Ειρήνη και άμυνα

Καλώς τα τα παιδιά κι ας άργησαν. Συναυλία για την ειρήνη από τους «μουσικούς σε δράση» με πολλά από τα ονόματα που περιμέναμε κάτι να ψελίσουν ένα μήνα τώρα που οι Ρώσοι «απελευθερώνουν» ουκρανικά εδάφη.

«Ειρήνη είναι η απάντηση, όποια και αν είναι η ερώτηση» λέει το ποστεράκι των καλλιτεχνών και περιμένουμε καπάκι την καλλίγραμμη κορασίδα να μας μιλήσει για την παγκόσμια ειρήνη πριν τη στέψη της σε «μις Καλαμάτα».

Σαν παιδιά των λουλουδιών που πίνουν μπάφους με μπουριά, και λούζονται στο φως των ακτίνων του ήλιου καθώς ξαπλώνουν ανέμελα στα ατέρμονα βοσκοτόπια της Βόρειας Νεβάδας, χαριεντίζονται ερωτικά απαγγέλοντας στοίχους δυσεύρετων ποιητών, θα τραγουδήσουν για την παγκόσμια ειρήνη και τον αφοπλισμό. Θα πρότεινα, δε, να (επανα)κηρύξουμε αποπυρηνικοποιημένη ζώνη τα Προπύλαια μη τυχόν κάνει καμιά μαλακία ο Βλαδίμηρος και δεν υπολογίσει καλά.

«Ειρήνη είναι η απάντηση, όποια και αν είναι η ερώτηση» λένε οι καλλιτέχνες μας.

 «Ειρήνη αδέλφια» έπρεπε να είναι δηλαδή η απάντηση των Ουκρανών όταν άρχισε να τους θερίζει η ρώσικη πολεμική μηχανή. «Πάνω απ όλα η ειρήνη» πρέπει να βροντοφωνάξουμε αν οι Τούρκοι βουτήξουν καμια δεκαριά νησιά. «Συγγνώμη, αλλά είμαστε ειρηνιστές» έπρεπε να πούνε οι Παλαιστίνιοι αντί να παλεύουν 75 χρόνια τώρα να ανασάνουν. «Ειρήνη υμίν» έπρεπε να πούμε στις φασιστικές ορδές το ’40.

Sorry ανέμελα αδέλφια με τα λυτά χρυσά μαλλιά, αλλά χωρίς να είμαι στρατόκαβλος, τουρκοφάγος, πολεμοχαρής, εθνοκάπηλος ελληναράς, θέλω να τονίσω ότι η ερώτηση έχει μεγάλη σημασία για την απάντηση που θα πάρεις.

Αν η ερώτηση είναι «θα καθίσετε αγαπητέ να σας γκρεμίσουμε το σπίτι, να σας ισοπεδώσουμε την πόλη, να σας γλεντήσουμε την οικογένεια, να βομβαρδίσουμε τις υποδομές σας…» η απάντηση δεν είναι η ειρήνη. Είναι το «μολών λαβέ» και αν σκουρήνουν περισσότερο τα πράγματα είναι το Κούγκι.

Δεν είναι απάντηση η ειρήνη στην ερώτηση «να σου πάρω τη μισή χώρα και την πρόσβαση στη θάλασσα διότι… μπορώ». Δεν είναι απάντηση η ειρήνη στην ερώτηση «θα γράψω την ιστορία όπως θέλω γιατί είμαι ο ισχυρός».

Η άγνωστη λέξη που ψάχνετε είναι η «άμυνα», Και η άμυνα όταν μάχεσαι περι «βωμών και εστιών» είναι λυσσαλέα, είναι μοναδική, είναι αυτοκτονική, όπως δίδαξαν στην ανθρωπότητα οι σημερινοί θύτες με τα εκατομμύρια νεκρών του Στάλινγκραντ όταν καθήλωσαν τις φασιστικές ορδές για 5 μήνες, 1 εβδομάδα και 3 μέρες και άλλαξαν το ρου της ιστορίας.

Αν δεν θέλετε λοιπόν να τραγουδήσετε για τους «φονιάδες των λαών» διότι αυτή τη φορά πέφτουν πιο ανατολικά από τα γούστα σας, τραγουδήστε για τα παιδιά που σκοτώνονται στο κρύο και τη λάσπη μερικά χιλιόμετρα μακριά από εδώ. Για τα τρομαγμένα παιδιά που από τη μια μέρα στην άλλη έμελλε να ζούνε τον πόλεμο, να ζούνε τις «…φωνές μέσα στα σκοτεινά, που ανέβαιναν, καυτές ακόμη από την πίσσα του βυθού ή το θειάφι. «Όι, όι, μάνα μου», «όι, όι, μάνα μου», και κάποτε, πιο σπάνια, ένα πνιχτό μουσούνισμα, ίδιο ροχαλητό, που 'λεγαν, όσοι ξέρανε, είναι αυτός ο ρόγχος του θανάτου.»

Δειλοί και άβουλοι τόσες μέρες που οι ρώσοι σφάζουν τους ουκρανούς. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα και τώρα που αποφάσισαν μετά την τόση πίεση να κάνουν κάτι. Αμήχανοι μη χάσουν δα τα πελατάκια, στρατευμένοι στην τέχνη του εύκολου στόχου.  Όλοι στην ίδια ζυγαριά και ο θύτης και το θύμα. Και ο σφαγέας και το νεκρό παιδί. Και ο εισβολέας και ο αμυνόμενος.

Θα είμαστε όλοι εκεί στη συναυλία για την ειρήνη. Θα είμαστε όλοι εκεί για να απαιτήσουμε την ειρήνη από τους εισβολείς, να δώσουμε νοερά το χέρι στους αμυνόμενους. Για να δούμε ποιος από τους τραγουδιστές και τα συγκροτήματα θα υψώσει τη φωνή να καταγγείλει τα εγκλήματα του Πούτιν, τις σφαγές των αμάχων, τις εκατόμβες των νεκρών. Ποιός θα απαιτήσει την άμεση παύση των βομβαρδισμών και την προστασία των αμάχων. Χωρίς αστερίσκους και χωρίς ναι μεν αλλά.

Θα είμαστε όλοι εκεί να θυμίσουμε στους έχοντες κοντό και επιλεκτικό μνημονικό, ότι φίλοι του Ουκρανικού λαού και «ελευθερωτές» δεν είναι οι επιτιθέμενοι. Οτι και στην Ουκρανία ταιριάζουν τα λόγια του ποιητή για την ελλαδίτσα μας:

 

Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι»

αμέτρητες φορές οι εχθροί μου τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.

Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά.

Στ ’ανοιχτά πού καρτέραγαν δάχτυλα μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

 

Τιμή στους αμυνόμενους.