Χειρότερα δε γίνεται...

Του Δ. Χατζόπουλου από Τα Νέα

Τον Καιάδα, Ελληνες τον εφηύραν...

Του Γιώργου Μπουρδάρα

Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα, τόσα χρόνια, για την απαράδεκτη, ανάλγητη, προσβλητική της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στάση του ελληνικού κράτους έναντι των ατόμων με αναπηρία. Παραδείγματα προκλητικής, απάνθρωπης αδιαφορίας όσον αφορά την εκπαίδευση παιδιών με αναπηρία, ή την υποστήριξη των ίδιων και των οικογενειών τους.
Από κοντά και ένα τεράστιο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.
Δεν είναι μόνο, δηλαδή, ο εκάστοτε "ηγεμόνας". Είναι και ο ... υπήκοος που επιδεικνύει αυτή τη χυδαία συμπεριφορά. Ελληνικό κράτος και κοινωνία μαζί, ενεργητικά ή παθητικά στήνουμε χρόνο με το χρόνο μικρούς και μεγάλους Καιάδες, για όλους εκείνους οι οποίοι (ανεξαρτήτως αιτίας) δεν έχουν κάποια από τα "αυτονόητα" για μας τους υπόλοιπους, τους θεωρούμενους "αρτιμελείς"...
Δεν φροντίζει το κράτος (κυβερνήσεις, δημόσιοι - κρατικοί λειτουργοί) να υπάρχουν, επί παραδείγματι, σχολεία πλήρως εξοπλισμένα με υποδομές και εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό για παιδιά με αναπηρίες. Και μην ακούσω ότι βρισκόμαστε σε εποχές μεγάλης κρίσης. Είδαμε τα χάλια μας και τότε που η Ελλάδα "ανθούσε"...
Από κοντά, όμως, και ο "λεβέντης" απέναντι, ο της διπλανής πόρτας. Επειδή βιάζεται, αφήνει την αυτοκινητάρα ή τη μηχανή του πάνω στις ειδικές ράμπες για τους αναπήρους... Και φυσικά, όλα αυτά τα χρόνια, ουδέν "κίνημα αγανακτησμένων" με την κωλοκατάσταση δημιουργήθηκε. Μόνοι τους γονείς και συγγενείς, και από κοντά κάποιοι με φιλότιμο, Ανθρωποι με το "Α" κεφαλαίο, έκαναν ό,τι μπορούσαν για αξιοπρεπή διαβίωση των παιδιών που δεν μπορούν...
Κι ερχόμαστε στο Σήμερα... Δευτέρα, 12 Σεπτεμβρίου 2011...
Η κυβέρνηση δημοσιοποιεί στη Βουλή τον κατάλογο με τα 151 ΝΠΙΔ που αποφάσισε να εντάξει στο πρόγραμμα εφαρμογής του νόμου για την εργασιακή εφεδρεία. Με άλλα λόγια? Η λίστα περιλαμβάνει εκείνους τους φορείς που θα εξαναγκαστούν σε απομείωση του προσωπικού τους. Σε ποσοστό 10% σε πρώτη φάση, άμεσα, και μετά ακόμη περισσότερο.
Μεταξύ των 151 αυτών φορέων, υπάρχουν όχι ένας, όχι δύο, αλλά 29 (!!!!!!) που εμφανίζονται να ασχολούνται με παιδιά που έχουν αναπηρίες! Ειδικοί παιδικοί σταθμοί, Σύλλογοι, Εργαστήρια, Ειδικά θεραπευτικά κέντρα!...
Τί απουσιάζει από την νέα αυτή κυβερνητική πρωτοβουλία, για την οποία "λεπτομέρειες" δεν μεταδίδονται από τα ΜΜΕ?
ΠΡΩΤΟΝ: Η αιτιολόγηση της απόφασης. Το σκεπτικό, δηλαδή, καθώς και η τεκμηρίωση: Αν ήταν Φορείς-βιτρίνες για λαμόγια, θα έπρεπε να καταγραφεί το πόσο κοστίζουν στο κράτος και να κλείσουν αμέσως.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η καταγραφή των επιπτώσεων. Δεν υπάρχει αναφορά στο πόσα παιδιά και πόσες οικογένειες θα πληγούν από τη μείωση του προσωπικού.
ΤΡΙΤΟΝ: Οι υπογραφές των εισηγούμενων αυτούς τους συγκεκριμένους φορείς και εκείνων που τους ενέκριναν. Ποιός δημόσιος λειτουργός σκέφτηκε να συμπεριλάβει 29 φορείς για παιδιά με ειδικές ανάγκες στη λίστα των περικοπών. Και ποιός είπε το τελικό οκέι!
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Η δημοσιοποίηση του "προϋπολογισμού" εξοικονόμησης χρημάτων. Δεν μας λένε, με την εφαρμογή του μέτρου σε αυτούς τους 29 φορείς, πόσα χρήματα θα "γλυτώσει" το ελληνικό κράτος.
Αντί επιλόγου: Ειδικά το τέταρτο σημείο έχει σημασία. Και για την καλύτερη αξιολόγησή του, ας συνυπολογιστεί και το εξής: Στην ίδια "μοίρα" με τους 29 μπαίνει μέσω της χθεσινής λίστας και το Μέγαρο Μουσικής. Και εκεί, με άλλα λόγια, θα εφαρμοστεί το μέτρο της μείωσης προσωπικού. Μόνο που για το Μέγαρο Μουσικής, ήδη καταβάλλει το ελληνικό κράτος, δηλαδή όλοι μας μέσω της φορολογίας, τουλάχιστον 95 ΕΚΑΤ. ευρώ. Τόσο είναι το δάνειο που δεν πληρώνει το Μέγαρο και για την αποπληρωμή του οποίου είχε μπει εγγυητής το ελληνικό δημόσιο...
Ναι, στιγμές σαν κι αυτές, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ που είμαι Ελληνας!

