"Ναι, αλλά επί Χίτλερ είχαμε ασφάλεια"...

Πέσαμε πάλι από τα σύννεφα με την δολοφονία του άρρωστου φτωχοδιάβολου που μέσα στη θολούρα του πήγε να ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο μέρα μεσημέρι στην Ομόνοια και αηδιάσαμε με τα απάνθρωπα σχόλια στα σόσιαλ μίντια που υπερθεμάτιζαν το λιντσάρισμα.

Αλήθεια αδέλφια; Νομίζετε ότι είναι τυχαίο; Ότι είναι η «κακιά στιγμή»; Ε, λοιπόν όχι, δεν είναι!

Από την κοινωνική νομιμοποίηση στην εισαγωγή της βίας ως μέσω πολιτικής αντιπαράθεσης την εποχή των «αγανακτισμένων», μέχρι την εν ψυχρώ δολοφονία του Φύσσα ο δολοφόνος του οποίου κοιμάται ακόμα σπίτι του, ή την επιβράβευση με υπουργική καρέκλα των πλέον λούμπεν στοιχείων των κομμάτων, όλα οδηγούν στην ισοπέδωση των πιο απλών κοινωνικών και πολιτικών αξιών. Κάτι που φαίνεται στην πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού, το κλείσιμο του καθενός στο καβούκι του, την άρνηση να δούμε και να διορθώσουμε τα λάθη μας, τη δαιμονοποίηση της Ευρώπης, το φούντωμα του Εθνικισμού, την  υποτέλεια ακόμα και της υποτιθέμενης αριστεράς στα ράσα, την επικίνδυνη συντηρητικοποίηση ολόκληρης της κοινωνίας και την οπισθοχώρηση σε θέση άμυνας και φόβου για το μέλλον.

Από το «λιντσάρετε τον Πάχτα» του Καμμένου και τις αντισυγκεντρώσεις του Συριζα το ‘10-’11, ως την πλήρη ανομία στα ΑΕΙ, το χάλι του Μορέα, το άβατο στο Πεδίο του Άρεως, αλλά και τον… φόβο γιατί παίρνει νόμιμη άδεια ο Κουφοντίνας ή την προτροπή ουσιαστικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης στους ειδικούς φρουρούς να γαζώσουν με το αυτόματο το Ρουβικώνα(!), τους εσκομπάρ που διοικούν ομάδες, δήμους και σε λίγο χώρες, ή τους υπουργούς που τα βάζουν δημοσίως με τη «διαύγεια» γιατί τους εμποδίζει να κάνουν λαμογιές, όλα δείχνουν ότι το παιχνίδι έχει χαθεί. Με πρώτο το πολιτικό προσωπικό -πανθομολογουμένος το χειρότερο της μεταπολίτευσης-  ο καθένας μπορεί να κάνει ότι γουστάρει χωρίς τιμωρία, χωρίς κόστος. Και το κάνει. Ο νόμος του δυνατού, ο νόμος της ζούγκλας, ο νόμος του όχλου, το χαλί για να περπατήσει περήφανα ο φασισμός.

Όλα αυτά δεν είναι μόνο φιλοσοφίες μιας παρέας γύρω από ένα μπουκάλι ρακί, αποτυπώνονται δυστυχώς και στα ψιλά γράμματα των δημοσκοπήσεων με τα οποία κανείς δεν ασχολείται.
Ας δεχτούμε ως έγκυρο το τελευταίο γκάλοπ της metron analysis, ας ξεχάσουμε «καταλληλότητες» και πρωτιές και ας αφήσουμε απλά να μιλήσουν οι αριθμοί:
Στην εκτίμηση ψήφου, η ΝΔ προηγείται με 39,6%, έναντι 25,2% του ΣΥΡΙΖΑ και ακολουθούν: Κίνημα Αλλαγής (8,1%), ΚΚΕ (6,7%), Χρυσή Αυγή (6%), Ενωση Κεντρώων (3,2%), Το Ποτάμι (2,3%), Λαϊκή Ενότητα (1,6%), Πλεύση Ελευθερίας (1,6%), ΛΑΟΣ (1,4%), Ελληνική Λύση (1,4%) και ΑΝΕΛ (1,3%).
Αρθροίζω:
Χρυσαύγουλα 6
Λάος     1,4
Βελόπουλος  1,4
ΑΝΕΛ    1,3
Πάνω από 10% ένα συνονθύλευμα από ναζί, καθαρά φασισταριά, ψεκασμένους και «αγνούς» ακροδεξιούς. Αν βάλουμε στη σούμα τα λιμά των πλεύρηδων, τις διασπάσεις των εθνικιστών, τους αδώνηδες, τους βορίδηδες, τους -πολλούς- «νοικοκυραίους» που τρέμουν κάθε τι διαφορετικό, τους λοβοτομημένους τηλεθεατές των «δελτίων ειδήσεων», τον κάθε «έντιμο κυρ -Παντελή», τότε κοιτάξτε γύρω σας και δείτε πόσο λίγοι είμαστε και αναλογιστείτε τη στιγμή που θα πέσει στο τραπέζι το επιχείρημα "Ναι, αλλά επί Χίτλερ είχαμε ασφάλεια"...

Λυπάμαι μόνο τα παιδάκια μου σ αυτή τη σκατοχώρα.