23 Φεβ 2010
Κρεμάλα
Του Greek? Βut your are broke! Ελληνας; Μα είσαι αδέκαρος! Υou, lazy bastards. Τεμπέληδες.
Εμείς δουλειά. Εσείς αραχτοί στα καφενεία και στα μπαρ. Δεν υπήρξε ούτε μισός Γερμανός που να άκουσε ότι προέρχομαι από το άθλιο είδος της ελληνικής φυλής και να μη χλεύασε, λοιδόρησε, ειρωνεύτηκε. Ολοι. Γκαρσόνια, ταμίες, ταξιτζήδες, υπάλληλοι, περαστικοί. Στην κινηματογραφική Μπερλινάλε λοιπόν. Πήγα δημοσιογράφος.
Επέστρεψα καρπαζοεισπράκτορας. Η πρώτη, η πιο ακαριαία και σβουριχτή, όταν με το πρωινό διάβαζα πρωτοσέλιδα σεντόνια να τα ρίχνουν στους έλληνες απατεώνες. Αρχισα να αισθάνομαι εβραίος που με σκυμμένο κεφάλι κυκλοφορεί στη βερολινέζικη Friedrichstrasse του 1936. Ενας πολύ καλός συνάδελφος και φίλος, ο Μarcus Αicher, μου έλεγε ότι το ελληνικό Δημόσιο χρωστάει εκατοντάδες εκατομμύρια σε φαρμακοβιομηχανία του Μονάχου. Και ότι τα γερμανικά υποβρύχια είναι μια χαρά αλλά εμείς, οι ψεύτες, ισχυριζόμαστε ότι γέρνουν για να μην εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας. Η Ελλάδα, το πτυελοδοχείο της Ευρώπης. Ανεπρόκοποι. Τζάμπα μάγκες. Αλήτες. Κατσαπλιάδες. Της εσχάτης υποστάθμης. Ποιος; Εγώ. Εσύ. Εμείς. Που δουλεύουμε. Που πληρώνουμε την Εφορία. Εμείς χωρίς γνωριμίες. Χωρίς εργολαβίες. Χωρίς κομματικές πελατείες. Χωρίς καρέκλα Δημοσίου. Χωρίς επιδοτήσεις. Χωρίς τουβλάκια και κοινοτικά προγράμματα. Χωρίς βουλευτικές διευκολύνσεις. Χωρίς ευνοϊκή μετάθεση του παιδιού μας που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στη Βόρεια Ελλάδα. Χωρίς μισό καφέ από μαυραγορίτη. Χωρίς βίλες. Χωρίς σκάφη. Χωρίς εξοχικά. Χωρίς μισή, μαύρη, πεντάρα. Εμείς που ακόμη και στην ανακύκλωση πρώτοι. Σαν τον Γερμανό που ζει από τη δουλειά του. Εμείς οι κανονικοί. Οι νομοταγείς. Ε, έχει και τα όριά της η υπομονή. Γιατί εμείς λουζόμαστε τόσο διασυρμό. Εμείς τέτοια ντροπή. Εμείς πληρώνουμε τώρα του λαμόγιου την κλοπή. Εμείς στην τιμωρία. Οι ολιγάρχες στην ασυλία. Εκεί πάνω είναι που σου ΄ρχεται να πεις: Κρεμάστε τους κλέφτες να ξεβρωμίσει η ελληνική φυλή!
ddanikas@dolnet.gr
Η παγκόσμια οικονομία τα επόμενα 5-10 χρόνια (Dr Faber)
Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει κανένας θεσμός που να μπορεί να διαφυλάξει ούτε καν τις λίγες και μικρές οικονομίες κάποιου. Ήδη στις ΗΠΑ, το φούσκωμα του δολαρίου δεν προδιαθέτει για κάτι που μπορεί να προβλεφθεί λογικά. Κινούμαστε σε αχαρτογράφητες περιοχές και ανά πάσα στιγμή θα πατήσουμε (ως διεθνή οικονομία) κάποια νάρκη. Όσοι οικονομολόγοι εστιάζουν ακόμη στην ανάκαμψη είναι ή εντελώς άσχετοι ή μπερδεύουν το συμφέρον τους με τα δεδομένα. Μπορεί αυτή η νάρκη να είναι ένας υπερπληθωρισμός που θα προκαλέσει πόλεμο, μπορεί μια παρατεταμένη ύφεση ή ακόμη και η χρεωκοπία των ΗΠΑ, έτσι απλά.
Πρέπει βέβαια να αναφέρω ότι ανάλογες προβλέψεις είχε κάνει σε ανύποπτο χρόνο (πριν από 10 και πλέον έτη) και ο Wallerstein χρησιμοποιώντας τους μακροχρόνιους κύκλους Kondratiev.
Παρόλα αυτά εμάς δεν μας λυγίζουν τέτοιες προβλέψεις ή τέτοιες προοπτικές, ηθικό ακμαιότατο. Άλλοι πρέπει να χάνουν τον ύπνο τους οι οποίοι έχουν μεγάλες περιουσίες και τα έχουν όλα υπολογισμένα με ακρίβεια....
Σημείωση: Η κυβέρνηση μείωσε τις τελευταίες μέρες κάποιο φόρο στις αγοραπωλησίες ακινήτων για να κινηθεί η οικοδομή, ενώ δεν καταλαβαίνει κανείς ότι ο μόνος τρόπος για να κινηθεί η οικοδομή και να αρχίσουν και πάλι να χτίζονται και να πουλιούνται σπίτια, θα είναι να πέσουν οι τιμές τους στο μισό και βγάλε....Το ίδιο ισχύει και σε άλλους τομείς της οικονομίας. Ό,τι δεν κινείται πρέπει να πέσει ραγδαία.
19 Φεβ 2010
Πού πήγε η πολιτική;
Γράφει ο Γιάννης Γερονικολός
Όπα αδέλφια, όπα. Σώνει που λένε και στο χωριό μου. Να πάρουμε μια ανάσα βρε αδελφέ! Τέτοιο σουξέ δε θα είχαν ούτε οι τηλεμοντέλες αν ανακοίνωναν τιμές Αθηνάς στις βραδινές τους ασχολίες.
Όλος ο ντουνιάς έχει ξαφνικά άποψη για το πώς ζούν οι Έλληνες και τι πρέπει να γίνει για να ζούνε χειρότερα. Είπαμε να συμμαζευτούμε και μπήκε στο χορό ο κάθε πικραμένος γραφειοκράτης από την ΕΚΤ μέχρι το ΔΝΤ και τα λοιπά τρομακτικά αρκτικόλεξα. Αν είναι να έχουμε κυβέρνηση μόνο για να τσακώνονται κάποιοι στη Βουλή, αλλά κουμάντο να κάνει η Μπούτεσμπανκ, τότε να ψηφίζουμε στις Γερμανικές εκλογές που θα έχει και κάποιο νόημα.
Δεν έχουμε εκχωρήσει μέρος της Εθνικής μας κυριαρχίας που ατυχώς αλλά μάλλον αληθώς είπε ο Πρωθυπουργός μας. Έχουμε εκχωρήσει την ίδια μας την έδρα και το κακό είναι οτι κάνουν πάρτι, ασελγώντας πάνω της ακάλεστοι Άγγλοι, Γάλλοι, Οστρογότθοι, Βησιγότθοι και Αμερικάνοι.