Χρειάζονται τολμηρές πρωτοβουλίες

 ...Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν η παγκόσμια οικονομία τρανταζόταν από την εμπορική ανισορροπία μεταξύ ΗΠΑ και Ιαπωνίας, η διεθνής κοινότητα είχε ενεργήσει άμεσα.  Στη Συμφωνία της Νέας Υόρκης (Ξενοδοχείο Plaza, 22 Σεπτεμβρίου 1985), οι πέντε μεγάλοι προχώρησαν σε υποτίμηση του δολαρίου κατά 50%, όχι μόνον για να περιορίσουν το αβάσταχτο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών των ΗΠΑ, αλλά και για να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της αμερικανικής οικονομίας, που τότε κρατούσε τα ηνία του κόσμου. Η απόφαση ελήφθη χωρίς την παραμικρή αναστάτωση στις διεθνείς χρηματαγορές. Κανένα ίχνος πανικού, αφού οι κερδοσκόποι είχαν λάβει έγκαιρα το μήνυμα. Κι όταν κάτι υλοποιείται στη βάση της διεθνούς συνεργασίας και συντονισμού, οι «αγορές» υπακούουν. Ποιά εταιρεία βαθμολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, όπως οι σύγχρονοι τρεις «δικτάτορες» των αγορών (Standard & Poor΄s, Moody΄s και Fitch), θα μπορούσε να αγνοήσει το ενιαίο μέτωπο λαών και κυβερνήσεων; Το μεγάλο δίδαγμα της πρόσφατης ιστορίας: το κράτος, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας βρίσκεται υπεράνω πιστοληπτικών και λοιπών, αμφιβόλου προέλευσης, εταιρειών, αρκεί να το θέλει...

'Ενα εξαιρετικό άρθρο του Του Δρ. Ανδρέα Παπαστάμου στο Capital.gr Διαβάστε το

Πηγή:www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Γκούλαγκ για ανέργους!!!

Είναι απίστευτο αυτό που ετοιμάζει το ακροδεξιό μόρφωμα που κυβερνά την Ουγγαρία για τους άνεργους πολίτες.
Τους υποχρεώνει σε... καταναγκαστικά έργα αν θέλουν να παίρνουν το πενιχρό επίδομα ανεργίας πάνω από 90 ημέρες. Όπως γράφει το stovoreiostereomatiselva.blogspot.com

Οι άνεργοι μπορούν να στελνονται σε έργα σε ολόκληρη την χώρα, συμπεριλαμβανομένων και αυτων πολύ μακριά από το σπίτι τους, ακόμη και αν έχουν οικογένεια. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι αυτοί που δουλευουν πάνω από τρεις ώρες μακριά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση έχουν δικαίωμα για τροφή και στέγαση. Στα σχέδια για συγκεκριμένα έργα που διέρρευσαν δειχνει ότι θα πρέπει να στεγάζονται σε τροχοσπιτα.


