Εξω βλέπουν ο,τι δεν βλέπουμε...

«Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον, αλλά αυτή η ελληνική εξέγερση είναι κατά κάποιο τρόπο στην πρωτοπορία των όσων επέρχονται», λέει ο κοινωνιολόγος και φιλόσοφος Μισέλ Λεβί... (από συνέντευξη στην «Αυγή»)
«Στη Γαλλία τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση, τα κόμματα κατάφεραν να απομονώσουν τους ανθρώπους των προαστίων, λέγοντας ότι είναι "ξένοι, μετανάστες, ότι δεν είναι πραγματικοί Γάλλοι, ότι καίνε αυτοκίνητα, οποία ιερόσυλη πράξη, κοκ».(...)
Στην Ελλάδα δεν συνέβη το ίδιο. Στην Ελλάδα, αν και δεν έχω δει δημοσκοπήσεις, οι άνθρωποι, αν και καταδικάζουν τη βία, θεωρούν την εξέγερση δικαιολογημένη, θεωρούν σκανδαλώδη την αντίδραση της αστυνομίας, πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι διεφθαρμένη, ανίκανη να χειριστεί τα προβλήματα της χώρας κ.ά. Υπάρχει περισότερη συμπάθεια για την εξέγερση των νέων"
------------
«Ταραχές; Ποιες ταραχές; Επεισόδια; Οχι, κύριοι. Ετσι λέγαμε και τον Μάη του '68. Πρόκειται για μια εξέγερση της κοινωνίας κατά του κράτους. Ο Γάλλος δημοσιογράφος και συγγραφέας Ντανιέλ Ριό είναι κατηγορηματικός. Η ελληνική εξέγερση, λέει, ίσως προαναγγέλλει αυτό που θα συμβεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη αν δεν θεραπευτούν άμεσα οι κοινωνικές αρρώστιες.
Ο θάνατος του δεκαπεντάχρονου παιδιού δεν ήταν παρά ο πυροκροτητής. Η βόμβα που πυροδότησε, προϋπήρχε. "Η πτώση του βιοτικού επιπέδου, οι κοινωνικές επιπτώσεις μιας ολιγαρχικής πολιτικής που βαθαίνει τις ανισότητες, οι συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης, οι αγωνίες μιας νεολαίας που της έχουν στερήσει κάθε ορίζοντα ελπίδας και κυρίως η διαρθρωτική κρίση της δημοκρατίας που, μολονότι ονομάζεται αντιπροσωπευτική, αντιπροσωπεύει ολοένα και λιγότερο τους ανθρώπους", όλα αυτά μαζί συνθέτουν την κοινωνική χιονοστιβάδα, λέει ο Ντανιέλ Ριό.
------------
«Οι αναταραχές στην Ελλάδα δεν είναι παρά προμήνυμα κοινωνικών εξεγέρσεων που έρχονται και θα ενταθούν όσο οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης θα γίνονται πιο αισθητές. Ολοι καθόμαστε σε μια πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί ή μάλλον "περπατάμε σε ένα ναρκοπέδιο, το οποίο είμαστε σίγουροι ότι θα εκραγεί, μόνο που δεν ξέρουμε πού και πότε θα σημειωθεί η επόμενη έκρηξη", λέει στη συνέντευξή του στα "ΝΕΑ" ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν, ένας από τους κορυφαίους κοινωνιολόγους της εποχής μας.