Όλα έχουν ένα όριο. Ακόμα και η τιμωρία του άσωτου υιού της μαμάς Ευρώπης. Είπαμε να χάσουν κάποια "παλαβά" προνόμια οι δημόσιοι υπάλληλοι, να κόβουν όλοι αποδείξεις και να φορολογούνται όλοι με τον ίδιο τρόπο, να μην βγαίνουμε στη σύνταξη από τα 50, να μην περιμένουν τις επιδοτήσεις για να ζήσουν οι αγρότες κτλ. Όλα αυτά έγιναν αμέσως αποδεκτά από τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που αντελήφθη οτι το πάρτι με τα δανεικά τελείωσε. Άλλο αυτή η... συναίνεση κι άλλο να δεχτούμε να γίνουμε ξαφνικά τα πειραματόζωα της Ευρωζώνη η οποία ψάχνεται για αντίμετρα στον οικονομικό πόλεμο, με αποφάσεις που μέχρι χθές μπορούσαν να υπάρξουν μόνον ως ονειρώξεις διάφορων Ανδριανόπουλων.
Η ελληνική κυβέρνηση και ο Γιώργος Παπανδρέου έχει δεχθεί "αμάσητα" μέχρι στιγμής κάθε νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή εντολή από τις Βρυξέλλες και τη Βόννη, χωρίς να μπορέσει να ψελλίσει το ελάχιστο "όχι" και η «επιτήρηση», όπως λένε στην Κομισιόν το νταβατζηλίκι, μόλις άρχισε.
Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι με τους διάφορους μαφιόζικους «οίκους» να έχουν και το πεπόνι και το μαχαίρι και με τις κυβερνήσεις της ΕΕ άβουλες, να παρακολουθούν τις εξελίξεις παραδομένες αμαχητί στους τραπεζίτες που λίγους μήνες πρίν τάισαν με δισεκατομμύρια για να μην καταρρεύσουν, δε μπορεί μια χώρα – κωμωδία να σηκώσει μπαϊράκι. Δεκτό. Αντί όμως να στήνει η κυβέρνηση αστείες εξεταστικές με προκαθορισμένα τα πέντε διαφορετικά πορίσματα, ή να διαρρέει τη μια φρικαλεότητα μετά την άλλη για περικοπές μισθών, συντάξεων, εργατικών δικαιωμάτων κτλ για να μετρήσει τις αντιδράσεις των ανύπαρκτων συνδικαλιστών, της ΝΔ που ακόμα δεν έχει καταλάβει τίποτα, του Τσίπρα και της Αλέκας, καλό θα ήταν να πεί καθαρά και ξάστερα ποια είναι η «κόκκινη γραμμή». Σε τι έχει αποφασίσει(;) να πεί «όχι» και αν έχει κάποιο σχέδιο ή θα συνεχίσει να πορεύεται με τα παραγγέλματα των Βρυξελλών.
Δεν περιμένω από τον Γιώργο να υποκαταστήσει, μόνος αυτός, την πολιτική ανυπαρξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περιμένω όμως, όπως κάνει ασταμάτητα διεθνής επαφές και δίνει συνεντεύξεις για να πείσει όλους ότι πραγματικά θέλει να βάλει ένα τέλος στο ελληνικό μπάχαλο, έτσι να κάνει για να φωνάξει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος ανάτασης και ανάπτυξης από αυτόν που οδηγεί μόνο στο στραγγάλισμα των εργαζομένων και τον αφανισμό του κράτους πρόνοιας. Να βρεί συμμαχικές φωνές να πουν οτι Ευρώπη δε σημαίνει μόνο αγορές, τραπεζίτες, συνθήκες και στρατιές γραφειοκρατών. Ότι η πολιτική, οι ιδέες και τα οράματα είναι αυτά που δίνουν ώθηση στους λαούς και όχι τα «σπρέντ» και τα επιτόκια…
Αυτό απαιτώ από τον έλληνα πρωθυπουργό και πρόεδρο της σοσιαλιστικής διεθνούς, αλλιώς, για τη δουλειά που κάνει τώρα βρίσκαμε αυθεντικούς Θατσερικούς, δε χρειαζόμασταν ιμιτασιόν να κλαίγονται οτι «μου ζητούν οι Βρυξέλλες να μπει κάποιος φυλακή». Αύριο που θα σου ζητήσουν «εκτελέσεις» τι θα κάνεις φιλαράκι;
14 Φεβ 2010
"ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ ΚΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ"
11 Φεβ 2010
Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια
Του Γιάννη Γερονικολού
Τον καλύτερο τίτλο για τη σύνοδο κορυφής τον είχε μακράν η Αυριανή: «Τους λαδώσαμε και ησυχάσαμε» έλεγε η Κουριάς και με μια κουβέντα καθάρισε όλο το παραμύθι των αναλύσεων περί ευρωπαϊκής πολιτικής, οικονομίας κτλ
Μα είναι τόσο απλό; Θα αναρωτηθούν κάποιοι. Βεβαίως! Δηλαδή γιατί να δεχτούν οι Γαλλογερμανοί τη μικρή Ελλαδούλα αλλού να τρώει, αλλού να πίνει κι αλλού να πάει να το δίνει. «Παίρνεις τα λεφτουδάκια των Ευρωπαίων, αλλά αγοράζεις F16 από το μπάρμπα Σάμ; Άντε να πουλήσεις τότε ομόλογα στον Ομπάμα γίγαντα και γύρνα να μας πείς πόσο έτσουξε». Κάπως έτσι ήταν η πρόταση στον Γιώργη στα βραδινά Σουαρέ την Τετάρτη και ο δικός μας έπιασε γρήγορα το υπονοούμενο και από ικέτης έγινε… επενδυτής. Επένδυσε στην… άμυνα της χώρας τα νέα μας δάνεια.
Νομίζατε δηλαδή ότι είναι κάτι άλλο η «ενωμένη ευρώπη»; Πελάτες ήθελαν οι βιομηχανίες του βορρά και τη δημιούργησαν. Εύκολη μεταφορά εμπορευμάτων χωρίς τελωνεία, δασμούς και γραφειοκρατίες. Για να δουλεύει όμως η μηχανή σωστά, πρέπει οι παραγωγές χώρες να ταΐσουν και τις υπόλοιπες για να έχουν να καταναλώνουν. Οπότε… πάρτε κόσμε «πλαίσια στήριξης» και τα ρέστα σε BMW.
Η αλήθεια είναι ότι δεν το είχαν σκεφτεί ακριβώς έτσι, αλλά δεν φάνηκε να τους κακοπέφτει όταν η Mercedes πούλαγε στο Ελλάντα τα διπλάσια αυτοκίνητα από τους στόχους ή όταν η Siemens ξεφορτωνόταν τα ξεπερασμένα τεχνολογικά δίκτυα σε τιμές εξωπραγματικές. Οι Έλληνες ζούσαν το μύθο τους και οι Ευρωπαίοι πούλαγαν τα προϊόντα τους με «ελληνικό» καπέλο. Η τέλεια πολιτικοοικονομική ουτοπία.
