Απολύθηκε...

Σύμφωνα με την ομάδα TVXS του Σ. Κούλογλου, απολύθηκε από τον Ελεύθερο Τύπο ο φωτογράφος που αποθανάτισε τους αστυνομικούς να σημαδεύουν διαδηλωτές.

http://www.tvxs.gr/v1407

Αν είναι να σπάσει το απόστημα... be it!

Του Γιώργου Γκιώνη

'Oσον αφορά στα τρέχοντα γεγονότα, το θέαμα είναι απλά γελοίο.
Αν τα δούμε με τη σειρά, έχουν ως εξής:
1) Η κυβέρνηση γίνεται για άλλη μια φορά ρόμπα με τους τράγους και τις ανταλλαγές οικοπέδων.
2) Τελειώνει η εξεταστική, η πράσινοι απαλλάσσουν τους μπλε και τούμπαλιν και κουκουλώνεται όπως πάντα η ιστορία.
3) Μ'αυτά κι αυτά, ο χοντρός και η παρέα του χάνουν συνεχώς δημοτικότητα.
4) Τί θα κάνει για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο; Όλο και κάτι θα συμβεί και θα βγάλει τους και καλά γνωστούς-άγνωστους στο δρόμο.
5) Ιδού τα αποτελέσματα. Καίγεται η Ελλάδα και αυτοί κάθονται και τους κοιτάνε.

Προσωπικά δεν με αγγίζουν τα γεγονότα ούτε στο ελάχιστο. Ούτε καν ο θάνατος του παιδιού, ο οποίος όσο θλιβερός και να είναι, αν του δώσω παραπάνω σημασία από αυτή που προσωπικά νιώθω ότι πρέπει, κινδυνεύω να χάσω το δάσος χαζεύοντας το δέντρο. Δεν είναι η πρώτη φορά που παιδί / ενήλικος / γέρος τραμπουκίζεται, τραυματίζεται ή σκοτώνεται από μπάτσους, κάθε τόσο και λιγάκι τα ίδια συμβαίνουν. ΑΠΟ ΚΑΘΑΡΗ ΑΤΥΧΙΑ πέθανε το παιδί, μιας και ο κανόνας είναι ο ίδιος και ο αυτός. Η ιστορία απλά επαναλαμβάνεται.

Άκουσα χθες το μαλάκα το χοντρό να λέει "καλώ όλους τους πολιτικούς αρχηγούς να καταδικάσουν απερίφραστα τη βία κλπκλπ". Και τί θα γίνει ρε βλαμμένε που θα τα καταδικάσετε; Θα γίνει καλύτερη ως εκ θαύματος η ζωή μας και θα λυθούν έστω τα τρέχοντα προβλήματα; Κάτι πιο πρακτικής φύσης έχεις να πεις ή θα μας ταράξεις για άλλη μια φορά στην παπαρολογία;

Δεν θα κάτσω θα απαριθμήσω τις δηλώσεις των πολιτικάντιδων παντός είδους που έχω ακούσει τα τελευταία 24ωρα και είναι να τραβάς τα μαλλιά σου, τις περισσότερες φορές θέλω να μπω μέσα στην τηλεόραση και να κάνω ανεπανόρθωτη ζημιά σε καθέναν από αυτούς ξεχωριστά.

Όσο με θυμάμαι, τα πράγματα σε αυτή τη χώρα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όλα τα πράγματα, σε όλους τους τομείς, και έχω ξεπεράσει το παραμυθάκι που λέει το πόσο καλοί, φιλόξενοι και φιλότιμοι είμαστε ως λαός. Έχουμε καταλήξει να είμαστε ακριβώς τα αντίθετα από αυτά: είμαστε παρτάκηδες, κακεντρεχείς και μνησίκακοι όσο δεν πάει. Και αυτοί που μας κυβερνούν και μας πίνουν το αίμα τόσα χρόνια είναι ακριβώς αυτοί που μας αξίζουν. Όσο ζούνε ως παράσιτα εις βάρος μας τόσα χρόνια και ταυτόχρονα δεν χάνουμε την ευκαιρία να πάμε σαν ανδρείκελα να κουνάμε σημαιάκια όταν ανεβαίνουν στο βήμα να πούνε τις παπάρες τους, είμαστε πανάξιοι της μοίρας μας. Και το θλιβερότερο απ'όλα είναι ότι η σαπίλα της εξουσίας στην ουσία μεταλαμπαδεύεται μονίμως και στα πανεπιστήμια, όπου αντί να είναι χώροι που ουσιαστικά ξεστραβώνονται οι νέοι άνθρωποι ώστε να γίνουν χρήσιμοι ανοίγοντας κανένα βιβλίο και ταυτόχρονα το μυαλό τους, πλακώνονται με την ΠΑΣΠ οι μεν, με τη ΔΑΠ οι δε και με τη ΓΚΑΣΠ και τη ΣΜΠΑΡΕΚΟΥΑΚ οι υπόλοιποι. Εκκολαπτόμενα κομματόσκυλα ταγμένα να γίνουν σαν και τους καραγκιόζηδες που μας έχουν φέρει στην κατάσταση που είμαστε.

