Η μέρα της Γης και η… Γιουροβίζιον

Δεν παιζόμαστε! Δε φτάνει ότι κοροϊδεύουμε τους άλλους, «την ψωνίζουμε» όμως και κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας! Κοντεύουμε να πειστούμε ότι ενδιαφερόμαστε για το μέλλον του πλανήτη, τις κλιματικές αλλαγές, την οικολογία, την πράσινη ανάπτυξη κτλ όταν το μόνο που θα μπορέσει να μας κάνει να αλλάξουμε κανάλι από τη… Δρούζα είναι μια παρέλαση από πράσινα άλογα.
Το καινούριο παραμύθι που μας έφτιαξε ως λαό και ως έθνος ήταν η τραγική ανοησία με τα φώτα και την ημέρα της γης. Το κανάλι της γιαλαντζή οικολογίας και των μονοπύθμενων (για να μην ξεχνιόμαστε) έβγαλε φιρμάνι ότι οι Ελληνάρες έρχονται πρώτοι στον κόσμο στην περιβαλλοντική συνείδηση, διότι θα συμμετέχουν μαζικά στην ηλιθιότητα με το σβήσιμο των φώτων για μια ώρα στις 28 Μαρτίου.
Το τραγικό της όλης μούφας δεν είναι ότι το κατάπιαμε αμάσητο, είναι ότι μόλις άκουσαν για πρωτιά οι κυβερνόντες ξύπνησαν ξαφνικά και θέλησαν κι αυτοί να συμμετάσχουν. Έτσι γίναμε μάρτυρες του φαινομένου να πανηγυρίζουν και να βγάζουν ανακοινώσεις συμπαράστασης οι μεγάλοι βιαστές του περιβάλλοντος στην Ελλάδα όπως η ΔΕΗ, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα Υπουργεία.
Οι ίδιοι άνθρωποι και φορείς που είναι υπεύθυνοι για τα αυθαίρετα, για τις καταπατήσεις σε δάση και παραλίες, για τη τσιμεντοποίηση των πόλεων, για την χωρίς όριο και σχέδιο άναρχη δόμηση παντού, για τα ποτάμια των τοξικών, για τις πεθαμένες από μόλυνση λίμνες, για τις νεκρές από ζωή θάλασσες και τα καραφλά από τις φωτιές βουνά, για την ανύπαρκτη ανακύκλωση, για την εξαφάνιση κάθε πρωτοβουλίας για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πριμοδότηση του λιθάνθρακα, οι ίδιοι παίζουν με τα νεύρα και τη νοημοσύνη μας διότι γίνονται για μια ώρα… οικολόγοι σβήνοντας τα φώτα σε κλειστά κτήρια.
Δεν είναι μόνο οι φορείς όμως που μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας. Είμαστε πρώτα όλοι εμείς που δεν έχουμε κανένα σεβασμό στον εαυτό μας και τα παιδιά μας, πόσο μάλλον στο μέρος που ζούμε και στον πλανήτη, παρόλα αυτά όμως συμμετέχουμε υποκρινόμενοι σε κάθε παραμύθι που δεν έχει κανένα κόστος για την βολή μας και την καθημερινότητά μας.
Οι ίδιοι ελληναράδες που δήλωναν όλες τις προηγούμενες ημέρες ότι θα κατεβάσουν τους διακόπτες στις 28 του μήνα, οι ίδιοι είναι που πετάνε τα αναμμένα τους τσιγάρα από το αυτοκίνητο, που γεμίζουν γόπες, πλαστικές σακούλες και κουτάκια κόκα κόλας τις παραλίες, που ποτέ δεν κάνουν δυό βήματα να πετάξουν τα σκουπίδια σε κάδους ανακύκλωσης (αν έχει φιλοτιμηθεί να βάλει ο βλαχοδήμαρχος), που θα πλύνουν το ιχ με λάστιχο, που θα πάρουν τζιπ 5400 κυβικά για να κάνουν βόλτα στην πλατεία, που θα χτίσουν παράνομα πάνω στο κύμα ή μέσα στα πεύκα, που θα χαλάσουν τον κόσμο αν μια ανεμογεννήτρια τους χαλάσει τη θέα από το αυθαίρετο με την πισίνα στο βραχονήσι, που θεωρούν ηλίθιους όσους αλλάζουν τις λάμπες πυρακτώσεως, που θέλουν περισσότερα πάρκινγκ παρά πλατείες για τα παιδάκια τους, που θεωρούν πολιτισμό το mall και όχι το μητροπολιτικό πάρκο.
Πόθεν λοιπόν οι πανηγυρισμοί για την ελλαδάρα και τους οικολόγους κατοίκους της; Μια φιέστα της πλάκας με φωτάκια δεν μας κάνει καλύτερους, ούτε μας κάνει να νοιαζόμαστε ξαφνικά για το περιβάλλον και τον πλανήτη. Για την ακρίβεια δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω από όσο προσφέρει στον πολιτισμό η Γιουροβίζιον όπου επίσης διαπρέπουμε…

