Καθόλου δε μου αρέσει αυτή η ιστορία με τις επιθέσεις εναντίον αστυνομικών που αρχίσουν και γίνονται… μόδα. Ακόμα πιο πολύ όμως δε μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν το θέμα τόσο τα ΜΜΕ όσο και τα κόμματα.
Κραυγές από παντού ότι ο έλεγχος έχει χαθεί, ότι οι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ είναι ανίδεοι, οι αστυνομικοί είναι βλάκες με στολή, ότι έχουμε γίνει Καμπούλ, Μποκοτά και Μέξικο μαζί. Δεν αμφισβητώ ότι κάποιες από αυτές τις κορώνες έχουν στοιχεία αλήθειας και πραγματικότητας, αμφισβητώ όμως το κατά πόσο βοηθούν στην καλυτέρευση της κατάστασης οι υπερβολές, ή γίνονται όπως πάντα για λόγους μικροκομματικούς, τηλεθέασης, ή... πίεσης για αγορά νέων «συστημάτων» παρακολούθησης και καταστολής.
Το κακό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι οι κραυγές δεν περνάνε στο ντούκου. Στοχεύουν κατευθείαν στα φοβικά σύνδρομα όλων μας με αποτέλεσμα να ζητάμε ολοένα και περισσότερη αστυνόμευση, ολοένα και πιο σκληρή αστυνομία, χωρίς βέβαια αυτό να έχει καμιά σχέση με την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος ή της τρομοκρατίας.
Στις ΗΠΑ οι αστυνομικοί πρώτα σε πυροβολούν, αν βήξεις κατά την διάρκεια του ελέγχου, και μετά ψάχνουν να βρουν τι τους τρόμαξε. Αυτό δεν εμποδίζει τις ένοπλες συμμορίες να κάνουν απόλυτο κουμάντο εκεί που ξεθωριάζουν τα φώτα από τους ουρανοξύστες στις μεγαλουπόλεις. Δεν θα μου άρεσε ιδιαίτερα μια τέτοια αστυνομία και πόσο μάλλον όταν εν τέλη είναι ανίκανη να μειώσει την εγκληματικότητα.
Τις όποιες επιτυχίες της ΕΛΑΣ δεν τις έχουν κάνει ούτε τίποτα ράμπο, ούτε τα ΕΚΑΜ ούτε βέβαια τα… λαοφιλή ΜΑΤ ή όπως αλλιώς τα λένε τώρα. Για να φτάσουν να επέμβουν οι επίλεκτες μονάδες καταστολής σημαίνει ότι οι υπόλοιποι του οργανογράμματος κοιμόντουσαν ύπνο βαθύ. Στα πάντα η πρόληψη είναι η καλύτερη μέθοδος, το ίδιο ισχύει και για το έγκλημα και τους διώκτες του.
Η πρόληψη, κατά πάσα πιθανότητα, δε θα έσωζε τα δύο παλικάρια που πυροβολήθηκαν στο κεφάλι από τους ψυχρούς δολοφόνους. Όπως δε θα έσωζε και τον άλλο ένστολο που γάζωσε η «σέχτα των ηλιθίων» που αυτοσυστήνονται ως επαναστάτες. Σε αυτές τις περιπτώσεις μόνο η εκπαίδευση, το ένστικτο και η τύχη θα τους είχε σώσει. Θα ήταν όμως πιο εύκολος ο εντοπισμός των δραστών.
Σίγουρα οι περιπολίες και η παρουσία αστυνομικών ξανά στους δρόμους και τις γειτονιές θα μείωνε κάπως το μικροέγκλημα ή τέλος πάντων θα το δυσκόλευε. Καθόλου όμως δεν θα ενοχλούσε ούτε το οργανωμένο έγκλημα, ούτε βέβαια την κάθε μορφής τρομοκρατία.
Λύση δεν είναι ούτε οι κάμερες –με τις οποίες κανένα πρόβλημα δεν έχω – ούτε τα… Ζέπελινγκ (για όνομα υπουργέ μου…), ούτε οι δορυφόροι, οι εξωγήινοι ή ό,τι άλλο σκεφτεί τέλος πάντων η κούτρα του κάθε πολιτικού προϊστάμενου της αστυνομίας. Η μόνη λύση είναι να πάψουμε κάποια στιγμή να είμαστε υποανάπτυκτος λαός χαχόλων όπου η αστυνομία είναι έρμαιο των κυβερνήσεων ακόμα και σε επιχειρησιακό επίπεδο, να σταματήσει η διαρκής ηλιθιότητα της επετηρίδας όπου στις κρίσεις ξηλώνεται το σύμπαν επειδή πρέπει να φύγει κάποιος αξιωματικός και να σταματήσουμε πια να βλέπουμε με μπλε και πράσινους κόκκους τις στολές των επικεφαλής της ΕΛΑΣ.
Δύσκολο; Αδύνατο δυστυχώς όσο ο εκάστοτε πολιτικός προϊστάμενος της ΕΛΑΣ θεωρεί ότι είναι ενωμοτάρχης, ερευνητής του csi και dirty Harry μαζί, αντί απλά να κάνει την δουλειά που τον έστειλαν οι πολίτες να κάνει: Να βοηθάει την αστυνομικούς και να ελέγχει μη γίνουν… μπάτσοι.
Αναρτήσεις
