…Και ενώ είχα μπεί ολόκληρος μέσα στο συννεφάκι του «πνεύματος των Χριστουγέννων», χαμογελούσα σαν ηλίθιος με τα παιδικά που έβλεπαν από το πρωί οι κόρες μου και ετοιμαζόμουνα για το μεσημεριανό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ενώ ακόμα δεν έχω χωνέψει από αυτό της παραμονής, διάβασα το άρθρο του Μαρίνου στο Βήμα.
Πούφ! Πάει και το συννεφάκι, πάει και το «πνεύμα», πάει και η ηρεμία. Μυρμήγκιασμα στους κροτάφους, πόνος ψηλά στον αυχένα και μια Ταλιμπανιστική διάθεση να του ανατινάξω το σπίτι μαζί με το οικοδομικό τετράγωνο και τον ΔΟΛ που του δίνει Βήμα για να επικοινωνεί τον εμετό του.
Αυτή η υπέργηρη λούγκρα κατάφερε να με κάνει έξαλλο Χριστουγεννιάτικα! Τα ‘θελα και τα ‘παθα βέβαια. Θα μπορούσα να έβλεπα τα καρτούν μαζί με τα παιδάκια μου. Πιό εποικοδομητικό θα ήταν από της δεξιάς γριάς τη γραπτή παράκρουση…
Αναρτήσεις