Έλεος πια με τις παπαριές

Από το http://www.skylos.gr
Διαβαζα κάπου ότι οι ελληνες είναι, λέει πρώτοι (ή σε ψηλή θέση τελοσπάντων) σε μια κατάταξη που αφορά τους λαούς με περιβαλλοντική συνείδηση. Ποιοί, οι ελληνες. Θα έχετε προσέξει τι σκουπίδι στροβιλίζεται στους δρόμους όταν φυσάει δυνατός αέρας τις τελευταίες μέρες.
Η υψηλη αυτή θέση οφειλεται, λέει, στο ότι οι ελληνες έχουν δηλώσει πως θα συμμετάσχουν σε μια ηλιθιότητα που λέγεται "ώρα της γης" ή κάπως έτσι. Θα σβήσουν για μια ώρα τα φώτα, για να συνεισφέρουν, λέει, στη σωτηρία του πλανήτη. Κι αφου τα ξανανάψουν, θα συνεχίσουν αμέριμνοι να πετάνε ό,τι βρουν όπου βρουν, έχοντας τη συνείδησή τους ήσυχη ότι έσωσαν το περιβάλλον.
Βρε δε γαμιόμαστε λεω εγω καλύτερα?

*Δείτε και αυτό http://www.facebook.com/group.php?gid=58233734599

Πάρε θέση Γιώργο

Το μετέωρο Ευρωπαϊκό βήμα του Σημίτη

http://grbloopers.blogspot.com

Πολύ μυστήριες απόψεις για τη λειτουργία του δημοκρατικού προτύπου φαίνεται να αποκρυσταλλώνει ο Σημίτης. Σε σημείο να με τρομάζουν!

Εκτός από την καθιερωμένη έκκληση για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνεργασίας και ενότητας για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης, που απηύθυνε ο πρώην πρωθυπουργός από το Πανεπιστήμιο BILGI, είπε και κάτι απίθανα πραγματάκια που χρειάζονται προσοχή .

Ο κ. Σημίτης προέβλεψε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα αναπτυχθούν διαφορετικά επίπεδα συνεργασίας και τόνισε ότι η εξειδίκευση αυτή δεν είναι αρνητική για την ενότητα και τη δημοκρατία στην Ε.Ε.
"Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προχωρήσει με την σταδιακή δημιουργία ευρύτερων μορφών συνεργασίας διαφόρων τύπων σε διάφορους τομείς της πολιτικής.
Θα συνιστούν ένα δίκτυο, στο κέντρο του οποίου θα είναι τα βασικά κράτη που θα συμμετέχουν σε όλες τις μορφές συνεργασίας. Έτσι, κάτω από την ομπρέλα που θα καλύπτει όλα τα κράτη μέλη, θα μπορούν να προσαρμοστούν κατά περίπτωση διάφορα επίπεδα ενότητας και διαφορετικότητας, ενόσω θα επεκτείνεται η συνεργασία", είπε.

Αυτά που είπε δεν τα ακούω για πρώτη φορά, μόνον που τα άκουγα από νεο-συντηρητικούς πολιτικούς και όχι σοσιαλδημοκράτες. Μόνον που τα έλεγαν Γερμανοί και όχι προοδευτικοί πολιτικοί χωρών της Ευρωπαϊκής περιφέρειας.

Αν τα πράγματα εξελιχθούν και άλλο προς αυτή τη κατεύθυνση – καθώς πράγματι κατά εκεί πάνε - που περιγράφει ο Σημίτης και μάλιστα με την εφαρμογή του «Washington Consensus» σε μια ευρύτατη περιοχή της Ένωσης που θα περιλαμβάνει γύρω στις 20 χώρες, τότε για τι είδους Ενωμένη Ευρώπη μιλάμε; Και, κυρίως, τι είδους δημοκρατία μπορεί να υπάρξει εντός αυτής;

Τα «διάφορα επίπεδα ενότητας και διαφορετικότητας», που λέει ο Σημίτης, υπό την ηγεσία των Γερμανών και τη συμμετοχή των Γάλλων με την ανοχή των Βρετανών, ακούγονται ενδεχομένως όμορφα και φιλελεύθερα, αλλά στην ουσία αποτελούν ρητορική αναφορά που αντανακλά τη πιο σκληρή επιβολή μια ισχυρής κεντροευρωπαϊκής ελίτ στο σύνολο των Ευρωπαίων.

Αυτό που λέει ο Σημίτης δεν είναι τίποτε περισσότερο από αυτό που εξηγήσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση μας με το «learning by indicators». Την επιβολή ενός οικονομικού, ντετερμινιστικού παραδείγματος σε διαφορετικές κοινωνίες και κουλτούρες ως απαρέγκλιτου όρου συμμόρφωσης. Όσοι αδυνατούν να συμμορφωθούν ή επιθυμούν ένα εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης και κοινωνικού μοντέλου, δεν θα έχουν πλέον καμία τύχη.
Θα αποτελούν τους κακούς μαθητές των Γερμανών και θα τιμωρούνται αυστηρά!

