Κάτι σε… Συνασπισμό μου έμοιαζε τις τελευταίες εβδομάδες η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά. Είχε στυλώσει τα πόδια στο μότο «όχι ΔΝΤ» χωρίς να λέει όμως ποια είναι η εναλλακτική. Ευτυχώς κάποια στιγμή βαρέθηκαν να κάνουν τους όψιμους ΚΝίτες και επέστρεψαν στην πραγματικότητα ή κάπου εκεί στο περίπου. Είπαν δηλαδή ότι η προσφυγή στο ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης είναι μονόδρομος έτσι όπως έφτασαν τα πράγματα και ότι οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» είναι κάτι σαν τον «κόκκινο Πάνο». Καλαμπούρια.
Θα μου πείτε, τι θέλεις και ασχολείσαι τώρα με τη ΝΔ… Μα ασχολούμαι διότι η χώρα χρειάζεται την αντιπολίτευση για να ελέγχει, να διορθώνει και ενίοτε να ξυπνάει την κυβέρνηση. Ποιος θα το κάνει αν δε μπορέσει η ΝΔ; Ο Τσίπρας, η Αλέκα ή ο Καρατζαφέρης;
Ένα κόμμα εξουσίας δε μπορεί σε τέτοιους καιρούς να το παίζει απόκομμα εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ή να αντιπολιτεύεται λέγοντας ότι την ευθύνη για τα χάλια μας την έχει η εξάμηνη διακυβέρνηση του Γιώργου, ή το γεγονός ότι ο επικεφαλής του IMF είναι σοσιαλιστής. Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να μην έχει καταλάβει ακόμα τι γίνεται και να πελαγοδρομεί μη μπορώντας να εξηγήσει στη βάση του τις κυβερνητικές επιλογές, όμως σαφέστατα εμφανίζεται ως η μόνη λύση για τη χώρα, αυτή τη στιγμή, στις δημοσκοπήσεις. Το γιατί είναι πολύ εύκολο να το καταλάβει κανείς, εκτός αν είναι στέλεχος της Ρηγίλλης: Γιατί δεν ασχολείται με το παρελθόν, αλλά με το μέλλον.
Ο κόσμος είναι πεπεισμένος ότι για το ναυάγιο της οικονομίας ευθύνεται εξίσου όλο το πολιτικό προσωπικό και ευθύνεται διαχρονικά. Όπως το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί να σβήσει τις Φαραωνικές σπατάλες για την Ολυμπιάδα και την επιλογή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης της Ιρλανδίας από τους «εκσυγχρονιστές» που ωφέλησε μόνο τις τράπεζες, έτσι η ΝΔ έχει να απολογηθεί για την παντελή ανικανότητα των κυβερνήσεών της να διαχειριστούν το κράτος με αποτέλεσμα τον εκτροχιασμό χρέους και ελλείμματος. Η δε αριστερά εγκαλείται, ορθώς, για στενοκεφαλιά, δογματισμό και στείρα άρνηση αντί θέσεων και σοβαρών προτάσεων. Αυτό που περιμένουν όλοι σήμερα είναι προτάσεις διεξόδου, φρέσκιες ιδέες και λύσεις. Βλέμμα στο μέλλον και όχι αντιπαραθέσεις για το παρελθόν.
Ο κόσμος δεν είναι τόσο ανόητος όσο πιστεύουν οι υπεύθυνοι των δελτίων «ειδήσεων» των τηλεοπτικών σταθμών. Βλέπει, μετράει, κρίνει και… τιμωρεί. Έτσι, δε γίνεται να βγαίνουν ως λευκές παρθένες οι πρώην υπουργοί και να εγκαλούν την κυβέρνηση για καθυστέρηση στο έργο της. Μόλις έξι – επτά μήνες έχουν περάσει από τότε που έπαιρναν τον ύπνο τους στα υπουργικά γραφεία παράγοντας μόνο σκάνδαλα και χρέη. Άλλα στελέχη δεν έχει ο Σαμαράς να βγάλει μπροστά ώστε να πάρει το δίκιο με το μέρος του;
Λένε κάποιοι ότι ο κόσμος «βαρέθηκε» τα ίδια πρόσωπα! Οι πολιτικοί δεν είναι ούτε τραγουδιστές, ούτε ηθοποιοί, ούτε «σελέμπριτις» για να τους βαρεθούμε. Ο κόσμος δε βαρέθηκε τα πρόσωπα. Βαρέθηκε τις πολιτικές τους, τα ίδια ψέματα, τις ίδιες ανέξοδες υποσχέσεις, τις ίδιες μεγαλοστομίες, τον ίδιο ξύλινο αλλοπρόσαλλο λόγο, τη διαχρονική ανεπάρκεια και την ανικανότητα, την υποταγή τους στο χρήμα και τα media. Βαρέθηκε να τους λένε πάντα ότι «φταίει ο άλλος» και να μη βρίσκεται κανείς να έχει τους «κοχόνες» να παραδεχτεί τα λάθη του και να αναλάβει τις ευθύνες του.
Αν ο Γιώργος πήγαινε με τα εικονίσματα του Σημίτη, με τους Νεονάκηδες, Βερελήδες, Γιάννους, Βασούλες, Άκηδες κτλ να χτυπήσει τον Καραμανλή, τότε ο Τσίπρας θα είχε τόσους βουλευτές όσες και οι απόψεις στο Σύριζα και το ΠΑΣΟΚ θα βολευόταν στα ορεινά καθίσματα πίσω από το ΚΚΕ. Το κατάλαβε, τους καθάρισε και τώρα κάνει την πρωινή γυμναστική του ανεβοκατεβαίνοντας τρέχοντας τις σκάλες στο Μαξίμου.
Από την άλλη ο Σαμαράς φαίνεται εγκλωβισμένος γύρω από αποτυχημένους πρώην υπουργούς των κυβερνήσεων Καραμανλή που τους έχει ως «πρωτοπαλίκαρα» στην πρώτη γραμμή, όχι για να δέχονται τις ντομάτες, αλλά για να παράγουν πολιτική! Δυστυχώς, όχι για τη ΝΔ η οποία ποσώς με ενδιαφέρει, αλλά για τον τόπο, το μόνο που μπορούν να παράγουν είναι εξυπνάδες τύπου Καρατζαφέρη και πομπώδη τίποτα.
Γ.Γ.
Αναρτήσεις