Και ναι, έχω χάσει κάθε ελπίδα να βρει προκοπή αυτή η χώρα. Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να φύγω στο εξωτερικό μόνιμα ρίχνοντας ταυτόχρονα μαύρη πέτρα πίσω μου και να μην ξανάρθω ούτε για διακοπές.

Προσωπικά έχω βαρεθεί και να τους βλέπω και να τους ακούω κάθε φορά να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα υποτιμώντας πρόστυχα τη νοημοσύνη μου. Όλους τους ανεξαιρέτως. Αν και το μεγαλύτερο κομμάτι μου λυπάται πολύ που τα σπάνε οι αναρχικοί (και όχι μόνο) σε όλη την Ελλάδα και καταστρέφονται οικογένειες, ένα άλλο αρκετά σημαντικό κομμάτι μου το χαίρεται, γιατί οι ακραίες καταστάσεις χρίζουν ακραίας αντιμετώπισης. Αν υπάρχει η πιθανότητα να είναι αυτός ο τρόπος που οι άνθρωποι θα ξυπνήσουν ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥΣ (η έστω η συντριπτική τους πλειοψηφία) και να φύγει το απόστημα που μας τυραννάει 50 χρόνια τώρα από πάνω μας, so be it, και ας υπάρχουν παράπλευρες απώλειες. Στο φινάλε, σπάνε μαγαζιά για ψύλλου πήδημα αν ο γαύρος χάσει από τον παοκτζή, τουλάχιστον τώρα μακάρι να προκύψει κάποιου είδους γενικευμένο, θετικό αποτέλεσμα μέσα από αυτό το χάος.

Πως να αμυνθείς στη βλακεία;

Ξεσκίστηκαν στις παπαριές τα παπαγαλάκια του Μαξίμου από χθες, αλλά σήμερα το παραξήλωσαν. Η παπαρολογία πάει σύννεφο και λείπει και ο Ριρής ο οποίος αν και αντιπαθής, τουλάχιστον ήξερε να περνάει γραμμή.

Βγαίνουν λοιπόν τώρα οι πανίβλακες και λένε οτι όλο το μπάχαλο που έγινε ήταν οργανωμένο σχέδιο για την ανατροπή του Μπουχέσα!

Τι λέτε ρε αγριόστοκοι; Τι λέτε και τι γράφετε ρε πανηλίθια δεξιά εκκρεμή που σας έδωσαν μια αργομισθία και κάνατε τη μαλακία επάγγελμα!

Μέσα στο σχέδιο ζωντόβολα ήταν και η δολοφονία; Μήπως ήταν και η πρόσληψη του μπάτσου - δολοφόνου το ΄99 που έλεγε ο βασιλιάς της μαλακίας υπουργός βορείου ελλάδας; (άσχετο, αλλά γιατί βάζουν όλους τους μυαλοφυγόδικους εκεί;).

Οι ηλίθιοι, προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο οτι το όλο σχέδιο διαχειρίζεται ο... Συνασπισμός. Εδώ οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν ούτε τα κοινόχρηστα της Κουμουνδούρου και τα δεξιά κομματόσκυλα τους βγάζουν εγκεφάλους των κινητοποιήσεων. Ναι ρε ηλίθιοι. Ο Συν τους καθοδηγεί όλους, αλλά τους ζητάει να μην τον ψηφίσουν στις εκλογές γιατί δε θέλει να γίνει κόμμα εξουσίας. Βλάκες. Παρεπιμπτώντως τα ίδια ακριβώς που λένε οι Πολύδωρες, το λένε και τα ντουβάρια του ΚΚΕ, το Λάος αλλά και οι Χρυσαυγίτες! Ωραίες κολεγιές...

Όσο για την Παπαρήγα, τη συμπονώ. Και ΚΚΕ είναι και φιλενάδα με την Παναγιωταρέα και την Κανέλη, δεν περίμενα τίποτα πιο έξυπνο από το να «παραδώσει» τις διαδηλώσεις στον Τσίπρα. Άλλωστε κάθε τι άγνωστο κάνει τζιζ για τον Περισσό. Γύρω στο 2067 θα αναλύσουν τα γεγονότα και θα αποφανθούν για τις πράξεις και τις παραλήψεις τους. Μέχρι τότε... για όλα φταίει το ΠΑΣΟΚ και η CIA.. Βρε ούστ τελειωμένα απολιθώματα.

