από το Βήμα
Σε λίγες ημέρες θα κληθούμε να ψηφίσουμε έναν πρωθυπουργό. Οι επιλογές (για πρωθυπουργό, όχι για ψήφο) είναι δύο: Καραμανλής και Παπανδρέου. Τις πολιτικές διαφορές τους όλοι λίγο πολύ τις ξέρουμε. Ας δούμε και τις διαφορές στις προσωπικότητές τους.
Ο κ. Καραμανλής είναι ένας κλασικός έλληνας πολιτικός. Πίνει πολύ, τρώει πολύ, είναι χωρατατζής, θα τον δούμε στα σουβλατζίδικα να κατηγορεί τους νταβατζήδες, είναι ο χαρακτηριστικός τύπος που διαπιστώνει τα κακώς κείμενα και λέει στο καφενείο «Ε ρε και να ήμουνα εγώ πρωθυπουργός, να δεις τι θα έκανα». Αποφεύγει να ταξιδεύει και προτιμά να «αράξει» στη Ραφήνα με ένα ουζάκι, παρά να τρέχει στις διεθνείς συσκέψεις. Ωραίος τύπος για παρέα, αλλά κάνει κακές παρέες όπως αποδείχτηκε από τα σκάνδαλα στα οποία έχουν εμπλακεί όλοι οι προσωπικοί του φίλοι.
Ο κ. Παπανδρέου είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση. Δεν τρώει πολύ, δεν πίνει καθόλου, δεν λέει ανέκδοτα. Προτιμά να κολυμπήσει δύο φορές τον γύρο του νησιού παρά να κάτσει στην ταβέρνα της παραλίας. Σε αντίθεση με τον κ. Καραμανλή ο κ. Παπανδρέου θέλει να ταξιδεύει στο εξωτερικό, είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και νιώθει εξαιρετικά άνετα με τους ξένους ηγέτες και τις διεθνείς προσωπικότητες. Είναι χαρακτηριστικό ότι προχθές εν μέσω προεκλογικής περιόδου «πετάχτηκε» για δύο ημέρες στο Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ για να μιλήσει στη σύνοδο του G20 και να καταθέσει μια πρόταση για την αλλαγή του παγκόσμιου συστήματος οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης με στόχο τον περιορισμό των ανισοτήτων. Την ίδια ημέρα ο κ. Παπανδρέου πήγε στο μουσείο μοντέρνας τέχνης της Νέας Υόρκης καλεσμένος σε δεξίωση από τον πρώην πρόεδρο Κλίντον.
Oι φίλοι του κ. Καραμανλή είναι κομματικά στελέχη της ΝΔ και τους περισσότερους τους γνωρίζει από την ΟΝΝΕΔ Κολωνακίου και Θεσσαλονίκης. Μεταξύ των φίλων του κ. Παπανδρέου περιλαμβάνονται διεθνείς προσωπικότητες όπως ο ινδός νομπελίστας οικονομολόγος Αμάρτια Σεν και ο καταλανός πολεοδόμος Τζουζέπ Ασεμπίλιο με το προσωνύμιο «ο θεωρητικός μπουλντοζιέρης», ο οποίος άλλαξε την όψη της Βαρκελώνης.
Ο κ. Καραμανλής είναι πολύ κοντά στον μέσο Ελληνα, ο κ. Παπανδρέου θέλει να αλλάξει τον μέσο Ελληνα. Ο κ. Καραμανλής εθεωρείτο δυναμικός, αλλά το χαρακτηριστικό της διακυβέρνησής του ήταν η αδράνεια. Τον κ. Παπανδρέου δεν τον έχουμε δει να κυβερνά. Ο κ. Καραμανλής διατυμπανίζει ότι δεν φοβάται το πολιτικό κόστος, αλλά δεν τόλμησε ούτε να επανιδρύσει το κράτος ούτε να διώξει τους πολιτικούς του φίλους όταν ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα. Ο κ. Παπανδρέου διέγραψε πολλά κορυφαία στελέχη του ΠαΣοΚ συμπεριλαμβανομένου του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και κέρδισε σε σκληρή μάχη την ηγεσία του κόμματος από τον Ευ. Βενιζέλο. Σε αδρές γραμμές αυτές είναι οι δύο προσωπικότητες που καλούμαστε να ψηφίσουμε. Διαλέγουμε και παίρνουμε.
gnikolo@dolnet.gr
Αναρτήσεις
