεύει αυτό το κράτος, κρετίνε; Με λαϊκές συνελεύσεις και μηνιαίους εράνους θα λειτουργούν σχολεία και νοσοκομεία; Ο βλάκας που κουβαλάει κρεμάλες στο Σύνταγμα θα διοικεί Στρατό και Αστυνομία ή θα τα καταργήσουμε διότι μαζί με τις κυβερνήσεις θα τελειώσουν το έγκλημα και οι πόλεμοι;
  
  Να φύγουν και οι τράπεζες… μάλιστα. Γιατί το σταματήσατε εκεί και δε διώχνετε και τους Εβραίους όπως κάποιοι που μάλλον έχετε ξεχάσει και με επικίνδυνα παραπλήσια συνθήματα λίγα χρόνια πριν. Να φύγουν επίσης και οι εναπομείναντες επιχειρηματίες, εργοστασιάρχες, βιομήχανοι, βιοτέχνες κτλ διότι εκμεταλλεύονται την υπεραξία του εργαζόμενου για να κερδίσουν. Μήπως σε μπέρδεψα με τα παλαιομαρξιστικά, μαλακοπίτουρα; Συγνώμη.
  
  
• «…να πραγματοποιηθούν πορείες, …, με κατάληξη την πλατεία Συντάγματος με σκοπό την κατάληψη της πλατείας και τον αποκλεισμό του κοινοβουλίου»!
  
  Να τα μας πάλι… Αποκλεισμός του κοινοβουλίου η καταληκτική πράξη των ηλιθίων. Του κοινοβουλίου που και από 300 ζώα να αποτελείται, είναι 300 ζώα, πουλημένα τομάρια ή ότι άλλο θέλετε που δεν πήγαν εκεί με το «έτσι γουστάρω» όπως οι επαναστάτες του κώλου που συγγράφουν τα ψηφίσματα, αλλά επειδή καλώς ή κακώς τους ψήφισαν περί τα 7.000.000 (επτά εκατομμύρια αν δεν το πιάνεις με αριθμούς) πολίτες. Ντά, μαλακοκάβλη; Μη γίνεσαι πιόνι των ακροδεξιών και των γιαλατζί αριστερών Τσίπρικων φασισταριών, λοιπόν, και βάλε το ακατοίκητο να δουλέψει λιγάκι παραπάνω από το να καταπίνεις αμάσητη την κάθε εύκολη μαλακία που σου λένε. Θα μπορούσα βεβαίως να συνεχίσω με διάφορα περί ναού της Δημοκρατίας κτλ αλλά όσο δίκιο και να είχα θα έμοιαζα στην Τρέμη!
  
  
• «Αποφασίστηκε επίσης γενικό καταναλωτικό μποϋκοτάζ για τις 14 και 15 του μήνα, δηλαδή να μην αγοράζεται αυτές τις μέρες κανένα προϊόν από σουπερ μαρκετ ή καταστήματα»
  
  Όποιος καταφέρει να μου εξηγήσει με απλά ελληνικά και μισό επιχείρημα αυτή τη μαλακία, του υπόσχομαι ότι θα γραφτώ σε όποια συνιστώσα του Σύριζα μου υποδείξει. Μπορώ να καταθέσω διατριβή για το τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ο συντάκτης της πρότασης, έχω όμως γνωστικό κενό για τους κατεστραμμένους βιολογικούς νευρώνες και τις νευρολογικές συνάψεις και που αδυνατούν να φέρουν σε πέρας οι «σύντροφοι» που το υπερψήφισαν…
  
  
• «Στο τραπέζι έπεσε επίσης η ιδέα για την απόσυρση ολων των καταθεσεων απο τις τράπεζες, πρόταση που θα συζητηθεί την Δευτέρα, παρουσία οικονομολόγων.»
  
  Πραγματικά με ξεπερνά η πρόταση και μόνο ένας δημοσιογράφος στο μέγεθος του Χατζηστεφάνου θα μπορούσε να μου το αναλύσει, την ώρα που θα μας καπνίζει κατιτίς ενδιαφέρον από τις φυτείες του Ισημερινού και ενώ θα μας κυνηγούν πράκτορες της Μοσάντ να μας ανασκολοπίσουν, μια νύχτα με blue moon μετά από ομιλία του Λαπαβίτσα για το χρέος…
  
  

Κόβουν απ τούς ανάπηρους, όχι απ τα λαμόγια

Θα παρακαλούσα τους φίλους συναδέλφους αν μπορούν να αξιοποιήσουν το παρακάτω κείμενο στα Μέσα τους:

Φίλοι και φίλες, μόλις δημοσιεύθηκε στο Διαύγεια η εγκύκλιος του Ι.Κ.Α. που σύμφωνα με την οποία μειώνονται τα ποσά που χρηματοδοτεί το Ι.Κ.Α. τους ασφαλισμένους με αναπηρίες κατά 50%!

Προφανώς, τα υποκαταστήματα του Ι.Κ.Α. θα ενημερωθούν από Δευτέρα για την νέα εγκύκλιο αφού σήμερα είναι Παρασκευή και ως γνωστόν την Παρασκευή οι δημόσιοι οργανισμοί δεν λειτουργούν. Τη Δευτέρα, μετά τον πρωινό καφέ των υπαλλήλων του Ι.Κ.Α., θα ξεκινήσουν πλέον οι περικοπές.

Το πλήρες κείμενο της εγκυκλίου βρίσκεται στη διεύθυνση http://www.disabled.gr/lib/?p=39156

Το http://www.disabled.gr/ και το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ ανησυχούν επειδή το Ι.Κ.Α. μολονότι μείωσε κατά 50% τη χρηματοδότηση των βοηθημάτων για την αποκατάσταση, την υγεία και την ανεξάρτητη διαβίωση των ασφαλισμένων με αναπηρίες δεν έχει εκδώσει εγκύκλιο προς τους γιατρούς που εργάζονται στο Ι.Κ.Α. για να μειώσουν και αυτή με τη σειρά τους την μίζα που εκβιαστικά υποχρέωνουν τόσο τους ασφαλισμένους με αναπηρίες, όσο και τις επιχειρήσεις που εμπορεύονται τέτοια προϊόντα.

