Έφτασαν ντυμένοι "φίλοι"
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου. . .
ΟΔ. ΕΛΥΤΗΣ (Άξιον Εστί)
Η προσπάθεια της ναυαρχίδας του Συγκροτήματος Λαμπράκη να εκμεταλλευτεί τη δημοσίευση άρθρου του Γιώργου Παπανδρέου στο " Βήμα της Κυριακής", προσδίδοντας στην "προσφορά" του σχεδόν μεταφυσικές διαστάσεις, δημιουργεί μεγάλα ερωτηματικά σε όσους "γνωρίζουν" πρόσωπα και πράγματα.
Κατ' αρχήν ο χουντογενής και διαχειριστής της περιουσίας του αρχιπραξικοπηματία Ν. Μακαρέζου, δημοσιογράφος κατά καιρούς, επιχειρηματίας σε άλλους και το παιδί για τα θελήματα του ιδιοκτήτη της ALΡΗΑ BANK Γιάννη Κωστόπουλο
υ, ο οποίος του κρατά ενέχυρο τις μετοχές του ΔΟΛ, για το δάνειο των πενήντα εκατομμυρίων Ευρώ και βάλε, που του έδωσε για να γίνει το "αφεντικό" στο Συγκρότημα, Σταύρος Ψυχάρης μέχρι πριν μερικές εβδομάδες "έλουζε" με τα χειρότερα επίθετα, όχι βέβαια από τις στήλες των εφημερίδων που διαφεντεύει, αλλά διά ζώσης, το Γιώργο Παπανδρέου. Όντας δε ο αρχιερέας της διαπλοκής στο χώρο του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, κατηύθυνε ανάλογα τους διάφορους Κουρήδες, Καραγιάννηδες, Μάστορες και λοιπούς μικρούς και μεγαλύτερους απατεώνες που λυμαίνονται το χώρο της ενημέρωσης.
Από κοντά ο κλόουν της ελληνικής δημοσιογραφίας Γιάννης Πρετεντέρης. Για τη σοβαρότητα του ανθρώπου αρκεί να αναφερθεί ότι νεοπροσληφθείς στο Συγκρότημα, στις αρχές της 10ετίας του '9
Καταλαβαίνετε, τώρα, σε ποιά μυαλά και "ποδάρια" έχει ανατεθεί η "ενημέρωση" και ποδηγέτηση του ελληνικού λαού.
Μέχρι και πριν λίγες μέρες έβγαινε ο βαρύγδουπος σχολιαστής του MEGA και κατακεραύνωνε το ΠΑΣΟΚ και το Γιώργο Παπανδρέου για τη φορολογική επίθεση, που θα εξαπολύσουν εναντίον της μεσαίας τάξης, στην οποία συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό του, αν και τα εισοδήματα του ξεπερνούν κατά πολύ κι αυτά ακόμη τα διακόσια χιλιάρικα το χρόνο.
Αυτοί, λοιπόν οι άνθρωποι και ό, τι εκπροσωπούν, έχουν εξαπολύσει τα τελευταία 24ωρα μια επίθεση φιλίας προς το ΠΑΣΟΚ και το Γιώργο Παπανδρέου, που κατά την ταπεινή μου άποψη, τίποτα το καλό δεν υποκρύπτει.
Με άλλα λόγια, αφού δεν μπορούν αυτή τη στιγμή να επέμβουν στις καταλυτικές διεργασίες που συντελούνται στο χώρο της λαϊκής βούλησης, προσπαθούν να εξασφαλίσουν κάποιες δυνατότητες πολιτικής ποδηγέτησης του πρωθυπουργού, που θα προκύψει από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου και της κυβέρνησης του.
Μια δοκιμασμένη τακτική που διαχρονικά ακολουθεί το συγκεκριμένο Συγκρότημα, ανεξάρτητα από τον επικεφαλής του. Είτε ο Δημήτρης, είτε ο Χρήστος Λαμπράκης είτε το παιδί για όλες τις βρόμικες δουλειές, Σταύρος Ψυχάρης.
Με αφορμή όλες αυτές τις σκέψεις και επιφυλάξεις μου, αποφάσισα σήμερα να αποκαλύψω ένα ντοκουμέντο, το οποίο δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας και είναι ενδεικτικό του ρόλου που παίζει διαχρονικά στη διαμόρφωση της πολιτικής και όχι μόνο ζωής της χώρας μας, αλλά και των στενά υποτελειακών σχέσεων που διατηρεί με τον "συμμαχικό παράγοντα", το Δημοσιογραφικό Συγκρότημα Λαμπράκη.
Το Σεπτέμβρη του 1993, όταν, όπως και σήμερα, καλή ώρα, έκλεινε η γαλάζια παρένθεση διακυβέρνησης της χώρας, από τη συμμορία Μητσοτάκη-Κατσίκη, το ΠΑΣΟΚ, κάτω από την ηγεσία του Ανδρέα Παπανδρέου, κάλπαζε όχι μόνο προς την εκλογική νίκη, αλλά για ένα πραγματικό θρίαμβο, ανάλογο εκείνου του 1981.