Μάλιστα, κατά το γνωστό μπλόκ της Ρηγίλλης «politis» το οποίο και σαφώς απευθύνεται σε λοβοτομημένους, το όλο σχέδιο οργανώθηκε στη λέσχη Μπίλντεμπεργκ – προφανώς γιατί κάποιον από αυτούς τους κροισους νίκησε ο Κωστάκης στο playstation -. Η φοβερή επιχειρηματολογία τους, δε, είναι ότι η Διαμαντοπούλου σε δικτυακή συνέντευξη στο “Nylon” είχε προβλέψει κοινωνική έκρηξη. Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό των ηλιθίων πως αυτό λέγεται απλά πολιτικό κριτήριο. Ε, Ριρίδες;

Κατά τα άλλα, θα χειροκρότησαν όλα αυτά τα ζώα και τη μισοριξιά που ανέλαβε δικηγόρος των δολοφόνων και δήλωσε οτι «για το αν έπρεπε να πεθάνει ο 15χρονος θα αποφανθεί η δικαιοσύνη»!.. και «όλα είναι μια παρεξήγηση». Ναι ο αληταράς, αυτό δήλωσε η κοντή κομπλεξάρα που αυτοαποκαλείται «μοντελοπνίχτης». Η σκατόψυχη αδελφάρα που για ένα μάτσο ευρώ σκυλεύει στο ζεστό τάφο ενός μικρού παιδιού. Η λούγκρα. Και δεν του έφταναν όλες αυτές οι μαλακίες, αλλά έβγαλε και μόνος του πόρισμα για τη σφαίρα του δολοφόνου – είπε οτι έγινε εξοστρακισμός – και δε δίστασε να συκοφαντήσει τον Αλέξη και να σπιλώσει τη μνήμη του γράφοντας στο απολογητικό υπόμνημα οτι είχε παραβατική συμπεριφορά.

Ναι βρε πουσταρά, εγώ είχα πάρει στ αλήθεια αποβολή, έλα να με σκοτώσεις κομπλεξικέ σκατόμπατσε και φέρε και το δικηγόρο σου μαζί. Θα σας αρέσει...

Υ.Γ. Το κείμενο αυτό δε μπορεί να δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα διότι ούτε ένας χαρακτηρισμός δε μπορεί να διασταυρωθεί. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις εφημερίδες όπου δεν μπορείς να γράψεις τα εσώψυχά σου και ελέγχεσαι, σε αντιδιαστολή με τα μπλόγκ όπου γράφεις ό,τι μαλακία θέλεις και τη δημοσιεύεις. Καταλάβατε και εσείς όλοι ηλίθιοι με τα μπάνερ «είμαι μπλόγκερ όχι δημοσιογράφος»; Προφανώς και δεν είστε. Ούτε δεκαπέντε λεπτά δε θα κάνατε μέσα σε εφημερίδα, άσχετοι.

Γ. Γ.

Οι ξένοι καταλαβαίνουν, εμείς;

Οι ξένοι ανταποκριτές καταλαβαίνουν πολύ καλύτερα ή απλά δεν κάνουν τα παπαγαλάκια;
Διαβάστε αποσπάσματα των ανταποκρίσεων και των αναλύσεων:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=245953&ct=32

Όλοι κάτω

ΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΝΕΟΙ! ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ - ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΙ - ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ! Αύριο στην συγκέντρωση της ΓΣΕΕ στο Σύνταγμα (στις 11 το πρωί) ας καθήσουμε όλοι κάτω. Ας ξεκινήσουμε καθιστική διαμαρτυρία για όση ώρα (ή μέρες) αντέχουμε. Ειρηνικά, χωρίς βία. Κανείς δεν θα τολμήσει να ασκήσει βία σε πολίτες που εκφράζουν την οργή τους σιωπηλά…

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!

"Είμαι τρομοκράτης"

Ο Νιονιάκος είναι στο Βερολίνο και στέλνει από εκεί την ανταπόκριση. Δυστυχώς σε greeklish καθώς είναι... δύσκολο να βρεις ελληνικά σε γερμανικό pc. Δύσκολο, αλλά διαβάστε το, αξίζει

ich bien terrorist... (eimai tromokratis) Auto elege i Roza Louxemburg ki auto mourmourizan ta pitsirikia to prwi sto kentro tou berlin... Me kokkina louloudia kai ti fotografia tou Aleksi, fonazan me ti ntountouka sta germanika TI AKRIVWS PAIXTHKE stin Athina
akoma kai sta pazaria, osoi evlepan pws eimaste ellines rwtousan gia tis taraxes... toso makria, toso konta. Oi kouventes sta kafe dinoun kai pairnoun kai o kosmos kremetai apo ta radiofwna, tin tileorasi, to net kai ta tilefona pou peftoun apo ellada, mpas kai mathoume kana neo.. Les kai akoume paranoma Deutche Welle tin epoxi tis XOUNTAS... kai diavazw ston kouloglou pws idi uparxoun epitheseis apo xrusaugites se metanastes stin plateia Biktorias...
meres antistasis????
stin El Pais kai stin Corriere de la sera eixan fotografies apo Polutexneio dipla sto xthesino xaos...

einai anatrixiastika pagwmeno na to zeis auto apo makria gia tin poli sou... gia ta paidia pou ksereis... gia ta stena pou ksereis kai perpatas kai den pisteueis pws ta vlepeis kammena stin tileorasi
kai meta mpaineis pio polu sto trip, meta apo duo tria tilefona, kai thes na fwnakseis ki esu "KAFTE TA OLA '
ki otan akous ta prothipourgika diaggelmata tou katalliloterou gia apozimiwseis twn kamenwn autokinitwn kai apodosi euthinwn gia ti via stous dromous, thes na valeis fwtia sta xristougenniatika dentra tou Berolinou, etsi, gia sumparastasi...
kai meta thes na klais... den kserw ti allo mporei na isorropisei autin tin agria ma paroplismeni aisthisi tis apostasis tetoies wres ... tin apostasi apo tous filous, tous dromous, akoma ki apo autin tin efimerida, pou ki ekei kapoia zumwsi ginetai.. Ena suntrofi tha vreis... Alla pio polu leipoun oi filoi... na deis ta mati atous kai na katalaveis... kai na katalavoun...