Η αλήθεια είναι μια:

Εν τω μέσω της οικονομικής κρίσης η μίζα καλά κρατεί!

Αυτό το παραπάνω το ξέρουν χιλιάδες ασφαλισμένοι με αναπηρίες και όλα τα καταστήματα που εμπορεύονται προϊόντα και υπηρεσίες για την υγεία, για την αποκατάσταση και για την ανεξάρτητη διαβίωση των ασφαλισμένων με αναπηρίες.

Ειλικρινά, προσωπικά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα ούτε με το «μνημόνιο» ούτε με τις περικοπές. Αλλά έχω πρόβλημα επειδή αυτές οι περικοπές είναι:

α) Θανατηφόρες αφού περικόπτονται βοηθήματα που δεν είναι απλώς βοηθήματα αλλά είναι εργαλεία επιβίωσης.

β) Δεν περικόπτουν τις μίζες των υπαλλήλων γιατρών του Ι.Κ.Α. που εκμεταλλεύονται τη θέση τους και γίνονται συνεταίροι στο πορτοφόλι των ασφαλισμένων με αναπηρίες, των καταστημάτων αναπηρικών και βέβαια του Ι.Κ.Α. (και των φορολογουμένων που το χρηματοδοτούν).

Το Ι.Κ.Α. έχει χιλιάδες υποκαταστήματα σε όλες τις πόλεις και σε όλα τα χωριά σε ολόκληρη την Ελλάδα που είναι άχρηστα. Θα μπορούσε πρώτα να περικόψει τα υποκαταστήματα.

Επιπλέον το Ι.Κ.Α. απασχολεί χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους που μερικοί τυχεροί βρίσκονται σε θέσεις που μπορούν να απολαμβάνουν της μίζας εκβιάζοντας ασφαλισμένους και προμηθευτές.

Ας ευχηθούμε και μη χειρότερα! Αν και εδώ που φτάσαμε ως κοινότητα ανθρώπων με αναπηρίες δεν υπάρχουν χειρότερα!

Νίκος http://www.disabled.gr/

Τα αιτήματα της Puerta de Sol

Το κείμενο με τα αιτήματα των «αγανακτισμένων» της Puerta de Sol όπως κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στο διαδίκτυο. Διαβάστε τα αιτήματά τους και κάντε και μια σύγκριση με το ψήφισμα των δικών μας "αγανακτισμένων" στο http://real-democracy.gr/

1. ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
- Αυστηρός έλεγχος της φυσικής παρουσίας των αιρετών στην τήρηση των καθηκόντων τους. Συγκεκριμένες κυρώσεις για παραμέληση καθηκόντων.
- Περιορισμός των προνομίων στην καταβολή φόρων, ετών καταβολής ασφαλιστικών εισφορών και στο ύψος των συντάξεων. Εξίσωση του μισθού των εκλεγμένων αντιπροσώπων με το μέσο μισθό στην Ισπανία συν τα απαραίτητα επιδόματα για την άσκηση των καθηκόντων τους.
- Άρση της βουλευτικής ασυλίας. Μη παραγραφή των αδικημάτων διαφθοράς.
-Υποχρεωτική δημοσίευση των περιουσιακών στοιχείων όλων των δημοσίων λειτουργών.
-Μείωση των θέσεων που υπόκεινται σε καθεστώς διορισμού χωρίς περιορισμούς.
2. ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ
-Κατανομή της εργασίας με τέτοιο τρόπο ώστε να υποστηρίζει τις μειώσεις των ωρών εργασίας και την εναρμόνιση εργασιακής και οικογενειακής ζωής μέχρι να εξαλειφθεί η δομική (συστημική) ανεργία, δηλαδή μέχρι ο δείκτης ανεργίας να μειωθεί κάτω του 5%.
-Συνταξιοδότηση στα 65 και καμία αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι την εξάλειψη της ανεργίας των νέων.
-Πριμοδότηση των επιχειρήσεων στις οποίες οι συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης δεν υπερβαίνουν το 10%.
-Ασφάλεια στην εργασία: απαγόρευση των μαζικών απολύσεων ή των απολύσεων για λόγους βιωσιμότητας των μεγάλων εταιρειών ενώ παρουσιάζουν κερδοφορία, έλεγχος των μεγάλων εταιρειών για να διασφαλιστεί ότι δεν καλύπτουν με προσωρινά απασχολούμενους θέσεις που θα μπορούσαν να καλυφθούν από μόνιμο προσωπικό.
-Επαναθέσπιση του επιδόματος των 426 ευρώ για όλους τους μακροχρόνια ανέργους.
3. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
-Απαλλοτρίωση από την Πολιτεία των νεόδμητων απούλητων κατοικιών για την εισαγωγή τους στην αγορά σε καθεστώς προστατευμένου ενοικίου.
-Παροχή βοήθειας ενοικίου για τους νέους και για όλους όσους έχουν χαμηλό εισόδημα.
-Να επιτραπεί η επιστροφή των κατοικιών (datio pro soluto) για ακύρωση των υποθηκών.
4.ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
-Περικοπή των άσκοπων δαπανών στις Δημόσιες Υπηρεσίες και θέσπιση ανεξάρτητου ελέγχου προϋπολογισμού και εξόδων.
-Πρόσληψη προσωπικού κλάδου υγείας μέχρι εξάλειψης των λιστών αναμονής.
-Πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού για να εγγυηθούν την αναλογία των μαθητών ανά αίθουσα, των ομάδων διπλής βάρδιας και των ομάδων ενισχυτικής διδασκαλίας.
-Μείωση των διδάκτρων σε όλη την πανεπιστημιακή εκπαίδευση εξισώνοντας το ύψος των διδάκτρων μεταπτυχιακών και προπτυχιακών προγραμμάτων.
-Κρατική χρηματοδότηση της έρευνας για να διασφαλιστεί ο ανεξάρτητος χαρακτήρας της.
-Φτηνά και ποιοτικά μέσα μεταφοράς, με σεβασμό προς το περιβάλλον: επαναφορά των τρένων που αντικαταστάθηκαν από την υπερταχεία (AVE) με τις αρχικές τιμές εισιτηρίων, μείωση τιμών στις κάρτες πολλαπλών διαδρομών, απαγόρευση των ιδιωτικών τροχοφόρων στα κέντρα των πόλεων και κατασκευή ποδηλατοδρόμων.
-Κοινωνικές παροχές τοπικής εμβέλειας: αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» (Ley de Dependencia), δίκτυο δημοτικής κοινωνικής φροντίδας, δημοτικές υπηρεσίες διαμεσολάβησης και κηδεμονίας.
5. ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ
-Απαγόρευση οποιασδήποτε διάσωσης ή κεφαλαιακής στήριξης στα τραπεζικά ιδρύματα: εκείνα τα ιδρύματα με δυσκολίες οφείλουν να πτωχεύσουν ή να κρατικοποιηθούν για να αποτελέσουν μια δημόσια τράπεζα υπό δημόσιο έλεγχο.
-Αύξηση των φόρων ανά τράπεζα με τρόπο ευθέως ανάλογο προς το κοινωνικό κόστος της κρίσης που προέκυψε από κακή διαχείριση.
-Επιστροφή όλων των κεφαλαίων που παρασχέθηκαν στις τράπεζες στο δημόσιο ταμείο.
-Απαγόρευση των επενδύσεων των ισπανικών τραπεζών σε φορολογικούς παραδείσους.
6. ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ
-Αύξηση των συντελεστών φορολογίας στις μεγάλες περιουσίες και τα τραπεζικά ιδρύματα.
-Κατάργηση των αμοιβαίων κεφαλαίων (SICAV).
-Επαναφορά του φόρου περιουσιακών στοιχείων.
-Πραγματικός και αποτελεσματικός έλεγχος της φορολογικής απάτης και της εξαγωγής κεφαλαίων σε φορολογικούς παραδείσους.
-Προώθηση σε διεθνές επίπεδο του φόρου διεθνών συναλλαγών (φόρος Tobin).
7. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
-Όχι στον έλεγχο του διαδικτύου. Κατάργηση του νόμου Sinde.
-Προστασία της ελευθερίας της πληροφόρησης και της ερευνητικής δημοσιογραφίας.
-Υποχρεωτικά δημοψηφίσματα που σχετίζονται με θέματα μεγάλης εμβέλειας και αφορούν στην αλλαγή των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών.
-Υποχρεωτικά δημοψηφίσματα για την εφαρμογή μέτρων που υπαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
-Τροποποίηση του Εκλογικού Νόμου, για να διασφαλιστεί ένα σύστημα αμιγώς αντιπροσωπευτικό και αναλογικό το οποίο δεν θα κάνει διάκριση ανάμεσα σε πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικές πρωτοβουλίες, όπου η λευκή και η άκυρη ψήφος θα αντιπροσωπεύονται στο αποτέλεσμα.
-Ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας: μεταρρύθμιση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, για να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία του, όχι στο διορισμό των μελών του Συνταγματικού Δικαστηρίου και του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου από την Εκτελεστική Εξουσία.
-Θέσπιση αποτελεσματικών μηχανισμών που διασφαλίζουν την εσωτερική δημοκρατία στα πολιτικά κόμματα.
8.ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ
--------------------------------------------------------
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ.
Η Νορβηγία, η Σουηδία, η Δανία δεν έχουν Γερουσία, η Γερμανία έχει μόνο 100 γερουσιαστές, οι ΗΠΑ μόνο έναν γερουσιαστή ανά πολιτεία. Οι μεγάλοι θεωρητικοί του Διεθνούς και του Συνταγματικού Δικαίου θεωρούν πως η Γερουσία είναι ένα σώμα άχρηστο, μη απαραίτητο, που βρίσκεται υπό εξαφάνιση. Επομένως γιατί εμείς να εξακολουθούμε να έχουμε 260 γερουσιαστές;
Μ' αυτόν τον τρόπο θα εξοικονομούμε 3.500 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.
· Να καταργηθεί η ισόβια σύνταξη σε όλους τους γερουσιαστές, βουλευτές και τους υπόλοιπους εθνοπατέρες.· Να καταργηθούν όλες οι διπλωματικές αποστολές, εκτός από έναν πρέσβη και έναν πρόξενο δε κάθε χώρα. Δεν είναι δυνατόν να ξοδεύουμε σ' αυτά περισσότερο απ' ό,τι η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.Έτσι, και με μείωση 30% από τις προτάσεις 4, 6 και 7 στο γενικό κρατικό προϋπολογισμό (εισφορές σε συνδικάτα, πολιτικά κόμματα, ιδρύματα που δεν υπόκεινται σε καθεστώς διαφάνειας κτλ), θα αποταμιευθούν περισσότερα από 45.000 εκατομμύρια ευρώ και δεν θα είναι απαραίτητο να μειωθούν οι συντάξεις και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, ούτε να κοπούν 6.000 εκατομμύρια ευρώ από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.
Με τα μισά χρήματα που το κράτος θα αποταμίευε μ' αυτά τα μέσα, θα τέλειωνε η κρίση στην Ισπανία!
Για την αλλαγή στον εκλογικό νόμο, για μια δημοκρατία πραγματικά συμμετοχική, όπου η δική μας γνώμη, η γνώμη των πολιτών, θα είναι αυτή που κυβερνάει, όχι ένα ψηφοδέλτιο κάθε 4 χρόνια, με το οποίο κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό κι εξηγήσεις!
Για την αλλαγή στον εκλογικό νόμο και για μια δημοκρατία πραγματικά συμμετοχική, ας ξυπνήσουμε επιτέλους! Δεν θα συνεχίσουμε να είμαστε σε λήθαργο!