Οι σχέσεις, τότε, του Ανδρέα Παπανδρέου με το Συγκρότημα ήταν κάτι περισσότερο από ψυχρές και παρά το γεγονός ότι ο Χρήστος Λαμπράκης, όπως και οι άλλοι εκδότες του λεγόμενου "δημοκρατικού Τύπου", Γιώργος Μπόμπολας και Κίτσος Τεγόπουλος, με τις καταθέσεις τους στο Ειδικό Δικαστήριο είχαν συντελέσει στην κονιορτοποίηση του κατηγορητηρίου κατά του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, για ανάμιξη του στο σκάνδαλο Κοσκωτά, οι δίαυλοι με τη Χρήστου Λαδά ήταν ερμητικά κλειστοί. Το μόνο σημείο επαφής ήταν κάποιες αραιές τηλεφωνικές συνομιλίες του Ανδρέα με τον τότε διευθυντή των "Νέων" Λέοντα Καραπαναγιώτη, με τον οποίο διατηρούσε κάποιες σχέσεις απλής γνωριμίας από την προπολεμική περίοδο.
Και ξαφνικά, καμιά δεκαπενταριά ημέρες πριν τις εκλογές, που έγιναν στις 10 Οκτωβρίου, ο Ανδρέας και η σύζυγος του Δήμητρα, κλήθηκαν για γεύμα στο σπίτι του Λέοντα Καραπαναγιώτη, στην οδό Στησιχόρου, δίπλα στην πλατεία Ρηγίλλης. Ο Παπανδρέου συζήτησε με τους στενούς συνεργάτες του τη σκοπιμότητα της πρόσκλησης αυτής και αποφάσισε να την αποδεχτεί. Το γεύμα πραγματοποιήθηκε και εκτός από τα ζεύγη Καραπαναγιώτη και Παπανδρέου, παραβρέθηκαν και κάποια κορυφαία στελέχη του ΔΟΛ, με προεξάρχοντα το γνωστό μας Σταύρο Ψυχάρη. Ποιοί άλλοι παραβρέθηκαν και το τι συζητήθηκε δεν το γνωρίζω και ούτε μπορώ να πω κάτι, αφού δεν ήμουν παρών.
Αυτό που πολύ καλά γνωρίζω είναι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου αποχώρησε από την οικία Καραπαναγιώτη σε έξαλλη κατάσταση και συγκάλεσε, εκτάκτως για την άλλη μέρα το πρωί το Εκτελεστικό Γραφείο του ΠΑΣΟΚ.
Εκεί, έκπληκτα τα μέλη του κορυφαίου κομματικού οργάνου, άκουσαν από τον Πρόεδρο του Κινήματος να τους εξιστορεί τον πρωτοφανή εκβιασμό που υπέστη από τον Ψυχάρη και τους συν αυτώ. Μεταξύ των άλλων του ζητήθηκε να ρίξει το ΠΑΣΟΚ τους προεκλογικούς τόνους του και να προσπαθήσει η ηγεσία του να μην εξασφαλίσει πάνω από 170 βουλευτικές έδρες, γιατί "οι Αμερικάνοι και οι παραγωγικές τάξεις" επιθυμούν μια αυτοδύναμη ισχυρή κυβέρνηση, αλλά όχι και παντοδύναμη, που δεν θα ελέγχεται από τον "συμμαχικό παράγοντα". Του διαμηνύθηκε, επίσης, ότι μετά τη λήξη της θητείας του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, έπρεπε να αποφύγει πειραματισμούς τύπου Σαρτζετάκη και να υποστηρίξει μια υποψηφιότητα που θα εξασφάλιζε τη σύμφωνη γνώμη και ψήφο και της Νέας Δημοκρατίας και η οποία θα προερχόταν οπωσδήποτε από το συντηρητικό χώρο.
Τέλος, του είχαν επισημάνει πως έπρεπε να κλείσει τα τριτοκοσμικά ανοίγματα, που είχαν διακρίνει τη διακυβέρνηση του στην πρώτη οκταετία, γιατί "οι καιροί έχουν πλέον αλλάξει και ο συμμαχικός παράγοντας δεν διαθέτει την πολυτέλεια να διατηρεί στους κόλπους του αιρετικές φωνές και πρακτικές" και να αποφύγει να τοποθετήσει στην κυβέρνηση πρόσωπα, τα οποία έχουν ενοχλήσει στο παρελθόν, με την πολιτική και τις απόψεις τους, τους αμερικανούς και τις κατεστημένες αξίες.
Κάποια μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ, μετά τις αποκαλύψεις του Ανδρέα, ζήτησαν να καταγγελθούν δημόσια οι εκβιαστικές απειλές, για να μάθει ο λαός το τι τεκταίνεται στο παρασκήνιο, αλλά οι ψυχραιμότεροι, καθώς και ο Παπανδρέου, εκτίμησαν πως έπρεπε να αποφευχθεί μια ολομέτωπη σύγκρουση με τα ξένα και ντόπια συμφέροντα, ελάχιστες ημέρες πριν τη διεξαγωγή των εκλογών. Και το πράγμα έμεινε εκεί.
Ας επανέλθουμε στο σήμερα. Γνωρίζει και η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τέτοιου είδους εκβιασμούς? Προσωπικά δεν το γνωρίζω και το απεύχομαι, αλλά διατηρώ και τις επιφυλάξεις μου, γιατί όλος αυτός ο εσμός των ξένων και ντόπιων συμφερόντων πάντα την ίδια τακτική ακολουθεί και από τα ίδια κανάλια διοχετεύει τις μεθοδεύσεις του.
Το μόνο που έχω να πω στο Γιώργο Παπανδρέου είναι:
Φοβού τους Δαναούς
και δώρα φέροντες. . .
Κώστας Γερονικολός
Αναρτήσεις