Γιώργο, μη ξεχνάς ότι πάμε σε εκλογές, άσε τον Σημίτη να λέει ότι θέλει - είναι απόλυτο δικαίωμα του και καλά κάνει και τα μολογά για να ξέρουμε και οι γύρω κατά που κινείται - αλλά ξεκαθάρισε τη θέση σου.

Αυτή την Ευρώπη ονειρεύεστε οι Σοσιαλιστές;
Θέλετε μία Ευρώπη που ονειρεύτηκαν αρκετοί Γερμανοί ηγεμόνες τους προηγούμενους αιώνες;
Θέλετε μήπως να πω τα ονόματά τους και να ξύσω πληγές;
Επιθυμείτε την εμπέδωση ενός νέου αυταρχικού μοντέλου κάτω από την ομπρέλα ενός μεταμοντέρνου νεοφιλελευθερισμού γερμανικού τύπου;

Αν ναι, τότε οι Ευρώπη μας και η Ευρώπη σας δεν είναι δυνατόν να συμπέσουν!
Πάρτε θέση και προσέξτε τι λέτε γιατί οι καιροί είναι πονηροί.
Και μη ξεχνάτε ότι όσα φέρνει μια μεγάλη κρίση μπορεί να μη φέρει ένας ολόκληρος αιώνας!

Πόσο απέχουμε από το Μεσαίωνα?

[ Δρόμοι ]

Η ανεργία...

... ένας λόγος παραπάνω που είναι συμφορά, είναι επειδή επενδύουμε συναισθηματικά πάρα πολλά στη δουλειά μας. Όταν τη χάνει κανείς, δεν είναι μόνο μια οικονομική απώλεια, αλλά και μια απώλεια ταυτότητας, νοήματος και κύρους. Όταν γνωρίζουμε κάποιον για πρώτη φορά, το πρώτο που τον ρωτάμε συνήθως είναι τι δουλειά κάνεις. Όταν είσαι άνεργος, δεν είσαι τίποτα. Καθένας είναι αυτό που κάνει.

Τα πράγματα...

... δεν ήταν πάντα έτσι. Για χιλιάδες χρόνια, οι άνθρωποι έβλεπαν τη δουλειά σαν μια αναπόφευκτη αγγαρεία. Ο Αριστοτέλης ήταν ο πρώτος από τους φιλοσόφους που είπε πως δεν μπορεί κάποιος να είναι ταυτόχρονα ελεύθερος και υποχρεωμένος να δουλεύει για να ζει. Η δουλειά ήταν συνώνυμη με τη δουλεία. Κι αν η δουλειά έγινε ευχαρίστηση, ήταν μονάχα με τον ερχομό της Αναγέννησης. «Με τις βιογραφίες του Ραφαήλ και του Λεονάρντο Ντα Βίντσι», λέει ο συγγραφέας Αλέν ντε Μποτόν, «κατάλαβε ο κόσμος ότι η δουλειά μπορεί να γίνει ευλογία κι ότι μπορεί να είναι προτιμότερη από το χασομέρι της αριστοκρατίας».

Η μεγαλύτερη...

... ευχαρίστηση που μπορεί να πάρει κανείς από τη δουλειά του, λέει ο Σένετ, είναι να νιώθει πως είναι κάποιος που προσφέρει κάτι στον κόσμο. Όμως, σήμερα, συνήθως οι δουλειές που είναι οι πιο προσοδοφόρες είναι κι εκείνες που στερούνται νοήματος. Προσφέρουν χρήματα, αλλά η απορία παραμένει: τι νόημα έχει, όταν άλλοι που με τη δουλειά τους αλλάζουν τον κόσμο αμείβονται με ψίχουλα; «Ν΄ αγαπάς τη δουλειά σου, αυτό είναι που μπορεί να σε φέρει όσο γίνεται πιο κοντά στην ευτυχία», έγραφε ο Πρίμο Λέβι στο «Κλειδί σε σχήμα αστεριού». Μερικά χρόνια αργότερα, όμως, ο κοινωνιολόγος Ρίτσαρντ Σένετ προειδοποιούσε: «Η λαχτάρα να τα βγάλεις πέρα σε μια δουλειά, μόνο και μόνο για την ευχαρίστηση που αυτό θα σου προσφέρει, παρεμποδίζεται από την πίεση της ανταγωνιστικότητας». Η νέα οικονομία, αυτή που σήμερα βυθίζεται, κατέστρεψε τις παραδοσιακές μορφές ανταμοιβής και από την ψυχολογική πέρασε στην οικονομική ικανοποίηση. Όμως, η αμοιβή των εργαζομένων έχει παραμείνει στάσιμη εδώ και μια γενιά, ενώ η αμοιβή των στελεχών έχει εκτοξευτεί στα ύψη. Το 1974, ο διευθυντής μια αμερικανικής επιχείρησης κέρδιζε τριάντα φορές περισσότερα από τον εργάτη του. Σήμερα κερδίζει 800 φορές περισσότερα. Και η ποσότητα έχει γίνει το σύστημα αξιολόγησης της ποιότητας των ανθρώπων.

Η ίδια...