Η Ευρώπη στις πλατείες την Κυριακή

 Και όμως η Ευρώπη κινείται . Παντού ξεφυτρώνουν πρωτοβουλίες για Πανευρωπαϊκή συγκέντρωση κατά της ανεργίας, της λιτότητας, της διάλυσης του κοινωνικού ιστού. Όλες η μέχρι τώρα πρωτοβουλίες κινούνται στο πρότυπο των Ισπανών «Αγανακτισμένων» και της «Πραγματικής Δημοκρατίας» και οργανώνονται μέσα από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης .

Ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο υπό τον τίτλο «EUROPEAN REVOLUTION” , καλεί την Κυριακή 29 Μαρτίου από τις 18.00-21.00 μ.μ όλους τους Ευρωπαίους Πολίτες να κατέβουν στις κεντρικές πλατείες των πόλεων τους , ειρηνικά και χωρίς κομματικές ταμπέλες . Μόνο στην Ελλάδα , μέσω διαδικτύου , μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης είχαν δηλώσει συμμετοχή 22.600 άτομα …
Στην Ιταλία μέσω η «Italian Revolution Demokratie Real Ora» με 20.265 μέχρι τώρα δηλώσεις συμμετοχής
Στη Γαλλία η «Pour Une Revolution Francaise Immediate», me 31.400 δηλώσεις συμμετοχής μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης .
Στη Βρετανία το «UK Revolution .Real Democraty Now» με 608 συμμετοχές μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης
Και ο «χορός» φαίνεται ότι θα συνεχιστεί , αφού οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης σε όλη την Ευρώπη έχουν πάρει φωτιά και οι Πρωτοβουλίες Ανεξάρτητων και Ειρηνικών Πολιτών πολλαπλασιάζονται


Η Πρόσκληση της European Revolution έχει ως εξής :

Heure dimanche 29 mai • 18:00 - 21:00
--------------------------------------------------------------------------------

Lieu ALL CITIES OF EUROPE- CENTRAL SQUARE
--------------------------------------------------------------------------------
WE CALL FOR REAL DEMOCRACY NOW. We are not a commodity lying in the hands of politicians and bankers.
We blame the economic and political forces for our bad situation and demand the necessary change of course.
We call on all citizens, under the motto "Real Democracy NOW. We are not a commodity lying in the hands of politicians and bankers." to take to the street to protest. Join us, no matter what political views you have, to make all the people heard as a single voice.
PEOPLE IN EUROPE WAKE UP,
LETS MAKE A BETTER LIFE
LETS TALK , LETS MEET, LETS CHANGE EVERYTHING

Αγανακτισμένοι

• Αγανακτισμένος είμαι εγώ με τον Γιώργο που δεν τόλμησε
  
• Αγανακτισμένος όμως και ο Φωτόπουλος της ΔΕΗ για να μην τολμήσει
  
• Αγανακτισμένος είναι ο συνταξιούχος των 470 ευρώ που θα δει το ΦΠΑ να ανεβαίνει και στο ψωμί
  
• Αγανακτισμένος όμως και ο ιδιοκτήτης της 3Α που τα μαζεύει και πάει Βουλγαρία γιατί τον φορολογούν
  
• Αγανακτισμένος ο υπάλληλος στο σούπερ μάρκετ που δουλεύει 7 ώρες και πληρώνεται για 4
  
• Αγανακτισμένος όμως και ο δημόσιος υπάλληλος που θα τον βάλουν να «δουλέψει» 8ωρο
  
• Αγανακτισμένος ο «δεν πληρώνω» τύπος με την αύξηση των διοδίων
  
• Αγανακτισμένος και ο συγγενής αυτού που σκοτώθηκε στον κωλόδρομο στα Τεμπη
  
• Αγανακτισμένος ο υπάλληλος των ΕΛΠΕ που θα του μειώσουν τους 18 μισθούς τα σέα του και τα μέα του
  
• Αγανακτισμένος και ο νευροχειρούργος του ΕΣΥ που παίρνει δύο χιλιάρικα για ν ανοίγει κεφάλια δυό μερόνυχτα σερί
  
• Αγανακτισμένος ο κάτοικος του κέντρου που η γειτονιά του έγινε γκέτο αλλοδαπών
  
• Αγανακτισμένος και ο δούλος που εργάζεται χρόνια στην ελλάδα χωρίς χαρτιά, ασφάλιση και δικαιώματα
  
• Αγανακτισμένος ο διαδηλωτής με το σπασμένο κεφάλι
  
• Αγανακτισμένος και ο μπατσάκος που τον βγάζουν ξεβράκωτο στο λιβάδι με τις λαστιχό@τσες
  
• Αγανακτισμένος ο δημοσιογράφος που προστίθεται στις στρατιές των ανέργων
  
• Αγανακτισμένος όμως και ο πρώην αναγνώστης για το προϊόν που είναι μόνο για προσάναμμα στο τζάκι
  
• Αγανακτισμένος ο ένας με τις στρατιές μπρατσομένων μαχαιροβγαλτών του Μιχαλολιάκου που περιπολούν στη Αττικής
  
• Αγανακτισμένος και ο άλλος με τις ομάδες επικίνδυνος ηλιθίων που παίζουν πολιτικά παιχνιδάκια στις πλάτες των «λαθραίων» μεταναστών
  
• Αγανακτισμένη η Αλέκα που δεν ακολουθούμε όλοι τον παπού Στάλιν
  
• Αγανακτισμένος και ο Τσίπρας που δεν προσκυνάμε τον Τσάβες
  
• Αγανακτισμένος ο πατριωτικότερος Αντωνάκης που δεν πιστεύουμε στο «μείγμα του και τον Φαήλο
  
