Αντιγράφω από το disabled.gr
Είναι μια μεγάλη αλήθεια πως τα μέσα μαζικών μεταφορών σταθερής τροχιάς είναι τα πιο προσπελάσιμα για ανθρώπους που χρησιμοποιούν αναπηρικά καθίσματα για τις μεταφορές τους. Με πρώτο το αθηναϊκό μετρό και το τραμ, τα μέσα σταθερής τροχιάς είναι αυτά που έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη των επιβατών με σοβαρές αναπηρίες.
Όμως εάν εξαιρέσουμε το μετρό και το τραμ που φαίνονται να λειτουργούν χωρίς υπερβολικά προβλήματα, τα άλλα μέσα σταθερής τροχιάς πάντα είχαν μεγάλα προβλήματα και παρεμπόδιζαν τους επιβάτες με σοβαρές κινητικές αναπηρίες. Ο προαστιακός (της Αττικής) σχεδιάστηκε για να είναι προσπελάσιμος, αλλά ποτέ δεν κατόρθωσε να γίνει: Εξαρχής έχει ένα υπερβολικά μεγάλο κενό μεταξύ του συρμού και της αποβάθρας που μπορεί να καταπιεί ακόμη και τους ικανούς σωματικά. Κάποια στιγμή η διοίκηση του προαστιακού θέλησε να αγοράσει εναλλακτικές ράμπες, αλλά ποτέ δεν λειτούργησαν όπως έπρεπε ώστε να εξυπηρετηθούν οι επιβάτες με βαριά ηλεκτροκίνητα αμαξίδια.
Επίσης, προβλήματα υπάρχουν στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο (ΗΣΑΠ), που δεν οφείλονται στην έλλειψη προσπελασιμότητας, αλλά στις αποφάσεις των διοικητικών του συμβουλίων: Ο ΗΣΑΠ εδώ και πολλά χρόνια αιφνιδιαστικά διακόπτει την κυκλοφορία σε κάποιους σταθμούς λόγω έργων. Εδώ και πολλά χρόνια τα έργα δεν έχουν ολοκληρωθεί και οι διακοπές συνεχίζονται.
Όμως, το μέγα παράλογο είναι ο ΟΣΕ:
Στο σταθμό Λαρίσης υπάρχει γραφείο για ΑμεΑ και η εξυπηρέτηση είναι άψογη. Αλλά σε όλους τους άλλους σταθμούς των άλλων πόλεων τίποτα δεν λειτουργεί.
Μολονότι ο ΟΣΕ είναι εφοδιασμένος με ειδικά συστήματα για την ανύψωση των χειριστών αναπηρικών καθισμάτων από την πλατφόρμα στο βαγόνι και αντιστρόφως, αυτά τα συστήματα ποτέ δεν χρησιμοποιούνται (με εξαίρεση τον σταθμό Αθηνών).
Πρόκειται για πολύ απλά συστήματα που δεν χρειάζονται κάποια ειδική τεχνογνωσία. Παρόλα αυτά, στους σιδηροδρομικούς σταθμούς δεν υπάρχει διαθέσιμο προσωπικό για να τα χρησιμοποιήσει ώστε να διευκολυνθούν οι επιβάτες που χρησιμοποιούν αναπηρικά καθίσματα.
Στα μέσα του Ιουνίου βρέθηκα στο σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης. Όταν έφτασα στο σταθμό υπήρξαν κάποιοι εξαιρετικά φιλότιμοι υπάλληλοι που βοήθησαν για να κατέβω από το βαγόνι με τα χέρια. Για τη δική μου ασφάλεια τους ζήτησα να μου φέρουν το ειδικό σύστημα ανύψωσης, ώστε και αυτοί να μην επιβαρυνθούν από το βάρος του ηλεκτροκίνητου αναπηρικού μου καθίσματος αλλά και εγώ να κατέβω με περισσότερη ασφάλεια.
Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν πως υπάρχει τέτοιο σύστημα. Στο εντωμεταξύ βρέθηκε κάποιος υπάλληλος που μου είπε πως το συγκεκριμένο σύστημα βρίσκεται σε άλλη αποβάθρα. Δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές και έπρεπε οπωσδήποτε να κατέβω, όπως-όπως.
Όταν μετά από 4 μέρες έπρεπε να χρησιμοποιήσω πάλι το τρένο για να επιστρέψω στην Αθήνα, φρόντισα να πάω στο σιδηροδρομικό σταθμό νωρίτερα, ώστε να μεταφερθεί αυτό το ρημάδι στην αποβάθρα που το χρειαζόμουν.