Το μοντέλο, όσο λάθος και να το βρίσκουν κάποιοι, δούλευε, δουλεύει και θα δούλευε εσαεί, αν οι ζηλιάρηδες οι Γερμανοί τουρίστες με το πέδιλο και την άσπρη κάλτσα δεν εύρισκαν κάπως περίεργα κάποια δεδομένα. Συγκεκριμένα, άρχισαν να σκέφτονται ότι κάτι δεν πάει καλά με εμάς, όταν άρχισαν να πληρώνουν τα 300 γραμμάρια ξανθιάς νερωμένης μπύρας με ποσό αντίστοιχο αυτού που σε Γερμανικό μαγαζί μπορείς να μεθύσεις Βαυαρό. Έτσι ξεκίνησε η κρίση και όχι από τα «γκρίζα κοστούμια» που κατηγορούν οι ανίδεοι.
Η ζήλια των Γερμανο-Γαλλο-Βρεττανών απέναντι στον Ελληναρά: Τέσσερα πορτοκάλια αγοράζουν αυτοί, σακούλα με πέντε κιλά εμείς. Προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας αυτοί στο σούπερ μάρκετ, ότι έχει καλύτερη διαφήμιση εμείς. Ρούχα στις εκπτώσεις αυτοί, μόλις λανσαριστούν εμείς. Καφέ με δύο ευρώ αυτοί, ένα ταλιράκι με το μπουρμουάρ στην ξανθούλα εμείς οι «λάρντζ». «Κότατζ» αυτοί, εξοχική μεζονέτα εμείς. Ενοίκιο αυτοί, διαμέρισμα σε τιμή που αγοράζεις πολυκατοικία στο Βερολίνο εμείς. Εθελοντική μείωση μισθών για να μη γίνουν απολύσεις αυτοί, 16 μισθούς στους κηφήνες της Βουλής εμείς. Ε, γίνεται να μην αντιδράσουν;
Έτσι λοιπόν υπό το φόβο να τους κάνουμε το μαγαζί μπάχαλο πάνω που το είχαν στρώσει, οι ΜερκελοΣαρκοζήδες απαίτησαν και πήραν την κεφαλή των ελλήνων μισθωτών επί πίνακι για να τη δείξουν στους δικούς τους να δουν τι παθαίνουν όποιοι δεν προσέχουν. Μας φόρεσαν το στενό κοστουμάκι του «συμφώνου σταθερότητας» και μας διαπόμπευσαν παντού ως άχρηστους, τεμπελαράδες, άξεστους και διάφορα άλλα που υποτίθεται ότι θα μας πείραζαν.
Τα υπόλοιπα είναι ένα πολύ καλό παραμυθάκι για να τρώει η μικρή Χίλντε όλο της το φαγητό, να γίνει μια καλή και υπάκουη εργαζόμενη της Deutsche Bank Group και να πουλάει αύριο δομημένα ομόλογα σε ασφαλιστικά Ταμεία. Για την οικονομία και τα ελλείμματα ποσώς τους ενδιαφέρει διότι από τη χρεοκοπία πολύ απέχουμε παρά τους προπαγανδιστικούς μύθους και αυτό, πέρα από τους απόλυτους αριθμούς, φάνηκε από το πώς σταμάτησε η γκρίνια όταν η «χρεοκοπημένη» Ελλαδούλα έκανε τα ψώνια της από τις ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες και λάδωσε το σύστημα.
Γιατί είναι κάπως οξύμωρο την ώρα που σου λένε ότι βουλιάζεις και δεν έχεις να φας, ότι πρέπει να νοικοκυρευτείς και να σταματήσεις τις σπατάλες, ότι ο –πραγματικά- κακομαθημένος λαός σου πρέπει να κάνει θυσίες, την ίδια στιγμή να σε πηγαίνουν στις «μπουτίκ» για να ψωνίσεις – θες δε θες - άχρηστες φρεγάτες και αεροπλανάκια με δικά τους δανεικά.
Αλλά, είπαμε: Γι αυτό δημιουργήθηκε η Ε.Ε…
10 Φεβ 2010
Απλοϊκές σκέψεις πάνω από ένα σάπιο πορτοκάλι
του Δημήτρη Καμπουράκη | |
Κατέβηκα στα Χανιά το Σαββατοκύριακο.
Σκηνή δεύτερη:
|
9 Φεβ 2010
"Αν δεν έχεις κάτι έξυπνο να πεις -κάνε μια ευχή"
Γράφει ο Motorcycle boy
Έβγαλε ήλιο σήμερα, καλή φαίνεται η μέρα (όχι για βρικόλακες σαν και του λόγου μου πάντως) –καλημέρα λοιπόν! Και άντε γαμηθείτε. Χτες βράδυ είπα να χαζέψω ειδήσεις –αλλά είχε μια από τα ίδια –αν κάνεις τη μαλακία να παρακολουθήσεις ειδήσεις για να ενημερωθείς περί συγκεκριμένου θέματος, απλώς χάνεις το χρόνο σου.
Έβαλα λοιπόν κατευθείαν το κανάλι της Βουλής –κι αν ακούσω κανέναν να γκρινιάζει τι το θέλουμε το κανάλι αυτό και το πληρώνουμε από πάνω, έχω να του προτείνω δυο πράγματα: άλφα, να παρακολουθήσει ένα οποιοδήποτε ιδιωτικό κανάλι για μια ώρα συνεχόμενα και βήτα, να πάει να γαμηθεί.
Έβαλα το κανάλι της Βουλής αλλά δεν άντεξα να δω ολόκληρη την ταινία. Πολύ σπλάτερ! Μπόρεσα μόνο να δω ελάχιστα ξεκοιλιάσματα, τουτέστιν τη μισή τοποθέτηση της Παπαρήγα, ολόκληρη την τοποθέτηση του Τσίπρα (μετά ανέβηκε στο βήμα ο Χρυσοχοϊδης και το γύρισα στο Νόβα για να δω ένα σήριαλ) και τη δευτερολογία του Καρατζαφέρη (είχε τελειώσει το σήριαλ). Σκέφτηκα λοιπόν οτι, άντε γαμηθείτε.
Θέλω να υπενθυμίσω εδώ πέρα τον διαχωρισμό μεταξύ δεξιάς και αριστεράς -μεταξύ καπιταλισμού, ελεύθερης αγοράς, κεϋνσιανισμού αν θες, από τη μια πλευρά και κομμουνισμού, αναρχισμού, σοσιαλισμού, από την άλλη. Η διαφορά βρίσκεται στο επίκεντρο των παραπάνω δυο τάσεων –για την δεξιά τάση το επίκεντρο είναι η αγορά, ενώ για την αριστερή το επίκεντρο είναι ο άνθρωπος. Όσο οι πρώτοι λένε «αν λειτουργήσει ελεύθερα η αγορά αυτό θα αποβεί συμφέρον για τους ανθρώπους», τόσο οι άλλοι υποστηρίζουν, «αν λειτουργήσει ελεύθερα ο άνθρωπος, αυτό θα αποβεί συμφέρον για τις κοινωνίες». Αν έτσι έχουν τα πράγματα, δικαιούμαι να χαρακτηρίσω τις αριστερές θεωρίες ως ανθρωπιστικές και, κατά συνέπεια, τους αριστερούς ως ανθρωπιστές. Δεν δικαιούμαι;
Βγάζει τώρα αυτό το νομοσχέδιο περί ελληνικής υπηκοότητας για τους μετανάστες το Πασόκ –έχω ξαναγράψει σχετικά. Λόγω θέματος του νομοσχεδίου και με βάση τις μέχρι τότε θέσεις παύλα κινητοποιήσεις της Αριστεράς, αναμένεται κάποια στήριξη από τον συγκεκριμένο χώρο. Είναι σα να βγάζει ταινία για την Ευρωπαϊκή πορεία του Παναθηναϊκού ο Αγγελόπουλος (προτεινόμενος τίτλος: Το γκαζόν που νυστάζει) –άμα δηλώνεις Πανάθα θα βρίσεις, θα δυσανασχετίσεις, αλλά θα πας να τη δεις την παλιοταινία!