• Αγανακτισμένος και ο ΓΑΠ που τον επικρίνουμε καθώς διασκέπτεται επ αόριστον και θέλει να διοικεί μέσω του δημιουργικού χάους
  
• Αγανακτισμένος ο συνδικαλιστής της ΔΟΕ όταν θέλουν να τον επιμορφώσουν εκτός διδακτικών ορών
  
• Αγανακτισμένος και ο γονιός που βλέπει τα παιδιά του να μην κάνουν μάθημα το 1/4 της χρονιάς
  
• Αγανακτισμένος ο ανάπηρος με την εχθρότητα της πολιτείας
  
• Αγανακτισμένος και ο κάφρος που βλέπει να του «στερούν» μια θέση πάρκινγκ για να φτιάξουν ράμπα
  
• Αγανακτισμένοι όλοι εμείς που θέλουμε αλλαγή σε όλα
  
• Αγανακτισμένοι και όλοι αυτοί που σφιχταγκαλιάζουν τα «κεκτημένα» τους και γαία πυρί μιχθείτο
  
  
  
  Προφανώς μπορεί να συνεχιστεί το μοτίβο με χιλιάδες παραδείγματα. Αυτό που θέλω να πώ είναι απλά ότι δεν είμαστε όλοι όμοιοι, δεν έχουμε τα ίδια πιστεύω, τα ίδια ιδανικά, τα ίδια οράματα, τα ίδια βιώματα, τις ίδιες απόψεις. Όχι, δε μπορούμε να διαδηλώνουμε όλοι μαζί ως «αγανακτισμένοι», διότι για άλλα αγανακτεί ο καθένας μας.
  Δε μπορώ να είμαι χέρι χέρι, ούτε με τον Καρατζαφέρη, ούτε με τους Ελληναράδες, ούτε με τα γεροντοφρικιά τύπου Αλαβάνου που όμως ονειρεύονται ένα απέραντο κράτος, ούτε με όσους φωνάζουν μόνο για… ελικόπτερα που θα μας γλιτώσουν από τους κακούς κυβερνώντες και για την μοναδική αλήθεια θεωριών τύπου deptocrasy. Δε μπορώ να συμπαραταχθώ με λογικές τύπου Μάνου, ούτε μ΄ αυτές υπουργών οικονομίας που ξεχνούν ότι ο πολιτικός δεν είναι μόνον ένας τεχνοκράτης. Θα υπέγραφα με τα δυό μου χέρια τις θέσεις των Ισπανών του Democracia Real Ya. Αυτοί οι «αγανακτισμένοι» που θα πάνε σήμερα στις συγκεντρώσεις θα το έκαναν;
  

Democracia Real Ya

Το μανιφέστο των Ισπανών διαδηλωτών  
 
Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν κι εσάς: άνθρωποι που κάθε πρωί πηγαίνουν να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Είμαστε άνθρωποι που εργάζονται σκληρά κάθε ημέρα για να ζήσουν και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας.

Κάποιοι από εμάς είναι προοδευτικοί, κάποιοι άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί έχουν «πιστεύω», μερικοί δεν έχουν. Μερικοί έχουν συγκεκριμένη ιδεολογία, και άλλοι είναι απολίτικοι.  Ολοι μας όμως είμαστε ανήσυχοι και θυμωμένοι  από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που βλέπουμε γύρω μας. Από τη διαφθορά των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών... Από το ότι οι απλοί άνθρωποι αισθάνονται αβοήθητοι.

Αυτή η κατάσταση μας πληγώνει όλους καθημερινά.  Ομως αν ενωθούμε μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε το χτίσιμο μιας καλύτερης κοινωνίας.

Πιστεύουμε ότι:

-Προτεραιότητα για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία της συμμετοχής στον πολιτισμό, την οικολογική βιωσιμότητα και την ανάπτυξη, την ευημερία και την ευτυχία των ανθρώπων.

-Υπάρχουν βασικά δικαιώματα που πρέπει να προστατεύονται στην κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, την απασχόληση, τον πολιτισμό, την υγεία, την εκπαίδευση, την πολιτική συμμετοχή, την ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, τα δικαιώματα του καταναλωτή, το δικαίωμα για μια υγειή και ευτυχισμένη ζωή.

-Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα η κυβέρνηση και το οικονομικό μας σύστημα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν αυτές τις προτεραιότητες και αυτό αποτελεί πλέον εμπόδιο για την πρόοδο των ανθρώπων.

-Δημοκρατία σημαίνει κυβέρνηση του λαού (δήμος = λαός, κράτος = κυβέρνηση), και αυτό θα πρέπει να συμβαίνει. Αντίθετα, ξέρουμε όλοι ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν θέλει καν μας ακούσει. Το καθήκον τους θα έπρεπε να είναι να μεταφέρουν τη φωνή μας στα εθνικά και διεθνή θεσμικά όργανα, να διευκολύνουν την συμμετοχή των πολιτών μέσα από κανάλια άμεσης επικοινωνίας, να λειτουργούν προς όφελος της ευρύτερης κοινωνίας και όχι υπέρ των πλουσίων που ευημερούν εις βάρος μας, όχι ακολουθώντας πιστά μονάχα τις προσταγές των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων τα οποία έχουν επιβάλει τη δικτατορία και την κομματοκρατία.

-Η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των λίγων παράγει ανισότητα, προκαλεί εντάσεις, φέρνει αδικία, η οποία οδηγεί στη βία. Κι εμείς την απορρίπτουμε.Το απαρχαιωμένο οικονομικό μοντέλο παγιδεύει την ατμομηχανή της κοινωνίας μέσα σε ένα φαύλο κύκλο όπου οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί βουλιάζουν στη φτώχεια τη μιζέρια. Και έτσι καταρρέουμε. Μοναδικός σκοπός του συστήματος είναι η συσσώρευση κεφαλαίων σε βάρος της αποτελεσματικότητας και της ευημερίας της κοινωνίας.