Οι άνεργοι μπορούν επίσης να δανείζονται σε ιδιωτικές εταιρείες.

Τα στρατοπεδα εργασίας θα παρακολουθούνται από συνταξιούχους αστυνομικούς, ενώ ο αρμόδιο υπουργός δήλωσε οτι 

- Εμείς δεν μιλάμε για παρακολούθηση, αλλά και για καθοδηγηση, διαχείριση και οργάνωση. Για να τοποθετήσει κανεις 300.000 άνθρωποι στο πρόγραμμα εργασιών είναι μια περίπλοκη ιστορία που απαιτεί ακριβώς τις ικανότητες που εχει η αστυνομία. 

Σας θυμίζουν τίποτα όλα αυτά από Νταχάου, γκούλαγκ, ή τα στρατόπεδα εργασίας του Μάο; Ορθώς, καθώς

Το πλανο ήταν αρχικά με την επωνυμία «Εθνικό Σχέδιο Εργασίας", αλλά μετονομάστηκε μετά απο...επισημάνση ότι ειχε το ίδιο όνομα με ένα πρόγραμμα που διεξάγονται από το ...φασιστικό καθεστώς της δεκαετίας του 1930 στην Ουγγαρία!!

Ολο το κείμενο στη σελίδα http://stovoreiostereomatiselva.blogspot.com/2011/08/h.html
 

Ποιος είναι πιο μαλάκας, ο πιτσιρίκος ή ο Αλέξης;

Μα ασχολούμαστε με τα τσαντήρια, τη βρώμα και τα χασίσια στο Σύνταγμα, ενώ στην Ομόνοια γίνεται ελεύθερα το νταλαβέρι; 

Αυτό είναι το ατράνταχτο επιχείρημα που έχουν οι φοβεροί και τρομεροί επαναστάτες του κώλου και μιλούν για… μαφιόζικη επιδρομή το ξημέρωμα στους νεοχίπιδες που έπλεναν δημοσίως τα παπάρια τους στο σιντριβάνι της πλατείας για να διώξουν το μνημόνιο μέσω της μπόχας.

Με την ίδια Τσίπρικη «λογική» γιατί να ασχολούμαστε με τους έλληνες ανέργους όταν στην Αφρική πεθαίνουν από πείνα, ή γιατί να πιάνουμε τους ληστές από τη στιγμή που υπάρχουν οι φονιάδες.

Είναι η ίδια «λογική» των στόκων που αθωώνουν κάθε λαμόγιο που τους απομυζά φοροκλέβοντας και υπερτιμολογώντας, επειδή κανένας πολιτικός δεν έχει μπει στη φυλακή. Κάτσε λοιπόν μαλάκα να σε πηδάει κάθε ελεύθερος επαγγελματίας μέχρι να δεις στη στενή τον Άκη και φώναζε ηλιθιότητες περί της απολύτου ολιγαρχικής «άμεσης δημοκρατίας» όταν ο νεοφιλελευθερισμός κάνει πάρτυ με την έδρα σου και άλλο που δε θέλει από το να «καεί το μπουρδέλο η βουλή». Βόδι.

Δεν ξέρω πόση ηλιθιότητα μπορώ να αντέξω, αλλά μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι Αυγουστιάτικα διαβάζοντας τις ανακοινώσεις του Σύριζα, των Ταλιμπάν του Αντωνάκη στο antinews ή τις αναρτήσεις των επίσημων γραφείων τύπου της επανάστασης, του μαλακοπίτουρα του «πιτσιρίκου» και των μυαλοφυγόδικων του «press project». 

 Πρέπει να ανεχθούμε κάθε φασιστική δήθεν επαναστατική χοντρομαλακία, από τους μπάφους της πλατείας μέχρι την καφρίλα των ταξιτζήδων και από την αποενοχοποίηση των πατριδοκάπηλων χρυσαυγιτών μέχρι τη μαφία των συγκλητικών, στο όνομα μιας στείρας αντιμνημονιακής ρητορικής.