... η δουλειά έχει σήμερα αλλάξει νόημα. Άλλοτε, τα αφεντικά μαστίγωναν τους εργάτες τους για να τους καταφέρουν να δουλέψουν ώστε να κερδίσουν περισσότερα από τη δουλειά τους. Σήμερα τους μαστιγώνουν για να μη δουλέψουν, επειδή από την αργία τους κερδίζουν περισσότερα από όσα θα κέρδιζαν από τη δουλειά τους. Ακόμη και ο μύθος του επιχειρηματία έχει καταρρεύσει: ένας αυτοδημιούργητος έχει σήμερα τόσες πιθανότητες να μπει στην αφρόκρεμα του συστήματος, όσες είχε κι ένας βιοτέχνης να μπει στη γαλλική αριστοκρατία πριν από τέσσερις αιώνες. Άραγε πόσο απέχουμε από τον Μεσαίωνα;

Του Ρούσσου Βρανά (από ΤΑ ΝΕΑ)

Ανήκουμε πλέον στην Ανατολή

Από τον Άγιο

Συγκλονισμένος διαβάζω και ξαναδιαβάζω την κοινή εμπιστευτική έκθεση των πέντε μεγαλύτερων ινστιτούτων ανάλυσης του κόσμου, η οποία είναι έτοιμη για να παραδοθεί στους αρμόδιους παράγοντες που θα παρουσιάσουν την συνολική πρόγνωση για την παγκόσμια οικονομία κατά τη κρίσιμη Συνόδο Κορυφής (2 Απριλίου) των G20.

Εδώ μεταξύ πολλών άλλων, βλέπω να αποτυπώνεται ένας άλλος χάρτης για την Ευρώπη.

Παρατηρώ την Ευρώπη να διαιρείται ξανά, αυτή τη φορά με οικονομικούς όρους και την Ελλάδα για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο να εντάσσεται στην Ανατολική Ευρώπη, η οποία εκτείνεται από την Βαλτική, την Ουκρανία, μέχρι την Τουρκία και την Ελλάδα και από την Πολωνία, την Ουγγαρία, την Σλοβακία μέχρι τις πρώην Γιουγκοσλαβικές Δημοκρατίες και τα νότια Βαλκάνια.

Η χώρα μας εμφανίζεται να παρουσιάζει όλα τα δομικά, αρνητικά, οικονομικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τις χώρες της Α. Ευρώπης, σε σχέση με τη Δ. Ευρώπη, ενώ βρίσκεται σε ελαφρώς καλύτερη οικονομική κατάσταση από την Ρωσία, αν και με πολύ δυσμενέστερη πρόγνωση για ανάκαμψη και επενδύσεις από αυτήν.

Για πρώτη φορά διαβάζω μετά το 1980 να αναφέρεται η Ελλάδα ως χώρα σε φάση «transformation», ανάλογη με αυτή που χαρακτηρίζει την «transition» των πρώην κουμουνιστικών χωρών και περιοχών της Ευρώπης, που ανεξαρτητοποιήθηκαν μετά τη πτώση του σοβιετικού καθεστώτος.

Μια και γνωριζόμαστε αρκετό καιρό ξέρετε ότι δεν υπερβάλω καθόλου.
Δυστυχώς δεν επιτρέπω στο εαυτό μου να παρουσιάσω αυτή την έκθεση που έχω μπροστά μου, καταχρώμενος την εμπιστοσύνη καλών φίλων και συναδέλφων.
Σε λίγες όμως μέρες θα έχετε όλοι την δυνατότητα να επιβεβαιώσετε αυτά που ισχυρίζομαι…δια του αποτελέσματος!

Η Ελλάδα πλέον ανήκει στη Ανατολή, με τον πλέον ουσιαστικό αν και άτυπο τρόπο, δίχως μάλιστα, εξαιτίας της ένταξής της στην Ευρωζώνη, να έχει τη δυνατότητα οικονομικής στήριξης της μορφής που σχεδιάζεται για τις υπόλοιπες Ανατολικές χώρες.

Τέλος, ενδιαφέρον έχει η πρόγνωση ότι από τις δύο περισσότερο προβληματικές περιπτώσεις του πρώην συνεκτικού Δυτικού ημισφαιρίου: Ελλάδα και Ιρλανδία, η δεύτερη εμφανίζεται με καλή σχετικά επενδυτική και αναπτυξιακή προοπτική για τα επόμενα 5 χρόνια, ενώ η χώρα μας εντάσσεται στο κύκλο των χαμένων οικονομιών μαζί με τις Ανατολικές (προσοχή ως Ανατολικές αναφέρω αποκλειστικά τις χώρες της Α. Ευρώπης και όχι της Ασίας, όπου τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά με τη Κίνα να συνεχίζει να εμφανίζει τάσεις ταχύτατης ανάπτυξης παρά την διεθνή ύφεση), παραμένοντας το μοναδικό μαύρο πρόβατο του Δυτικού Κόσμου.

Η Ελλάδα υποβαθμίστηκε στη Β’ Εθνική της Ευρώπης, φίλοι, και κανείς από την δήθεν υπεύθυνη κυβέρνηση, αλλά και την αντιπολίτευση, δεν λέει την αλήθεια στους Έλληνες …

«Ο κόσμος άλλαξε τόσο που είναι αγνώριστος, όχι μόνο την τελευταία δεκαετία αλλά και τους τελευταίους δέκα μήνες», σχολίασε στον βρετανικό Τύπο μία ημέρα μετά τη Σύνοδο, στο Χόρσαμ του Λονδίνου, ο Γκόρντον Μπράουν.

