Debate

«Κατάκτηση της Δημοκρατίας» θεώρησαν κάποιοι το debate μεταξύ των δύο διεκδικητών της πρωθυπουργίας. Ειλικρινά δεν μπορώ να βρώ κανένα λόγο για να συμφωνήσω με την άποψη αυτή, εκτός αν όλοι θεωρούμε ότι μέχρι χθες ήμασταν κάτοικοι κρατιδίου της κεντρικής Αφρικής, όπου ο όποιος διεκδικητής της εξουσίας το μόνο που έχει να κάνει για να πάρει τα ηνία στα χέρια του είναι να καθαρίσει γρήγορα αλλά παραδειγματικά τον προηγούμενο αρχηγό. Νομίζω ότι αφού τη γλίτωσε ο Ανδρέας από τον Μητσοτάκη, δεν χρειάζεται να φοβάται κανείς άλλος.

Από εκεί, μέχρι του σημείου να θεωρούμε «κατάκτηση» την κοροϊδία που το πολιτικοδημοσιογραφικό σύστημα ονόμασε debate, η απόσταση είναι τόση όσο της Αλέκας από την κοινή λογική. Οι δύο υποψήφιοι πρωθυπουργοί ξιφουλκούσαν στον αέρα χωρίς ούτε μια φορά να διασταυρώσουν πραγματικά τα ξίφη τους και έλεγαν την μία κοινοτοπία πίσω από την άλλη προκαλώντας νύστα και απέχθεια σε όσους τους παρακολούθησαν.

«Κατάκτηση της Δημοκρατίας» θα ήταν μια τέτοια συζήτηση αν ο δημοσιογράφος δεν εκτελούσε χρέη τροχονόμου και χρονομέτρου αλλά συμπλήρωνε τις ερωτήσεις, αν υπήρχε κοινό (όχι κομματικοί χειροκροτητές) που θα μπορούσε να παρέμβει και αν οι αρχηγοί πίστευαν κάποτε ότι δεν απευθύνονται σε ανεγκέφαλους ιθαγενείς που μπορείς να τους μαγέψεις κουνώντας πολύχρωμα καθρεφτάκια, αλλά σε σκεπτόμενους πολίτες. Έτσι, θα είχαμε μια κάποια ελπίδα να απαντήσουν σε καμία ερώτηση αντί να παίζουν συνεχώς με τις ίδιες χιλιοειπωμένες ατάκες.

Είναι τουλάχιστον υποτιμητικό για τους πολίτες να βλέπουν τα κόμματα να υποκρίνονται ότι είναι καταχαρούμενα με αυτό το θλιβερό «σώου δημοκρατίας», να μετράνε νίκες και ήττες στα σημεία, ενώ στην ουσία ήταν και οι δύο αρχηγοί πιο θλιβεροί από ποτέ. Ο ένας με γλωσσικό τικ το «αυτό είναι η αλήθεια» λες και τον είπαμε ψεύτη και ο άλλος με την «πράσινη ανάπτυξη» ως πλασιέ «ταμιφλού» για την γρίπη της ελλαδίτσας. Είναι υποτιμητικό και για τους ίδιους τους πολιτικούς αρχηγούς να μπαίνουν σε μια δημόσια συζήτηση, από την οποία οι πολίτες έχουν μεγάλες προσδοκίες, με μόνο γνώμονα να μην κάνουν «γκάφα» - ας μου εξηγήσει κάποιος παρακαλώ τι σημαίνει αυτό - και αντί να αναπτύξουν τα επιχειρήματά τους να παίζουν πολιτικό κατενάτσιο και να αρνούνται να απαντήσουν ευθέως ακόμα και πρέπει να πουν απλά το όνομά τους.

Έλλειπαν οι απαντήσεις, έλλειπαν οι ξεκάθαρες κουβέντες, οι πολιτικές, οι λύσεις, οι ιδέες. Έλλειπαν οι λόγοι που θα έκαναν κάποιον αναποφάσιστο να κάνει τον κόπο να πάει στην κάλπη στις 4 του Οκτώβρη. Διότι, βεβαίως, όλο το νταβαντούρι ουδόλως γίνεται για τις βαμμένες στρατιές με τα πλαστικά σημαιάκια που και τον Καρβέλα να τους βάλουν υποψήφιο θα πάνε να τον ψηφίσουν. Γίνεται για να πείσουν όσο μπορούν περισσότερους από τη δεξαμενή των «δύσκολων» ψηφοφόρων. Αυτών που μάλλον δυσαρέστησαν περισσότερο με την παρουσία τους στο debate.

Γ.Γ