24 Ιουλ 2009

Η αποκατάσταση της δημοκρατίας στα μέτρα τους...


Αυτό που διαφεύγει της προσοχής μας είναι πόσο σεβασμό δείχνουν οι πλούσιοι και ισχυροί αυτού του πλανήτη στη δημοκρατία. Οι σημερινοί δεξιοί πολιτικοί από παλαιά τζάκια, οι βουλευτές της ΝΔ, του ΛΑΟΣ, οι μεγάλοι επιχειρηματίες της χώρας, ακόμη και ο Μπους με τις καουμπόικες μπότες από το Τέξας πραγματικά λατρεύουν τη δημοκρατία.

Επίσης βλέπω βουλευτές και στελέχη που είναι γνωστό ότι δεν έχουν δημοκρατική ιστορία να βγάζουν εγκάρδιους λόγους υπέρ της δημοκρατίας. Τότε σκέφτομαι ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Σε λίγο οι σκίντζχεντς θα σκοτώνουν μετανάστες στο όνομα τη καθαρότητας της δημοκρατίας μας. Με την ίδια λογική ο Καραμανλής χτες αναγόρευσε τον Καραμανλή (όχι τον εαυτό του αλλά τον θείο του) ως γεννάρχη της ελληνικής δημοκρατίας.

Και νομίζω ότι τελικά ίσως να είχε δίκιο. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι ο εν Ελλάδι γενάρχης της δημοκρατίας που βιώνουμε.

Σε αυτό το πλαίσιο η ελίτ του 1% λατρεύει το δημοκρατικό της δικαίωμα να κατέχει το 99% του παγκόσμιου πλούτου και γι' αυτό λατρεύει τη δημοκρατία και γιορτάζει για τη δημοκρατία, επειδή η δημοκρατία είναι η καλύτερη εφεύρεση γι' αυτούς μετά την ελέω θεού μοναρχία. Οι ευγενείς, ο κλήρος, οι μονάρχες που αποτελούσαν το 1% του πληθυσμού της προεπαναστατικής Γαλλία κατείχαν όλα τα προνόμια και το 99% του πλούτου. Και σήμερα τα ποσοστά είναι τα ίδια, λες και τίποτα δεν άλλαξε.

Οι πλούσιοι λατρεύουν τη δημοκρατία γιατί την έφεραν επιτέλους ακριβώς στα μέτρα τους, μπορούν πλέον να κάνουν ακριβώς ό,τι θέλουν, ό,τι έκαναν και οι μονάρχες του 16ου αιώνα.

Νομίζω ότι οι σημερινοί "δημοκράτες" είναι έτοιμοι πλέον να υποστηρίξουν δυναμικά τη δημοκρατία που έχει έρθει εκεί που ήθελαν. Θα υποστηρίξουν τη βολική δημοκρατία τους μέσω της στενής επιτήρησης, με τις κάμερες, με τη συλλογή DNA, με την σκληρή αστυνόμευση, με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με την άρση κάθε απορρήτου, με την αναγκαστική προστασία μας από τους παράνομους μετανάστες, με την ποινικοποίηση των απεργών και του συνδικαλισμού, με τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών, με την τόνωση του ακραίου ατομικισμού, με την σκληρή στάση του κράτους σε όποιον το αμφισβητεί, με την προστασία των συμφερόντων των επιχειρηματιών, με τις σκληρές διώξεις όσων ταράζουν τα νερά.

Η δημοκρατία έτσι θα επιβιώσει πολλά ακόμη χρόνια, ίσως όσα επιβίωσε και η μοναρχία. Ναι λοιπόν, η δημοκρατία έχει νικήσει!