Λευκή σελίδα

ΒΑΡΙΕΜΑΙ! βαριέμαι ασύλληπτα και πιο πολύ απ όλα βαριέμαι το ίδιο σκατοφαγητό που μας σερβίρουν τα κόμματα ενόψη εκλογών. Αηδία. Αηδία και απογοήτευση για μια ακόμα φορά.
Βαριέμαι και να γράψω! Κάτι που ουδόλως σας ενδιαφέρει βέβαια, αλλά εμένα το γράψιμο είναι η δουλειά μου.
Πολλές φορές αυτή την εβδομάδα ξεκίνησα να γράφω κάποιες σκέψεις για την εφημερίδα ή το μπλόγκ, μα κάνοντας μια βόλτα από φιλικά ιστολόγια ή στήλες συναδέλφων έβλεπα οτι κάποιοι είχαν προλάβει τις σκέψεις μου και μάλιστα είχαν καταθέσει τις δικές τους πολύ πιο όμορφα απ ότι εγώ θα μπορούσα. Ζήλια.

Ζήλια πρώτα για την ελεγεία στη βαρεμάρα από την άπαιχτη tsaousa:

"Βαριέμαι σαν σκύλος που δεν γυρνάει ούτε τον κώλο του να γλείψει.

Βαριέμαι σαν γάτα που τρώει τα νύχια της από ανία.

Βαριέμαι σαν πουλί που κελαηδάει playback.

Βαριέμαι και που λέω ότι βαριέμαι."

Ζήλια μετά - και σεβασμός - για τον Ρούσσο Βρανά και τους "δρόμους' του όπου γράφει για την αποχή στις Ευρωεκλογές:

"Ο ψόγος...

... του απολιτικού ας μην πέφτει λοιπόν στους λαούς που σνομπάρουν τις ευρωεκλογές. Γιατί συναντάμε σήμερα απολιτικούς ακόμη και εκεί που εξ ορισμού δεν θα έπρεπε να υπάρχουν: στους δύο μεγαλύτερους πολιτικούς σχηματισμούς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η «σύγκρουση» Κεντροδεξιάς - Κεντροαριστεράς δεν παίζει πια παρά έναν περιθωριακό ρόλο. Με σκανδαλώδη ευκολία, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα παραμερίζουν τις πολιτικές διαφορές τους και ψηφίζουν από κοινού τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Σοσιαλιστές, φιλελεύθεροι, συντηρητικοί, μπορεί να «ξεσκίζονται» στις εθνικές εκλογές, αλλά συγκυβερνούν στην Ευρώπη"

Πολύ ωραίος και ο τρόπος που χειρίζεται το θέμα της χρηματοδότησης των κομμάτων ο apos

" Εδώ σε εμάς πώς γίνεται η χρηματοδότηση; Καταρχήν, το Κράτος. Δηλαδή, όλοι εμείς οι ηλίθιοι φορολογούμενοι (γιατί αυτό είναι το Κράτος) πληρώνουμε τις στρατιές υπαλλήλων σε όλα τα κόμματα. Σε όλα. Τα οποία κόμματα έχουν φεσώσει το σύμπαν: από την Ολυμπιακή μέχρι το μέντιουμ που έχουν στο υπόγειο.

Μετά, υποτίθεται ότι γίνεται εξόρμηση με κουπόνια, γαριδάκια, δρακουλίνια και πακοτίνια.

Και επειδή προφανέστατα δεν φτάνουν ούτε τα χρήματα των ηλίθιων φορολογούμενων ούτε τα δρακουλίνια, υπάρχει και μια τεράστια γκρίζα περιοχή χρηματοδότησης που κανείς δεν γνωρίζει."

Για να μη μιλήσω βέβαια για τον φοβερό "pitsiriko"

"Ήταν πραγματικά συγκλονιστικός ο Νίκος Χατζηνικολάου στη συνέντευξη που πήρε από τον Κώστα Καραμανλή. Τον κόλλησε στον τοίχο. Ο Νίκος Χατζηνικολάου ήταν τόσο σκληρός και αμείλικτος, που για μια στιγμή νόμισα πως θα ρωτούσε τον Καραμανλή τι θα γίνει επιτέλους με τα εικονικά τιμολόγια του Alter και γιατί ακυρώθηκε το πρόστιμο που είχε επιβάλει η εφορία στον τηλεοπτικό σταθμό."

Που και που χαίρομαι που νέα παιδιά μπορούν στα free press που προτιμούν, να διαβάσουν κείμενα σαν του Τσαγκαρουσιάνου της Lifo

"Καμιά φορά λέω: δες λίγο Star να πάρεις πρέφα σε τι κόσμο ζεις. Toν real κόσμο, με τη μύξα και το λίπος του. Και βλέπω λοιπόν: τις Ειδήσεις του Star.
Eίναι ένας άνκορμαν με κουστούμι, γκρίζους κροτάφους και γυαλιά και εκφωνεί τη μία μετά την άλλη ανοησία. Σοβαρός, με τόνο επείγοντα. Σκέφτομαι τα παιδιά του, που τον βλέπουν κάθε βράδυ να λέει αυτά που λέει. Τι πρότυπο έχουν. Πώς ορίζουν τον ανδρισμό και την αξιοπρέπεια. Τι πιστεύουν ότι είναι η δημοσιογραφία.
Το Star και τα κανάλια που του μοιάζουν είναι ο τόπος που επωάζεται το νέο λούμπεν. Όταν το βλέπεις, σου ‘ρχεται να ξεράσεις από θλίψη."

... ή του Στέλιου Κούλογλου

Πίσω από την εικονική πραγματικότητα των debates που πραγματοποιούνται λες και δεν τρέχει τίποτα, κρύβεται ο κίνδυνος κατάρρευσης. Του συστήματος της Παιδείας, της Υγείας, της Οικονομίας και των όποιων ηθικών αξιών έχουν απομείνει: οι ύποπτοι της Ζίμενς την κοπάνησαν, αφού κυκλοφορούσαν ελεύθεροι για κανά χρόνο, την ίδια στιγμή που σε μια εβδομάδα είχαν προφυλακίσει π.χ. την Τσέκου, που διακινούσε το DVD Ζαχόπουλου, ή το δικηγόρο της ως ύποπτους φυγής στο εξωτερικό! Από τη Βουλή, που παραμένει κλειστή λόγω σκανδάλων, μέχρι τη Δικαιοσύνη, τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο.

Στις ευρωεκλογές, λοιπόν, η κυβέρνηση θα πρέπει να εισπράξει ένα τόσο γερό μήνυμα, ώστε είτε να αλλάξει τελείως πορεία ή να μην μπορεί να κυβερνήσει και να παραιτηθεί. Είναι εθνική ανάγκη να καταψηφιστεί, ακόμη και αν δεν σας ενθουσιάζει καμία από τις εναλλακτικές λύσεις.

Μετά από αυτά - και πολλά πολλά άλλα βέβαια - πρέπει να κάτσω να γράψω κι εγώ κάτι... Πρόβλημα!

Η φωτό από το http://www.flickr.com/photos/altair/