-Η σπατάλη πόρων οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και οι καταναλωτές πολίτες αποτελούν μέρος του κέντρου βάρους σε ένα μηχάνημα σχεδιασμένο να εμπλουτίσει μια μειοψηφία που δεν ξέρει τις ανάγκες μας.

-Είμαστε ανώνυμοι αλλά χωρίς εμάς τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, καθώς εμείς κινούμε τον κόσμο. Αν σαν κοινωνία μάθουμε να μην εμπιστευόμαστε αφηρημένες οικονομικές αποδόσεις που ποτέ δεν ωφελούν τους πολλούς, μπορούμε να εξαλείψουμε τις καταχρήσεις και τις ελλείψεις από τις οποίες σήμερα όλοι υποφέρουμε. Χρειάζεται μια ηθική επανάσταση... Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα σε μια αγορά…

Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.
Νομίζω ότι μπορώ να το αλλάξουμε.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.
Παρέα με εμάς. Είναι δικαίωμά σας.

Κατάθλιψη

Λούφαξα στη γωνιά μου. Το βούλωσα και ακούω μόνο. Ακούω όλους αυτούς τους «σοφούς» που παίζουν με τη ζωή τη δική μου, των παιδιών μου, της οικογένειάς μου και των φίλων μου. Όλους αυτούς τους «ειδικούς» που μέχρι εχθές δεν είχαν βγάλει άχνα μα τώρα φωνασκούν έχοντας μια λύση για τα πάντα εκτός από τα προβλήματα. Ακούω και διαβάζω σχεδόν τα πάντα και όσο πιο πολύ γεμίζω το μυαλό μου με σκουπίδια, τόσο πιο πολύ τρομάζω. Τρομάζω με το μέγεθος της ηλιθιότητας, με την αστείρευτη δυναμική της βλακείας, με την ασύλληπτη ικανότητα του απόλυτου τίποτα να πείθει το κοινό.

Νιώθω να είμαι πεσμένος στο πάτωμα κελιού φρενοκομείου, αποκαμωμένος και σχεδόν παραδομένος πια μετά από εκατοντάδες δόσεις κοκτέιλ ψυχοφαρμάκων με τη μορφή «ειδήσεων» και δεκάδες συνεδρίες με τους «γιατρούς» να προσπαθούν να με πείσουν ότι είμαι τρελός και να δεχτώ τη θεραπεία για το καλό μου.

Για να το λένε όλοι αυτοί οι «επιστήμονες» κάθε ιδεολογίας κάποιο δίκιο δε θα ΄χουν; Τρελός λοιπόν και για τους μεν και για τους δε. Βάλτε τη βούλα κι αρχίστε τα σκληρά, στην τελική το παράλληλο σύμπαν των ουσιών μπορεί να είναι κάπως τρομακτικό αλλά τουλάχιστον είναι πολύχρωμο…

Πραγματικά, αυτό που θα ήθελα είναι μια γερή δόση χρώματος, κάτι σαν την έκρηξη χρωμάτων στη διαφήμιση των τηλεοράσεων bravia. Λίγη αισιοδοξία, ένα τράβηγμα από τη διαρκή μιζέρια. Μια καλή είδηση που θα με κάνει να χαμογελάσω, ένα ταρακούνημα που θα με βγάλει από την κατάθλιψη.

Ρε πούστη μου, πολύ δεν πάει να τη γλίτωσα από τον Κάπς και να πάω από Σόιμπλε; (πρόταση μόνο για μυημένους)

Τζαμπατζήδες και στους "αγώνες" τους

"Δεν πληρώνω" λένε οι μεγάλοι αγωνιστές ακόμα και για τα υλικά του "κινήματος"! Έτσι, τα φυλλάδια για το κλείσιμο των διοδίων, όπως και τα γιλέκα εργασίας τους τα πλήρωσε το Επιμελητήριο Πιερίας, δηλαδή εμείς!
Τσάμπα μάγκες στην κυριολεξία

Δείτε τα λίνκ από τη "Διαύγεια"

http://et.diavgeia.gov.gr/f/all/ada/4%CE%99%CE%99%CE%9B469%CE%97%CE%9A%CE%A0-%CE%98

http://et.diavgeia.gov.gr/f/all/ada/4%CE%99%CE%99%CE%A1469%CE%97%CE%9A%CE%A0-%CE%99

Μια σακούλα με τυριά

Έβλεπα ένα βιντεάκι του Σκαρμούτσου από την αγορά και όπως πάντα όταν βλέπω τη Βαρβάκειο ταξίδεψα καμιά τριανταριά χρόνια πίσω, σε μια άλλη Ελλάδα που έχουμε ξεχάσει, στα χρόνια της αθωότητας και της ελπίδας για αλλαγή.

Ο Μπάμπης δούλευε τότε στην αγορά. Στον τυρέμπορα τον Μπερδεμπέ. Τρεις κι εξήντα έπαιρνε, αλλά ήταν χαρούμενος γιατί είχε δουλειά. Τον είχαν διώξει βλέπετε λίγο καιρό πριν από το εργοστάσιο στο οποίο βούλωνε τα πνευμόνια του τρίβοντας μπρούντζο ως βουρτσαδόρος. Κοντά στη σύνταξη τότε και με ανήλικο παιδί, την αφεντομουτσουνάρα μου, πάσχιζε να τα φέρει βόλτα χωρίς να μας λείψουν τα βασικά.

Τότε τα βασικά δεν ήταν σαν σήμερα. Δεν μέτραγαν στα «βασικά» τα δύο αυτοκίνητα ανά οικογένεια, η πλάσμα, το στεγαστικό δάνειο, οι πιστωτικές κάρτες, τα «επώνυμα» ρούχα, η ξαπλώστρα με το φρέντο και το άδειασμα των ραφιών του Βασιλόπουλου κάθε Σάββατο.