Τόσο αγνώριστος, φίλοι, που… δεν αναγνωρίζω πλέον την Ελλάδα στον χάρτη. Έγινε ένα με τον βαλκανικό περίγυρό της. Η Ελλάδα επέστρεψε στα Βαλκάνια.

Άξιοι της μοίρας μας

Στον Καιάδα οι ανήμποροι, οι άρρωστοι, οι παραμορφωμένοι, οι ξένοι, οι έγχρωμοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι μετανάστες, τα πρεζάκια, οι κουρελήδες. Εις θάνατον όλα τα μιάσματα, οι «διαφορετικοί», όλοι αυτοί που χαλάνε την ομοιομορφία, την ψευδαίσθηση, την εικόνα από το καθημερινό μας «Μάτριξ». Στην κοινωνία της πλαστής αφθονίας, του «γαύρου» και της «πανάθας», της απαξίωσης της πολιτικής, της θεοποίησης του χρήματος, της ψευτομαγκιάς, των πρωινάδικων και της Τατιάνας, των κατασκευασμένων ειδήσεων και των ανύπαρκτων πολιτικών, η κουκούλα μπορεί να έγινε ιδιώνυμο, τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα όμως είναι υπό συζήτηση, διαπραγμάτευση ή υπό κατάργηση ανάλογα με την εισήγηση μιας κάποιας αρεοπαγίτου.

Ορθώς απελύθη εργαζόμενος – φορέας του ιού του AIDS, σύμφωνα με απόφαση του Άρειου Πάγου! Το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας έκανε δεκτή την εισήγηση της αρεοπαγίτου Ειρήνης Αθανασίου η οποία είχε προτείνει να μη καταβληθεί αποζημίωση στον απολυμένο, υποστηρίζοντας ότι η απόλυση δεν ήταν καταχρηστική αλλά ήταν απόλυτα δικαιολογημένη για την αποκατάσταση της «εύρυθμης λειτουργίας της επιχείρησης και της ηρεμίας των υπολοίπων υπαλλήλων που είχε διαταραχθεί»

Μνημείο ρατσισμού η απόφαση, η οποία νομικά μπορεί να στέκει – κάτι που με αφήνει παγερά αδιάφορο - πολιτικά, κοινωνικά, ανθρώπινα όμως είναι λες και βγήκε από δικαστήριο του Γ΄ Ράιχ. Και αν το ένα θέμα που προκύπτει είναι ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται και αποφασίζουν οι ανώτατοι δικαστές, αν δηλαδή έχουν τα μάτια κλειστά στην κοινωνία όπως η Θέμιδα, ή είναι αυτοί οι ίδιοι τα μάτια της Δικαιοσύνης και όχι μόνο οι μεταφορείς των χρησμών της, το άλλο θέμα είναι η ίδια η κοινωνία μας. Είναι αυτοί οι εργαζόμενοι, οι συνάδελφοι του φορέα που ζήτησαν εγγράφως την απόλυσή του φοβούμενοι για την υγεία τους! Είναι αυτοί που «είχε διαταραχτεί η ηρεμία τους» καθώς ένας φορέας δούλευε ανάμεσά τους. Τώρα που έμεινε χωρίς δουλειά ηρέμησαν;
Εδώ τι να πει κανείς για να περιγράψει την αμάθεια, τη μεσαιωνική φοβία απέναντι σε μια αρρώστια, την έλλειψη όχι μόνο παιδείας αλλά και ανθρωπιάς από τους εργάτες – μηχανές κατανάλωσης του σήμερα. Ποιος άραγε μπορεί να εξηγήσει πώς η εργατική τάξη πέρασε από το «εμπρός της γης οι κολασμένοι» στις νόμιμες κουκούλες της κου κλουξ κλαν και την ανακούφιση για κάθε μέτρο που παίρνεται και περιορίζει τα ατομικά δικαιώματα. Πού πήγε η αλληλεγγύη, η πάλη για τους αδύναμους, η απλή ανθρωπιά που πάντα ξεχώριζε τους εργάτες από την πλουτοκρατία; Δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί ότι έρχεται η σειρά τους για εξοβελισμό; Ότι έστρωσαν μόνοι τους το δρόμο;
Καταφέραμε να γίνουμε ένα έθνος χαφιέδων, παρτάκηδων, ψευτοβολεμένων, φοβισμένων ανθρώπων, την ώρα που η επίθεση η οποία θα δεχτούν οι εργαζόμενοι με πρόσχημα την «οικονομική κρίση» θα είναι πρωτοφανής και θα μας βρει κατά μόνας. Όλοι μαζί θα αντέχαμε, τώρα είμαστε απλά τελειωμένοι πριν καν αρχίσουν οι εχθροπραξίες καθώς δε χρειαζόμαστε εχθρό, τρώμε μόνοι μας τις σάρκες μας.