Όταν βρέθηκα επάνω στις αποβάθρες διαπίστωσα πως υπήρχαν δύο τέτοια μηχανήματα: ένα για την κάθε αποβάθρα. Μάλιστα, λειτουργούσαν και τα δύο άψογα. Είναι τόσο απλή η χρήση τους, που ακόμη και ένα παιδάκι μπορεί να τα χρησιμοποιήσει.
Στο εντωμεταξύ ενημέρωσα τους υπαλλήλους του σιδηροδρομικού σταθμού, οι οποίοι απορούσαν για το ποιος ηλίθιος εξέδωσε το εισιτήριό μου τη στιγμή που (κατά τη γνώμη τους) ο σιδηροδρομικός σταθμός Θεσσαλονίκης δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ΑμεΑ.
Για καλή μου τύχη ο υπάλληλος που μεσολαβούσε με τους γραφειοκράτες του σιδηροδρομικού σταθμού είχε αναπηρία και προσπαθούσε ο άνθρωπος να επικοινωνήσει με τους συναδέλφους του γι’ αυτό το απλό και πρακτικό πρόβλημα.
Δυστυχώς δεν τα κατάφερε, αλλά επειδή ένιωθε τα προβλήματα στο «πετσί» του γύρισε τον σταθμό ανάποδα για να προκύψει μια λύση που τελικά δεν κατάφεραν να βρουν.
Και η λύση ήταν υπερβολικά απλή: το μόνο που χρειαζόταν ήταν να μου επιτρέψουν από το σιδηροδρομικό σταθμό να χρησιμοποιήσω το σύστημα με δική μου ευθύνη. Ευτυχώς οι γραφειοκράτες του ΟΣΕ δεν βρίσκονταν επάνω στις αποβάθρες (αυτό τους έλειπε να αφήσουν την δροσιά του γραφείου τους) και «πειρατικά» χρησιμοποίησα το ανυψωτικό σύστημα με την βοήθεια των ανθρώπων που με συνόδευαν.
Ύστερα από αυτό τί θα μπορούσα να πω; Χειρότερη μεταχείριση δεν θα μπορούσε να υπάρξει από τους υπαλλήλους του ΟΣΕ. Όταν μεταχειρίζονται με αυτό τον τρόπο τους επιβάτες είναι αυτονόητο πως κανείς δεν θέλει να χρησιμοποιήσει τον σιδηρόδρομο και άρα θα οδηγηθεί στην πτώχευση. Βέβαια ο ΟΣΕ δεν οδηγήθηκε στην πτώχευση μόνο από την κακή επαγγελματική συμπεριφορά των υπαλλήλων του. Δεν εξαντλήθηκαν στο να απωθούν τους επιβάτες και κατά συνέπεια πελάτες. Έκαναν και πολλά περισσότερα και στο τέλος οδήγησαν τον εργοδότη τους (ΟΣΕ) στην πτώχευση.
Εκτός από όλα αυτά, το ηλεκτρονικό σύστημα για την κράτηση και για την έκδοση των εισιτηρίων δεν λειτουργεί ποτέ. Ο επιβάτης, πελάτης και καταναλωτής πρέπει να πάει ο ίδιος από κάποιο από τα γραφεία του ΟΣΕ για να βγάλει εισιτήριο και εκεί θα πρέπει να περιμένει σε ατέλειωτες ουρές μέχρι να φτάσει η σειρά του. Ας μην αναφερθούμε στο ότι για την έκδοση του κάθε εισιτηρίου χρειάζεται από 5 έως 10 λεπτά χρόνος. Εάν γίνει πολλαπλασιασμός ανά 8ωρο εργασίας των υπαλλήλων, μπορούμε να φανταστούμε πως σίγουρα με τόσο χρόνο χρειάζονται μερικές ακόμη χιλιάδες υπαλλήλων για να εργάζονται στα εκδοτήρια εισιτηρίων.
Και το πλέον σίγουρο είναι πως εντός ολίγου θα απεργήσουν πάλι. Για ποιον λόγο να υποστηριχθούν από τους άλλους Έλληνες πολίτες τη στιγμή που αυτοί οι ίδιοι εμπόδισαν και εμποδίζουν τους επιβάτες να μετακινηθούν; Και μην πει κανένας πως ο ΟΣΕ θα πρέπει να παραμείνει υπό κρατικό έλεγχο επειδή εκτελεί ύψιστο εθνικό καθήκον…
Ιούνιος 2011
Νίκος, www.disabled.gr
Το κείμενο με τα αιτήματα των «αγανακτισμένων» της Puerta de Sol όπως κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στο διαδίκτυο. Διαβάστε τα αιτήματά τους και κάντε και μια σύγκριση με το ψήφισμα των δικών μας "αγανακτισμένων" στο http://real-democracy.gr/
1. ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
- Αυστηρός έλεγχος της φυσικής παρουσίας των αιρετών στην τήρηση των καθηκόντων τους. Συγκεκριμένες κυρώσεις για παραμέληση καθηκόντων.