Αυτή είναι η επανάσταση του συντηρητισμού, της μιζέριας, της αγκύλωσης, του ωχαδελφισμού και της απολιτικοποίησης. Να τη χαίρεστε κι αυτή και τα τσαντίρια σας. Αυτοί είστε, αυτά μπορείτε να πρεσβεύετε, μέχρι εκεί φτάνει το κολλημένο σας μυαλό. 

Καλό καλοκαίρι, κι αν αργήσω το Σεπτέμβρη αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα. Ζώα.  

Δήμαρχος - υπόδειγμα

Γιατί ρε γαμώτο να μην είναι περισσότεροι αυτοί οι λαμπροί άνθρωποι;.. Ακούστε όλη την ομιλία, ζωγραφίζει ο τύπος!

Βρε ούστ

Η πρακτοράντζα ο Χατζηστεφάνου ξαναχτύπησε με δακρύβρεχτο κομμάτι. Όχι, από ασυναρτησίες αρνούμαι να δώσω λίνκ, βρείτε το μόνοι σας. Θα βάλω όμως τη φωτό του άρθρου υπό τον τίτλο "Η γαλανόλευκη κυματίζει στην κατεχόμενη Ελλάδα"

 

ΟΣΕ: Όταν οι εργαζόμανοι "καταργούν" την προσβασιμότητα

Αντιγράφω από το disabled.gr

Είναι μια μεγάλη αλήθεια πως τα μέσα μαζικών μεταφορών σταθερής τροχιάς είναι τα πιο προσπελάσιμα για ανθρώπους που χρησιμοποιούν αναπηρικά καθίσματα για τις μεταφορές τους. Με πρώτο το αθηναϊκό μετρό και το τραμ, τα μέσα σταθερής τροχιάς είναι αυτά που έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη των επιβατών με σοβαρές αναπηρίες.