lene pws simera tha vgoun ta MAT... poso na ktatithoun ta pallikaria... purovolouse, leei, ston aera gia ekfovismo (!) o maggas o zitas...
tha riksoun sta paidia pou petaksan sti vouli auga kai xristougenniatika stolidia apo to dentro tou kaklamani... tha riksoun sta dekapentaxrona pou tha katevoun kai aurio sto dromo???

Poso allo xaos?

Στην πυρά...

Του Γιάννη Γερονικολού

Μα καλά, είναι δυνατόν; Είναι πράγματι τόσο «λίγοι» κυβέρνηση και κόμματα; Είναι τόσο μακρυά από την κοινωνική πραγματικότητα όλοι αυτοί που καλούνται να διαχειριστούν τις τύχες ενός ολόκληρου λαού;

Περιμέναμε σήμερα να δούμε «κάτι» μετά την πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού να συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους πολιτικούς αρχηγούς. Να ακούσουμε «κάτι». Κάτι που θα έκανε τους νεαρούς να καταλάβουν οτι τους άκουσαν, οτι οι πέτρες έκαναν θόρυβο και οι φωτιές ξύπνησαν τα αντανακλαστικά των πολιτικών που πριν γίνουν διαχειριστές υπήρξαν ιδεολόγοι.

Αντ αυτού... το χάος! Οι άνθρωποι ζούν κάπου αλλού. Δε νοιάζονται για τίποτα πέρα από την πάρτυ τους και το κόμμα τους. Δε μπα να καίγεται το σύμπαν... ο πρωθυπουργός το μόνο που ήθελε είναι να ενοχλήσει τον Αλαβάνο. Το ίδιο και οι πάντα στόκοι του ΚΚΕ. Ο Συνασπισμός κοιτά να πάρει πόντους, ο Γιώργος το βουλώνει μπας και το ΠΑΣΟΚ κάνει χαρακήρι και χάσει τις εκλογές και ο Καρατζαφέρης ντρέπεται που δε μπορεί να ζητήσει τα τάνκς.

Και οι νέοι ορε παλληκάρια; Τα παιδιά που σας πετάνε τις πέτρες; Τα παιδιά που καίνε τις πόλεις; Ούτε τώρα έχουν θέση σ όλα αυτά που συζητάτε; Ούτε τώρα δεν σκύβετε από πάνω τους; Τι πρέπει να κάνουν για να σας ενοχλήσουν πραγματικά;

Όποιος έβαλε τον Καραμανλή να κάνει αυτό το διάγγελμα τη μέρα της κηδείας του Αλέξη, χρήζει ανασκολοπισμού και έχει τόσο σχέση με την πολιτική όση η Κανέλη με το διάλογο.

Το μόνο που ήθελαν σήμερα οι πολιτικοί είναι να διαχωρήσουν τα 15χρονα από αυτούς που σπάνε, βάζουν φωτιές και καταστρέφουν, από αυτούς που αν οι δικοί μας είχαν τα «κότσια» του Σαρκοζί θα χαρακτήριζαν «αποβράσματα». Ποιας κοινωνίας, όμως, είναι αποβράσματα; Είναι δημιουργήματα της κοινωνίας που επιμένει να αντιμετωπίζει τα κοινωνικά προβλήματα με την καταστολή και τη βία.

Αυτοί που έκαναν το πλιάτσικο και τα παιδιά με τις κουκούλες που συγκρούονται με τα ΜΑΤ και σπάνε τα πάντα στο διάβα τους δεν εμφανίστηκαν από το πουθενά στην κοινωνία. Πάντα εδώ ήταν και κανείς δεν ήθελε να τους δει. Και πιο πολύ απ όλους τους τους ήθελαν κρυμένους κάτω από το χαλί τα κόμματα και οι πολιτικοί. Έτσι όμως είναι απόλυτα λογικό να ακολουθήσει το ξέσπασμα.

Μια διογκούμενη μάζα αποκλεισμένων, ανέργων, μη απασχολούμενων ατόμων σε οποιαδήποτε κοινωνία δημιουργεί αντίδραση και έτσι οι μαζικές εκρήξεις είναι αναπόφευκτες. Όσο συνεχίζονται αυτές οι πολιτικές τόσο το καζάνι που βράζει θα ξεχυλίζει και κάποιοι θα ξεχύνονται στους δρόμους αυτοκαταστροφικοί, να λεηλατήσουν, να κατακάψουν, να σπάσουν, θαρρώντας πως έτσι τιμωρούν την κοινωνία που τους κρατά απόκληρους.

Ας δείξουν ένα δρόμο, ένα άλλο διέξοδο σ αυτά τα παιδιά, γιατί αλλιώς οι περιουσίες που σήμερα καταστράφηκαν, αργά ή γρήγορα θα ξανακαούν.