Βασικά ήταν το ενοίκιο για το δυάρι στο Νέο Κόσμο, μια κατσαρόλα φαγητό κάθε μέρα, τα αγγλικά μου στο γειτονικό φροντιστήριο και κανα παντελόνι – πάλι για εμένα - Χριστούγεννα και Πάσχα. Το Μπάμπη και τη Βασίλω  δεν τους θυμάμαι να αγοράζουν τίποτα για τους εαυτούς τους, μόνο για εμένα ή για τα εγγονάκια τους.

Τρία ή τέσσερα χρόνια έμεινε στη δούλεψη του τυρέμπορα ο μπαμπάς. Είχε βλέπετε και το know how καθότι όταν έφυγε από το χωριό το ’56 για να αναζητήσει την τύχη του στη μεγάλη πόλη άνοιξε στο Μπραχάμι μπακάλικο μεγάλο και μετά για πολλά χρόνια, άλλο μικρότερο. Μα εγώ δεν τα θυμάμαι αυτά. Ήμουν αγέννητος όταν τα πάλευε και μικρός πολύ όταν παραδόθηκε. Θυμάμαι αμυδρά μόνο το τελευταίο, ένα μικρό γωνιακό μαγαζάκι στην Αρτέμονος πάνω από τον Αη Γιάννη στην αρχή της Βουλιαγμένης που δεν κράτησε για πολύ και με βλέπω σαν σκηνή από ταινία να παίζω στο πάτωμα με τα ζαρζαβατικά.

Κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα λοιπόν ο Μπερδεμπές εκτός από το δώρο και το μισθό έδινε στο μπαμπά και δυό τεράστιες σακούλες με ό,τι τυρί είχε το κατάστημα και ό,τι αλλαντικό υπήρχε. Νομίζω ότι περισσότερο από κάθε τι άλλο περίμενα στις γιορτές τις σακούλες του μπαμπά από τη δουλειά. Τα κίτρινα τυριά με τις υπέροχες μυρωδιές, τα παριζάκια, το σαλάμι αέρος και το μεγάλο κυλινδρικό δοχείο με το ζαμπόν που υπεραγαπούσα, η γεύση του οποίου μου έρχεται στο στόμα τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές. Τα καλούδια του τυροκομείου και τα μάτια του που έλαμπαν από υπερηφάνεια για τη χαρά που μου προσέφερε.

Ένας βομβαρδισμός προϊόντων «πολυτελείας» μιας και δεν τα είχαμε στο τραπέζι μας άλλες μέρες του χρόνου, ούτε θεωρούσαμε όμως απαραίτητο το να τα έχουμε.

Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν τριάντα-κάτι χρόνια, κάμποσες κυβερνήσεις με τις ταμπέλες των δύο μεγάλων κομμάτων αλλά με άλλες πολιτικές κάθε μια, η Βασίλω συνεχίζει να γκρινιάζει στον Χαράλαμπο κάπου εκεί ψηλά, μα η φτωχή και μίζερη Βαλκανική χώρα του τότε δεν μοιάζει σε τίποτα με τη χρεοκοπημένη κοσμοπολίτισσα Ευρωπαϊκή Ελλάδα του τώρα.  Η αλλαγή που προσδοκούσαμε ήρθε σα σίφουνας άλλαξε τις ζωές όλων, μας πήρε από το χέρι και μας πήγε ταξίδι στο χωροχρόνο, μας κατέταξε σε άλλη κατηγορία στην οποία όμως δε μπορούσαμε τελικά να παίξουμε. Δε μπορέσαμε να διαχειριστούμε τον ξαφνικό –έστω και δανεικό- πλούτο ούτε εμείς οι πολίτες, ούτε η εκάστοτε εξουσία. Όμως τα τεράστια βήματα που έχουν γίνει οφείλονται στα οράματα κάποιων ανθρώπων που είχαν τη διαχείριση της χώρας στα χέρια τους. Δεκτό, θεμιτό και απόλυτα σωστό  να φωνάζουμε για τα λάθη και τις παραλείψεις τους, αλλά απόλυτα μηδενιστικό, ανιστόρητο, βλακώδες και επικίνδυνο για τη συνέχεια, να μην χειροκροτούμε τα επιτεύγματα τους που άλλαξαν το ρου της ζωής μας.

Όποιος δε μπορεί να δεί την πολιτική, οικονομική και κοινωνιολογική διαφορά μιας σακούλας με τυριά και αλλαντικά στα μάτια ενός παιδιού τριάντα χρόνια πρίν και ενός σήμερα, είναι ή βλάξ, ή αστός οπότε ουδέποτε θα κατανοήσει, ή οπαδός του Τσίπρα.

Όχι, δεν είναι καλό που η χώρα έπεσε στα βράχια και ναι οι καπεταναίοι φταίνε γι αυτό όχι οι μούτσοι. Όμως πριν τους πετάξουμε όλους στη θάλασσα να συλλογιστούμε όλο το ταξίδι. Από πού ήρθαμε και πού φτάσαμε, τα λιμάνια που πιάσαμε και ότι τα άλλα πλοία που σπεύδουν σε βοήθεια -με το αζημίωτο- έχουν το λαό ως πλήρωμα κι όχι σαν επιβάτες.

Καλή Ανάσταση.

Ο εξαγιασμός της λάσπης

Του Στ. Τσαγκαρουσιάνου, από τη Lifo
Μάλλον έχω αρχίσει να τρελαίνομαι, γιατί δεν μπορώ να παρακολουθήσω την επικαιρότητα.

Σύμπασα η καλωδιωμένη Ελλάδα συμπαρίσταται με οιμωγές και κατάρες στο γδικιωμένο fimotro. Επειδή είναι μπλογκ και το γράφει ένας μπλόγκερ! Ασχέτως αν αποδεδειγμένα έχει γράψει εκατοντάδες ψέματα, απολύτως συκοφαντικά και εντελώς χυδαία.

Μάλλον τα έχουμε παίξει από την κρίση. Και είναι τόσο βαθύ (και δίκαιο) το μίσος μας για τα κανάλια, που οποιοσδήποτε εχθρός τους είναι φίλος μας. Ακόμα και οι τελευταίοι των τελευταίων.