- Περιορισμός των προνομίων στην καταβολή φόρων, ετών καταβολής ασφαλιστικών εισφορών και στο ύψος των συντάξεων. Εξίσωση του μισθού των εκλεγμένων αντιπροσώπων με το μέσο μισθό στην Ισπανία συν τα απαραίτητα επιδόματα για την άσκηση των καθηκόντων τους.
- Άρση της βουλευτικής ασυλίας. Μη παραγραφή των αδικημάτων διαφθοράς.
-Υποχρεωτική δημοσίευση των περιουσιακών στοιχείων όλων των δημοσίων λειτουργών.
-Μείωση των θέσεων που υπόκεινται σε καθεστώς διορισμού χωρίς περιορισμούς.
2. ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ
-Κατανομή της εργασίας με τέτοιο τρόπο ώστε να υποστηρίζει τις μειώσεις των ωρών εργασίας και την εναρμόνιση εργασιακής και οικογενειακής ζωής μέχρι να εξαλειφθεί η δομική (συστημική) ανεργία, δηλαδή μέχρι ο δείκτης ανεργίας να μειωθεί κάτω του 5%.
-Συνταξιοδότηση στα 65 και καμία αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι την εξάλειψη της ανεργίας των νέων.
-Πριμοδότηση των επιχειρήσεων στις οποίες οι συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης δεν υπερβαίνουν το 10%.
-Ασφάλεια στην εργασία: απαγόρευση των μαζικών απολύσεων ή των απολύσεων για λόγους βιωσιμότητας των μεγάλων εταιρειών ενώ παρουσιάζουν κερδοφορία, έλεγχος των μεγάλων εταιρειών για να διασφαλιστεί ότι δεν καλύπτουν με προσωρινά απασχολούμενους θέσεις που θα μπορούσαν να καλυφθούν από μόνιμο προσωπικό.
-Επαναθέσπιση του επιδόματος των 426 ευρώ για όλους τους μακροχρόνια ανέργους.
3. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
-Απαλλοτρίωση από την Πολιτεία των νεόδμητων απούλητων κατοικιών για την εισαγωγή τους στην αγορά σε καθεστώς προστατευμένου ενοικίου.
-Παροχή βοήθειας ενοικίου για τους νέους και για όλους όσους έχουν χαμηλό εισόδημα.
-Να επιτραπεί η επιστροφή των κατοικιών (datio pro soluto) για ακύρωση των υποθηκών.
4.ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
-Περικοπή των άσκοπων δαπανών στις Δημόσιες Υπηρεσίες και θέσπιση ανεξάρτητου ελέγχου προϋπολογισμού και εξόδων.
-Πρόσληψη προσωπικού κλάδου υγείας μέχρι εξάλειψης των λιστών αναμονής.
-Πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού για να εγγυηθούν την αναλογία των μαθητών ανά αίθουσα, των ομάδων διπλής βάρδιας και των ομάδων ενισχυτικής διδασκαλίας.
-Μείωση των διδάκτρων σε όλη την πανεπιστημιακή εκπαίδευση εξισώνοντας το ύψος των διδάκτρων μεταπτυχιακών και προπτυχιακών προγραμμάτων.
-Κρατική χρηματοδότηση της έρευνας για να διασφαλιστεί ο ανεξάρτητος χαρακτήρας της.
-Φτηνά και ποιοτικά μέσα μεταφοράς, με σεβασμό προς το περιβάλλον: επαναφορά των τρένων που αντικαταστάθηκαν από την υπερταχεία (AVE) με τις αρχικές τιμές εισιτηρίων, μείωση τιμών στις κάρτες πολλαπλών διαδρομών, απαγόρευση των ιδιωτικών τροχοφόρων στα κέντρα των πόλεων και κατασκευή ποδηλατοδρόμων.
-Κοινωνικές παροχές τοπικής εμβέλειας: αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» (Ley de Dependencia), δίκτυο δημοτικής κοινωνικής φροντίδας, δημοτικές υπηρεσίες διαμεσολάβησης και κηδεμονίας.
5. ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ
-Απαγόρευση οποιασδήποτε διάσωσης ή κεφαλαιακής στήριξης στα τραπεζικά ιδρύματα: εκείνα τα ιδρύματα με δυσκολίες οφείλουν να πτωχεύσουν ή να κρατικοποιηθούν για να αποτελέσουν μια δημόσια τράπεζα υπό δημόσιο έλεγχο.