Υ.Γ. Το θέμα πέρασε πλην ελαχίστων εξαιρέσεων στα «ψιλά» των ΜΜΕ. Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει κάποιος πολιτικός να κάνει τουλάχιστον μια ερώτηση στο κοινοβούλιο και να καταδικάσει την απόφαση. Θα βρεθεί κάποιο κόμμα ή φορέας να βοηθήσει αυτόν τον άνθρωπο και κατ επέκταση όλους εμάς να βρει το δίκιο του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Στην τελική, σε οποιοδήποτε πολιτισμένο κράτος του κόσμου, ο ενάγων σε τέτοια υπόθεση θα είχε ήδη πάρει την επιχείρηση, το σπίτι και το αυτοκίνητο του εναγομένου, με δικηγόρο πρωτοετή της νομικής…

Το Μουσείο Ζει, αυτό μας Οδηγεί

Από: Συγκλίνουσες αντιθέσεις

Τι συμβαίνει όταν ένα ζαλισμένο αγόρι το κάνεις ξαφνικά από Υπουργό Τουρισμού, Υπουργό Παιδείας;
Πρακτικά τίποτε σπουδαίο, σε επίπεδο όμως «διαλεκτικής», απίθανα πράγματα:
Ονειρεύεται να μετατρέψει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε ουσεία!
Αυτό, προφανώς, αποτελεί την εναλλακτική πρόταση της νέας γενιάς της Δεξιάς, για να απαλλαγεί από το πρόβλημα που της δημιουργεί η επιστημονική συγκρότηση και να λύσει δια παντός το ζήτημα του ασύλου που ποτέ δεν χώνεψε!

Με αυτό το πνεύμα παρενέβη στον διάλογο για το θέμα του ασύλου, που προσπαθεί να φέρει στην επικαιρότητα, ο υπουργός Παιδείας Α. Σπηλιωτόπουλος – για να καλύψει προφανώς τα φλέγοντα θέματα.
Σε δηλώσεις του ο κ. Σπηλιωτόπουλος ανέφερε ότι, «για λόγους ιστορίας, για λόγους συμβολισμού και για λόγους χρέους στη νέα γενιά» θα έπρεπε, «το Πολυτεχνείο, να το έχουμε μετατρέψει σε ένα Μουσείο Εθνικής Αντίστασης για να θυμόμαστε όλοι το τανκ που εκείνο το βράδυ επιχείρησε βιαίως να καταλύσει την πανεπιστημιακή ελευθερία του στοχασμού και του λόγου». Με αυτόν τον τρόπο, εξήγησε, θα μπορούσαμε να είχαμε προσφέρει πολύ περισσότερα και στη νέα γενιά και στην ιστορία αλλά, αν θέλετε, και στην πολιτική αγωγή.

Και όχι μόνο στην πολιτική αγωγή, αλλά και στην «Αγωγή του Πολίτου», θα έπρεπε να προσθέσει για να είναι ακριβής!
Άμα η ενεργός ακαδημαϊκή ζωή διαχωριστεί από την κοινωνία, τότε πιο εύκολα θα έρθει κάποια μέρα το πρωί στο σπίτι αντί για τον γαλατά, ο στρατονόμος – άσε που πλέον δεν είναι απαραίτητο να μπει στο κόπο, καθώς σήμερα υπάρχουν πιο σύγχρονα συστήματα κατάλυσης των δημοκρατικών θεσμών και καταχρηστικής παραβίασης των δικαιωμάτων, που τυπικά προασπίζει η συνταγματική μας τάξη.

Το Πολυτεχνείο-Μουσείο, δεν θα αποτελεί ασφαλώς ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής αφύπνισης για «ψωμί-παιδεία-ελευθερία», αλλά αποκλειστικά μνημειακό προϊόν, σαν τον «Άγνωστο Στρατιώτη».
Να βάλετε και τσολιάδες απέξω να γίνει ατραξιόν!
Να έρχονται και οι τουρίστες να αγοράζουν κανένα αναμνηστικό της εξέγερσης του πολυτεχνείου…να φωτογραφίζουν το ένδοξο παρελθόν της δημοκρατικής συνείδησης της Ελλάδας!

Φίλοι, κάπου εδώ τα αποθέματα χιούμορ είναι δυνατόν να εξαντληθούν ακόμη και σε μένα και να πω καμία βαριά κουβέντα.

Κάφροι και γύφτουλες του Καραμανλή, όταν ήμουν παιδί και πριν μπλέξω με την περιπέτεια της επιστήμης μου φοίτησα στο παλαιότερο πολυτεχνείο της Ευρώπης.
Μέσα στο κέντρο βρίσκεται και αυτό, κανείς όμως δεν διανοήθηκε να το …μετακομίσει. Γέμισε αργότερα κτήρια πολυτεχνικών σχολών η πόλη αυτή – για το Aachen πρόκειται – το πολυτεχνείο επεκτάθηκε ακόμη και στις παρυφές της πόλης, αλλά ποτέ κανείς δεν διανοήθηκε να μετατρέψει σε μουσείο το κεντρικό κτήριο.