Από την άλλη πλευρά, οι έμποροι φυλετικής καθαρότητας με τα Τούρκικα επώνυμα πράττουν όπως αναμενόταν. Διαμαρτύρονται, μαζεύουν υπογραφές για να διώξουν την πουτάνα από την πολυκατοικία, ρίχνουν και δυο κιλά θεατρικά δρώμενα σε στυλ «Η άνοδος και η πτώση του Οίκου των Αρχ(ε)ιδών» -αναμενόμενα πράγματα.
Ενδιαμέσως, η Δεξιά του κοπυράιτ, ταλαντεύεται –και καλά κάνει. Διότι, πριν τοποθετηθεί πρέπει να μελετήσει –τις ανάγκες της χώρας σε δούλους, την κατεύθυνση των ψήφων των δούλων από τη στιγμή που θα αναγορευτούν σε δουλοπάροικους και όλα τα σχετικά. Μελετάει λοιπόν και αποφαίνεται –όχι στο νομοσχέδιο. Αναμενόμενο κι αυτό.
Στη μέση βρίσκεται το Πασόκ, σαν κόμμα του κεντρώου χώρου. Για να προτείνει το σχετικό νομοσχέδιο έχει προφανώς κάποια οφέλη –θες ψήφους; Θες φτηνό εργατικό δυναμικό; Έχουν κάνει κι αυτοί τους υπολογισμούς τους. Μετρώντας την Αριστερά υπέρ τους –λογικό δεν είναι;
Όσο η Αριστερά ξύνεται, κοιτάζοντας αμήχανα αλλού. Θα φέρω ένα παράδειγμα: διάβαζα πριν λίγο καιρό στο ιντιμήντια για την επικείμενη επίσκεψη του Χρυσοχοϊδη σε κάποιους μετανάστες απεργούς πείνας, στα Προπύλαια. Οι σχολιαστές επικαλούνταν τη φασιστική νοοτροπία του Χρυσοχοϊδη, ρίξανε και το σχετικό παράσημο της CΙΑ στην κατσαρόλα –κοντολογίς: δεν είναι δυνατόν να ανεχτούμε αυτή την επίσκεψη στους απεργούς πείνας! Τώρα, αν οι απεργοί πεινούσαν προκειμένου να αναγκάσουν την Πολιτεία να ακούσει τα αιτήματά τους κι αν η Πολιτεία εκπροσωπείται από τους Υπουργούς της (σαν το Χρυσοχοϊδη) –στ΄αρχίδια τους των σχολιαστών. Ρε, δε πα’να πεθάνουν οι απεργοί; Μη σου πω οτι αν πεθάνουν θα ρίξουμε και 10 διαδηλώσεις τιμής ένεκεν!
Έτσι κάπως διαμορφώθηκε η τακτική της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς –με διαδηλώσεις υπέρ της νομιμοποίησης ΟΛΩΝ των μεταναστών και με αμήχανη κόντρα προς το νομοσχέδιο. Και σκεφτόμουν εγώ ο μαλάκας: αν δηλαδή γινόταν αύριο δημοψήφισμα περί του θέματος –τι θα ψηφίζανε όλοι αυτοί; Γιατί με είπα μαλάκα; Επειδή το παραπάνω ερώτημα σπάει όλα τα κοντέρ ηλιθιότητας –ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΨΗΦΙΖΑΝΕ όλοι αυτοί. Σιγά μην καταδεχτούν να συμμετάσχουν στα παιχνίδια της εξουσίας! Κι αν τους ρώταγες: στάκα ρε φιλαράκι –τόσες πορείες έκανες περί νομιμοποίησης, θα αφήσεις το νομοσχέδιο να πέσει από τους φασίστες; Τότε θα επικαλούνταν τον μέγιστο αντιεξουσιαστή φιλόσοφο Νίκο Καρβέλα και συγκεκριμένα τη ρήση του: «Τα θέλω όλα (όλα όλα) ή τίποτα!» Κι άμα μπει η βαριά φιλοσοφία στην κουβέντα, γάμησέ τα –ως γνωστόν.
Είπα γάμησέ τα -τουτέστιν, θα περάσω στην κοινοβουλευτική συζήτηση περί του νομοσχεδίου. Και θα ξεκινήσω με ένα χοντροκομμένο αστείο. Παραθέτω ακριβώς από κάτω δηλώσεις πολιτικών αρχηγών, αν είσαι μάγκας προσπάθησε να βρεις ποιος είπε τι –χωρίς να το γκουγκλίσεις, εντάξει;
Νούμερο 1 (ευκολάκι):
«...αλλά και με τον κοσμοπολιτισμό ο οποίος εμφανίζεται και από αριστερές δυνάμεις, ο οποίος θέλει να καταργήσει το εθνικό πεδίο πάλης, την εθνική ταυτότητα και την πραγματικά διεθνιστική -που δεν αναιρεί την εθνική ταυτότητα- στο όνομα της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας διαπολιτισμικότητας ή πολυπολιτισμικότητας και που κλείνουν τα μάτια σε επικίνδυνες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις κοσμοπολίτικες, οι οποίες αύριο θα θέσουν θέμα μειονότητας και για τους μετανάστες».
Νούμερο 2 (ανεβαίνει ο πήχης):
«Μ' άλλα λόγια, όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα θα πάρουν ιθαγένεια με την ενηλικίωση τους εφ' όσον το θέλουν. Αλλά δεν θα πάρουν ιθαγένεια εξ αρχής και οι γονείς τους.... Δεν θέλουμε απλώς να «πάρουν τα χαρτιά τους» με συνοπτικές διαδικασίες και να αναπαράγονται ως διαφορετικά γκέτο. Θέλουμε την ενσωμάτωση των ξένων, για να καταπολεμήσουμε την ξενοφοβία. Για να τελειώσουμε το ρατσισμό. Δεν θέλουμε τα γκέτο που τροφοδοτούν κι αναπαράγουν το ρατσισμό».
