Ελληνάρες

Του Γιάννη Γερονικολού

Είναι κάποιες ημέρες που θέλω πάρα πολύ να αλλάξω όχι μόνο χώρα, αλλά ήπειρο και αν γινόταν και… πλανήτη! Ναι, είναι οι μέρες που με πιάνει η… μισανθρωπία μου, που οι πανταχού παρόντες ηλίθιοι αλαλάζουν γύρω μου για λόγους που ποτέ δε θα καταλάβω και η επικαιρότητα οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κατάθλιψη.

Αυτό που με ταράζει πιο πολύ, αυτές τις ημέρες με τις μειωμένες άμυνες, είναι η παντελής έλλειψη μέτρου από όλους και απέναντι σε όλα. Είναι σα να ζεις σε σκηνικό του Steven King όπου όλοι γίνανε ξαφνικά όχι ανθρωπόμορφα τέρατα ή ζόμπι, αλλά κάτι σαν τον Τάκη Τσουκαλά. Απόλυτοι, οπαδοί, κάφροι κανονικοί, κυριλέ χουλιγκάνια που αδυνατούν ή δε θέλουν να δούν μια σταλιά γκρίζο μέσα στο δικό τους ασπρόμαυρο κόσμο.

Η σύνθεση των ιδεών είναι κάτι το άγνωστο πια για εμάς, είτε μιλάμε για πολιτική, είτε για οικονομία, είτε για ποδόσφαιρο, είτε για την ίδια μας την οικογένεια, τους γνωστούς και τους φίλους. Έγινε η ζωή μας ένας μόνιμος τηλεσχολιασμός και όλοι μας ένας κλώνος του Πρετεντέρη: ειδικοί επί παντός του επιστητού. Ξεχάσαμε να ακούμε. Μόνον κρίνουμε και κραυγάζουμε είτε το θέμα είναι η οικονομική κρίση, είτε ο φωτισμός στην τσόντα της Τζούλιας.

Είναι αδύνατον να βγάλεις άκρη, ειδικά με τα πιο σοβαρά θέματα που μας απασχολούν. Τόσο τα media όσο και οι περισσότεροι πολιτικοί είναι πολύ λίγοι για να διαχειριστούν, να αναλύσουν και να εξηγήσουν στους πολίτες τι ακριβώς γίνεται. Γύρισε ο Πρωθυπουργός από τις Βρυξέλες και ακόμα κανείς δεν έχει καταλάβει τι έφερε στις βαλίτσες του. Έφερε το ΔΝΤ, έφερε χρήμα, υπόσχεση για χρήμα ή μερικές bitter σοκολάτες για την Άντα;

Αν μιλήσεις με ΠΑΣΟΚο θα σε συνεπάρει ο ενθουσιασμός, με Νέο Δημοκράτη θα βάλεις τα κλάματα και με «Αριστερό» θα πάρεις τα βουνά. Ψυχραιμία αδέλφια… Είτε διαβάζεις τον «πρωταθλητή» μετά από ντέρμπι, είτε τον Ελεύθερο Τύπο μετά από Σύνοδο Κορυφής μόνο ένα είναι το συμπέρασμα: Απευθύνονται σε λοβοτομημένους. Δεν υπάρχει τίποτα καλό να έχει πράξει ο «αντίπαλος». Όλα είναι λάθος και το Παπικό αλάθητο το έχει μόνο η «ομαδάρα» παρόλο που έφαγε δυο-τρία γκόλ, ή η «αρχηγάρα» παρά το γεγονός ότι ουδέν έπραξε.