Σήμερα βρίσκομαι σε ένα πανεπιστημιακό κτήριο του 17ου , με μοναδική αρχιτεκτονική και τεράστια ιστορία σε άλλη πόλη και σε άλλη χώρα .
Το κτήριο αυτό επισκέπτονται εκατοντάδες τουρίστες καθημερινά και το φωτογραφίζουν, αλλά κανείς δεν σκέφτηκε να το κάνει μουσείο.
Γίνονται μέσα σε αυτό κανονικά μαθήματα, όπως τόσα και τόσα χρόνια και οι φοιτητές αναπνέουν καθημερινά την ευωδία που αφήνει η παράδοση και έρχονται σε επαφή με τη ζώσα ιστορία που απαιτεί από την ακαδημαϊκή κοινότητα, όχι ακριβώς κάποιας μορφής σεβασμό, αλλά κυρίως …συνέχεια, εξέλιξη, καινοτομία!

Αν νομίζετε, θλιβερά αποκόμματα της ιστορίας, ότι θα πετύχετε μέσα στη γενικότερη κοινωνική αφασία που καλλιεργήσατε, το Πολυτεχνείο να μετατραπεί σε Μουσείο, τότε θα έχετε καταφέρει οι νεότερες γενεές να πορεύονται με το σύνθημα «Το Μουσείο Ζει αυτό μας Οδηγεί».

Είστε για τα …μουσεία, τελικά. Αλλά αποκλειστικά για τα πιο βαθιά τους υπόγεια εκεί που δεν φτάνει εύκολα το μάτι του επισκέπτη!
Καραγκιόζηδες!

Απίστευτος ρατσισμός με τη βούλα του Αρείου Πάγου!

Νόμιμη έκρινε ο Άρειος Πάγος την απόλυση εργαζομένου ο οποίος ήταν φορέας του ιού του AIDS. Το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας έκανε δεκτή την εισήγηση της αρεοπαγίτου Ειρήνης Αθανασίου η οποία είχε προτείνει να μη καταβληθεί αποζημίωση στον απολυμένο, υποστηρίζοντας ότι η απόλυση δεν ήταν καταχρηστική αλλά ήταν απόλυτα δικαιολογημένη για την αποκατάσταση της «εύρυθμης λειτουργίας της επιχείρησης και της ηρεμίας των υπολοίπων υπαλλήλων που είχε διαταραχθεί».

Ο συγκεκριμένος υπάλληλος απολύθηκε από την εργασία του σε εταιρεία ενδυμάτων το Φεβρουάριο του 2005. Η επιχείρηση χρησιμοποίησε ως αιτιολογικό ότι οι συνάδελφοί του ζήτησαν εγγράφως την απόλυσή του, φοβούμενοι για την υγεία τους. Στο Πρωτοδικείο και Εφετείο Αθηνών ο υπάλληλος δικαιώθηκε, καθώς κρίθηκε ότι ήταν καταχρηστική η απόλυση του (κατά παράβαση του άρθρου 281 του Αστικού Κώδικα), όπου και του επιδικάστηκε αποζημίωση 7.539 ευρώ. Ωστόσο η εργοδότρια εταιρεία προσέφυγε στον Άρειο Πάγο, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Εφετείου.

Από το http://www.tvxs.gr

Για το ΚΚΕ

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ: Οφειλόμενη τοποθέτηση για το ΚΚΕ

Ρέστα από τον Γιώργη. Διαβάστε το...

Να τα βίντεο που μελετάνε σε Μετρό και ΗΣΑΠ για βελτιστοποίηση των κερδών...

Πολύ μπροστά οι Κινέζοι. Με αυτόν τον τρόπο, ακόμα και η Ολυμπιακή κερδοφόρα θα ήταν!.. Αν και κρίνοντας από την easy jet δεν είμαστε μακρυά...

Κλεφταράδες!

Είναι απίστευτο πόσο εύκολα μπορούν να σου "σηκώσουν" το αυτοκίνητο. Δείτε τα βίντεο στο site http://www.frekvence1.cz/cs/o_nas/deni_na_f1/deni_199.shtml

Ο Σημιταράς

Με την ανοχή της κυβέρνησης οι πλουτοκράτες ξεζουμίζουν τους εργάτες

Από το: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος και ιδιοκτήτης της Alumil Γιώργος Μυλωνάς ανακοίνωσε ότι μείωσε κατά 20% τους μισθούς στους εργαζόμενους στην επιχείρησή του και μάλιστα τόνισε ότι «οι εργαζόμενοι το δέχτηκαν χωρίς να διαμαρτυρηθούν»!!!!

Και τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν ρε μπαγλαμά; Αφού πάνω απ’ το κεφάλι τους ήταν η δαμόκλειος σπάθη της ανεργίας. Οσοι εργαζόμενοι δεν δέχτηκαν να μειωθούν οι αποδοχές τους –όπως 4 εργάτριες σε άλλη βιομηχανία στο Κιλκίς- απολύθηκαν.