-Αύξηση των φόρων ανά τράπεζα με τρόπο ευθέως ανάλογο προς το κοινωνικό κόστος της κρίσης που προέκυψε από κακή διαχείριση.
-Επιστροφή όλων των κεφαλαίων που παρασχέθηκαν στις τράπεζες στο δημόσιο ταμείο.
-Απαγόρευση των επενδύσεων των ισπανικών τραπεζών σε φορολογικούς παραδείσους.
6. ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ
-Αύξηση των συντελεστών φορολογίας στις μεγάλες περιουσίες και τα τραπεζικά ιδρύματα.
-Κατάργηση των αμοιβαίων κεφαλαίων (SICAV).
-Επαναφορά του φόρου περιουσιακών στοιχείων.
-Πραγματικός και αποτελεσματικός έλεγχος της φορολογικής απάτης και της εξαγωγής κεφαλαίων σε φορολογικούς παραδείσους.
-Προώθηση σε διεθνές επίπεδο του φόρου διεθνών συναλλαγών (φόρος Tobin).
7. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
-Όχι στον έλεγχο του διαδικτύου. Κατάργηση του νόμου Sinde.
-Προστασία της ελευθερίας της πληροφόρησης και της ερευνητικής δημοσιογραφίας.
-Υποχρεωτικά δημοψηφίσματα που σχετίζονται με θέματα μεγάλης εμβέλειας και αφορούν στην αλλαγή των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών.
-Υποχρεωτικά δημοψηφίσματα για την εφαρμογή μέτρων που υπαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
-Τροποποίηση του Εκλογικού Νόμου, για να διασφαλιστεί ένα σύστημα αμιγώς αντιπροσωπευτικό και αναλογικό το οποίο δεν θα κάνει διάκριση ανάμεσα σε πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικές πρωτοβουλίες, όπου η λευκή και η άκυρη ψήφος θα αντιπροσωπεύονται στο αποτέλεσμα.
-Ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας: μεταρρύθμιση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, για να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία του, όχι στο διορισμό των μελών του Συνταγματικού Δικαστηρίου και του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου από την Εκτελεστική Εξουσία.
-Θέσπιση αποτελεσματικών μηχανισμών που διασφαλίζουν την εσωτερική δημοκρατία στα πολιτικά κόμματα.
8.ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ
--------------------------------------------------------
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ.
Η Νορβηγία, η Σουηδία, η Δανία δεν έχουν Γερουσία, η Γερμανία έχει μόνο 100 γερουσιαστές, οι ΗΠΑ μόνο έναν γερουσιαστή ανά πολιτεία. Οι μεγάλοι θεωρητικοί του Διεθνούς και του Συνταγματικού Δικαίου θεωρούν πως η Γερουσία είναι ένα σώμα άχρηστο, μη απαραίτητο, που βρίσκεται υπό εξαφάνιση. Επομένως γιατί εμείς να εξακολουθούμε να έχουμε 260 γερουσιαστές;
Μ' αυτόν τον τρόπο θα εξοικονομούμε 3.500 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.
· Να καταργηθεί η ισόβια σύνταξη σε όλους τους γερουσιαστές, βουλευτές και τους υπόλοιπους εθνοπατέρες.· Να καταργηθούν όλες οι διπλωματικές αποστολές, εκτός από έναν πρέσβη και έναν πρόξενο δε κάθε χώρα. Δεν είναι δυνατόν να ξοδεύουμε σ' αυτά περισσότερο απ' ό,τι η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.Έτσι, και με μείωση 30% από τις προτάσεις 4, 6 και 7 στο γενικό κρατικό προϋπολογισμό (εισφορές σε συνδικάτα, πολιτικά κόμματα, ιδρύματα που δεν υπόκεινται σε καθεστώς διαφάνειας κτλ), θα αποταμιευθούν περισσότερα από 45.000 εκατομμύρια ευρώ και δεν θα είναι απαραίτητο να μειωθούν οι συντάξεις και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, ούτε να κοπούν 6.000 εκατομμύρια ευρώ από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.
Με τα μισά χρήματα που το κράτος θα αποταμίευε μ' αυτά τα μέσα, θα τέλειωνε η κρίση στην Ισπανία!
Για την αλλαγή στον εκλογικό νόμο, για μια δημοκρατία πραγματικά συμμετοχική, όπου η δική μας γνώμη, η γνώμη των πολιτών, θα είναι αυτή που κυβερνάει, όχι ένα ψηφοδέλτιο κάθε 4 χρόνια, με το οποίο κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό κι εξηγήσεις!
Για την αλλαγή στον εκλογικό νόμο και για μια δημοκρατία πραγματικά συμμετοχική, ας ξυπνήσουμε επιτέλους! Δεν θα συνεχίσουμε να είμαστε σε λήθαργο!