Στη Βουλή γίνεται συζήτηση για την οικονομία αλλά τα έδρανα είναι αδειανά. Στους δρόμους διαδηλώνει η κίτρινη λαίλαπα των ταξί διότι δε θέλουν να φορολογηθούν. Στο Σούνιο κάνει συρτή για τονάκια τουρκική φρεγάτα. Ξαναγυρίζουμε δεκαετίες πίσω στις σχολικές αίθουσες με 30 παιδιά γιατί δεν προσλαμβάνουμε δασκάλους, αλλά ούτε γυρίζουμε στα σχολειά τους αποσπασμένους. Τα νοσοκομεία χρωστούν σε όλο τον πλανήτη και υπολειτουργούν, αλλά πριν μια εβδομάδα κατάφερε η Μαριλίζα να διορίσει προέδρους. Το ΕΣΥ βουλιάζει και οι έμποροι της υγείας θησαυρίζουν. Η βενζίνη είναι η δεύτερη ακριβότερη στην Ευρώπη, αλλά η κυρίαρχη εταιρία κρατική. Τα τρένα μονοπώλιο αλλά μπαίνουν μέσα ένα εκατομμύριο ευρώ τη μέρα. Ο τουρισμός είναι η «βαριά μας βιομηχανία» αλλά τη λυμαίνονται τα rooms to let και οι tour operator, ενώ ο ΕΟΤ υπάρχει μόνο για να πλουτίζουν τα λαμόγια. Ο Γιώργος τρέχει σαν το Βέγγο στο πιο κυριλέ, αλλά το κρατικοδίαιτο ΠΑΣΟΚ του βάζει τρικλοποδιές. Η ΝΔ προσπαθεί να αλλάξει μετά την ιστορική χλαπάτσα έχοντας σε πρώτο πλάνο Μαρκόπουλο και Πανάρα, ενώ η αριστερά μας είναι πιο συντηρητική στις αλλαγές και από Μορμόνο της Γιούτα. Ό,τι χτίσαμε με τον πακτωλό χρημάτων που πετάξαμε για την Ολυμπιάδα της Γιάννας σαπίζει ανεκμετάλλευτο δίπλα σε παράνομα σκυλάδικα της παραλιακής, ενώ το Ελληνικό παραμένει ένας σωρός ερειπίων αντί για το μητροπολιτικό πάρκο που είχαμε ονειρευτεί. Οι δρόμοι μας είναι μακράν οι χειρότεροι, αλλά τα διόδια στους κατασκευαστές πανάκριβα. Οι μισθωτοί φορολογούνται μέχρι και 40%, ενώ τα τεκμήρια για τους φοροκλέφτες παραμένουν αστεία. Οι πολίτες καλούνται να κάνουν τη δουλειά του ΣΔΟΕ ζητώντας αποδείξεις από το γιατρό που πρόκειται να τους χειρουργήσει, την ίδια ώρα που το κράτος τους συλλαμβάνει παρανομούντες δυό και τρεις φορές συνεχόμενα χωρίς να τους παίρνει την άδεια. Οι εταίροι στην ΕΕ μας λένε λαμόγια, αλλά οι εταιρίες τους είναι αυτές που λάδωναν για να πάρουν τις δουλειές. Οι Γερμανοί μας έχουν πάρει στο ψιλό και μας βρίζουν νυχθημερόν, αλλά εμείς συνεχίζουμε περήφανοι να αγοράζουμε τις Mercedes, τα Audi, τα ψυγεία και τους φούρνους τους για να ενισχύσουμε τα επιχειρήματά τους εναντίον μας.

Τα γεγονότα, δυστυχώς, ατέλειωτα και μέσα στον ορυμαγδό, κατά τη διάρκεια της παρέλασης για την 25^η Μαρτίου, κάτι ρατσιστές λιμενόμπατσοι, σαν αυτούς που χτυπούν αλύπητα μισοπνιγμένους Αφγανούς λαθρομετανάστες για να δείξουν πόσο άντρες είναι, βροντοφώναζαν εμετικά Χρυσαυγίτικα συνθήματα παρελαύνοντας στην Πανεπιστημίου: «Έλληνας γεννιέσαι, δε γίνεσαι ποτέ…»

Και ποιος θα το ήθελε βρε ηλίθιοι;