Ανυψωτικό μηχάνημα του ΟΣΕ

Όμως εάν εξαιρέσουμε το μετρό και το τραμ που φαίνονται να λειτουργούν χωρίς υπερβολικά προβλήματα, τα άλλα μέσα σταθερής τροχιάς πάντα είχαν μεγάλα προβλήματα και παρεμπόδιζαν τους επιβάτες με σοβαρές κινητικές αναπηρίες. Ο προαστιακός (της Αττικής) σχεδιάστηκε για να είναι προσπελάσιμος, αλλά ποτέ δεν κατόρθωσε να γίνει: Εξαρχής έχει ένα υπερβολικά μεγάλο κενό μεταξύ του συρμού και της αποβάθρας που μπορεί να καταπιεί ακόμη και τους ικανούς σωματικά. Κάποια στιγμή η διοίκηση του προαστιακού θέλησε να αγοράσει εναλλακτικές ράμπες, αλλά ποτέ δεν λειτούργησαν όπως έπρεπε ώστε να εξυπηρετηθούν οι επιβάτες με βαριά ηλεκτροκίνητα αμαξίδια.
Επίσης, προβλήματα υπάρχουν στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο (ΗΣΑΠ), που δεν οφείλονται στην έλλειψη προσπελασιμότητας, αλλά στις αποφάσεις των διοικητικών του συμβουλίων: Ο ΗΣΑΠ εδώ και πολλά χρόνια αιφνιδιαστικά διακόπτει την κυκλοφορία σε κάποιους σταθμούς λόγω έργων. Εδώ και πολλά χρόνια τα έργα δεν έχουν ολοκληρωθεί και οι διακοπές συνεχίζονται.
Όμως, το μέγα παράλογο είναι ο ΟΣΕ:
Στο σταθμό Λαρίσης υπάρχει γραφείο για ΑμεΑ και η εξυπηρέτηση είναι άψογη. Αλλά σε όλους τους άλλους σταθμούς των άλλων πόλεων τίποτα δεν λειτουργεί.
Μολονότι ο ΟΣΕ είναι εφοδιασμένος με ειδικά συστήματα για την ανύψωση των χειριστών αναπηρικών καθισμάτων από την πλατφόρμα στο βαγόνι και αντιστρόφως, αυτά τα συστήματα ποτέ δεν χρησιμοποιούνται (με εξαίρεση τον σταθμό Αθηνών).
Πρόκειται για πολύ απλά συστήματα που δεν χρειάζονται κάποια ειδική τεχνογνωσία. Παρόλα αυτά, στους σιδηροδρομικούς σταθμούς δεν υπάρχει διαθέσιμο προσωπικό για να τα χρησιμοποιήσει ώστε να διευκολυνθούν οι επιβάτες που χρησιμοποιούν αναπηρικά καθίσματα.
Στα μέσα του Ιουνίου βρέθηκα στο σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης. Όταν έφτασα στο σταθμό υπήρξαν κάποιοι εξαιρετικά φιλότιμοι υπάλληλοι που βοήθησαν για να κατέβω από το βαγόνι με τα χέρια. Για τη δική μου ασφάλεια τους ζήτησα να μου φέρουν το ειδικό σύστημα ανύψωσης, ώστε και αυτοί να μην επιβαρυνθούν από το βάρος του ηλεκτροκίνητου αναπηρικού μου καθίσματος αλλά και εγώ να κατέβω με περισσότερη ασφάλεια.
Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν πως υπάρχει τέτοιο σύστημα. Στο εντωμεταξύ βρέθηκε κάποιος υπάλληλος που μου είπε πως το συγκεκριμένο σύστημα βρίσκεται σε άλλη αποβάθρα. Δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές και έπρεπε οπωσδήποτε να κατέβω, όπως-όπως.
Όταν μετά από 4 μέρες έπρεπε να χρησιμοποιήσω πάλι το τρένο για να επιστρέψω στην Αθήνα, φρόντισα να πάω στο σιδηροδρομικό σταθμό νωρίτερα, ώστε να μεταφερθεί αυτό το ρημάδι στην αποβάθρα που το χρειαζόμουν.
Όταν βρέθηκα επάνω στις αποβάθρες διαπίστωσα πως υπήρχαν δύο τέτοια μηχανήματα: ένα για την κάθε αποβάθρα. Μάλιστα, λειτουργούσαν και τα δύο άψογα. Είναι τόσο απλή η χρήση τους, που ακόμη και ένα παιδάκι μπορεί να τα χρησιμοποιήσει.
Στο εντωμεταξύ ενημέρωσα τους υπαλλήλους του σιδηροδρομικού σταθμού, οι οποίοι απορούσαν για το ποιος ηλίθιος εξέδωσε το εισιτήριό μου τη στιγμή που (κατά τη γνώμη τους) ο σιδηροδρομικός σταθμός Θεσσαλονίκης δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ΑμεΑ.
Για καλή μου τύχη ο υπάλληλος που μεσολαβούσε με τους γραφειοκράτες του σιδηροδρομικού σταθμού είχε αναπηρία και προσπαθούσε ο άνθρωπος να επικοινωνήσει με τους συναδέλφους του γι’ αυτό το απλό και πρακτικό πρόβλημα.
Δυστυχώς δεν τα κατάφερε, αλλά επειδή ένιωθε τα προβλήματα στο «πετσί» του γύρισε τον σταθμό ανάποδα για να προκύψει μια λύση που τελικά δεν κατάφεραν να βρουν.
Και η λύση ήταν υπερβολικά απλή: το μόνο που χρειαζόταν ήταν να μου επιτρέψουν από το σιδηροδρομικό σταθμό να χρησιμοποιήσω το σύστημα με δική μου ευθύνη. Ευτυχώς οι γραφειοκράτες του ΟΣΕ δεν βρίσκονταν επάνω στις αποβάθρες (αυτό τους έλειπε να αφήσουν την δροσιά του γραφείου τους) και «πειρατικά» χρησιμοποίησα το ανυψωτικό σύστημα με την βοήθεια των ανθρώπων που με συνόδευαν.
Ύστερα από αυτό τί θα μπορούσα να πω; Χειρότερη μεταχείριση δεν θα μπορούσε να υπάρξει από τους υπαλλήλους του ΟΣΕ. Όταν μεταχειρίζονται με αυτό τον τρόπο τους επιβάτες είναι αυτονόητο πως κανείς δεν θέλει να χρησιμοποιήσει τον σιδηρόδρομο και άρα θα οδηγηθεί στην πτώχευση. Βέβαια ο ΟΣΕ δεν οδηγήθηκε στην πτώχευση μόνο από την κακή επαγγελματική συμπεριφορά των υπαλλήλων του. Δεν εξαντλήθηκαν στο να απωθούν τους επιβάτες και κατά συνέπεια πελάτες. Έκαναν και πολλά περισσότερα και στο τέλος οδήγησαν τον εργοδότη τους (ΟΣΕ) στην πτώχευση.
Εκτός από όλα αυτά, το ηλεκτρονικό σύστημα για την κράτηση και για την έκδοση των εισιτηρίων δεν λειτουργεί ποτέ. Ο επιβάτης, πελάτης και καταναλωτής πρέπει να πάει ο ίδιος από κάποιο από τα γραφεία του ΟΣΕ για να βγάλει εισιτήριο και εκεί θα πρέπει να περιμένει σε ατέλειωτες ουρές μέχρι να φτάσει η σειρά του. Ας μην αναφερθούμε στο ότι για την έκδοση του κάθε εισιτηρίου χρειάζεται από 5 έως 10 λεπτά χρόνος. Εάν γίνει πολλαπλασιασμός ανά 8ωρο εργασίας των υπαλλήλων, μπορούμε να φανταστούμε πως σίγουρα με τόσο χρόνο χρειάζονται μερικές ακόμη χιλιάδες υπαλλήλων για να εργάζονται στα εκδοτήρια εισιτηρίων.
Και το πλέον σίγουρο είναι πως εντός ολίγου θα απεργήσουν πάλι. Για ποιον λόγο να υποστηριχθούν από τους άλλους Έλληνες πολίτες τη στιγμή που αυτοί οι ίδιοι εμπόδισαν και εμποδίζουν τους επιβάτες να μετακινηθούν; Και μην πει κανένας πως ο ΟΣΕ θα πρέπει να παραμείνει υπό κρατικό έλεγχο επειδή εκτελεί ύψιστο εθνικό καθήκον…
Ιούνιος 2011
Νίκος, www.disabled.gr