Τέλειο!..

Από το http://drseeng.blogspot.com

Εκπρόσωπος τύπου της Αστυνομίας ο Πάνος Σόμπολος?...

Σκληρή κριτική απο την στήλη ΖΑΠ ΖΑΠ της Ελευθεροτυπίας, για την συνεχή φιλοαστυνομική στάση του Προέδρου της Ένωσης Συντακτών Πάνου Σόμπολου, σε σημείο μάλιστα, να τον ταυτίζουν με τον εκπρόσωπο τύπου της Αστυνομίας...
-ΖΑΠ Σήκωσε το όπλο του και σημάδεψε πάνω στο παιδί, επέμενε αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας του δεκαπεντάχρονου στη χθεσινή «Κοινωνία ώρα ΜΕΓΚΑ».
ΖΑΠ Όχι δεν είναι έτσι, άλλα... λέει η Αστυνομία. Πυροβόλησε κάτω, αντέκρουε τη μαρτυρία ο Πάνος Σόμπολος.
ΖΑΠ Συγγνώμη, πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ είναι ή ο εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας; Η αλήθεια είναι ότι μας μπέρδεψε και πάλι...

Είμαι 17! Σκοτώστε με!

Το κείμενο μαθήτριας της Σχολής Μωραϊτη όπως δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία:

«Οχι, δεν διάβασα. Και ούτε θα είχα την ενέργεια να γράψω. Τα ίδια γυρνάνε στο μυαλό μου ξανά και ξανά. Πάνε πάνω από 24 ώρες που σκέφτομαι το ίδιο πράγμα. 15 χρονών, Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Το είδαν οι κολλητές μου. Στη Μεσολογγίου. Τον ήξερα μόνο φατσικά. Ηξερα τους κολλητούς του όμως...

...Εγώ δεν ήμουν εκεί. Είχα πάει Ψυρρή. Ηξερα ότι οι άλλες ήταν Εξάρχεια. Κανείς δεν είχε βγει από την υπόλοιπη παρέα. Ισως κάτι να ήξεραν παραπάνω. Ούτε εγώ ήθελα να πάω Εξάρχεια. Είπα "θα περάσω μετά". Η Α... βρέθηκε στον δρόμο μου και ήρθε και μου 'πε "15 χρονών παιδί νεκρό στη Μεσολογγίου". Ο νους μου πήγε στους δυο Ν..., είναι οι μικρότεροι εκεί πέρα. Για τρεις ώρες μετά ζήτημα να έβγαλα δέκα κουβέντες. "Ποιος είναι;", "Πώς είναι η φάτσα του;", "Είναι ο αδελφός του Τ...;", "Δεν πιστεύω να 'ναι ο Ν...". Τα τηλέφωνα βάραγαν όλο το βράδυ από παντού. Κλείσαν τα Εξάρχεια. Τα κορίτσια ήταν ακόμα εκεί. Και εγώ δεν ήμουνα κοντά τους. Γιατί δεν ήμουν κοντά τους; Δεν ήθελα να το δούνε αυτό. Δεν ήθελα να τους σημαδέψει μια τέτοια εικόνα. Μακάρι να μπορούσαμε να κλείσουμε τα μάτια στις φρίκες, να μην αφήνουμε τον άλλον να βλέπει, για να μην βλέπει εφιάλτες. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε το διεστραμμένο ύφος του κάθε τέρατος. Ακουγα. Ακουγα για το υπόλοιπο βράδυ, τα κρατούσα μέσα μου δεν έλεγα τίποτα. Σοκ. Επαιρνα τα κορίτσια τηλέφωνο. Μου έλεγαν τι έγινε: "Πριν 10 λεπτά σε αυτό το σημείο καθόμασταν. Εσκασε ένα περιπολικό και άρχισε το παιδί να το κοροϊδεύει. Ο μπάτσος μετά από φωνές σημάδεψε από ενάμιση μέτρο απόσταση. Τρεις σφαίρες. Μία τον πέτυχε στην καρδιά. Κοίταξε επάνω και σωριάστηκε πίσω. Λίγο ακόμα κατάφερε να αναπνεύσει. Μετά; Ασθενοφόρα, Λιποθυμίες. Η Κ... έπαθε κρίση πανικού. Η Τ... έκλαιγε, οι άλλες δύο... σοκ. Και στον αέρα να κυκλοφορούν οι λέξεις: Πέθανε - Παιδί - μίσος - οργή - μα είναι νεκρός - Πέθανε σας λέω - εκδίκηση. Μετά καπνός. Σπάστε τα ΟΛΑ. Σπάστε, σπάστε να γίνει η Αθήνα μαύρη σ' ένα βράδυ. Να μην υπάρχει τίποτα αύριο. Να ξεκινήσουν όλα από το μηδέν. Πώς τόλμησε ο δολοφόνος, πώς το σκέφτηκε; Εχει χρέος να αυτοκτονήσει. Να πεθάνει με τον χειρότερο τρόπο. Να ζήσει μια ζωή μέσα από τύψεις, τη χειρότερη ζωή. Να αυτοκτονήσει. Για αυτούς που το είδαν, για τους κολλητούς του, για την οικογένειά του. Να αυτοκτονήσει αυτός και κάθε άλλος μαλάκας που μας θέλει νεκρούς. ΜΙΑ ΜΑΣ ΘΕΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ; ΕΜΕΙΣ 10! ΕΚΔΙΚΗΣΗ! ΟΛΑ ΕΔΩ ΘΑ ΦΑΝΟΥΝ. Κανένας από σας δεν θέλω να έχει το θράσος να με κοιτάξει στα μάτια. Μην μου μιλήσει κανένας σας. Την ασφάλειά μου πλέον εξασφαλίζουν μόνο οι φίλοι μου και αυτοί που θεωρώ οικογένεια...