Επειδή όμως το παραμύθι ότι αυτό γίνετε γιατί οι βιομήχανοι «περνάνε κρίση» είναι πολύ παλιό και δεν έχει δράκο, να αναφέρουμε κάποια επίσημα στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι την συγκεκριμένη συγκυρία την εκμεταλλεύεστε για να ξεζουμίσετε ακόμα περισσότερο τους εργάτες.

• Τα κεφάλαια που κατείχαν οι πολύ μεγάλες βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις στη χώρα, από 392,9 δισεκατομμύρια το 2000, εκτοξεύτηκαν στα 680,6 δισ. το 2007! Αυτά τα ποσά τα πήραν, τώρα αξιώνουν κι άλλα!

• Τα κέρδη που συγκέντρωσαν αυτά τα μονοπώλια, την ίδια ακριβώς περίοδο, έφτασαν σε αστρονομικά επίπεδα. Οι τραπεζίτες τσέπωσαν καθαρά κέρδη ύψους 32 δισ. ευρώ, οι βιομήχανοι 17 δισ. ευρώ, οι μεγαλέμποροι 16 δισ. ευρώ. Σύνολο εφταετίας 65 δισ. ευρώ! Αυτά τα ποσά τα πήραν, τώρα αξιώνουν κι άλλα!

• Κοντά σ' αυτά μπορούμε να προσθέσουμε και μερικά «ψιλά»: Τα 28 δισ. που πήραν οι τραπεζίτες, οι τόκοι των 15 δισ. που λεηλατούν κάθε χρόνο οι... θεσμικοί επενδυτές που δανείζουν το Δημόσιο, τα δισεκατομμύρια των ΣΔΙΤ, των επιχορηγήσεων της εργοδοσίας κλπ. Αυτά τα ποσά τα πήραν, τώρα αξιώνουν κι άλλα.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι οι πλουτοκράτες με την ανοχή της κυβέρνησης καθιερώνουν έναν νέο εργασιακό μεσαίωνα με πρόσχημα την «οικονομική κρίση».

Είναι πολύ μπροστά οι άνθρωποι

Από το http://www.tvxs.gr

Η πολυσύχναστη περιφέρεια της Ιαπωνίας, Shibuya, μετατράπηκε προσωρινά σε σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Στην περιοχή εγκαταστάθηκε πειραματικά για 20 μέρες η εφεύρεση του Kohei Hayamizu, η οποία μετατρέπει τις δονήσεις από την κίνηση ανθρώπων και μηχανών σε ηλεκτρικό ρεύμα.

Στο σταθμό των τρένων της περιοχής, από όπου περνούν καθημερινά 900.000 άνθρωποι, τοποθετήθηκαν στο έδαφος τέσσερις ειδικές επιφάνειες. Υπολογίζεται ότι η ενέργεια που παράχθηκε μόνο από δονήσεις των ανθρώπων και των αυτοκινήτων τις είκοσι μέρες που οι επιφάνειες βρίσκονταν εκεί, είναι αρκετή για τη λειτουργία 1.422 τηλεοράσεων για μια ώρα.

Ο 28χρονος Kohei Hayamizu, πρόεδρος της SoundPower, δημιούργησε μια κατασκευή που χρησιμοποιεί τον πιεζοηλεκτρισμό, μια ιδιότητα που έχουν κάποια υλικά να παράγουν ηλεκτρική τάση όταν δέχονται κάποια μηχανική πίεση ή ταλάντωση.

Ο Hayamizu υποστηρίζει ότι παρόμοιες κατασκευές μπορούν να ενσωματωθούν, για παράδειγμα, σε κινητά τηλέφωνα ή ακόμα και σε εθνικές οδούς. Στόχος του εγχειρήματος είναι να αναδειχθεί η ανάγκη για νέες και καθαρότερες πηγές ενέργειας.

Η εταιρεία TOYOTA κινήθηκε ήδη προς αυτή την κατεύθυνση δημιουργώντας έναν νέο τύπο αμαξιού. Το νέο αμάξι θα εκμεταλλεύεται την ενέργεια που παράγεται κατά το φρενάρισμα με αποτέλεσμα να γίνεται εξοικονόμηση καυσίμων.

Η δικιά σου η τσαχπινογαργαλιάρα, κωλοπαιδαρά

Αν είσαι άνεργος/η, αν ζεις με 400, 500 €, αν είσαι μαθητής, φοιτητής χωρίς μέλλον και βλέπεις πως ζουν τα παιδιά των πολιτικών του Εφραίμ, τι κάνεις;
Να πως ζει ο "αντιεξουσιαστής" γιος του Βουλγαράκη ...που αποκαλεί "πουτ...νες" τις μάνες των δημοσιογράφων!
Ζώντας την αβεβαιότητα του αύριο ,την καταπίεση και την μιζέρια του σήμερα , τις μίζες των πολιτικών το σκάνδαλο του Βατοπεδίου ...ο νεαρός Απόστολος Βουλγαράκης δεν άντεξε άλλο και έκανε την επανάσταση του μέσα απο το facebook ! "Πουτ...νας γιοι δημοσιογράφοι" Δείτε ενα πραγματικό βίντεο απο την ζωή του "επαναστατημένου" Απόστολου!




Από το http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/