Είναι δυνατόν να είναι ακόμα ο Παπουτσής υπουργός;

ορισμός καταστολής

Αληταράδες με στολή

κι ο παππούς κουκουλοφόρος ήταν;

"Η υπερβολική και αλόγιστη χρήση χημικών οδήγησε σε εξάντληση του στοκ χθες, με αποτέλεσμα να μεταφέρονται επειγόντως χημικά από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα..." Το Βήμα

Σκηνές πολέμου στο Μετρό Συντάγματος

Τί μαλάκας Θεέ μου...

Ο Ήλιος και η Μυρσίνη

Με το συμπάθιο κυρά Μυρσίνη μου, αλλά άντε και γαμήσου παλιοπατσαβούρα που θα μας απαγορεύσεις να ακούμε ό,τι τραγούδια γουστάρουμε.

Μεγάλωσα με το "θα τον μεθύσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι", αλαλάζοντας σαν Αεκτζής στην σκεπαστή και παραφράζοντας το στοίχο του ποιητή "με τον Ανδρέα και με το ΠΑΣΟΚ, καλημέρα ήλιε καλημέρα..." και έρχεται καμιά 30ριά χρόνια μετά η κόρη του Λοϊζου με ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση και απαγορεύει (!) από εδώ και στο εξής να ακούγεται το τραγούδι - ύμνος για το ΠΑΣΟΚ, "Καλημέρα Ηλιε" σε οποιαδήποτε δραστηριότητα του κόμματος.

Ότι ενστάσεις να έχω για την πολιτική του ΓΑΠ και της παρέας του, όσο μακριά κι αν είναι από το ΠΑΣΟΚ του τότε (αυτό έλειπε…), η ιστορία είναι ιστορία και καμιά κόρη κανενός δε μπορεί να τη σβήσει επειδή δε γουστάρει τον… Παμπούκη.

