Κερδοσκοπούν και με το θάνατο

Να διαβάσουμε και κάτι από τον αληθινό κόσμο διότι πολύ ασχοληθήκαμε με τις εκλογές:

Του Ρούσσου Βρανά , rvranas@otenet.gr

Ζούμε...
... σε αυτόν τον κόσμο με την ανοχή των σκουληκιών, των μυγών και πολλών άλλων εντόμων. Αργά ή γρήγορα όλοι θα περάσουμε κάποτε από τα πριονωτά σαγόνια αυτής της φτερωτής και έρπουσας πανίδας. Όπως γράφει ο Μ. Λι Γκοφ στο βιβλίο του «Πώς τα έντομα βοηθούν στη διαλεύκανση των εγκλημάτων», με τα έντομα ένας ιατροδικαστής μπορεί να διαπιστώσει την ώρα του θανάτου. Γιατί το πτώμα μοιάζει γι΄ αυτά με ένα στρωμένο πλουσιοπάροχο τραπέζι: κάθε έντομο έχει την αγαπημένη του «μερίδα», που αρχίζει να την τρώει μια συγκεκριμένη ώρα. Τι γίνεται όμως όταν αρχίζουν να μας τρώνε πριν από την ώρα μας;

Ένα νέο...
... είδος τέτοιων εντόμων έχει εμφανιστεί στη Γουόλ Στριτ. Είναι οι επενδυτικές τράπεζες που κερδοσκοπούν με τη ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων. «Οι τραπεζίτες αγοράζουν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που πουλάνε άρρωστοι και ηλικιωμένοι» γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης». «Καθορίζουν την τιμή ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής του ασφαλισμένου. Ύστερα μετατρέπουν αυτό το ασφαλιστήριο σε επενδυτικό προϊόν (ομόλογα) και το πουλάνε σε άλλους επενδυτές». Αυτοί οι επενδυτές θα εξακολουθήσουν να καταβάλλουν το ασφάλιστρο, αλλά θα βγάλουν κέρδη μόλις ο ασφαλισμένος πεθάνει. Κι όσο νωρίτερα πεθάνει, τόσο περισσότερα θα είναι τα κέρδη τους. Παράδειγμα: Αν ένα ασφαλιστήριο αξίας ενός εκατομμυρίου δολαρίων αγοραστεί έναντι 400.000 δολαρίων κι ο αγοραστής έχει καταβάλει για ασφάλιστρα 100.000 δολάρια μέχρι την ώρα που θα πεθάνει ο ασφαλισμένος, θα του απομείνει κέδρος μισό εκατομμύριο δολάρια.

Οι «Τάιμς»...
... εκτιμούν ότι ο τζίρος αυτής της μακάβριας αγοράς θα μπορούσε να φτάσει τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια και να βοηθήσει ουσιαστικά στην ανάκαμψη της Γουόλ Στριτ. Οι φτωχοί ή ηλικιωμένοι εργαζόμενοι που δεν μπορούν πια να πληρώνουν τα ασφάλιστρά τους πληθαίνουν ολοένα, καθώς επιδεινώνεται διαρκώς η απελπιστική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει εκατομμύρια άνθρωποι. Πολλοί από αυτούς χρειάζονται επειγόντως μετρητά για να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους ή να αγοράσουν τα φάρμακά τους. Κι οι επενδυτές αγοράζουν τα ασφαλιστήριά τους ποντάροντας στο ότι οι ασφαλισμένοι θα πεθάνουν νωρίτερα από όσο είχαν εκτιμήσει αρχικά οι ασφαλιστικές εταιρείες που συνέταξαν τα συμβόλαια. «Ποντάρουν στα σίγουρα», γράφει ο Τζο Κίσορ στο «Γουέρλντ Σόσιαλιστ». «Γιατί η δυνατότητα των εργαζομένων να διατηρήσουν ένα ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο με δανεισμό έχει πια εξατμιστεί. Κι αυτό αναπόφευκτα θα μειώσει το προσδόκιμο ζωής των εργαζομένων».

Οι τραπεζίτες...
... ξαναζωντανεύουν, ενώ οι συνθήκες ζωής των εργαζομένων χειροτερεύουν κι εκατομμύρια άνθρωποι πετάγονται έξω από τα σπίτια τους και τις δουλειές τους. Αυτό δεν είναι καθόλου συμπτωματικό. Η μετατροπή αυτής της παρασιτικής σχέσης σε επενδυτικό προϊόν από τους τραπεζίτες («ομόλογα θανάτου», έτσι τα λένε στη χρηματιστηριακή πιάτσα) είναι απόλυτα φυσιολογική. Και για μια ακόμη φορά πιστοποιεί τον παρασιτισμό αυτής της έρπουσας πανίδας, που μας περνάει από τα πριονωτά σαγόνια της κερδοσκοπώντας ακόμη και στον θάνατό μας.