Ναι, το Mega είναι ένα κανάλι άξιο αντιπάθειας. Είναι το κανάλι των αποκληθέντων από τα χείλη ενός (αξιογέλαστου) πρωθυπουργού «νταβατζήδων της Ελλάδας». Στα media, τα δημόσια έργα, τη διαπλοκή με την εξουσία - ακόμα και την πολιτιστική ζωή. Οι ειδήσεις του ποτέ δεν έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ιδιοκτητών του. Όπως, άλλωστε, συμβαίνει σε ΟΛΑ τα media (συστημικά και alternative). Στην όχι και τόσο σύντομη ζωή μου δεν θυμάμαι κανέναν δημοσιογράφο που να έβαλε ποτέ την αλήθεια πάνω από το συμφέρον του αφεντικού του - όσο λαλίστατος κι αν ήταν. Μου διαφεύγει κανείς;

Ναι, λοιπόν, το Mega είναι στα ουσιώδη απαράδεκτο - παρά την επίφαση της δημοσιογραφικής ευπρέπειας. Όπως είναι απαράδεκτοι οι μεγάλοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί της Ελλάδας, οι οποίοι καταρρέουν μέσα στο ίδιο τους το λίπος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος το πολεμάει είναι αρχάγγελος με τη ρομφαία. Υπάρχουν αυτοί που το κρίνουν επειδή τους απωθεί κι εκείνοι που το κρίνουν επειδή δεν κατάφεραν να το γοητεύσουν! Επίσης, υπάρχουν αυτοί που το κρίνουν και έχουν το τεκμήριο της εντιμότητας (π.χ. ο Στάθης της «Ελευθεροτυπίας») και εκείνοι που το κρίνουν μέσα από το πηγάδι του Μελιγαλά: πρόσωπα χαμηλών επιδόσεων σε όλους τους τομείς.

Το ότι στο πρόσωπο ενός φτωχοδιάβολου του Extra Channel (καναλιού που κινείται μεταξύ «Αυριανής» και Τσιτσιολίνας) βρίσκει η ελληνική μπλογκόσφαιρα τον Άγιο Σεβαστιανό της είναι δείγμα της υποκρισίας και της χαιρεκακίας της. Δείχνει επίσης ότι το Mega, καταθέτοντας αγωγή, έχει χάσει την ψυχραιμία του. Τέτοια πρόσωπα τα αφήνεις να σιγοψήνονται στην κόλασή τους. Και δεν τους απαντάς ποτέ (εκτός κι αν είσαι ο Μάνος Χατζιδάκις). Ακόμα κι ένα εκατομμύριο unique visitors να μπαίνουν κάθε μέρα στα ανυπόληπτα μπλογκ, αυτά τα μπλογκ δεν υπάρχουν! Όλοι ξέρουν. Εξαπατώνται μόνο επειδή θέλουν να εξαπατηθούν. Και οι μεγαλοδημοσιογράφοι δεν βρέθηκαν στο στόχαστρο του κόσμου εξαιτίας του fimotro, αλλά εξαιτίας της προβληματικής ιστορίας τους. Θα γίνονται πλέον δέκτες εχθρότητας ακόμα κι αν το fimotro κλείσει.

Ας πάψει, λοιπόν, ο εξαγιασμός της λάσπης. Γιατί θα γεννήσει ένα τέρας. Αν δεν το έχει γεννήσει ήδη.

Στο φινάλε, αν είναι να συντριβεί ο Τσίμας του Μega για να πάρει τη θέση του ο bully σχολιαστής του Extra, καλύτερα ο Τσίμας που είναι και χορτάτος (από δόξα, τουλάχιστον).

Γιατί κλαίγεται ο Γιαννάκης;

Συνεχίζει τις μαλακίες ο Πρετεντέρης. Σήμερα φωνάζει γιατί το υπ. οικονομικών ανεβάζει τις αντικειμενικές αξίες στα hi end των β.π. όπως Παλαιό Ψυχικό και Φιλοθέη.
Δίνει λοιπόν ένα πολύ καλό παράδειγμα με ιστορικό πύργο 46 δωματίων και 8 στρεμμάτων κήπο στην Αγγλία, να πωλείται έναντι 2 εκατ. ευρώ, το ίδιο ποσό δηλαδή που δίνει ως αντικειμενική αξία το υπ. οικονομικών για σπίτι 200 τετραγωνικών στις χάι περιοχές των βορείων προαστίων.
Καταλήγει λοιπόν: "Ηθικό δίδαγµα; Είτε κάποιοι πιάνουν κορόιδα τους κληρονόµους του λόρδου είτε το υπουργείο πιάνει κορόιδα τους έλληνες φορολογουµένους. "

Παίρνω ως δεδομένο οτι έχει δίκιο για τις νέες αντικειμενικές και δεν το ψάχνω παραπάνω, αν όμως κάνει τον κόπο να ρίξει μια ματιά στις αγγελίες ή να ρωτήσει κανα μεσίτη (ρεπορτάζ λέγεται αυτή η εργασία...) πριν γράψει τις παπαριές του, θα δεί οτι οι τιμές στις παραπάνω περιοχές είναι πολύ μεγαλύτερες! Μπορεί να χρειάζεσαι 2 εκατομμυριάκια για να πάρεις πύργο έξω από το Λονδίνο, αλλά για μονοκατοικία 580τ.μ. στο Παλαιο Ψυχικό θέλεις το ευτελές ποσό των 4.300.000 ευρώπουλων!!!
Ποιός κοροϊδεύει ποιόν λοιπόν κε Πρετεντέρη;
Σας έτσουξε ο ΦΜΑΠ ή μαζευτήκατε όλοι οι αναξιοπαθούντες του Mega και κλαίγεστε επειδή θα πληρώσετε μεγαλύτερο φόρο για τα παλάτια σας;