Αφού λοιπόν η κυρά Μυρσίνη γράφει ένα Τσίπρικο λίβελο κατά της κυβερνητικής πολιτικής με «επιχειρήματα τύπου «…τα δικαιώματα στην εργασία, την υγεία, την παιδεία, την ποιότητα ζωής, τον πολιτισμό, τα έχετε κάνει ένα απέραντο fast track έξυπνων επενδύσεων, ξεπουλώντας όχι μόνο τον δημόσιο πλούτο αυτή της χώρας, αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη...» για να δικαιολογήσει την απαγόρευσή της, τελειώνει παραφράζοντας Ρίτσο: «…Ο Ήλιος άλλωστε, είναι δικός μας, και όχι δικός σας. Δεν μπορεί κανείς να μας τον πάρει. Και δεν θα μας τον πάρει».

 Αυτό ακριβώς κυρα Μυρσίνη μου, «Δεν μπορεί κανείς να μας τον πάρει». Αν κάποτε γράψετε εσείς κάτι, παίξτε το μόνο στις συνιστώσες που γουστάρετε. Αφήστε όμως τον  Ήλιο να τον μεθάει και να τον τρελαίνει όποιος θέλει και όπως θέλει, γιατί ευτυχώς δεν ανήκει σε εσάς αλλά στην ιστορία μας.

Άπαιχτος!

Ο κυρ Σταύρος θέλει ν αγοράσουμε... κορβέτες και πυραύλους!

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=406969&h1=true

Τον γαμείς ή δεν τον γαμείς κ Πρόεδρε;..

Έχουμε ξεφύγει τελείως...

Αγανακτισμένος…

Ήταν αγανακτισμένος με την κυβέρνηση. «Μας έχει γαμήσει ο Παπακωνσταντίνου» έλεγε στον φίλο του την ώρα που έμπαινα στο μαγαζί του. «Φόροι και καπάκι φόροι, και ξέσκισε και την αγορά. Μπαίνουν, βλέπουν, ρωτούν και φεύγουν» συνέχισε καπνίζοντας αρειμανίως και βεβαίως χωρίς να μου ρίξει ούτε μια ματιά παρότι αγκομαχούσα ακόμα όρθιος πάνω από την αρχοντική φραπεδιά του.

Για να μπώ στην μάντρα μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που διαθέτει στα Βριλήσσια, έπρεπε να κάνω ανηφορικό σλάλομ ανάμεσα στα προς πώληση ΙΧ, ισορροπώντας το μπαστούνι ανάμεσα από προφυλακτήρες και καθρέπτες. Θα μου πείτε, αυτός φταίει που είσαι ανάπηρος; Όχι, αλλά και αρτιμελής χωρίς χορευτική δεινότητα δεν πέρναγε.

Όπως και να ΄χει, ο σούπερ επιχειρηματίας (νεαρότατος μάλιστα), συνέχισε να με γράφει μεγαλοπρεπώς και να βρίζει τους «πουλημένους που έχουν φάει τον αγλέορα» χωρίς μάλλον ο ίδιος να επιθυμεί να πουλήσει την πραμάτεια του.

Τόλμησα να διακόψω τον αντικυβερνητικό του οίστρο λέγοντας:

• «γειά σας, είμαι ο Γιάννης που μιλήσαμε το πρωί στο τηλέφωνο για το τάδε αυτοκίνητο…»
  
• «Α, ναι…» απάντησε ενοχλημένος. «Κατέβα (σε άψογο ενικό) στο δεύτερο υπόγειο και θα το δεις.»
  
• «Μάλιστα, έχετε κάποιο ασανσέρ ή κατι ανάλογο;..»
  
• «όχι ρε φίλε «(και φιλαράκια γίναμε…), με τα πόδια θα κατέβεις. Ά, και τράβα και το αυτοκίνητό σου από εκεί γιατί κλείνεις το πάρκινγκ και δεν είναι μόνο δικό μας.»
  

Έκπληκτος και απολύτως αιφνιδιασμένος με το θράσος, τον αγοραίο τσαμπουκά του και την απολύτως ανάγωγη συμπεριφορά, δεν διαμαρτύρομαι όπως θα έπρεπε αλλά ψελλίζω:

• «Ξέρετε… επειδή έχω αντικειμενική δυσκολία να κατέβω με τα πόδια σε τόσο επικλινές πάτωμα, μήπως θα μπορούσα να πάω με το αυτοκίνητο;»
  
• «Όχι, δεν φτάνει μέχρι εκεί»
  
• «Να μου το ανεβάσει τότε κάποιος;»
  
• «Τι λες ρε φίλε (πάλι), για να βγεί αυτό πρέπει να βγουν πρώτα 190 αυτοκίνητα»!
  
