Μου την έχει δώσει πολύ με αυτόν τον κουμπωμένο τυπάκο του lse που όπως λέγεται (οι άλλοι το ξέρουν;) θα γίνει ο νέος τσάρος της οικονομίας όταν το ΠΑΣΟΚ πάρει την εξουσία.
Μας έχουν ζαλίσει τα ούμπαλα στα κανάλια αν ο Παπακωνσταντίνου και η Μαριέττα θα μείνουν στο ευρωκοινοβούλιο ή θα γυρίσουν στην «κεντρική πολιτική σκηνή», στο θίασο δηλαδή που λέγεται Βουλή. Εν πρώτης χεστήκαμε για το τι θα κάνουν. Κατά δεύτερον σιγά μη χάσει η Βενετιά βελόνι αν θα λείπουν στις Βρυξέλλες οι δύο ογκόλιθοι της πολιτικής ζωής του τόπου. Αυτό που με έκανε έξαλλο όμως ήταν η απάντηση του γίγαντα καλοσπουδαγμένου Κοζανίτη στο ως άνω ερώτημα των performers των 8.
Η «συντηρητική» Μαριέττα απάντησε ότι στην πολιτική «ποτέ μη λες ποτέ» αρνούμενη να πάρει θέση, ενώ ο «προοδευτικός» Γεώργιος τι μας είπε… «οι αρχηγοί απαφασίζουν στα κόμματα»!
Τι λες ρε κουμπάρε! Και τα συλλογικά όργανα; Και η προσωπικές φιλοδοξίες; Και η παραγωγή πολιτικής; Και η προσωπική ιστορία του καθενός; Ο εγωισμός; Αυτό είναι το νέο, το φρέσκο και το καινούριο που πρεσβεύεις;
Τίποτα από όλα αυτά για τον πρώην σύμβουλο του Σημίτη. «ό,τι πει ο αρχηγός» και τα σκυλιά δεμένα. Αυτή είναι η προοδευτική σοσιαλιστική (λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα) προσέγγισή του.
Μ αυτούς Γιώργο δεν αλλάζουν τα πράγματα. Αν θέλεις να σε γλύφουν πάρε σκύλο. Αν θέλεις να κυβερνήσεις και να κάνεις τη διαφορά πάρε ανθρώπους με «κοχόνες» που να μπορούν να σε αμφισβητούν, να πολεμούν και να προτείνουν, όχι να περιμένουν από εσένα βόλτα για κατούρημα.
Γ.Γ.
Αναρτήσεις