...Με αυτή τη σκέψη κοιμήθηκα... Ξύπνησα 8. Δεν ήμουν σίγουρη για το τι συνέβαινε αλλά σηκώθηκα πήγα... κάπως μηχανικά. Βρήκα τις άλλες. Το ξέραμε όλες. Τίποτα πλέον δεν είναι ίδιο. Ούτε σε μας ούτε στον κόσμο. Δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να κλάψει ούτε να συνειδητοποιήσει τι γινόταν. Κάθισα μαζί τους.

Είδα τον Ν... τον κολλητό του. Σηκώθηκα. Τον αγκάλιασα. Δεν είπαμε τίποτε άλλο. Τον έσφιξα και με έσφιξε. Τα μάτια του ήταν πρησμένα. Γιατί Ν... μου να το έχεις δει αυτό; Το πιο σκληρό πράγμα στον κόσμο. Εσπασα. Ας καιγόταν όλη η Αθήνα, ας γινόντουσαν όλα μαύρα, δεν με νοιάζει. Δεν πρέπει να υπάρχουν τέτοια πρόσωπα. Δεν πρέπει να υπάρχουν τέτοιες σκέψεις. Η πορεία ξεκινά. Αποφασίζουμε να πάμε μαζί με την Ρ...

...Δεν άργησαν οι ηλίθιοι να ρίξουν χημικά. ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ; Τα παιδιά καίγαν, καίγαν, καίγαν. Καπνοί παντού. Και εμείς τρέχαμε. Πατησίων, Αλεξάνδρας, στενά, στενά κι άλλα στενά. Μας κυνηγά διμοιρία. Ποιον κυνηγάς ρε; κάτσε στα αυγά σου! Αυτή η μέρα είναι για τον Αλέξανδρο. Κάνε πίσω επιτέλους...

...Τρέξιμο, τρέξιμο. «Μπαίνουμε μέσα στα Εξάρχεια». Βρήκαμε κάποιους δικούς μας. Και εκεί βρεθήκαμε ξαφνικά. Στο σημείο. Στη Μεσολογγίου και η Ρ... πάγωσε. Και από πίσω να μας ακολουθούν. Ε, όχι και εδώ ρε. Γιατί πατάς εδώ; Την πήρα από το χέρι να την κάνω να τρέξει...

...Μέσα σε όλους τους καπνούς η Ρ... τρέχει πίσω από τους ΜΑΤάδες και ουρλιάζει: "Είμαι 17! Σκοτώστε με! Αντε! Δολοφόνοι". Ρ..., φύγε έρχονται από στενά. Τρέχει. Η συνέχεια έχει σημασία; Δε νομίζω. Απλά περνάνε οι ίδιες σκέψεις από το μυαλό μου... Σε τι κόσμο μεγαλώνουν τα παιδιά; Γιατί μας θέλουν νεκρούς; Δεν θέλω να ξαναγίνει αυτό. Πώς θα αντιδράσω; Πώς θα τους κάνω να μετανιώνουν που γεννήθηκαν; Πώς θα κάνω τον κόσμο να καταλάβει; Γιατί με θέλουν νεκρή; Εκεί ήταν που γύρισα σπίτι. Και η μόνη ασφάλεια ήταν η αγκαλιά της μάνας μου. Και έκλαιγα, έκλαιγα μέχρι σήμερα. Ασε με τώρα μη μου μιλάς. Τίποτα δεν είναι ίδιο, απλά άσε με να κλάψω. Και μη με κοιτάξεις στα μάτια γιατί η θλίψη μου θα γίνει οργή».

Πόσο πάει η ζωή;

Του Γιάννη Γερονικολού

Πάλι τα ίδια. Πάντα τα ίδια. Τα ΜΜΕ σε διατεταγμένη υπηρεσία και το ρεπορτάζ να γίνεται προπαγάνδα. Οι κουκουλοφόροι με τις μολότοφ και οι κουκουλοφόροι με τις γραβάτες να μπλέκονται ένα κουβάρι πάνω από το μνήμα ενός μικρού παιδιού.

Αλητεία από τους γνωστούς των καναλιών και των εφημερίδων και τους γνωστούς χουλιγκάνους των γηπέδων. Άγνωστοι δεν υπάρχουν, ποτέ δεν υπήρξαν. Ένα εφεύρημα ήταν, πετυχημένο.