• «Ναι, αλλά σας πήρα τηλέφωνο και μου είπατε να έρθω σήμερα να το δώ. Πώς θα δω, θα οδηγήσω και θα κρίνω ένα αυτοκίνητο για να το αγοράσω αν βρίσκεται κάπου χωμένο και στριμωγμένο ανάμεσα σε δεκάδες άλλα;»
  
• «Δε μου είπατε ότι έχετε πρόβλημα»(ξαφνικά πληθυντικός)
  
• «Τι δουλειά έχει η αναπηρία μου με το να αγοράσω γουρούνι στο σακί, καθώς δε μπορώ να δώ το προϊόν που πουλάτε»
  
• «Ξέρεις, (ενικός πάλι), δεν κάνουμε test drive εδώ, γι αυτό δίνουμε και ένα χρόνο εγγύηση.»
  
• «Συγχαρητήρια μέτρια, αλλά εγώ αυτοκίνητο από φωτογραφία δεν αγοράζω. Καλημέρα σας».
  

Έφυγα βράζοντας από τα νεύρα γιατί δεν τον έβρισα και δεν του άνοιξα το κεφάλι όπως πολύ θα ήθελα, απόλυτα αγανακτισμένος με αυτό το όρθιο ζώο που του έφταιγε ο Παπακωνσταντίνου, το μνημόνιο και ο «Τσολάκογλου πρωθυπουργός» για το ότι δε μπορούσε πια να σταυρώσει πελάτη. Προφανώς, την περίοδο των παχιών αγελάδων ο ηλίθιος αυτός πουλούσε τις «μπέμπες», τις CLK και τα καγιέν, σχεδόν από το τηλέφωνο στους φοροδιαφεύγοντες μπουζουκόβιους χοντρέμπορους λαχανικών, μεγαλοχασάπηδες, υδραυλικούς, γιάτρουλες και λοιπούς κατατρεγμένους. Τώρα «αγανακτεί» στο Σύνταγμα γιατί η δουλειά του πάει κατά διαόλου, αλλά ούτε που του πέρασε από το μυαλό(;) οτι πρέπει να αλλάξει τακτική, οτι πρέπει να δουλέψει κι αυτός έστω κατά το ελάχιστον και να μάθει να σέβεται τους πελάτες του… Του φταίει το κράτος, οι φόροι, ίσως και οι "πουλημένοι οι δημοσιογράφοι" και σίγουρα "το μπουρδέλο η Βουλή" και είναι σίγουρος οτι ποτέ τα πράγματα δεν θα είναι ίδια γι αυτόν.
Το ελπίζω, πούστη!

 
 

Οι Αληταράδες με το Φίμωτρο

Αληταράδες που το παίζουν "πολιτικοί συντάκτες", αρουραίοι στον υπόνομο της ενημέρωσης και υπηρέτες καθενός που θα τους πετάξει στο πάτωμα ένα 50ερω να το μαζέψουν με τη γλώσσα. Αυτοί είναι οι διαχειριστές στα Φίμωτρα της μπλογκόσφαιρας. Τιποτένια σκουλήκια που τους έχει ξεράσει το ίδιο το άρρωστο σύστημα των media και φυτοζωούν στο βούρκο "αποκαλυπτικών" δελτίων. Να τους χαίρονται στη Νέα Πολιτική Άνοιξη που τους πήραν στη δούλεψή τους.
Τα ανθρωποειδή - πληρωμένοι "δολοφόνοι" του internet έχουν αποδείξει χρόνια τώρα οτι δεν έχουν αρχίδια, αλλά να γράφουν για τον Μπουτάρη, ο οποίος έχει παραδεχθεί δημοσίως οτι ήταν αλκοολικός και χρόνια τώρα δε αγγίζει το αλκοόλ, οτι ήταν... σκνίπα, πάει πολύ και γι αυτούς.