Νούμερο 3 (η παγίδα για να ξεχωρίσουν οι διαβασμένοι):
«Για την πρωτοφανή οικονομική κρίση που περνάει η χώρα χρειάζεται να υπάρχει ομοψυχία. Γιατί βιάζεστε για ένα θέμα που κινδυνεύει η δημοκρατία. Ελάτε μετά από 3 μήνες να το συζητήσουμε. Γιατί δεν το κάνουμε αυτό; Τι θα αλλάξει; Ποιο είναι το κώλυμα; Γιατί βάζουμε φυτίλι ανάμεσα μας τώρα που χρειαζόμαστε ομοψυχία. Τι θέλετε να κερδίσετε;»
Νούμερο 4 (για να πιάσουν κάποιοι τη βάση):
«Όλες οι προηγούμενες νομοθετικές απόπειρες ήταν στρεβλές, αποσπασματικές, αντιμετώπισαν το φαινόμενο φοβικά και εισπρακτικά, αφήνοντας σε καθεστώς ημιπαρανομίας τους μετανάστες... Μην χάσετε την ιστορική ευκαιρία να ανοίξετε νέους δρόμους. Είναι αναγκαία τομή για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής η πρόσβαση των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα στην ιθαγένεια»
Νούμερο 5 (για δυνατούς λύτες):
«Οι άνθρωποι αυτοί υπάρχουν, ζουν και μοχθούν ανάμεσά μας. Έχουν πρόσωπα, ελπίδες, όνειρα και φόβους. Η οικονομική κρίση τους αγγίζει το ίδιο και ανησυχούν το ίδιο με μας. Εργάζονται, εκπληρώνουν τα ασφαλιστικά τους βάρη, αποκτούν ιδιοκτησία, στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, έχουν ριζώσει στην Ελλάδα που έγινε για τα παιδιά τους, η μόνη πατρίδα. Δεν μπορούμε να τους κάνουμε να μην είναι συμμέτοχοι στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Η άρνηση να τους εντάξουμε με κανόνες, δημιουργεί ανομία και διαφθορά. Οδηγεί πρώτα στην γκετοποίησή τους στη δική μας συνείδηση, μετά στην δική τους και μετά στο χάρτη της πόλης: Δίνει το σήμα πως ποτέ δεν θα είναι ευπρόσδεκτοι εδώ... Προς τι τα φαντάσματα περί αλλοίωσης του έθνους; Τι σημαίνει να είσαι Έλληνας; Δημοκρατία, ισότητα, ανθρωπισμός. Τόσο λίγο πιστεύουμε στη δύναμη της Ελλάδας, στη δύναμη του Ελληνισμού ανά τους αιώνες; Μεγαλύτερη αλλοίωση έχει ο πολιτισμός μας από τις 4-5 ώρες που βλέπουμε τηλεόραση εμείς και τα παιδιά μας»
Για να μη σε κουράζω –το ρεζουμέ της χτεσινής κουβέντας ήταν οτι ΝΔ και Λάος θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο, όπως κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε. Το Πασόκ θα ψηφίσει υπέρ (σώπα!) Το ΚΚΕ θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο (πως είπατε;). Ο Σύριζα μάλλον θα ψηφίσει κατά αν δεν ψηφίσει υπέρ το οποίο όμως θα συμβεί μόνο εάν και εφόσον.... (Χριστό δεν κατάλαβα ρε γαμώτο έτσι όπως τα έλεγε ο Αλέξης!)
Φτάνω στο γκραντ φινάλε και αναρωτιέμαι (επειδή τέτοιος άνθρωπος είμαι εγώ –«έχω μια ερώτηση για κάθε απάντηση»):
Που στο διάολο πήγε ο ανθρωπισμός της Αριστεράς; Που πήγε η συνδικαλιστική λογική της κοινοβουλευτικής Αριστεράς; Που πήγε το «ζητάω πολλά, παίρνω τα λίγα και συνεχίζω να αγωνίζομαι για όλα» -που πήγε αυτό;
Με το νομοσχέδιο θα βελτιωθεί η θέση κάποιων ανθρώπων –πόσων; Πριν τη διαβούλευση περισσότερων από όσων μετά τη διαβούλευση –συμφωνείς; Συμφωνείς, το είπε κι ο Αλέξης (αυτό τουλάχιστον το κατάλαβα). Αφού λοιπόν υπήρχε κίνδυνος κουτσουρέματος στη διαβούλευση γιατί δεν το στήριξες το νομοσχέδιο ρε μαλάκα; Γιατί άφησες να αλωνίσουν οι ακροδεξιοί; Κι εφόσον δεν το στήριξες –τι σκατά διαμαρτύρεσαι τώρα που κουτσουρεύτηκε; Τα κόμματα εξουσίας μετράνε το κάθε βήμα τους με ψήφους –έτσι μέτρησε και το Πασόκ κι ευτυχώς που φοβήθηκε το κράξιμο και δεν απέσυρε εντελώς το νομοσχέδιο!
Είχα δει τη Λιάνα Κανέλλη (τη φωνή του Περισσού-λαού) να διαμαρτύρεται γιατί «κόψανε» σχόλια από το σάιτ της διαβούλευσης –είχε βγει ένας Πασόκος και της έλεγε οτι κόψανε τα γαμωσταυρίδια και δεν υπάρχει μπλόγκερ που να μην το καταλαβαίνει αυτό. Ε, η Λιάνα σκίστηκε να υποστηρίζει οτι όλα έπρεπε να μείνουν –μη και χαθεί καμιά αποψάρα του ΚΚΕ περί του θέματος!
Και ποια είναι η αποψάρα τους; Το «χέσε ψηλά κι αγνάντευε» -διαφωνείς; Να σου πω εγώ κάτι για την αποψάρα τους: όταν το Πασόκ έφερνε το θέμα του Συμφώνου Συμβίωσης για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια η Αλέκα το καταψήφιζε με το σκεπτικό «δεν πρέπει πάντα να υπακούμε στα κελεύσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης», τώρα το ΚΚΕ πάλι καταψηφίζει επειδή το νομοσχέδιο είναι «προϊόν συναλλαγής μεταξύ Πασόκ, ΝΔ και Λάος» -ε, σάλτα παραδίπλα κυρα-Αλέκα μου, μη σου πω τίποτα χειρότερο! Αν νομίζεις οτι η τακτική σου έχει σχέση με την Αριστερά, θα σου θυμίσω οτι κι ο Χίτλερ εθνικοσοσιαλιστικό το ονόμαζε το κόμμα του!
Πολύ το αγριέψαμε –θα το μαλακώσω λοιπόν με ένα ανεκδοτάκι. Παρακολουθούσα τη δευτερολογία Καρατζαφέρη –λέει σε κάποια στιγμή το άτομο οτι ο Παπανδρέου φέρθηκε βάναυσα στη ΝΔ και τους μεταχειρίστηκε επιθετικά χωρίς να χρησιμοποιήσει καν λιπαντικό! Από κάτω τα παλικάρια του Λάος χαζογελάγανε θαυμάζοντας την ευφράδεια του Αρχηγού τους (ήταν σα σκηνή κακής ελληνικής ταινίας του Φίνου –με τους Γερμανούς κατακτητές να γελάνε όσο ο λοχίας τους ξεφτιλίζει τη φτωχή λουλουδού του μπουζουξίδικου). Αναρωτιέμαι λοιπόν: ο Καρατζαφέρης δεν παθαίνει ίκτερο κάθε φορά που το ΙΕΡΟ προαύλιο της Βουλής βεβηλώνεται από αναρχικούς; Πως ακριβώς μετράει τη βεβήλωση τελικά; Επειδή το να μιλάς για «πισωκολλητά χωρίς σάλιο» από το βήμα της Βουλής δεν μου φαίνεται και τόσο τιμητικό για τον «ιερό χώρο»! Έχω άδικο;
Άδικο έχω –γιατί εδώ πέρα η κοινοβουλευτική Αριστερά μοιάζει πιο απάνθρωπη από το συντηρητικό Κέντρο, εδώ πέρα κοντεύουμε να ξεχάσουμε «ποιοι είμαστε» επειδή μας έχει γονατίσει το «πως φαινόμαστε» -σε τέτοιες συνθήκες το να χρησιμοποιεί ο Αρχηγός ενός ακροδεξιού κόμματος ορολογία «Πρωταθλητή»/«Πράσινης» είναι το πλέον αναμενόμενο.
