Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε καθαρά τη μάχη των Ευρωεκλογών, αλλά τώρα αρχίζουν για την Ιπποκράτους τα δύσκολα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου και οι επιτελείς του επέλεξαν – και σωστά – να μην αρχίσουν τους πανηγυρισμούς αλλά να συνεχίσουν το χτίσιμο του προφίλ ενός σοβαρού κόμματος εξουσίας, με αγωνία για τον τόπο και τους πολίτες. Εύγε! Μόνο που η αγωνία από μόνη της δε φτάνει. Χρειάζονται προτάσεις και λύσεις για να μπει σε μια ρότα αυτό το χάλι που λέγεται ελληνικό κράτος.
Και κάπου εκεί αρχίζουν τα προβλήματα. Διότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ την επομένη των εκλογών να συζήτησε για την οικονομία, η άνοδος του ΛΑΟΣ όμως, όπως και των αδελφών κομμάτων στην Ευρώπη, δε συντελέστηκε από τα ρηξικέλευθα οικονομικά τους προγράμματα αλλά από τις ξεκάθαρες θέσεις τους για την ξενοφοβία, τη λαθρομετανάστευση την Τάξη και την ασφάλεια.
Είτε κανείς συμφωνεί, είτε διαφωνεί με τον wannabe διαχειριστή της κεντροδεξιάς πολυκατοικίας, και θέσεις παρουσίασε και προτάσεις για τα καυτά αυτά θέματα. Η δε κυβέρνηση έσπευσε, πριν κλείσει η εβδομάδα από τις εκλογές, να εξαγγείλει 7 μέτρα για επαναφορά «νόμου και τάξης» στην πρωτεύουσα και όχι μόνο.
Η ΝΔ φαίνεται έτσι να επιστρατεύει την ξεχασμένη από τους νεοφιλελεύθερους του LSE «λαϊκή δεξιά» για να βγει από το τούνελ της εσωστρέφειας και της ηττοπάθειας. Οι απλές και καθαρές λύσεις που εφαρμόζουν οι συντηρητικοί ηγέτες της Γαλλίας, της Γερμανίας, και της Ιταλίας, με πολιτικές που δε φοβούνται ούτε τις ρήξεις, ούτε τον κρατικό προστατευτισμό όπου χρειάζεται, είναι η συνταγή της επιτυχίας που τους χάρισε άνετη επικράτηση στις ευρωεκλογές. Μια συνταγή που είναι εύκολη και ανέξοδη καθώς τίποτα καινούριο δε φέρνει και κανένα ρίσκο δεν προϋποθέτει. Αρκεί να εμφυσήσει στους πολίτες το συναίσθημα της σιγουριάς και της πυγμής σε ένα περιβάλλον που συνεχώς μεταλλάσσεται. Το κράτος – πατερούλης για τον πολίτη που δοκιμάζεται. Οι «νοικοκυραίοι» να ΄ναι καλά και οι άλλοι ας πρόσεχαν που και από ποιους θα γεννηθούν…
Η πρόταση της κεντροαριστεράς σε αυτή τη μη πολιτική όμως ποια είναι; Το απόλυτο τίποτα ή καλύτερα το απόλυτο χάος. Κάθε «συνιστώσα» - που θα έλεγε και ο Αλαβάνος – των σοσιαλδημοκρατών, εργατικών, πράσινων, αριστερών ή όπως αλλιώς θέλουν να αποκαλούνται, έχει μια παρατήρηση, ένα προβληματισμό, μια ένσταση κτλ. Μια ολοκληρωμένη πρόταση κανείς δεν έχει.
Από την ομιχλώδη «πράσινη ανάπτυξη» μέχρι το «ναι μεν αλλά» για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή το άσυλο, το ίδιο πρόβλημα έχει και το εν ελλάδι κόμμα εξουσίας της κεντροαριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ έχει ακόμα τα βαρίδια του νεοφιλελεύθερου μορφώματος στο οποίο το είχε μεταλλάξει ο κατά τα άλλα εξαίρετος διαχειριστής Σημίτης, έχει ακόμα κολλημένη πάνω του τη συλλογική ρετσινιά της ρεμούλας, έχει πρόσωπα έως και μισητά στον απλό πολίτη, αλλά δεν είναι αυτό το μεγάλο του πρόβλημα. Είναι ότι δεν έχει σαφείς θέσεις για την περίφημη «καθημερινότητα του πολίτη», για τη λήψη μέτρων απέναντι στις ορδές των παράνομων μεταναστών και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Θέματα τα οποία αν και απασχολούν ως επι τω πλείστων τα λαϊκά στρώματα – άρα και τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του – τα άφησε αμαχητί στα χέρια των συντηρητικών κομμάτων.
Και αν μέχρι τις ευρωεκλογές έκανε πάρτυ ο αρχηγός του Πλεύρη με τα θέματα αυτά, τώρα φαίνεται ότι η ΝΔ αφήνει το real estate με τους παπάδες, το κρυφτό με τους μιζαδόρους και τους κουμπάρους με τα ομόλογα και κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο πριν το καταλάβει όλο η Χρυσή Αυγή και οι κρυφοί της «έρωτες» σε βουλή και κράτος. Έχει το ΠΑΣΟΚ απάντηση;
Το παιχνίδι των εκλογών τώρα αρχίζει.
Γ.Γ.
Αναρτήσεις
