Η συλλογική πολιτική δράση είναι ο λόγος για τον οποίο η ζωή μας είναι καλύτερη από των παππούδων μας
Από τονOταν είστε απλώς ένα άτομο επάνω σε έναν πλανήτη που θερμαίνεται, όταν βλέπετε οικονομίες να καταρρέουν, πολέμους να μαίνονται, πώς θα έπρεπε να αντιδράσετε; Τι μπορείτε να κάνετε; Το τρέχον σύμπλεγμα κρίσεων έχει προκαλέσει ως αντίδραση διάφορα αισθήματα τα οποία μπορείτε να ακούσετε να εκφράζονται σε κάθε μπαρ και καφετέρια. Αξίζει να τα εξετάσουμε, διότι πέρα από τα δελεαστικά τους μηνύματα υπάρχει ένας δρόμος που οδηγεί στην πραγματική αλλαγή και στον οποίο αποδίδουμε ελάχιστη σημασία.
Η πρώτη τάση είναι να νιώθει κανείς ανήμπορος και να μετατρέπει αυτό το συναίσθημα σε μια απείθαρχη απαισιοδοξία. Ξέρετε πώς είναι. Δεν μπορώ να κάνω τη διαφορά. Θα αγοράσω μια έξτρα μεγάλη κλειδαριά για την πόρτα μου, θα αγκαλιάζω τα παιδιά λίγο πιο σφιχτά και θα περιμένω να περάσει η καταιγίδα.
Ολοι έχουμε τέτοιες διαθέσεις από καιρό σε καιρό αλλά πλέον αποτελούν την επικρατούσα διάθεση των πολιτών στις υποτιθέμενες προηγμένες δημοκρατίες. Η δεύτερη τάση μοιάζει αντίθετη, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Προστάζει ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι έναν ηρωικό ηγέτη ο οποίος θα μας σώσει. Εμπρός, Μπαράκ Ομπάμα. Είναι έξυπνος, ευφραδής και έχει συνείδηση. Εκείνος θα βρει λύση. Και οι δύο αυτές τάσεις αφήνουν αδρανή τον πολίτη. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να επικεντρωθεί στην προσωπική του ζωή και να περιμένει την καταστροφή ή τη σωτηρία αποκλείοντας την πραγματική επιλογή που τον περιμένει. Πρόκειται για το μοναδικό πράγμα που επέφερε πολιτική αλλαγή στο παρελθόν και είναι το μόνο που θα μας βγάλει τώρα από τη δύσκολη θέση: συνηθισμένοι, μεμονωμένοι πολίτες συγκεντρώνονται, ορθώνουν το ανάστημά τους και προτείνουν δικές τους λύσεις.
Για να φθάσουμε εκεί θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσουμε εκείνους που λένε ότι η πολιτική είναι άσχετη και βαρετή και δεν τους νοιάζει. Ας είμαστε σοβαροί. Αυτό ισοδυναμεί με το να λέει κάποιος ότι δεν τον νοιάζει το επίπεδο ζωής του, η υγεία του, η δουλειά του, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του, το μέλλον του ή όποιο μέλλον.
Η συλλογική πολιτική δράση είναι ο ένας και σημαντικότερος λόγος για τον οποίο η ζωή κάποιου είναι σήμερα απερίγραπτα καλύτερη από εκείνη των προπάππων του. Οταν οι άνθρωποι απαίτησαν για πρώτη φορά δικαιώματα για τις γυναίκες ή πρότειναν να πληρώνονται οι συνηθισμένοι εργαζόμενοι τα Σαββατοκύριακα και τις άδειές τους, τους αντιμετώπισαν με την ίδια ετοιμόλογη απαισιοδοξία που ακούμε σήμερα: Δεν θα γίνει ποτέ! Οι καθημερινοί άνθρωποι όμως που πίστευαν ότι είναι απαραίτητοι συγκεντρώθηκαν. Μίλησαν, διαφώνησαν, διαδήλωσαν και άσκησαν πιέσεις και κέρδισαν.
Αυτά τα επιτεύγματα ουδέποτε χαρίστηκαν από όσους βρίσκονται στην κορυφή. Προέκυψαν όμως ως αποτέλεσμα της απαίτησης και της επιμονής εκατομμυρίων καθημερινών ανθρώπων. Αν περιμέναμε να δουν αυθορμήτως οι ηγέτες το φως, θα περιμέναμε ακόμη. Αν δεν στραφείτε στην πολιτική, η πολιτική θα στραφεί σε εσάς. Σε όλες τις κοινωνίες τα άτομα που έχουν ήδη την εξουσία θα προσπαθήσουν να κάνουν το κράτος να λειτουργήσει κατά τα συμφέροντά τους. Κάθε ημέρα οι εταιρείες πετρελαίου και οι δισεκατομμυριούχοι προωθούν τα συμφέροντά τους και μιλούν πολύ ηχηρά για τους αριθμούς που αντιπροσωπεύουν διότι έχουν τόσο πολλά χρήματα. Αν μείνετε πίσω, σηκώσετε τους ώμους και πείτε ότι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα, τα συμφέροντά τους θα επικρατήσουν επί των δικών σας. Ετσι δημιουργήθηκε η χρηματοπιστωτική ασφυξία που απειλεί τις θέσεις εργασίας σας και η περιβαλλοντική κρίση που απειλεί το οικοσύστημά σας.
Οι πολιτικοί ανταποκρίνονται στις πιέσεις που τους ασκούνται. Οι τράπεζες, οι εταιρείες πετρελαίων και οι δισεκατομμυριούχοι δεν σταματούν να ασκούν τη δική τους πίεση, να ανεμίζουν επιταγές και να απειλούν. Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι η συλλογική μας φωνή θα ακούγεται πιο δυνατά. Ο μόνος τρόπος να το κάνουμε αυτό είναι να προσφέρουμε τον χρόνο, την ενέργεια και την αφοσίωσή μας απαιτώντας πραγματική δημοκρατία.
Αυτό δεν είναι κάτι μακρινό. Είναι πολύ απλό και πρακτικό. Μπορούμε να διαλέξουμε μία ή δύο ομάδες από τις χιλιάδες εξαιρετικές που υπάρχουν και να τους αφιερώνουμε λίγες ώρες από τον χρόνο μας κάθε εβδομάδα.
Η πολιτική αλλαγή σπανίως επέρχεται μέσω μιας ικανοποιητικής, οργασμικής αναλαμπής, αλλά αν την απαιτήσουν αρκετοί από εμάς στο τέλος επέρχεται. Η πραγματική δημοκρατία απαιτεί συλλογική εργασία.
Δεν είστε ανίσχυροι. Περιβάλλεστε από εκατομμύρια ανθρώπους που μοιράζονται τις απογοητεύσεις σας και το ένστικτό σας για δικαιοσύνη και ορθολογισμό. Είναι καθήκον σας ως πολιτών να ενωθείτε με αυτούς. Μαζί είστε ισχυροί. Αν παραμείνετε μόνοι, απομονωμένοι και βουτηγμένοι στον κυνισμό, οι μεγαλοκαρχαρίες των επιχειρήσεων θα μάχονται υπέρ των δικών τους συμφερόντων και εναντίον των δικών σας και της ανθρωπότητας.
Αναρτήσεις