Τι έλεγα; Α, ναι! Καλημέρα και άντε γαμηθείτε.
http://themotorcycleboy.blogspot.com/2010/02/blog-post_09.html
5 Φεβ 2010
Μόνο φωνές…
Του Γιάννη Γερονικολού
Τόσος ντόρος, τόση αγωνία, τόσο μελόδραμα, μέχρι και γκρίζα γραβάτα έβαλε ο πρωθυπουργός για να μας πεί τι; Ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δε θα πάρουν φέτος αύξηση, πέραν της «ωρίμανσης». Τέτοια συμφορά οι άνθρωποι! Κάτι τέτοια ακούει ο εργατοϋπάλληλος των 680 ευρώ για καθημερινό 12ωρο και μουντζώνει σε δύση και ανατολή.
Όμως, πένθιμη γραβάτα χρειαζόταν σίγουρα για τη ματσακολιά περί «προσδόκιμου χρόνου ζωής» και αύξησης των ορίων ηλικίας. Πρόταση η οποία θέλω να πιστεύω ότι έγινε μόνο για τα αυτιά των ευρωπαίων και ότι θα «μπαλωθεί» με την αύξηση μόνο του μέσου όρου συνταξιοδότησης που σήμερα είναι τα 61 χρόνια. Η μη αύξηση των ορίων ηλικίας ήταν δέσμευση όχι μόνο προεκλογική, αλλά πάγια και η ανατροπή της τίποτα δεν έχει να προσθέσει στην επίλυση του ασφαλιστικού ή την ανακούφιση του ελλείμματος.
Κι ενώ ακόμα δεν είμαστε ούτε στην αρχή των αλλαγών που πρέπει να γίνουν, έχουν αρχίσει όλοι να φωνάζουν. Άλλοι σωστά, άλλοι από κεκτημένη ταχύτητα και άλλοι «θεσμικά». Το ίδιο θα φώναζαν με άλλα μέτρα, με καθόλου μέτρα, ή με τα ίδια μέτρα από άλλους. Έτσι έχουν μάθει τόσα χρόνια. Φωνάζουν, παίρνουν, ψηφίζουν. Έτσι στήθηκε όλο το πολιτικό σκηνικό τα τελευταία 35 χρόνια, ώστε όλοι να είναι βολεμένοι. Βολεμένοι στην πάγια τακτική ότι η κυβέρνηση αν «δεν έχει νέα ευχάριστα να πεί, καλύτερα να μην μας πεί κανένα.»
Φωνές απ όλους: «μα, από εμάς θα τα πάρει»; Και κάθε κάστα προσπαθεί η κρίση να περάσει μακριά από τον πισινό της και τα «κεκτημένα» της και όπου αλλού θέλει ας ξεσπάσει. Τίποτα δεν έχουμε καταλάβει…
Φωνάζουν οι καημενούληδες οι βολευτές γιατί τους κόβουν τα επιδόματα για τις εξεταστικές, και δεν σκέπτονται λιγάκι πώς θα αντικρίσουν το δόλιο ψηφοφόρο, όταν μόνο αυτούς απ΄ όλο το Δημόσιο δεν ακουμπά η χατζάρα του Γιώργη.
Φωνάζει ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο ταξιτζής, ο βενζινάς, για τα βιβλία και τη φορολόγηση μιας και είχε καλοβολευτεί τόσα χρόνια που μόνο τα υπόλοιπα κορόιδα πλήρωναν φόρο.
Φωνάζει ο καραβανάς που δε θα μπορεί να βγει στα 50 του στη σύνταξη, διότι κουράστηκε πολύ τόσα χρόνια να παίζει όλη μέρα στοίχημα και να καψονάρει τους φαντάρους.
Φωνές, που δεν μπορείς να κακίσεις ή να διαφωνήσεις, ότι αυτά που μας είπε ο Πρωθυπουργός και από άλλους τα 'χαμε ξανακούσει και τους μαυρίσαμε στις εκλογές και το πρόβλημα δε λύνουν αφού μόνο τους μισθωτούς βάζουν στον Προκρούστη. Ότι τίποτα από αυτά που εξαγγέλθηκαν δεν είναι δομικές αλλαγές, δεν δίνουν προοπτική ανάκαμψης και «επανεκκίνησης» της οικονομίας και δεν αποτελούν παρά λύση ανάγκης στα ταμειακά προβλήματα.
Φωνάζει το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» πως ο Γιώργος πήγε δεξιά, φωνάζουν οι εκσυγχρονιστές ότι άργησε, φωνάζει η ΝΔ που ενώ χρωστά θέλει και το βόδι, φωνάζει και η αριστερά για «πόλεμο» χωρίς όμως να μας πει ποιο είναι το δικό της σχέδιο και η πολιτική της αν σηκώσουμε μαζί της τα φισεκλίκια.
Φωνάζουν όμως και οι τσιφλικάδες, οι ιδιοκτήτες μεγάλης ακίνητης περιουσίας, οι τραπεζίτες, οι έμποροι, οι βιομήχανοι, τα λαμόγια, οι εκδότες πλαστών τιμολογίων, οι Τρισέδες, οι «αναλυτές», οι μεγαλοδημοσιογράφοι, οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και οι σόουμαν των οκτώ. Φωνάζουν όλοι και ούτε για μια στιγμή δεν βουλώνουν τα καλοταϊσμένα τους στόματα για να ακούσουν το βογκητό της κοινωνίας που θρηνεί από τώρα για τους ένα εκατομμύριο ανέργους που θα μετράμε σε λίγο.
Φωνές από παντού με αποτέλεσμα μια συντηρητική οχλαγωγία ανείπωτου τρόμου και λυσσαλέας αντίδρασης για αυτά που πρέπει να αλλάξουν. Μια φασαρία φοβερή που σ΄ αναγκάζει να φωνάξεις κι εσύ: Σκάστε! Βγάλτε όλοι το σκασμό, αφουγκραστείτε τις ανάγκες και πείτε, όσοι έχετε, τις προτάσεις σας. Συγκεκριμένα και ολοκληρωμένα. Βοηθείστε ή διαφορετικά βουλώστε το και αφήστε όποιον μπορεί να κάνει ό,τι μπορεί και να κριθεί απ΄το αποτέλεσμα. Φτάνει πια.