Χιλιάδες δεκαεξάχρονα παιδιά σε μια ανεπανάληπτη έκρηξη οργής βγήκαν στους δρόμους σε όλη τη χώρα και διαδήλωσαν για την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη. Θυμός και ξέσπασμα. Για το φόνο, για τους μπάτσους - «Ράμπο», για την ανθρώπινη ζωή που καμιά σημασία δεν έχει στην κοινωνία των αγορών, για το μέλλον τους που είναι ήδη υποθηκευμένο.

Μαζική εξέγερση από τα 16χρονα παιδιά μας, κι όμως για μια ακόμα φορά η φωνή τους δεν ακούστηκε από τα τηλεοπτικά δελτία (εξαιρείται ο Αλφα) που επέλεξαν όπως πάντα να μιλήσουν μονο για τα επεισόδια. Μόνο για τις φωτιές και τις καταστροφές. Μόνο για τις κουκούλες, τις μολότοφ και τα δακρυγόνα. Ακόμα και ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ μίλησε για πρωτοφανή επεισόδια χωρίς να αναφέρει πουθενά την πρωτοφανή μαζική κινητοποίηση των παιδιών. Των παιδιών μας που διαδηλώνουν όταν όλοι εμείς κρυβόμαστε στην πλαστή σιγουριά του καναπέ μας.

Τι να περιμένουν αυτά τα παιδιά από μια κοινωνία που έχει πάρει το κομπιουτεράκι και υπολογίζει τις ζημιές των «νοικοκυραίων» πάνω από το χυμένο αίμα ενός αθώου παιδιού. Οι λεηλασίες και οι καταστροφές είναι καταδικαστέες από όλους. Όχι τόσο όμως ώστε το ενδιαφέρον για το χρήμα να επισκιάζει το αίμα ενός 16χρονου παιδιού. Νησάφι πια. Και η ξεφτίλα έχει τα όριά της.

Όσο για τους αγανακτισμένους μικροαστούς που τρόμαξαν μυρίζοντας τ αποκαΐδια ας αναλογιστούν με όσο μυαλό τους έχει αφήσει η παρακολούθηση της κάθε Πάνια:

Πόσο κοστολογούν τη ζωή του παιδιού τους; Πόσα θα έδιναν για να αστοχήσει μια σφαίρα που κατευθύνεται στην καρδιά του 16χρονου αγοριού τους; Τι θα έδιναν για αντάλλαγμα ώστε το καυτό μολύβι από το όπλο του ένστολου δολοφόνου να μην έκοβε στα δύο το νωτιαίο μυελό του δικού τους σπλάχνου; Με τι θα αντάλλασσαν ένα βραδινό τηλεφώνημα από τον «Ευαγγελισμό» που θα τους έλεγε ψυχρά οτι ο γιός τους πέθανε;

Με τα ίδια της τα χέρια θα έκαιγε η χαροκαμένη μάνα του Αλέξη το μαγαζί της, το σπίτι της, το αμάξι της και ό,τι άλλο έχει καταφέρει στη ζωή της και θα ξανάρχιζε από την αρχή, όχι για να φέρει το παιδί της πίσω, αλλά απλά και μόνο για να μπορούσε να το αγκαλιάσει, να το φιλήσει και να του πει για τελευταία φορά πόσο τον αγαπά.

Και ο Αλέξης ηλίθιοι, ανεγγέφαλοι, γελοίοι μικροαστοί είναι παιδί όλων μας.

Καλό ταξίδι παλικαράκι...

Ο Μίχαλος και... η έκπληξη

Του Γιάννη Γερονικολού

Δεν ξέρω τι από τα δύο συμβαίνει: οι πολιτικοί μας νομίζουν οτι είμαστε εντελώς ηλίθιοι ή έχουν αποκοπεί τόσο πολύ από την κοινωνία που όλα αυτά που λένε με τόσο στόμφο τα πιστεύουν στ'αλήθεια. Το ίδιο βέβαια θα μπορούσε να ειπωθεί και για τους μεγαλοδημοσιογράφους των καναλιών, μόνο που για αυτούς ξέρουμε την απάντηση. Μας μεταχειρίζονται ως λοβοτομημένους.

Η πρόσφατη ιστορία με το αίτημα του κ. Μίχαλου για νομοθέτημα που θα κάλυπτε τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, υποτίθεται λόγω της οικονομικής κρίσης, είναι γνωστή. Γνωστές και οι αντιδράσεις της κυβέρνησης και σύσσωμης της αντιπολίτευσης. Γνωστό επίσης και το γεγονός οτι όλοι, μα όλοι, σε αυτή την υπόθεση ψεύδονται και κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους.

Η καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στην αγορά εργασίας. Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι εδώ και τον βιώνουμε όλοι όσοι δεν είχαμε την τύχη και τον μπάρμπα στην Κορώνη για να βολευτούμε στο Δημόσιο. Δεν υπάρχει οκτάωρο, δεν υπάρχουν κανόνες, υπερωρίες, βραδυνά, επιδόματα, επιθεώρηση εργασίας, σοβαροί συνδικαλιστές και προστασία του εργαζομένου. Και όλα αυτά δεν είναι απόρροια στοχευμένης αντεργατικής πολιτικής μιας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, αλλά άρχισαν επί «σοσιαλιστικών» κυβερνήσεων Σημίτη, και με ηγεμονία σοσιαλδημοκρατών στην ΕΕ.

