Θα μου πείτε ότι είμαστε συνηθισμένοι στις κραυγές των «δημοσιογράφων» και των πολιτικών. Σωστά. Μόνο που αυτή τη φορά δεν είναι ο Άδωνης που τσιρίζει, ούτε η ντουντούκα της ΚΝΕ που οχλαγωγεί. Δεν είναι οι συνήθεις «ακραίοι» που μας ανατριχιάζουν, μα οι… «νοικοκυραίοι». Δηλαδή αυτοί που ιστορικά εξέτρεφαν το αβγό του φιδιού και το καλωσόριζαν όποτε έφτανε η ώρα. Αυτοί που ντυμένοι με το μανδύα του δημοκράτη, του έγκριτου, του αδιάφθορου, του πολυπράγμονα και του μετρημένου, μπορούν να ρίξουν το δηλητήριο και να πιάσει τόπο διότι – για τους μη γνωρίζοντες – δεν είναι «στιγματισμένοι».
Έτσι, μέσα στον ορυμαγδό των ανοησιών που ακούγονται από τα δελτία «ειδήσεων» και τους διάφορους Καψηδοτράγκηδες, δεν έκανε και πολύ εντύπωση αυτό που έγραψε στο - ζηλευτό κατά τα άλλα - protagon.gr ο «πολύς» Τέλογλου: «Ο πολιτικός χρόνος αυτής της κυβέρνησης έχει παρέλθει,το πιθανότερο όμως είναι οτι και η επόμενη θα έχει ως βασικό κορμό της το ΠΑΣΟΚ. Είναι ανάγκη να έχει πρωθυπουργό τον κ Παπανδρέου;»
Σε πρώτη ανάγνωση λες ότι ο τυπάκος βγάζει τον πόνο του καθώς δε γουστάρει τον Παπανδρέου. Δικαίωμά του. Στην απορία όμως πώς μπορεί να γίνει σήμερα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ χωρίς πρωθυπουργό τον Γιώργο, βγάζει στα σχόλια και την πραγματική του σκέψη λέγοντας ότι χρειάζεται: «Μία κυβέρνηση σαν και εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974 , από όλους τους πολιτικούς χώρους . Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει έκτακτες εξουσίες ,για να το πώ πιο απλά η χώρα είναι σε κατάσταση εκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία αλλά ορισμένα άρθρα του συντάγματος πρέπει να βγούν "εκτός" η να ερμηνευτούν ανάλογα(!)… Ο κ Παπανδρέου είναι ακατάλληλος για να ηγηθεί μιας τέτοιας κυβέρνησης "εθνικής ανάγκης", μπορεί να είναι αντιπρόεδρος της και υπουργός των Εξωτερικών αλλά επικεφαλής πρέπει να είναι κάποιος που να μην διστάζει μπροστά σε όποιο κόστος.»
Ο «έγκριτος» δημοσιογράφος ζητάει κατάλυση του Συντάγματος ή έστω… «αναστολή» ορισμένων διατάξεων ώστε να απαγορευτούν απεργίες, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες και ότι άλλο διαταράσσει την ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία του! Αυτά τα δημοσιεύματα, σε συνδυασμό με τις απολίτικες κραυγές των διαμορφωτών της κοινής γνώμης οι οποίοι ξεσαλώνουν κάθε φορά που κάποιος κλάδος έχει το θράσος να απεργήσει, στήνουν ένα πολύ επικίνδυνο για τη δημοκρατία σκηνικό σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που έτσι κι αλλιώς η ελληνική κοινωνία είναι μουδιασμένη, μπερδεμένη, δέχεται ποταμούς στοιχείων και αριθμών που αδυνατεί να επεξεργαστεί και είναι έρμαιο των διάφορων «αναλυτών» καθώς οι περισσότεροι από το πολιτικό προσωπικό είναι σε κώμα από το σόκ του ΔΝΤ που θα τους κόψει τα ρουσφέτια.
Διόλου δε μου αρέσουν οι μέθοδοι του ΠΑΜΕ και ο τσαμπουκάς των ψευτοεπαναστατών του. Με κάνει έξαλλο η Αλέκα όταν διαλαλεί την «ανυπακοή» απέναντι και σε δικαστικές αποφάσεις, ή διάφορες άλλες επικίνδυνες ανοησίες που λέει και κάνει διαχρονικά το απολιθωμένο ΚΚΕ. Είναι απαράδεκτο 50 άτομα να κλείνουν ένα λιμάνι, μια υπηρεσία, ένα υπουργείο ή ένα δρόμο. Είναι εξωπραγματικό να κρατούν ομήρους τουρίστες ή να προπηλακίζουν συνδικαλιστές τα νέα ΚΝΑΤ. Για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, όμως, υπάρχει η αστυνομία και η δικαιοσύνη όχι τα… τάνκ. Δε χρειάζονται κυβερνητικές «έκτακτες εξουσίες» και κατά το δοκούν ερμηνεία των διατάξεων του Συντάγματος που ζητάει ο Τέλλογλου και οι εργοδότες του, όπως και δε χρειάζεται πρωθυπουργός – Στάλιν «που να μη διστάζει μπροστά σε όποιο κόστος».
Με τέτοιες μεθόδους η κατάσταση θα γίνει ανεξέλεγκτη. Με τέτοιες κραυγές περί του «τέλους της μεταπολίτευσης» και του ανιστόρητου περί «αποτυχίας όλων των πολιτικών από το '74 εως σήμερα», με τη λογική του «φταίμε γιατί τους ψηφίζουμε» και το απρεπές «όλοι ίδιοι είναι» οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια εκεί όπου ο ανεκδιήγητος πρώην γ.γ. του Αλογοσκούφη και νύν πολυπράγμων και λαλίστατος Πρόεδρος του ΕΒΕΑ Μίχαλος είπε σε τηλεοπτική συζήτηση χωρίς να τον λιντσάρουν: «η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στους πολιτικούς»! Κάτι θα ξέρει, ως γιός υπουργού της Χούντας, ο μέγας μπαλονοποιός.
Γ.Γ.