Μπάχαλο επικρατεί στο Δημόσιο τομέα παρά την τρεχάλα της κυβέρνησης, το άγχος των πολιτών και τον «μπαμπούλα» του ΔΝΤ. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι ικανό να κάνει το Δημόσιο υπάλληλο να δουλέψει. Η είδηση είναι αποκαλυπτική και δε χρήζει αναλύσεων για να γίνει κατανοητή: «Από τις 67 ΔΟΥ της Αττικής, μόλις 3 έπιασαν τον στόχο για τα έσοδα στο πρώτο τρίμηνο. Ενδεικτικό της παραλυσίας είναι ότι 23 ΔΟΥ δεν έστειλαν καν στοιχεία για τις επιδόσεις τους στο υπουργείο Οικονομικών. Το αποτέλεσμα είναι να παρουσιάζεται υστέρηση της τάξης των 216 εκατ. ευρώ στα έσοδα του πρώτου τριμήνου.»
Τρέχα εσύ κακόμοιρε Παπανδρέου να κάνεις το γύρω του κόσμου για να πείσεις τις «αγορές» ότι θα γίνουμε κάποτε κι εμείς κανονική χώρα. Αμ δε! Την ΑΔΕΔΥ τη ρώτησες; Ο δε Σαμαράς που λέει ότι προτιμά να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας χωρίς το ΔΝΤ – λες και όλοι εμείς οι υπόλοιποι δε θέλουμε – τη ρώτησε τη ΔΑΚΕ Εφοριακών;
Δε θέλει ο υπάλληλος να δουλέψει. Τελεία και παύλα. Είκοσι τρείς ΔΟΥ απαξίωσαν να στείλουν και στοιχεία στο υπουργείο. Γιατί, τι θα τους κάνουν; Τι μπορούν να τους κάνουν; Θα τους επιβληθεί γραπτή επίπληξη; Οποία συμφορά!..
Μου το εξηγούσε προ ημερών προϊστάμενος υπηρεσίας μιας νομαρχίας της περιφέρειας: Πριν, μου έλεγε, δουλεύαμε τέσσερις ώρες και αυτό ήταν όλο. Τώρα με τις περικοπές θα δουλεύουμε τρείς και σε όποιον αρέσει! Ούτε να μας βάλουν να δουλέψουμε μπορούν, ούτε να μας κάνουν τίποτα, ούτε πρόκειται κανείς να θελήσει να γίνει ο «κακός» της υπηρεσίας. Τέτοια κυνικότητα με τη σιγουριά της μονιμότητας και της ατιμωρησίας. Δε νομίζω ότι έχει γεννηθεί ακόμα ο Έλληνας που θα καταφέρει να αλλάξει αυτή τη νοσηρή νοοτροπία του Δημοσίου υπαλλήλου. Από αυτή την άποψη το ΔΝΤ είναι μια κάποια λύση.
Είναι απολύτως εξοργιστικό σε μια ολόκληρη χώρα που παλεύει με τα θηρία, ένα μάτσο γραφειοκράτες κηφήνες να ξαπλώνουν προκλητικά και να απαξιούν όχι μόνο να δουλέψουν, αλλά και να στείλουν απλά τα στοιχεία για τις επιδόσεις τους στον αρμόδιο υφυπουργό. Μπορεί κάποιος να φανταστεί κάτι ανάλογο στον ιδιωτικό τομέα όπου αυτά τα ανθρωπάκια δε θα άντεχαν ούτε ημέρα; Μπορεί κάποιος να φανταστεί 23 τμήματα μιας επιχείρησης να γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τον διευθύνοντα σύμβουλο ή να μη δουλεύει νυχθημερόν το τμήμα εσόδων μιας εταιρίας που προσπαθεί να γλιτώσει τη χρεοκοπία και το λουκέτο; Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα τους είχαν ανασκολοπίσει, δε θα περίμεναν τη διεύθυνση.
Κι όμως παρά την εικόνα διάλυσης που εμφανίζει ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός, σε μια περίοδο κατά την οποία οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους στόχους του Προγράμματος Σταθερότητας θα έχει οδυνηρές συνέπειες, ο ο γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών Δημήτρης Γεωργακόπουλος περιορίστηκε σε «αυστηρές συστάσεις» για εντατικοποίηση των προσπαθειών. Τι σημαίνει «αυστηρές συστάσεις» στο Δημόσιο όλοι το καταλαβαίνουμε πια. Απολύτως τίποτα.
Μία είναι η λύση για αυτό το μπάχαλο, για να πάρει μπρος η σκουριασμένη μηχανή και να έχουμε μια ελπίδα επανάκαμψης: Ο φόβος της απόλυσης! Δε θέλεις να δουλέψεις κύριέ μου; Σπίτι σου να το σκεφτείς καλύτερα και εσύ και οι λοιποί κηφήνες. Όποιος δε μπορεί ή δε θέλει να εργαστεί ας πάει σπιτάκι του και να δοκιμάσει την τύχη του στη ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα. Άρση μονιμότητας, έλεγχος και πραγματικές κυρώσεις σε όλο το δημόσιο τομέα. Όλα τα άλλα είναι παχιά λόγια, ψευτο- συνδικαλισμός και «αριστερός» δογματισμός.
Γ.Γ.
Αναρτήσεις