Δεν θέλω να πω οτι το «κακό ΠΑΣΟΚ» και οι φίλοι του φταίνε για όλα, αλλά οτι όλες ανεξαιρέτως οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υπό οποιονδήποτε ιδεολογικό μανδύα την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει υποχείρια των επιχειρήσεων και των βουλών της περίφημης «αγοράς».

Ό,τι επιθυμεί η «αγορά», αργά ή γρήγορα γίνεται νόμος ή καλύτερα «συνθήκη» στην Ενωμένη Ευρώπη των γραφειοκρατών και των τεχνοκρατών, δικαιολογώντας απόλυτα την παλιά ονομασία της οικονομικής ένωσης (ΕΟΚ) και αφήνοντας ξεχασμένη στα συρτάρια των κομμάτων της Ευρωβουλής τις ιδέες περί Ευρώπης των λαών και άλλων δαιμονίων.

Έτσι, φαντάζουν τουλάχιστον αστείες αν όχι προκλητικές προς τους εργαζόμενους και κυρίως τη νέα γενιά οι αιτιάσεις προς την πρόταση Μίχαλου με την οποία απλώς και μόνον ζητείται η θεσμοθέτηση της παρανομίας υπό τον μανδύα της μοναδικής σωτηρίας των θέσεων εργασίας.

Η θλιβερή πραγματικότητα δείχνει οτι όποια επιχείρηση προσπάθησε να περάσει την εβδομάδα τεσσάρων εργάσιμων ημερών τα κατάφερε αναίμακτα παρά τις κραυγές διαφόρων εργατοπατέρων. Διότι δεν υπάρχει εργαζόμενος που να προτιμάει την ανεργία από την «ημιεργασία».

Αυτό βέβαια είναι κατάντια, αλλά έπρεπε να το είχαν συνυπολογίσει οι εργατοπατέρες, οι «σοσιαλιστές» της αντιπολίτευσης, η Φάνη, και όσοι άλλοι δηλώνουν τώρα... «non pasaran», όταν έκαναν τα στραβά μάτια για την καταφανή και προκλητική καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων των νεολαίων που πρωτοεισέρχονται στην αγορά εργασίας.

Ουδείς από αυτούς γνωρίζει με τι καθεστώς δουλεύουν οι νέοι στα σούπερ μάρκετ, στα εμπορικά καταστήματα, στις μεγάλες εταιρίες, στις πωλήσεις, στα συνεργεία, στα ατελιέ, στα συνεχώς φωνασκούντα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και γενικά στη συντριπτική πλειοψηφία του ιδιωτικού τομέα όπου βασιλεύει το «μπλοκάκι», η ημιαπασχόληση και η απαξία του εργατικού δυναμικού; Κανείς τους δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα; Και εν τέλη πως πίστεψαν οτι ταΐζοντας το «θηρίο» με το αίμα νέων δεν θα του άνοιγαν την όρεξη να επιτεθεί και στο κυρίως πιάτο;

Αφού τώρα πια που άνοιξαν την κερκοπορτα είναι ανίκανοι να σταματήσουν την άλωση, τουλάχιστον να σταματήσουν να κάνουν τους έκπληκτους με το θράσος των εργοδοτών. Είναι συνυπεύθυνοι άλλοι λόγω πολιτικής βλακείας και άλλοι λόγω πολιτικής στόχευσης.

Υπέροχα λόγια, δύσκολη πάντα η πράξη

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΡΒΕΤΑΣ:ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΚΛΑΙΝΕ ΔΙΧΩΣ ΜΑΤΙΑ,ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥΣ ΔΙΧΩΣ ΧΕΡΙΑ...Ο ΠΟΝΟΣ ΔΕΝ ΣΕ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ.Ο ΠΟΝΟΣ ΣΕ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ...

η συνέχεια στο http://prezatv.blogspot.com/2008/12/blog-post_03.html
απ όπου και το πόστ

"Σκοτώνουν τα αγόρια για να διασφαλίσουν την ειρήνη

Από το tvxs.gr

Προκειμένου να αποφύγουν μελλοντικές εχθροπραξίες, οι γυναίκες σε δύο χωριά της Παπούα Νέας Γουϊνέας σκοτώνουν εδώ και μία δεκαετία όσα παιδιά γεννιούνται αγόρια!

«Τα αγόρια γίνονται άνδρες και οι άνδρες γίνονται πολεμιστές», δηλώνει αφοπλιστικά μια χωρική στο βουνό Γκορόκα, περιοχή την οποία έχουν πλήξει πολύχρονοι πόλεμοι και καταστροφές.

Την ώρα που καταβάλλονται προσπάθειες να σταματήσει η σφαγή των νεογέννητων, αλλά και οι βιαιοπραγίες ανάμεσα στις αντιμαχόμενες πλευρές, οι γυναίκες των δύο χωριών αναφέρουν ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος προκειμένου να διασφαλιστεί η ειρήνη.