4 Φεβ 2010
3 Φεβ 2010
Δεν πετάμε, χαρίζουμε
Λίστα από οργανισμούς/ομάδες όπου μπορεί κάποιος/α να δωρίσει αντικείμενα που δεν χρησιμοποιεί πια (αντί να τα πετάξει στα σκουπίδια). Ανάλογα με τα αντικείμενα, τον χρόνο που διαθέτει ο καθένας μας, τις προτιμήσεις στο τι θέλει να υποστηρίξει κάθε φορά, μπορούμε να απευθυνθούμε -να υπάρξουν αντίστοιχες ομάδες και σε άλλες πόλεις.
ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΑΣΤΕΓΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ έχει ανάγκη από ρούχα, σεντόνια, παπλώματα. Εάν έχετε ρούχα (παιδικά /γυναικεία/ανδρικά), σεντόνια, παπλώματα που δεν χρειάζεστε πια, το ίδρυμα αστέγων Κ.Υ.Α.Δ.Α. δέχεται καθημερινά προσφορές 8:00-3:00 στην Πειραιώς 35.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2105239465 και 2105246516, e-mail:
kyada@otenet.gr, ηλεκτρονική Διεύθυνση: http://www.kyada.gr/
· Το Χατζηκυριάκειο ίδρυμα παιδικής προστασίας χρειάζεται βιβλία όλων των ηλικιών για την ενίσχυση της βιβλιοθήκης του. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο 2104515387 ή επισκεφτείτε το site http://www.xatzikiriakio.
· Ο ΜΚΟ Praksis χρειάζεται φάρμακα για την κάλυψη αναγκών των πολυιατρείων του για μετανάστες, άστεγους κτλ. Δέχονται ακόμα και ανοιγμένα, χρησιμοποιημένα κουτιά φαρμάκων αρκεί να έχουν ημερομηνία λήξης ένα χρονικό όριο πέραν του έτους. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο 210 520 5200, 210 82 13 704 ή στο http://www.praksis.gr > .
Ομάδα ΡΕΤΟ, πρώην ναρκoμανών. Παίρνουν οτιδήποτε, είτε λειτουργεί, είτε όχι, και απασχολούν άτομα για επισκευές ή κατασκευές. Έχουν ένα ή δύο μαγαζιά με μεταχειρισμένα αντικείμενα/έπιπλα κτλ. Παραλαμβάνουν από το σπίτι, μεγάλα και μικρά αντικείμενα (έπιπλα, ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές συσκευές, ρούχα, παιχνίδια κ.ά). 210 66 25 096.
Οι δύο ιστοσελίδες χαριστικών παζαριών, www.freecycle<http://www.
"Τα παιδιά του δρόμου"*, Αρίστωνος 6-8 και γωνία Κωνσταντινουπόλεως 165, Μεταξουργείο, Κολωνός Υπεύθυνη Κοινωνική Λειτουργός : κα Μυρτώ Λαιμού, Τηλέφωνο : *210.5239.402* και *210.5221.149, *Ώρες : 11.00 - 18.00 καθημερινά
Θεόφιλος - στέλνει σε πολύτεκνες οικογένειες σε όλη την Ελλάδα: 2108819397
Οι ξένοι της Νέας Μάκρης (Foreigners of Nea Makri) οργανώνουν παζάρι κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα στο καφέ Τίκι, από περιοχές βορειοανατολικής Αττικής (Ραφήνα, Λούτσα, Πικέρμι, Νέα Μάρκη κ.ά) παραθέτω παλιά τους ανακοίνωση. Για περισσότερες πληροφορίες, καλέστε την Ingrid 6973350024, e-mail foreignersinneamakri@yahoo.gr
Habitat for Humanity, Greater Athens ,
Stratigou Eindou 14, 185 36 Piraeus , Greece , Tel: +30 (210) 418-2251,
Email address: hfhgr@ath.forthnet. gr
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 1 Τ.Κ. 105 53 ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ. 210 3314334 - 210 3378412 - 2103816886, ΦΑΞ:210 3314334
Από τους Άνεργους Δημοσιογράφους
29 Ιαν 2010
Κεφάλαιο
Του Δημήτρη Δανίκα από Τα Νέα , ddanikas@dolnet.gr
ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΕΙΣ, ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΙΣ, αγοράζεις και διαρκώς μια άλλη ζωή στο μυαλό σου παρασκευάζεις. Όλα εξωτερικά, όλα για προϊόντα, όλα αναλώσιμα, όλα χωρίς βαθύτερη ουσία καμιά. Η ύπαρξή σου η απροσμέτρητη τραπεζική κατάθεσή σου. Το εξοχικό, το σκάφος, το χρηματιστήριο, η στιγμιαία ηδονή σου. Κι όμως ολοκλήρωση δεν βρίσκεις πουθενά. Κι όμως ικανοποίηση ούτε με τις βίλες, τα οικόπεδα, τις καταθέσεις, τα υλικά. Και όσο περισσότερα συσσωρεύεις τόσο μέσα σου αδειάζεις. Όσο περισσότερα καταναλώνεις τόσο από την αληθινή ζωή βρίσκεσαι μακριά. Όσο περισσότερα εφήμερα και υλικά τόσο πιο κοντά στου ψυχίατρου την αγκαλιά. Τα έχεις όλα και όμως πάθος για τίποτα, ούτε ακόμα για τα οικογενειακά. Ελεύθερος μόνο στα χαρτιά. Η δύναμή σου, η φυλακή σου. Ο πλούτος σου, η ομηρεία και η παράδοσή σου. Μια ζωή για ένα κεραμίδι πάνω από την κεφαλή σου. Μπαγάσα, τα κατάφερες. Έφτιαξες το χρυσό κλουβί σου. Εσύ είσαι όλα αυτά.Ένας άνθρωπος. Ένα μεγάλο κεφάλαιο με πολλά μηδενικά!
28 Ιαν 2010
Δώσε κι εμένα Αλέκα
Του Γιάννη Γερονικολού
Αδυνατώ να αντιληφθώ πώς η αριστερά στην Ελλάδα έχει γίνει τόσο large στις διεκδικήσεις διαφόρων επαγγελματικών ή κοινωνικών ομάδων. Μπορεί άνετα να συμπλεύσει με τον εργαζόμενο της ναυπηγοεπισκευαστικής, το λιμενεργάτη των 5000 ευρώ, τον μικροπαραγωγό της λαϊκής αγοράς, τον τσιφλικά του κάμπου, τους stager και τους εφοριακούς με την ίδια θέρμη για την ικανοποίηση των όποιων αιτημάτων τους. Όταν, δε, δεν υπάρχουν αιτήματα, το ΠΑΜΕ ή ο Τσίπρας μπορούν πολύ εύκολα να σου βρουν μερικά.
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ ως δικαιολογία είναι ότι θεωρούν πως αυτή είναι η συμβολή τους στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Να είναι, δηλαδή, τελάληδες αιτημάτων κάθε συντεχνίας και ομάδας.
Θεωρούσα ότι όσο «αριστερός» και να είσαι, μπορείς να καταλάβεις μέχρι πού φτάνει η διεκδίκηση και πού αρχίζει ο κοινωνικός εκβιασμός. Μπορείς να καταλάβεις ότι αν δεν υπάρχει μια βάση συζήτησης και ένα περιθώριο διαλόγου, τότε είναι σα να κάνεις διάλογο με λοβοτομημένους.
Ποια «αριστερή» λογική είναι αυτή που θα με πείσει να στηρίξω τον εργαζόμενο του ΟΛΠ ο οποίος ζητά 250.000 αποζημίωση για να αφήσει το λιμάνι να δουλέψει, η τον εφοριακό, τον τελωνιακό, τον υπάλληλο της Βουλής που απαιτούν να συνεχίσουν να λαμβάνουν εξωπραγματικά επιδόματα την ώρα που οι εργατοϋπάλληλοι στον ιδιωτικό τομέα βιώνουν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα. Ποια είναι η «αριστερή» κουλτούρα που υπαγορεύει να πληρώσουμε άπαντες το γεγονός ότι ο αγρότης στον κάμπο (για παράδειγμα) συνεχίζει να σπέρνει βαμβάκι όταν δεν το αγοράζει ούτε η γυναίκα του και καπνά από τα οποία δεν φτιάχνονται ούτε τα «σέρτικα Λαμίας» και παράλληλα απαιτεί την οικολογική καταστροφή της μισής Ελλάδας για να μπορεί αυτός να ποτίζει το χωράφι του. Ποια είναι η «αριστερή» προσέγγιση στο στραγγάλισμα της αγοράς από το εποχικό αγροτικό καρναβάλι;
Λένε οι «αριστεροί» αγροτοσυνδικαλιστές πως αν δε σπείρουν αυτοί δε θα φάμε εμείς. Μακάρι να ήταν έτσι. Μακάρι και γι αυτούς αλλά και για εμάς που τα μόνα ελληνικά που τρώμε είναι τα φούμαρα. Αλλά δυστυχώς έχουν μάθει τόσο πολύ στην καλοπέραση με το χρήμα των «κουτόφραγκων» που ελάχιστα τους ενδιαφέρει η παραγωγή καθώς είτε με, είτε χωρίς σοδειά, την επιδότηση θα την πάρουν.
Μιλούν για την τεράστια διαφορά τιμής πώλησης του προϊόντος από τον παραγωγό στο ράφι, λες και δεν είναι οι ίδιοι που υπογράφουν στα τιμολόγια ό,τι τιμή θελήσει να βάλει ο μεσάζοντας καθώς δε φορολογούνται βάση βιβλίου εσόδων-εξόδων. Αν πάει όμως κάποια κυβέρνηση να το αλλάξει αυτό για να ελέγξει την κερδοσκοπία, θα επαναστατήσει η «αριστερά» και θα μιλήσει για «φοροεπιδρομή» στους αγρότες.
Τελειωτικό χτύπημα, το αίτημα του «αριστερού» αγροτοπατέρα Μπούτα για θέσπιση κατώτατου εγγυημένου εισοδήματος, ως βασικό μισθό στους αγρότες! Αγρότες – δημόσιοι υπάλληλοι, δηλαδή, όπως στην πάλαι ποτέ Σοβιετία! Αυτό είναι το όραμα της ελληνικής «αριστεράς» στα προβλήματα του αύριο και στο στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας. Αλλά, γιατί κρατικό μισθό μόνο στους αγρότες και όχι σε όλους; Γιατί να μην το γυρίσουμε το μαγαζί σε Κούβα που έχει και ωραία πούρα και ρούμια; Μαζί τους κι ας μας λείπει ο Κάστρο. Έχουμε την Κανέλλη.
Πολύ large στη Βουλή
Από το Lifo
25 Ιαν 2010
Οργανωμένο Έγκλημα;
Είναι γνωστή η ρήση του Αριστοτέλη Ωνάση, πως "για να επιτύχεις στις business πρέπει να γνωρίζεις κάτι που δεν γνωρίζει κανένας άλλος". Μάλλον οι ξένοι, τουλάχιστον, τραπεζίτες έχουν υπ όψιν την ρήση αυτή του Έλληνα κροίσου. Φρόντισαν να έχουν τις σωστές πληροφορίες, ακριβώς όταν τις χρειάζονταν περισσότερο.
Όταν συναντήθηκα, στις αρχές Απριλίου, με τον κεφαλοκυνηγό (headhunter) με τον οποίο συνεργάζομαι στο City του Λονδίνου για να τον ρωτήσω εάν υπήρχε κάποια ανοικτή θέση σε κάποιον άλλο οργανισμό, έμαθα πολλά πράγματα, αλλά όχι για το δικό μου πρόβλημα.
Εξαντλήσαμε γρήγορα το δικό μου θέμα, αφού μου ξεκαθάρισε με σαφή τρόπο πως ήταν νωρίς ακόμα για να κινηθεί η αγορά εργασίας όσον αφορά τον δικό μου τομέα. Μου εξέφρασε την πεποίθησή του πως δεν θα υπάρξει κινητικότητα στον τομέα μου και με συμβούλεψε να περιμένω "μέχρι να γυρίσει η αγορά". Τον ρώτησα αν υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να με ενδιαφέρει.
Η απάντησή του ήταν άμεση, αλλά δεν μπορώ να πω πως με συγκίνησε. Ο διάλογος ήταν περίπου ως εξής:
- Έλληνας δεν είσαι; Δεν ξέρω αν θα σε ενδιαφέρει, αλλά υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από κάποιους πελάτες μου για έναν διαπραγματευτή (trader) σε Ελληνικά Ομόλογα. Σε ενδιαφέρει ή ξέρεις κάποιον που να ενδιαφέρεται;
- Δεν με ενδιαφέρει, ούτε μπορώ να σκεφτώ κάποιον που να ασχολείται με το συγκεκριμένο αντικείμενο αυτή την στιγμή. Ποιός ψάχνει;
- Έχω δύο μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες που ενδιαφέρονται και ένα μεγάλο hedge fund.
- Οκ, αν ακούσω κάτι ή αν αλλάξει κάτι θα σε ενημερώσω
Χαιρετηθήκαμε και γύρισα στην δουλειά μου.
Fast forward μερικούς μήνες και ξαφνικά όλοι εμβρόντητοι μαθαίνουν το πραγματικό έλλειμμα της χώρας μας. Η παλαιά κυβέρνηση δηλώνει άγνοια, η καινούργια έκπληξη, εμείς διερωτόμαστε για άλλη μια φορά πώς την πατήσαμε έτσι και οι "φίλοι" μας στην Brevan Howard (το fund στο οποίο αναφερόταν ο κεφαλοκυνηγός και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο) άνοιγαν σαμπάνιες, μαζί με τους τραπεζίτες φίλους τους.
Δεν άργησα να ενώσω τις τελείες. Κάποιοι ήξεραν πολύ πιο νωρίς από τους υπολοίπους το μέγεθος του προβλήματος, τον ακριβή τρόπο για να επωφεληθούν και φρόντισαν να επανδρώσουν τις κατάλληλες θέσεις νωρίς. Αυτή άλλωστε είναι και η δουλειά τους. Να μαζεύουν πληροφορίες και να σπέρνουν τον πανικό. Ας ελπίσουμε πως με τα μέτρα που θα παρθούν από την κυβέρνηση θα πάρουν σύντομα τα κέρδη τους και θα πάνε να ενοχλήσουν άλλους. Αυτοί που δήλωναν άγνοια, οι προηγούμενοι δηλαδή, έχουν να απαντήσουν σε πολλά.